Manhunt (2003)
mijn stem
3,45
(74)
74 stemmen
PlayStation 2 / Xbox / PC / PlayStation 3 / PlayStation 4
Action / Adventure
single player
Ontwikkeld door Rockstar
Uitgegeven door Rockstar
De speler speelt Cash, die op mirakeleuze wijze ontsnapt aan de doodstraf. Als hij weer bijkomt zit hij in een rare kamer en wordt er tegen hem gesproken via een luidspreker en wordt hij in de gaten gehouden door camera's. De man wil video opnames maken van hoe Cash zijn tegenstanders op gruwelijke wijze om het leven brengt. De tegenstanders zijn echter ook niet onschuldig, het zijn hunters (jagers) met het doel Cash om het leven te brengen.
zoeken in:
0
geplaatst: 23 juli 2010, 16:00 uur
Let's hope so.
Mijn verwachtingen zijn niet extreem hoog. Maar ook niet laag. Dus ik zie wel of het een goed of slecht spel wordt. Het idee dat je mensen op gruwelijke manieren kan vermoorden is vet, maar ook erg anti-moreel haha. Alleen was ik eerst van plan om deel 2 te halen. En welke is nou beter, en wat is nou het verschil?
Mijn verwachtingen zijn niet extreem hoog. Maar ook niet laag. Dus ik zie wel of het een goed of slecht spel wordt. Het idee dat je mensen op gruwelijke manieren kan vermoorden is vet, maar ook erg anti-moreel haha. Alleen was ik eerst van plan om deel 2 te halen. En welke is nou beter, en wat is nou het verschil?
0
Dr. Salvador
geplaatst: 23 juli 2010, 16:20 uur
Ik weet niet, deel 2 heb ik door al dat gedoe, nooit gespeeld, en toen die uitkwam was het voledig verknipt.
En dan nog leek deel 2 me lang niet zo vet en spanned als deel 1.
Deel 2 is meer paranormale crap, dit deel is keiharde, stealth, horror!
En dan nog leek deel 2 me lang niet zo vet en spanned als deel 1.
Deel 2 is meer paranormale crap, dit deel is keiharde, stealth, horror!
0
geplaatst: 23 juli 2010, 21:56 uur
Paranormaal vind ik best wel tof.
Maar ik ken eigenlijk maar één hallucinatie game. Max Payne. Er moeten meer horrorgames worden gemaakt waar je bijvoorbeeld door drugsoverdosis dingen begint te hallucineren. Dat lijkt me wel behoorlijk vet. Ik heb trailers gezien van deze game en de game komt eerder bruut en gewelddadig over dan psychologisch,paranormaal of hallucinerend. Niet dat ik bruut geweld erg vind, want dat is waar Manhunt om bekend staat
Ik ga vandaag of morgen beginnen met de game. Ik heb 'm al in mijn kast staan.
Maar ik ken eigenlijk maar één hallucinatie game. Max Payne. Er moeten meer horrorgames worden gemaakt waar je bijvoorbeeld door drugsoverdosis dingen begint te hallucineren. Dat lijkt me wel behoorlijk vet. Ik heb trailers gezien van deze game en de game komt eerder bruut en gewelddadig over dan psychologisch,paranormaal of hallucinerend. Niet dat ik bruut geweld erg vind, want dat is waar Manhunt om bekend staat
Ik ga vandaag of morgen beginnen met de game. Ik heb 'm al in mijn kast staan.
0
Dr. Salvador
geplaatst: 24 juli 2010, 18:17 uur
Ja deel 2 is ook paranormaal he .
Deel 1 juist allesbehalve, realistisch, en grauw is die game.
Deel 2 bedoelde ik met paranormaal
Deel 1 juist allesbehalve, realistisch, en grauw is die game.
