Pokémon Trading Card Game (1998)

Leuk concept:

De pokémon trading card game werd een echte rage, kaarten ruilen (en stelen ) was nog nooit zo leuk geweest. Ik herinnerde mij nog goed dat ik in het derde leerjaar dolgelukkig was met mijn gekregen Machop-kaart, mijn allereerste kaart.

Maar dat doet er niet toe. Het was dus een echte rage, en daarom werd dit als Game Boy-spel gemaakt. Op papier lijkt dit helemaal de mist in te gaan. Maar eigenlijk viel dat best mee. Meer nog, ik heb me meerdere malen geamuseerd met deze game. Je eigen set bouwen, trainers verslaan, badges verdienen, en uiteindelijk (als het wat meezat) kampioen worden.

Natuurlijk blijft het nog altijd leuker om het in het echt te spelen, maar toch een lekker spel.

Ik vond het raar dat een paar wezentjes(tja paar eigenlijk een heleboel)de wereld ong. hadden verslaafd.
IK herhinnerde nog mijn allereerste pokemon -accessoires (Een grote pickachuknuffel)
En ik was op slag verslaafd. Uren lang gekeken naar kaarten en constant ze gesorteerd.
Nou heb ik de kaarten verkocht en raad eens met wat ik van de winst kocht: een Wii en een Ps2 met eyetoy

Maar goed nu over dit spel.
Ik vond hem nogal saai dus een 3 omdat hij redelijk verslafend was

Vandaar die 0.5

Het is best leuk meer niet.....

Nogal snel uitgespeeld, maar wel leuk om te doen.

Ow wat vond ik dit ontzettend slecht, ga echt ruilen ofzo

Dit was inderdaad bar en bar slecht ja!

oerslechte game!!!

Oerslechte onderbouwing! Ik vond het juist wel iets hebben, hoog verslavingsgehalte, heb er aardig wat uren ingestoken. Enkel die Imakuni-figuur hadden ze ons wel mogen besparen. Jammer dat deel twee van dit spel het nooit tot Europa heeft geschopt.

ik deed vroeger veel ruilen, maar toen ik de enige was met dit spel, was er niks meer aan. Het ruilen met vrienden was grappig en leuk, maar als je dan de enige ben met dit spel, word het echt oersaai....