Mega Man 2 (1988)

Oeps spelfout

Stem verhoogd naar 5 sterren En ik ga even een review schrijven. Wees wel gewaarschuwd, het is vooral mijn eigen verhaal over hoe ik MM2 heb ervaren, dus ga het alleen lezen als je in de bui bent

Ik denk dat als je dit spel laat spelen door kinderen, dat ze er nog van zullen genieten. Waarom vraag je? Omdat Mega Man 2 tijdloos is, het is vrij simpel. Ik ben niet eerder voor 1995 geboren en toch heeft Mega Man 2 makkelijk indruk op me gemaakt. De eindbazen, de muziek, het level-design, alles straalt gewoon 8-bit perfectie uit. Ik ben geen NES-expert, en je kan nooit genoeg te weten komen over games, maar als ik gestrand was op een onbewoond eiland met een NES en ik zou voor altijd maar één game moeten spelen zou het waarschijnlijk Mega Man 2 zijn.

Dit is niet mijn eerste Mega Man, eerlijk gezegd. Dat is namelijk deel 9. Een beetje vreemd begin om voor het eerst in 2009 te beginnen met een inmiddels bejaarde game-reeks, maar het had wel een soort van gestoorde Mega Man explosie tot geval. Voor ik het wist kon ik niet wachten tot m'n game-maat een nieuwe (eigenlijk oude) Mega Man kocht om het kapot te spelen op zo'n oude NES. Ook al deed hij het meeste werk bij de games (ik zuig in oude games) voelde het al een genot om die heerlijke chiptunes in mijn oren te horen

Dit is gelukkig wel een van de weinige MM games die ik al uitgebreid heb kunnen spelen , en ook al hou ik niet van snelle conclusies kan ik met gemak zeggen dat het waarschijnlijk niet beter kan worden. De sprites, de muziek, en nog veel meer maken dit spel audiovisueel zeer sterk voor z'n tijd en nu nog steeds barst het gewoon van de status 'classic'. Ook de moeilijkheidsgraad is moeilijk. Vrij makkelijk vergeleken met de andere Mega Man games maar nog steeds frustrerend moeilijk, ook al zijn er moeilijkere 8-bit games (Castlevania en Battletoads bijvoorbeeld)

Verder zijn de stages briljant ingedeeld, heb het nooit beter gezien in een andere game. Vooral de krachten die je kan krijgen na het verslaan van een eindbaas en het vervolgens gebruikt tegen een andere vijand maakt deze game grandioos. Ook de learning curve van de stages en eindbazen is perfect. Er is altijd een bepaalde strategie achter de ogenschijnlijk banale platform-achtige actie. Eigenlijk moet je springen, duiken en schieten op de perfecte manier om te overleven. Een ware test voor de zintuigen , in tegenoverstelling tot games tegenwoordig waarbij je om de minuut een autosave of checkpoint tegen komt.

Reviews tikken bij oude games is vaak moeilijk , vooral als er nauwelijks verhaal in zit als in Mega Man 2 en de ervaring vooral iets persoonlijks en intuïtief is. Maar Mega Man 2 is zo'n mooie, schone game die (terecht) op vele toplijsten in de top 50 van beste games staan. En iedereen die ook maar een klein beetje is geïnteresseerd in oude games raad ik van harte aan deze te spelen.

*5

Goede zet dat die US cover hier is geplaatst. Mega Man ziet er wat vager uit met een handpistool en een politiehelm (en die "verstuikte" enkel), de hoes schetst een goed beeld wat je in de game kunt verwachten en dat is allemaal beter dan die ridder in een wit harnas op de Euro cover.

Deze Mega Man 2 vind ik ook erg goed. Hij kwam op een gegeven moment als bijgeleverde game bij een standalone NES console deck, prima spel om meteen mee te beginnen! Hij heeft mooie muziek en gaaf level design..en hij is tenminste niet zo moeilijk als de vorige. Als puber had ik hem zelfs enkele malen uitgespeeld zonder hulp. Indien je een soort Mega Man game zoekt met een vergelijkbare robot en een hoop firepower, probeer dan deze, da's de beste!

De enige Megaman die ik ken maar naar verluid ook de beste. Leuk hoe je overal die powers van andere robots kon oppikken. Soms was het ook wel nodig om bepaalde levels uberhaupt een beetje speelbaar te maken.

Wel jammer is het ontbreken van echte secrets.

Heerlijk spel.
Was ook leuk dat je je levels kon kiezen.

Enige nadeel is dattie zo moeilijk is

Dat was wel vaker het geval met van die oude nes-platformers.:D
Verre van een nadeel overigens.

Ik weet niet of het aan mij is om een score te geven voor deze game, aangezien ik enkel de Game Boy versie gespeeld heb, en die was vrij middelmatig. Enfin, mocht ik kunnen: 2,5*

Jeetje, al 13 jaar geleden... Godver, ik ga constant dood bij stage 5 - dr Wily. Frustraties alom hier.
Morgen nieuwe poging. Ik moet en zal dit spel uitspelen!

Recent uitgespeeld. Een uitstekende nes-platformer die de klassiekerstatus waarmaakt. Het spel bevat creatieve vijanden en uitstekend leveldesign. Als kers op de taart heeft Mega Man 2 een ronduit legendarische soundtrack. Toch zie ik ook minpunten. Hier en daar zijn er wat frustererende difficulty spikes (De lasers in de Quickman-Stage) en de boss-rush vlak voor de eindbaas voelt overbodig aan. Desalniettemin biedt deze videogame nog immer een erg fijne speelervaring.