Deel 2 bedoelde ik met paranormaal
0
geplaatst: 24 juli 2010, 18:22 uur
Ik weet wat je bedoelde, maar ik wou zeggen dat ik opensta voor alle soorten horror
0
Dr. Salvador
geplaatst: 24 juli 2010, 18:24 uur
Oke, ja ik heb het niet zo met paranormale gedoe, geef mij maar een goede Slasher ( wat deze game in feite dus is ), of een vette zombie/infected horror game/film
Of een soort mengsel ( RE4)
Of een soort mengsel ( RE4)
0
geplaatst: 25 juli 2010, 03:41 uur
Ik heb net het 'trein' level gehaald. Ik stopte met de game net na een cutscene waarbij een soort varken zich van een paar kettingen losrukte. De game is erg moeilijk te beoordelen. Ik moet denk ik ook nog na het uitspelen de ervaring van de game laten bezinken
0
geplaatst: 26 juli 2010, 18:14 uur
Do exactly as I say, and I promise you, that this will be over when the night's out...
Bloed, afgehakte hoofden, muziek waarbij je kontspieren samen trekken en een ranzige, harde sfeer. Dat is waar Manhunt om bekend staat. Niet elke gamer heeft van Manhunt gehoord. Erg spijtig, want het is een prima game als je het mij vraagt. Sfeer is goed, graphics waren oké voor de tijd en een gameplay waarbij stealth en shootouts gemixt worden. Ik zag de game liggen in de gameshop in mijn kleine stadje. Hij was voor 5 euro in de aanbieding en een maat kocht 'm voor mij (nog bedankt, Kevin) Ik had veel van de game gehoord en de game stond in Dr Salvador's Top 10. Ik ben ook niet vies van een beetje horror op z'n tijd en ik heb van elke franchise die Rockstar uitgepoept heeft wel minstens één deeltje gespeeld... Behalve Manhunt... Ik kreeg dus het gevoel dat het tijd was om deze game uit te checken vooral aangezien het zo scherp geprijsd was.
De game begint met een cutscene waarbij de protaganist, James Earl 'Cash' tot zijn dood wordt veroordeeld. Op mysterieuze wijze kom je weer tot leven en wordt je wakker geschreeuwd door een stem die je commandeert een oortje in te doen. Deze man genaamd Starkweather beweert dat je speelt in zijn nieuwe 'kaskraker', de nieuwste snuff-film, waarbij het doel is om mensen op de meest gruwelijke manier af te slachten. Het verhaal gaat niet veel dieper dan dat. Een paar nieuwe karakters en een handvol locaties sieren de rest van de game. Het verhaal stelt niet zo veel voor. Iets want ik best wel teleurstellend vind van Rockstar, aangezien ze verantwoordelijk zijn voor het maken van een aantal zeer goede verhaallijnen. Games kunnen veel verschillende soorten verhalen hebben, in vele soorten en maten.Ik hoefte ook niet echt een superverhaal voor Manhunt, gewoon een verhaal waarbij meer uitgelegd wordt dan alleen het feit dat je een leipe kerel bent die mensen vermoord met plastic tassen, glasscherven en knuppels. Ik was achteraf nogal teleurgesteld door de simpliciteit van het verhaal. Je karakter heeft helemaal geen achtergrondverhaal en spreekt zelden in de game. En als hij zijn muil opentrekt, klinkt hij als een aan cocaïne verslaafde baviaan. Ook heeft de vrouwelijke reporter die je bij het einde van de game tegenkomt waarschijnlijk een hersentumor, aangezien ze wel ERG graag mee wilt werken met een beruchte psychopaat om haar artikel te kunnen voltooien. Ze reageerde alsof het allemaal koek en kinderspel was om een psychopaat te steunen. Ook erg jammer dat je niks meer komt te weten over Starkweather. Toen hij met je sprak door middel van het oortje klonk hij als een erg coole bad-guy, maar je komt dus niks over hem te weten in de game. Erg jammer.
Over naar de gameplay. Die is fijn. Ik snap niet echt helemaal wat die controversie rondom de game moest voorstellen. Het is bloederig, ranzig en fout dat je skinheads en psychopaten op de gruwelijkste manieren kan vermoorden, maar het ziet er niet eens erg geloofwaardig uit. Ik zie niet zo snel iemand met honkbalknuppel een kerel zijn kop eraf zien slaan, om vervolgens het hoofd te gebruiken om andere hunters af te leiden.
