Postal² (2003)
Alternatieve titel: Postal 2
Macintosh / PC
Shooter
single player
Ontwikkeld door Running With Scissors
Uitgegeven door Running With Scissors, Whiptail en Akella
In Postal 2 speel je vijf dagen uit het leven van de Postal Dude. Elke dag moet hij voor zijn vrouw de stad in en allerlei opdrachten vervullen. Dit kan op een normale, maar ook op een extreme manier.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=sWJOXuqVcAc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
3*
3*
Helaas is de beleving van het spel wat minder. Je loopt voortdurend in een zelfde wereld rond en je wordt niet in het spel getrokken. Toch een leuke game om gespeeld te hebben. Ik was overigens wel blij toen ik er eindelijk doorheen was.
+ = Af en toe leuke humor
- = Extreme laadtijden, onduidelijke en saaie gameplay, praktisch geen verhaal.
*1/2
alleen beetje jammer dat er katten uit de lucht vallen , zeer irri!
3,5*
2,0*
Afwisselend lompe bloed, pis en kots humor en snerpende satire en maatschappij kritiek (stemmen is brilliant, inclusief 'dimpled chad', "mmm, didn't go all the way through, well they'll know what I meant")
Ontzettend veel vrijheid in hoe je de missions complete en propvol met kleine (en grote) knipogen naar andere games (en films en clips).
Politiek incorrect to the max en heb er ranzig van genoten!
5* -> Crack don't buy itself u know...
Grafisch was het niet zo super, maar de politiek incorrecte zaken waren gewoon humor. Ik bedoel, waar loop je een winkel binnen, overgiet je de verkoper met benzine en zet je hem in de hens? Juist.
De debiele oneliners erbij maakten het helemaal lachen.
Je had echt stupide wapens en je kon echt enorm wreed handelen. Ik speelde dit niet zo lang, maar wel lang genoeg om er van te kunnen genieten haha
Ben sowieso wel fan van sadistische games. Carmageddon e.d. is ook zeer aan mij besteed.
3,5*
NADEEL: LAADTIJDEN... godver wat heb ik daar een hekel aan en hier zijn ze behoorlijk
Dit is uiteraard een geweldige game, lekker gewelddadig. In dit spel zitten elementen die in een ander spel niet voorkomen.
Een paar voorbeelden: pissen over iemand, iemand in de hens zetten met benzine, iemand electrocuteren, de taliban neerschieten, met een schep hoofden van mensen afslaan en ermee voetballen, mensen kotsen, en de meest rare opdrachten die je krijgt...
And you people have to freak out on me!
En een prachtige aanklacht tegen de mens en z'n maatschappij!
Postal 2 is een prachtig kunstwerkje dat de grenzen van entertainment overschrijd en de gamer en zijn maatschappij een spiegel voorhoudt waar een genadeloze conclusie uit voorkomt. I can tell this is going to be an interesting day...
De term, to go postal (helemaal doorfreaken op een meestal uiterst gewelddadige manier), komt van postalworkers, postbodes. Lange tijd is dat het beroep geweest waarin de meeste mensen zelfmoord pleegden, al dan niet anderen met zich mee nemend. Nu is dat overigens verschoven naar tandarts meen ik.
Toen ik Postal 2 voor het eerst mocht aanschouwen, op een lan feestje bij vrienden, zag ik iedereen alleen maar op mensen urineren, om ze aan het kotsen te krijgen, hoofden afhakken en de bebloede lichamen door de straten van Paradise schoppen. Dat kan toch niet zomaar, dacht ik en vroeg, zijn er ook missions of zo? Ja, maar die deed niemand. Random chaos creëren was nog nooit zo grof en dus leuk geweest. Ik wilde ook. Al snel zat ik lachend en plassend-schoppend achter de meest onverantwoorde videogame ooit. I know what you're thinking, but the funny thing is, I don't even LIKE videogames...
Om deze game echt te waarderen, kwam ik al snel achter, leek het me de bedoeling dat je het zo netjes en realistisch mogelijk speelt. Als je steelt, voorzichtig sneaky ipv iemands deur intrappen met een shotgun. Rustig en vriendelijk blijven tegen je medemens, vooral respect voor de wet en niet zomaar en publique je leuter uit je broek halen. Kortom een virtueel geweten te kweken. Dan kom je erachter dat Paradise best een mooie werkende wereld is waar genoeg in gebeurt zonder dat jij er medeplichtig aan bent. En dan nog het sterkste van deze game, hij dwingt je bijna om door te freaken met 'normale' speelstijl, je omgeving is hyper-agressief en onvriendelijk, het lot is je niet gunstig gestemd en de domme bureaucratie zuigt je laatste beetje geduld op.
