Onderhond schreef:
Bij een goeie platformer heb je steeds de volledige controle over je personage. Doordat de personages hier wat groter waren, het raakvlak met de grond wat minder duidelijk en de randen aan afgronden (bladeren op bomen bijv) niet meteen erg afgewerkt donderde je al eens makkelijker ergens tegenaan wanneer dat niet echt de bedoeling was.
Als ik me niet vergis bolden de personages ook een beetje uit. Je ging soms gewoon iets te veel dood aan matige besturing dan aan de echte moeilijkheidsgraad van het spel. Iets wat bij de meeste mario games nagenoeg perfect gaat.
Verder wel een erg vermakelijke platformer. Speel het nog steeds.