Metroid: Zero Mission (2004)

Dit is eigenlijk een remake van de orginele NES Metroid. Het orgineel heb ik nooit echt lang gespeeld (hij is in dit spel te unlocken, iets te old-skool voor mij ) maar deze vond ik echt geweldig.

Nu is dit niet een spel waar je dagenlang mee bezig bent. Sterker nog je bent er in een uurtje á 4/5 de eerste keer al doorheen. Maar de sfeer, de muziek, de omgeving en de spectaculaire eindbazen zorgde er bij mij wel voor dat ik deze vaak genoeg herspeeld heb.

Het zit in elkaar als de rest van de 2D Metroids: op zoek gaan naar items om nieuwe gebieden te kunnen betreden die daarvoor niet bereikbaar waren. En toch vond ik deze een stuk interessanter dan Metroid Fusion (de enige andere 2D Metroid die ik heb gespeeld) Dat lag misschien wel aan de eerder genoemde elementen die ik zo sterk in dit spel vond. Je hebt veel meer het idee dat je rondloopt op een levende wereld. Fusion was zo.. steriel.

Ook de moeilijkheidsgraad kun je flink omhoog schroeven bij deze Metroid (is misschien ook wel nodig voor de herspeelbaarheid) Hierdoor komen vooral de eindbazen tot hun recht. Want dit spel kent een aantal vette eindbazen (Kraid, Ridley)

En tenslotte, dit spel is geen regelrechte remake van de Nes: want aan het einde (na mother brain opgeblazen te hebben) komt er nog een heel erg vet stuk wat niet op de NES-versie te spelen valt. Hierbij moet je met Samus zonder pak door het moederschip van de Space Pirates sluipen. Het feit dat je zeer kwetsbaar bent levert echt vette stealth-actie op.

5*

Een tof spel, die je helaas veel te snel hebt doorgelopen.

Metroid zero mission is een remake van de originele metroid op de NES. Je volgt dus ook het verhaal van het origineel. Het spel begint met Samus die haar ruimteschip land op de planeet Zebes, haar thuisplaneet in een ver verleden. Na een kort verhaal verteld vanuit samus begint het spel.

Zodra je controle hebt over Samus valt al gelijk op dat de controls erg lekker zijn, sterker nog ik durf zelfs zover te gaan en te zeggen dat dit vrijwel de beste controls voor een 2d platformer in dit genre zijn.
De controle over Samus is erg groot alhoewel alles simpel is gehouden. Je springt door A in te drukken de tijd dat je de knop indrukt beïnvloed hoelang jij je door de lucht beweegt (iets wat Nintendo zo goed als uitgevonden heeft met Mario). Schieten doe je met B en naar boven richten met L ook hier gebruik je weer een minimum aan knoppen. Zoals in meerdere Metroids heb je ook dit keer weer beschikking over de walljump wat je met een beetje oefening op plaatsen kan krijgen die je nooit had durven dromen te bereiken. Later in het spel heb je ook nog de mogelijkheid tot bomb jumpen wat ook weer z'n voordelen heeft, mits je de skills hebt natuurlijk . Uiteindelijk zijn er nog veel een veel meer upgrades die de controls verbeteren wat de controle nog groter maakt.

Wat betreft de graphics heeft metroid zero mission een erg frisse stijl. de omgevingen zijn mooi vormgegeven en de tussenfilmpjes zijn werkelijk waar een lust voor het oog. Menig DS game zou hier nog een puntje aan kunnen zuigen.

Wat betreft het verhaal word dit niet veel aangedaan soms word een stukje verhaal verteld met Samus als narator, dat is het. Toch werkt dit juist extreem goed het gevoel van isolatie, iets wat altijd centraal heeft gestaan in metroid games, word hierdoor erg benadrukt. De teksten die je krijgt zijn dan over het algemeen goed geschreven.