Maar goed je doet dus je best om je taken te volbrengen die je afgrijselijke vrouw je heeft opgedragen en probeert je te gedragen in deze twisted society.
Je taken-lijstje, I'll put you on a damn list!
1: Go see Vince (hoofd van Running With Scissors Vince Desi)
2: Cash Paycheck
3: Pick up some Milk.
En onthoud, probeer niet boos te worden, als je je irriteert, tel tot 10.
Op weg naar je eerste bestemming, kom je bijna onherroepelijk al langs de supermarket, dus even #3 al doen. Aangekomen in de naar dooie geit ruikende supermarkt, vind je (natuurlijk) in het achterste rek de melk. Bij de kassa staat een rij van drie klanten voor je en die chick die aan de beurt is blijft maar vragen stellen, Are you like... a kosjer butcher? Everything halal, you buy good! (1) Als je eindelijk aan de beurt bent vertelt de klerk je dat de melk 100 dollar kost en je niet genoeg hebt. Grrrrr (2). Je besluit maar om eerst weer de eerste quest te halen, hoewel je natuurlijk ook even stiekem tegen de geld automaat om de hoek kan trappen, om er 300 piek uit te forceren. Maar ik was een goede burger en ga braaf naar mijn werk.
Aangekomen bij het hoofdkantoor, wordt mijn weg versperd door een woedende menigte vaders en moeders met protestborden, Games are bad, games can make you mad! Als ik ze nader merk ik dat ze het gemunt hebben op iedereen in het gebouw en degenen die daar naar binnen willen. (3) Om moeilijkheden te voorkomen sluip ik voorzichtig door de bosjes naar binnen. Ik zoek het kantoor van mijn baas (het toilet blijkt het kantoor van de script editor) en binnen aangekomen krijg ik gelijk te horen, Sorry dude, you're fired, nothing personal!. (4) M'n beloofde cheque kan ik nog wel krijgen en hoef 'm maar te pakken van zijn bureau. Op het moment dat ik de envelop aanraak schreeuwt een van de boze vaders Who's with me en de opgejutte massa bestormt het software huis met machine geweren en openen vuur. (5) Terwijl je collega's hun vuurwapens trekken alsof het everyday part of the job is, besluit je via de achterdeur weg te sneaken om kogelgaten te voorkomen.
Eindelijk bij de bank aangekomen, onderweg genoten van de mooiste uitzichten van Paradise (een neger die door de politie ge-rodney kinged wordt (6), mannen met baarden en siliconenborsten in de disco zien dansen met iemand in een gimp-suit, een paar shooting incidents involving rednecks en talibans. (7) De rij wachtende in de bank bestaat uit zeven lui, er zijn vier loketten, maar er is maar een open. (8) Geduldig sta je daar de boze blikken en insults van je omstaanders te slikken Hey, one side, asshole! Jerk!. (9) Na wat een eeuwigheid wachten leek, ben ik eindelijk aan de beurt. Ik select vol goede moed m'n cheque, maar zo gauw als ik hem tevoorschijn wil toveren, zegt ze doodleuk, I'm taking a break now sir, cashing of checks is upstairs. (10!) Ik doe het niet... Ik pak niet m'n machine gun die ik van een vermoorde ex-collega heb meegejat en gebruik niet die kat als silencer om haar gezicht vol lood en kattendarmen te knallen terwijl ik lachend kijk hoe het hele gebouw afbrand en de mensen schreeuwend van de pijn tevergeefs hun eigen lichaamsdelen proberen te vinden. Ik doe het niet, hoewel het wel zo zou kunnen. Nee in plaats daarvan loop ik naar het loket op de 2de verdieping om alsnog m'n check te cashen, waarop een minder geduldig iemand wel heeft besloten het recht in eigen hand te nemen en de bank overvalt. En ik word gecapped door het spervuur dat de politie op het gebouw loslaat. Ik had net zo goed de melk gewoon kunnen stelen. Ik had ook op G kunnen duwen, een live grenade in m'n mond stoppen en mezelf naar een (hopelijk) betere wereld blazen.
I regret nothing!
En dat was slechts een variant van dag 1...