Dan vind ik games die simpelweg bloederig geweld tonen als een dagelijkse bezigheid schadelijker voor mensen met een psychische stoornis. In tegenoverstelling tot Manhunt waar je de meest ridicule moves kan uithalen en mensen op de meest over-the-top manieren af kan maken. Je hebt in de game o.a rode, gele en blauwe wapens. Rode wapens zijn zware wapens die vaak langzaam zijn maar erg krachtig. Blauwe wapens zijn kleinere wapens zoals plastic zakken en pistolen. Rode en blauwe wapens kunnen zowel korte en lange afstandswapens zijn. Maar alleen met de korte afstandswapens kan je brute executies uitvoeren. Gele wapens zijn alleen afleidingen, denk maar aan bakstenen, blikjes.. en de hoofden van je vijanden... Geen grapje....
Als je je vijand van dichtbij nadert met het juiste wapen, lockt de game automatisch op de vijand. Je ziet een grijze 'marker' rondom zijn hoofd vliegen. De kleur verandert naarmate je langer achter het doelwit blijft sluipen. Het gaat ongeveer zo:
Grijs: Snelle, dodelijke kill
Geel: Bruut!
Rood: NASTY!
Een van de beste spelelementen is zonder twijfel de grote variatie van executies. En de wapens die je daarbij gebruikt. Ook al maken de meeste wapens pas later in de game hun introductie, is het arsenaal waarbij je je slachtoffers mee om kan brengen niet mager. Persoonlijk vond ik de stealth op sommige momenten prima uitgewerkt, maar op andere momenten weer iets minder. Zo is het erg vervelend dat je weg moet rennen als je steeds betrapt wordt. In het begin van het spel kan je met veel tactiek je vijand omleggen in een normaal gevecht, maar later worden je vijanden zo hardgekookt dat je beter kan rennen voor je leven. Op zich is het wegrennen geen slecht spelelement. Je kan goed de kracht van de A.I in deze game zien (die erg goed is!) tijdens deze achtervolgingen. Met zweet op je voorhoofd ren je weg van de vele skinheads en psychopaten in de hoop een stukje schaduw te vinden om te schuilen. Vele mensen ergeren zich in stealth games dat de vijanden je meteen niet goed kunnen zien als je 'verborgen' bent. In elke stealth game kan je wel op een bepaalde manier schuilen. In Metal Gear Solid 3 kan je camouflage gebruiken, en bij Splinter Cell en Manhunt gebruik je de duisternis. Ik vind het ook niet vreemd dat ze je dan niet kunnen zien. Zo is de game gewoon geprogammeerd, dat de vijanden je niet zien als je in de schaduw verbergt. De game gaat overigens in mijn lijstje van 'moeilijkste games ooit'. Soms is deze game gewoon echt belachelijk moeilijk. Vooral een bepaald stukje waarbij je een BBD (big, black dude) genaamd Ramirez moet doden. Ik heb niks tegen moeilijke games, en het werkte achteraf wel positief voor deze game, maar alleen sommige stukjes moesten meer in balans gebracht worden. Of ik was gewoon heel slecht in de game.
Eerst was ik nogal sceptisch over deze game. De eerste levels van de game waren erg saai en inspiratieloos. Vuilnisbakken, grijze pleinen, gewoon niks bijzonders. Maar later kwam er gelukkig meer variatie in de omgevingen. De game zweefde rond 3 sterren. En dat is het uiteindelijk ook geworden. Alleen heb ik toch een halve ster er bij gedaan vanwege eindbaas 'Piggsy', de keiharde executie van Starkweather en het laatste uur van de game, waarbij je het op moet nemen tegen Starkweather's eigen legertje.
3.5*
Bloed, afgehakte hoofden, muziek waarbij je kontspieren samen trekken en een ranzige, harde sfeer. Dat is waar Manhunt om bekend staat. Niet elke gamer heeft van Manhunt gehoord. Erg spijtig, want het is een prima game als je het mij vraagt. Sfeer is goed, graphics waren oké voor de tijd en een gameplay waarbij stealth en shootouts gemixt worden. Ik zag de game liggen in de gameshop in mijn kleine stadje. Hij was voor 5 euro in de aanbieding en een maat kocht 'm voor mij (nog bedankt, Kevin) Ik had veel van de game gehoord en de game stond in Dr Salvador's Top 10. Ik ben ook niet vies van een beetje horror op z'n tijd en ik heb van elke franchise die Rockstar uitgepoept heeft wel minstens één deeltje gespeeld... Behalve Manhunt... Ik kreeg dus het gevoel dat het tijd was om deze game uit te checken vooral aangezien het zo scherp geprijsd was.