Een minpunt is dat de game redelijk kort is, meeste mensen zullen de game dan ook wel binnen 5 uurtjes uitgespeeld hebben de eerste keer.

Gelukkig valt dit in het niet met de replay value. Nadat je de game hebt uitgespeeld zijn er genoeg mogelijkheden om de game uit te spelen er zijn zelfs verschillende eindes waarin je aan de hand van de tijd een je verzamelde items concept art krijgt te zien. Nintendo heeft zelfs op de hardcore community ingespeeld door een speciaal einde te geven voor een zo'n laag mogelijk percentage (en met laag bedoel ik ook echt laag).

Wat voor mij dit zo'n goede game maakt is alles bij elkaar de controls vragen er om snel mee gespeeld te worden. De game zit vol met geheimen waardoor je praktisch alle upgrades kan halen wanneer jij dat wilt (of juist niet en ze over te slaan). Je krijgt er een enorme kick van als je besluit voor het Lage percentage einde te gaan , Dacht je eerst nog dat Mother brain makkelijk en die Metroids ach joh ice beam en vol pompen met missles, denk dan nog maar eens goed na want voor je het weet word je keihard in je ballen getrapt en raak daar ook maar aan gewend want het zal niet bij 1 x blijven. Hoe vaak je ook speelt iedere keer zal een uitdaging zijn.
Een must voor ook maar iedereen die van platformers of metroid houd.

Vanaf aanstaande donderdag 12 maart is Zero Mission op de Wii U eShop te downloaden voor 7 euro!

Super Metroid was echt heerlijk, maar Fusion was aanzienlijk meer lineair en daardoor raakte het eigenlijk een deel van de charme van het ontdekkingsgevoel een beetje kwijt. Maar verre van een slecht spel natuurlijk. Ik ben benieuwd of Zero Mission onder de motorkap meer lijkt op Super Metroid of Fusion.

Ik twijfel echt om hem nu binnen te hengelen....
kun je hem ook gelijk op hard mode spelen?, en hoeveel tijd doe je er ongeveer over om hem uit te spelen?

Ik zou 't niet weten, ik heb Zero Mission immers nog niet gespeeld, haha. Tenzij je Metroid Fusion bedoelde, in dat geval heb ik daar 't een en ander over geschreven.

Na kort een beetje te hebben rond gekeken, schijnt Zero Mission minder lineair dan Fusion te zijn, en daarmee dus meer op Super Metroid te lijken (en die leek dan weer op het NES origineel). Mooi dus. Ik ga 'm waarschijnlijk in het weekend even kopen.

Oke nou ja, ik kan het niet laten om hem niet te kopen..
En fusion had ook niet een hele lange speel duur....
Ik ga er mee aan de slag.

~ Planet Zebes... I called this place home once. ~

En daarmee was de toon qua achtergrondinformatie en sfeer meteen gezet. Fusion was ook erg sfeervol, maar het feit dat je heel de tijd in een ruimteschip zit vond ik persoonlijk wat minder. En ondanks dat Zero Mission qua uiterlijk (en helaas ook qua speelduur) veel op Fusion lijkt, heeft het wat betreft "design philosophies" en sfeer dus meer weg van Super Metroid. Eigenlijk het beste van beide werelden dus: de snelle, strakke en uitgebreide gameplay van Fusion samengevoegd met een uitstekend en intelligent level design van Super Metroid. In het begin wordt je nog wel een beetje bij de hand genomen, maar na verloop van tijd verdwijnt dit grotendeels. Ook een aangename verrassing dat er weer een grote vorm van sequence breaking mogelijk is, dat maakte Super Metroid bijvoorbeeld erg leuk om meerdere malen te spelen, terwijl dat bij Fusion erg beperk leek.

Qua eindscore ben ik er nog niet helemaal over uit. Ik vond Zero Mission wat beter dan Fusion en aangezien ik laatstgenoemde een 4 heb gegeven, moet een 4,5 hier op zich wel mogelijk kunnen zijn.