Door de grote hoeveelheid NRA (national rifle association) en 2nd amendment (right to bear arms) verwijzingen, Chuck Heston IS my President!, maakt de game een keiharde statement tegen de totaal geschifte amerikaanse samenleving. Deze f'd up hypocriete maatschappij, Maybe it would be more politically correct to kill the women and minorities first!, dwingt je om door te freaken, hoe meer je je aan de regels probeert te houden, hoe moeilijker het je wordt gemaakt. Als dan blijkt dat de machthebbers en moraalriddres zich ook niet aan de regels houden (de Bush election fraude, kerk-pedofilie en Arabische demonisering verwijzingen), waarom zou jij dat dan doen? Gooi daarbij easy access to guns in de mix en de chaos is compleet.
De enige manier om 'gezond' met dit soort hypocrisie om te gaan is door alle valse moraliteit en tact het raam uit te gooien en met een steel-toed-boot tegen de huichelende heilige huisjes aan te schoppen en zo iig nog wat humor uit die zieke situatie te persen. En dan is imo deze optie om deze frustraties te uiten in een virtuele omgeving waarin ze zelfs worden getransformeerd tot entertainment, een mooie manier om er mee om te gaan en zelfs een kleine overwinning.
The gene pool is stagnant and I am the minister of chlorine.
Inderdaad een erg gave game. Ik waardeer hem iets minder hoog, die game had ook de nodige minpunten maar ik kan me zijn tekst goed voorstellen.
Maar zoals al gezegd, de subtiele kritiek, de humor en uiteraard het 'onverantwoorde' maken dit spel uniek.
Hilarisch gewoon hoe ver ze een game kunnen laten gaan.
In princiepe kan je deze game zeer braafjes uitspelen zonder ook maar één kogel te lossen maar dat lijkt me nogal erg moeilijk. In het dorp waar jij woont wonen namelijk alleen maar halve gare gestoorde mensen. Die mensen kan je lekker leuk laten afzien, even een electroshock geven, benzine erover kappen en dan een lucifer aansteken. Maar dat hoeft allemaal niet want je missies zijn namelijk 'to do lists' afwerken die je van je vrouw krijgt. Bijvoorbeeld 'return book to the libary'. Maar één klein detail: die gestoorde mensen hebben wapens! Soms te easy voor woorden om te ontsnappen maar soms is het echt te moeilijk.
Welja, ik hou het op 4*. Is wel fijn maar ik vind het grote nadeel die laadschermen.
Zieke game!
Maar ik stoor me wel aan hoe slecht het schieten in dit spel is, als je alles gewelddadig wilt oplossen word het echt een FPS maar dit speelt dus bagger. Er lijkt geen tactiek te zijn, de vijanden dwarrelen wat rond en dezelfde seconde dat jij ze kan zien schieten ze al op je. Ook headshots doen geen extra damage (behalve bij shotgun lijkt het, maar dan nog steeds moet je vaak 2x schieten) dus dat vind ik wel jammer.
Ik vind de stijl van het spel geweldig met alle humor, oneliners, verwijzingen etc.
Maar ik stoor me wel aan hoe slecht het schieten in dit spel is, als je alles gewelddadig wilt oplossen word het echt een FPS maar dit speelt dus bagger. Er lijkt geen tactiek te zijn, de vijanden dwarrelen wat rond en dezelfde seconde dat jij ze kan zien schieten ze al op je. Ook headshots doen geen extra damage (behalve bij shotgun lijkt het, maar dan nog steeds moet je vaak 2x schieten) dus dat vind ik wel jammer.
Nadat ik dit een halfjaartje later van Steam kocht toch met een punt verhogen. Deze versie breid het spel flink uit (volgens mij dankzij mods gemaakt door spelers in de loop der jaren) en bied veel extra hilariteit! Ook storen de houterige controls me minder doordat er meer effectieve wapens zijn (waardoor je bij elk (voorheen) irritant gedeelde dmv een beter wapen er makkelijker door kan komen). Mooiste stuk vond ik wanneer PU Games binnenstort, een parodie op alles wat hatelijk is aan game bedrijven (ze hebben divisies zoals Cosmetic Items, Day one DLC, en de 'Amazing Microtransaction Super Computer' in hun gebouw). Hier kon ik smakelijk om lachen. Ook het terroristische trainings kamp, je gekke vrouw die trouwt met een gigantisch monster en de kind acteur in dat besneeuwde gebied zijn hilarisch.
Ja zou wel zo zijn, ik reviewde het alsof het 1 geheel was maar Paradise Lost telt apart uiteraard