De game begint met een cutscene waarbij de protaganist, James Earl 'Cash' tot zijn dood wordt veroordeeld. Op mysterieuze wijze kom je weer tot leven en wordt je wakker geschreeuwd door een stem die je commandeert een oortje in te doen. Deze man genaamd Starkweather beweert dat je speelt in zijn nieuwe 'kaskraker', de nieuwste snuff-film, waarbij het doel is om mensen op de meest gruwelijke manier af te slachten. Het verhaal gaat niet veel dieper dan dat. Een paar nieuwe karakters en een handvol locaties sieren de rest van de game. Het verhaal stelt niet zo veel voor. Iets want ik best wel teleurstellend vind van Rockstar, aangezien ze verantwoordelijk zijn voor het maken van een aantal zeer goede verhaallijnen. Games kunnen veel verschillende soorten verhalen hebben, in vele soorten en maten.Ik hoefte ook niet echt een superverhaal voor Manhunt, gewoon een verhaal waarbij meer uitgelegd wordt dan alleen het feit dat je een leipe kerel bent die mensen vermoord met plastic tassen, glasscherven en knuppels. Ik was achteraf nogal teleurgesteld door de simpliciteit van het verhaal. Je karakter heeft helemaal geen achtergrondverhaal en spreekt zelden in de game. En als hij zijn muil opentrekt, klinkt hij als een aan cocaïne verslaafde baviaan. Ook heeft de vrouwelijke reporter die je bij het einde van de game tegenkomt waarschijnlijk een hersentumor, aangezien ze wel ERG graag mee wilt werken met een beruchte psychopaat om haar artikel te kunnen voltooien. Ze reageerde alsof het allemaal koek en kinderspel was om een psychopaat te steunen. Ook erg jammer dat je niks meer komt te weten over Starkweather. Toen hij met je sprak door middel van het oortje klonk hij als een erg coole bad-guy, maar je komt dus niks over hem te weten in de game. Erg jammer.
Over naar de gameplay. Die is fijn. Ik snap niet echt helemaal wat die controversie rondom de game moest voorstellen. Het is bloederig, ranzig en fout dat je skinheads en psychopaten op de gruwelijkste manieren kan vermoorden, maar het ziet er niet eens erg geloofwaardig uit. Ik zie niet zo snel iemand met honkbalknuppel een kerel zijn kop eraf zien slaan, om vervolgens het hoofd te gebruiken om andere hunters af te leiden.
Dan vind ik games die simpelweg bloederig geweld tonen als een dagelijkse bezigheid schadelijker voor mensen met een psychische stoornis. In tegenoverstelling tot Manhunt waar je de meest ridicule moves kan uithalen en mensen op de meest over-the-top manieren af kan maken. Je hebt in de game o.a rode, gele en blauwe wapens. Rode wapens zijn zware wapens die vaak langzaam zijn maar erg krachtig. Blauwe wapens zijn kleinere wapens zoals plastic zakken en pistolen. Rode en blauwe wapens kunnen zowel korte en lange afstandswapens zijn. Maar alleen met de korte afstandswapens kan je brute executies uitvoeren. Gele wapens zijn alleen afleidingen, denk maar aan bakstenen, blikjes.. en de hoofden van je vijanden... Geen grapje....
Als je je vijand van dichtbij nadert met het juiste wapen, lockt de game automatisch op de vijand. Je ziet een grijze 'marker' rondom zijn hoofd vliegen. De kleur verandert naarmate je langer achter het doelwit blijft sluipen. Het gaat ongeveer zo:
Grijs: Snelle, dodelijke kill
Geel: Bruut!
Rood: NASTY!
Een van de beste spelelementen is zonder twijfel de grote variatie van executies. En de wapens die je daarbij gebruikt. Ook al maken de meeste wapens pas later in de game hun introductie, is het arsenaal waarbij je je slachtoffers mee om kan brengen niet mager. Persoonlijk vond ik de stealth op sommige momenten prima uitgewerkt, maar op andere momenten weer iets minder. Zo is het erg vervelend dat je weg moet rennen als je steeds betrapt wordt. In het begin van het spel kan je met veel tactiek je vijand omleggen in een normaal gevecht, maar later worden je vijanden zo hardgekookt dat je beter kan rennen voor je leven. Op zich is het wegrennen geen slecht spelelement. Je kan goed de kracht van de A.I in deze game zien (die erg goed is!) tijdens deze achtervolgingen. Met zweet op je voorhoofd ren je weg van de vele skinheads en psychopaten in de hoop een stukje schaduw te vinden om te schuilen. Vele mensen ergeren zich in stealth games dat de vijanden je meteen niet goed kunnen zien als je 'verborgen' bent. In elke stealth game kan je wel op een bepaalde manier schuilen. In Metal Gear Solid 3 kan je camouflage gebruiken, en bij Splinter Cell en Manhunt gebruik je de duisternis. Ik vind het ook niet vreemd dat ze je dan niet kunnen zien. Zo is de game gewoon geprogammeerd, dat de vijanden je niet zien als je in de schaduw verbergt. De game gaat overigens in mijn lijstje van 'moeilijkste games ooit'. Soms is deze game gewoon echt belachelijk moeilijk. Vooral een bepaald stukje waarbij je een BBD (big, black dude) genaamd Ramirez moet doden. Ik heb niks tegen moeilijke games, en het werkte achteraf wel positief voor deze game, maar alleen sommige stukjes moesten meer in balans gebracht worden. Of ik was gewoon heel slecht in de game.
Eerst was ik nogal sceptisch over deze game. De eerste levels van de game waren erg saai en inspiratieloos. Vuilnisbakken, grijze pleinen, gewoon niks bijzonders. Maar later kwam er gelukkig meer variatie in de omgevingen. De game zweefde rond 3 sterren. En dat is het uiteindelijk ook geworden. Alleen heb ik toch een halve ster er bij gedaan vanwege eindbaas 'Piggsy', de keiharde executie van Starkweather en het laatste uur van de game, waarbij je het op moet nemen tegen Starkweather's eigen legertje.
3.5*
0
Dr. Salvador
geplaatst: 27 juli 2010, 14:21 uur
Prachtige review, heb hem helemaal, en met plezier gelezen .
Wat betreft het verhaal. Cash moet wel, anders moet hij terug naar Death Row.
En Starkweather, en Cash zijn mysterieus dat vind ik goed bij de game passen, net als in GTA3 dat die gozer niks zegt, dat vind ik gek genoeg nog een pluspunt ook.
Maargoed een erg goede review ( Plastic Bag is groen! ) haha, en een mooie score voor deze game, ja ik heb met deze game iets wat ik niet snel met games heb, aan de ene kant is het voor de meesten een saai, bizar, en rotslechte game.
Voor mij is het een bijzondere, gruwelijke, en stijlvol, horrormeesterwerk, waar de sfeer, sound, gameplay, enz, in de puntjes vrijwel geperfectioneerd is.
Wat betreft het verhaal. Cash moet wel, anders moet hij terug naar Death Row.
En Starkweather, en Cash zijn mysterieus dat vind ik goed bij de game passen, net als in GTA3 dat die gozer niks zegt, dat vind ik gek genoeg nog een pluspunt ook.
Maargoed een erg goede review ( Plastic Bag is groen! ) haha, en een mooie score voor deze game, ja ik heb met deze game iets wat ik niet snel met games heb, aan de ene kant is het voor de meesten een saai, bizar, en rotslechte game.
Voor mij is het een bijzondere, gruwelijke, en stijlvol, horrormeesterwerk, waar de sfeer, sound, gameplay, enz, in de puntjes vrijwel geperfectioneerd is.
0
geplaatst: 27 juli 2010, 16:27 uur
Ik ben iemand die houdt van vernieuwing en nieuwe pogingen, Salvador. Dus verwacht niet dat ik deze game meteen 'afzeik' en zelfs als ik de game slecht zou vinden zou ik het een beetje netjes uitleggen. Sorry dat ik foutjes maakte over die blauwe, groene wapens en plastic bag. Ik haalde die nogal snel door de war
Erg bedankt dat je mijn review goed vond! Ik dacht juist dat mijn stijl van reviews niet gewardeerd werd (te lang) Maar jij bewijst het tegendeel!
En geloof me, het laatste uur van Manhunt vond ik echt *4,.5/ 5 materiaal! Vooral met die Piggsy! Ik heb nog nooit zulke adrenaline gevoeld.
Erg bedankt dat je mijn review goed vond! Ik dacht juist dat mijn stijl van reviews niet gewardeerd werd (te lang) Maar jij bewijst het tegendeel!
En geloof me, het laatste uur van Manhunt vond ik echt *4,.5/ 5 materiaal! Vooral met die Piggsy! Ik heb nog nooit zulke adrenaline gevoeld.
0
Dr. Salvador
geplaatst: 27 juli 2010, 16:33 uur
Hey, ik bedoelde het niet bot ofzo, erg goede review, en mooie score, maar ik vond de sfeer, enz, en verhaal, en verwijzingen naar oude klassieke horrorfilms, en sfeer van die films erg goed gedaan in de game.
Haha, ik bedoelde het juist positief, en iedereen maakt foutjes, het viel me alleen op van die groene bag, maar let niet op mij, ik ben gewoon een zeikerd! Hihi
Ja, ik vond het ook erg vet gedaan toen die opeens om het hoekje sprong, ik wist niet hoe snel ik uit de voeten moest komen !. 5* dat laatste level, beste eind level in een game, denk ik haast wel!
Het begin was inderdaad wel iets minder, en toen moest de game op gang komen ( beetje traag begin ), maar de sfeer, en hardheid is al wel meteen gezet!
Oke, nogmaals goede review, en ik bedoelde het niet bot .
Haha, ik bedoelde het juist positief, en iedereen maakt foutjes, het viel me alleen op van die groene bag, maar let niet op mij, ik ben gewoon een zeikerd! Hihi
Ja, ik vond het ook erg vet gedaan toen die opeens om het hoekje sprong, ik wist niet hoe snel ik uit de voeten moest komen !. 5* dat laatste level, beste eind level in een game, denk ik haast wel!
Het begin was inderdaad wel iets minder, en toen moest de game op gang komen ( beetje traag begin ), maar de sfeer, en hardheid is al wel meteen gezet!
Oke, nogmaals goede review, en ik bedoelde het niet bot .
0
geplaatst: 25 december 2010, 13:00 uur
Gewoon een heerlijke game,Fuckign veel geweld,Precies mijn ding zeker een aanrader,4,0/5,0
0
geplaatst: 7 juli 2011, 20:59 uur
Ooit eens deze game gespeeld op de ps2, jaren terug. Staat me nog erg goed in het geheugen. Heerlijke duistere game die zich voornamelijk in het donker afspeelt. Daardoor is de game een stuk spannender dan de gemiddelde game. De manieren om je tegenstanders af te leiden zijn erg vermakelijk. Het vervelende kan echter het lokken zijn van je tegenstanders, omdat ze regelmatig in groepen op het geluid zullen afkomen. Het om zeep helpen van al de 'freaks' op je pad is hard, kil en meedogeloos. Af en toe kon ik me wel irriteren aan enkele tegenstanders die constant met een pistool op mijn personage knalden, maar des te fijner was het als ik met hem kon afrekenen.
Het einde vond ik overigens aardig lastig, heb een behoorlijk aantal keren moeten proberen om verder te komen.
Het resultaat is voor mij een heerlijke harde, duistere game die mij zeer heeft kunnen vermaken.
Het einde vond ik overigens aardig lastig, heb een behoorlijk aantal keren moeten proberen om verder te komen.
Het resultaat is voor mij een heerlijke harde, duistere game die mij zeer heeft kunnen vermaken.
1
geplaatst: 10 januari 2018, 02:51 uur
Beetje laat maar deze nu ook uitgespeeld. Lekker geweldadig spel. Alhoewel het concept gaaf is (bevrijdt worden van doodstraf, meespelen in snuff film van een of andere gek) is het des te jammer dat je zo weinig komt te weten over de personages.
Zoals waarom je hoofdpersonage uberhaupt een doodstraf had (want zou je moeten meeleven met je hoofdpersonage?).
Zoals eerder gezegt, vond ik het ook wel sullig dat die journalist je komt oppikken. Je bent ontsnapt van de doodstraf(waarvoor je zat weet je dus niet, maar des te gevaarlijker kan het zijn om de hoofdpersonage te vertrouwen) en je hebt net nog even zo'n 100 mensen bruut omgebracht, maar zij komt je even oppikken in haar autotje voor haar onderzoek.
Controls voelde soms wat houterig, flitsend in de cover springen lukt soms niet. De AI was vooral voor zijn tijd indrukwekkend, enig puntje vond ik wel dat ze vaak erg snel konden reageren met hun wapen, waardoor zelfs het snelste geplaatste schot nog een antwoord kreeg.
Ze mochten ook wel iets meer 'objective puntjes' op de radar gebruiken (en misschien een 'noorden' aanduider) want met gelimiteerde sprint lopen uitvogelen in een donkere omgeving waar je nou heen moet was niet altijd even prettig. Standaard gevechten met slag- en snijwapens waren ook wel erg button-mashing, maar geen groot punt aangezien je het zelfden hoeft te gebruiken doordat je altijd wel toegang hebt tot stealth, en dus de execution moves. Executies met wapens mochten ze toen ook al toevoegen, gelukkig hebben ze dit zo te zien in 2 gedaan.
Ten slotte was de moeilijkheidsgraad wel apart, over het algemeen is het spel niet heel moeilijk maar zitten er een paar momentjes waar ik opeens meer dan een uur vast zat. Dit kwam ook soms doordat er opeens best lang geen save point was.
Gaaf spel, jammer dat het teveel teert op gore, want er was ruimte zat om ook het verhaal veel meer diepgang te geven.
Zoals waarom je hoofdpersonage uberhaupt een doodstraf had (want zou je moeten meeleven met je hoofdpersonage?).
Zoals eerder gezegt, vond ik het ook wel sullig dat die journalist je komt oppikken. Je bent ontsnapt van de doodstraf(waarvoor je zat weet je dus niet, maar des te gevaarlijker kan het zijn om de hoofdpersonage te vertrouwen) en je hebt net nog even zo'n 100 mensen bruut omgebracht, maar zij komt je even oppikken in haar autotje voor haar onderzoek.
Controls voelde soms wat houterig, flitsend in de cover springen lukt soms niet. De AI was vooral voor zijn tijd indrukwekkend, enig puntje vond ik wel dat ze vaak erg snel konden reageren met hun wapen, waardoor zelfs het snelste geplaatste schot nog een antwoord kreeg.
Ze mochten ook wel iets meer 'objective puntjes' op de radar gebruiken (en misschien een 'noorden' aanduider) want met gelimiteerde sprint lopen uitvogelen in een donkere omgeving waar je nou heen moet was niet altijd even prettig. Standaard gevechten met slag- en snijwapens waren ook wel erg button-mashing, maar geen groot punt aangezien je het zelfden hoeft te gebruiken doordat je altijd wel toegang hebt tot stealth, en dus de execution moves. Executies met wapens mochten ze toen ook al toevoegen, gelukkig hebben ze dit zo te zien in 2 gedaan.
Ten slotte was de moeilijkheidsgraad wel apart, over het algemeen is het spel niet heel moeilijk maar zitten er een paar momentjes waar ik opeens meer dan een uur vast zat. Dit kwam ook soms doordat er opeens best lang geen save point was.
Gaaf spel, jammer dat het teveel teert op gore, want er was ruimte zat om ook het verhaal veel meer diepgang te geven.
* denotes required fields.
* denotes required fields.