
Resident Evil (1996)
Alternatieve titels: Biohazard | Resident Evil: Deadly Silence | Resident Evil: Director's Cut
Nintendo DS / PC / PlayStation / PlayStation 3 / Sega Saturn
Action
single player
Ontwikkeld door Capcom
Uitgegeven door Capcom, Nintendo en Virgin
In het normaal zo rustige stadje Racoon City vinden de laatste tijd gruwelijke moorden plaats. Het meest schokkende is nog wel dat er ook sprake is van kannibalisme. Twee S.T.A.R.S. teams worden ingevlogen om de dingen aan te pakken, maar één verdwijnt er al gauw van de kaart en lijkt volledig verdwenen. Als het andere team landt om dit te onderzoeken worden ze aangevallen en vluchten ze het nabijgelegen landhuis in. Toevallig blijkt dat landhuis echter de bron van alle problemen te zijn...
- nummer 158 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=TlpIbgaejh4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.




We keken elkaar aan en dachten, gaaf, een lekker knalfestijn a la Rambo! (Die spin op de achtergrond viel me niet eens op).
Wij naar huis, in de PS proppen, beginfilmpje into the mansion en oh oh oh....bizar!! Ten eerste uiteraard bij de animatie van de eerste zombie (je weet wel, die met zijn lunch bezig is), maar vanaf het moment dat die hond door het raam vloog, waren we verkocht: survival horror it is!

Afwisseling van puzzels, actie, veel sfeer, steeds meer info wat zich daar afspeelde...uren en uren aan de oude beeldbuis gekluisterd.
Dan blijkt de mansion nog een achtertuin te hebben met tuinhuis e.d. Kom je terug, huis vol groene motherf*ckers en uiterindelijk naar een grande finale.
4,5 dikverdiende *
En ik moest in eerste instantie keihard lachen om die zo foute B-filmpjes en personages om het maar niet over de afgrijselijke graphics te hebben die er voor die tijd best goed hebben uitgezien.
Maar goed ben met Jill Valentine aan het spelen en schiet op elke zombie, maar als ik zo een beetje wat FAQ's doorlees is dat dus niet de bedoeling, omdat je zuinig moet omgaan met je munitie en ze ook gewoon kan ontwijken.
Ben benieuwd of ik dit ga uitspelen of gewoon uit frustratie ermee stop.
Een goede tip is ook om het hoofd van zombie's eraf te schieten door met een shotgun op ze te richten en het toetsje naar boven te tikken zodat je automatisch op de kop richt. Doe dit wel als ze dichtbij staan!
Een goede tip is ook om het hoofd van zombie's eraf te schieten door met een shotgun op ze te richten en het toetsje naar boven te tikken zodat je automatisch op de kop richt. Doe dit wel als ze dichtbij staan!
Sjooow heeej! Wat een tip, is nou nooit in mij op gekomen! Bedankt he!


Via epsxe emulator is het prima te doen op de pc. De psx director's cut versie van RE1 is zeer goed.
De remake die nog uit moet komen is een remake van een remake. De gamecube/wii versie is namelijk heel anders dan de psx versie. Voor het origineel raad ik wel echt de epsxe emulator aan.
Voor deel 2 is er een pc versie genaamd resident evil 2 sourcenext en deze is ook echt aan te raden.
Je kunt de RE1 remake nu trouwens ook al spelen via dolphin emulator. Dan moet je wel een snelle videokaart en goede pc hebben. Maar voor gamecube versie op de pc kun je het beste op de verwachte remake wachten.

Is die ergens gratis en legaal te downloaden die sourcenext ? Ik vind daar precies weinig van terug op het net.
Biohazard 2 Sourcenext is a Windows XP port released in 2006 by Sourcenext in Japan with major compatibility fixes. Hij gaat dus onder de originele Biohazard naam.
Het enige probleem is dat ik hem zelf niet in windows 7 aan de praat krijg.
Werkt wel in win8 (met een speciale patch) en via Oracle VM VirtualBox.
De sourcenext versie is wel erg uniek. Uiteindelijk is het met deel 2 ook gewoon veel gemakkelijker om de epsxe emulator te gebruiken in combinatie met Resident Evil 2: Dual Shock Edition (psx).
Resident Evil opent met een B-film achtige intro, compleet met echte acteurs. Het is een klassiek wtf moment en gecombineerd met de lachwekkende voice acting geeft het een campy horror sfeertje. Maar op sommige momenten kan de sfeer erg omslaan, wanneer je 1 van je aangevreten team leden vind bijvoorbeeld.. Of wanneer de muziek onheilspellend veranderd wanneer je een nieuwe deur opent. Voor je het weet zit je weer op het puntje van je stoel. Het grootste gedeelte van het spel speelt zich af in een oud landhuis, maar later gaat het verhaal verder in donkere grotten, een verlaten herberg en eindig je in een verwoest laboratorium.
Op het gebied van gameplay weet Resident Evil een heel interessant aspect te gebruiken. Het geven van beperkingen aan de speler. Je kan bijvoorbeeld niet goed om je heen kijken door de vaste camerastandpunten, wat er voor zorgt dat je nooit goed weet waar de horror verstopt zit. Het geeft ook wel een gevoel van claustrofobie. Vooral omdat de besturing ook erg houterig is, je manouvreert echt als een tank in een porseleinen winkel. Hoe sneller en gehaast je Resident Evil wilt spelen, hoe moeilijker het wordt. De game verwacht dat je, je tijd neemt en alles onderzoekt.
Ook het mikken, schieten en daadwerkelijk iets raken is vaak maar een stressvolle onderneming. Je hebt meer succes (en ammo) wanneer je de vijanden voorbijloopt. De keuze is aan jou maar soms is een zombie neerknallen gewoon ff lekker. Het saven werkt overigens ook niet zoals je het zou verwachten. Je hebt zgn inktribbons die gelden als 1 save bij een typemachine, deze zijn redelijk schaars dus je dient het echt pas te gebruiken wanneer je flink wat progressie hebt. Ik gebruikte al veel te snel inktribbons en zat dus later met een ik-kan-niet-saven probleem. Het zorgt er toch voor dat je, je net wat meer zorgen gaat maken om wat er achter de volgende deur schuilt.
Misschien wel het grootste struikelblok van resident evil zijn de graphics, die zijn fredelijk gedateerd en zorgen er voor dat het inlevingsvermogen van de speler flink omlaag gaat. Destijds zal het vast wel revolutionair zijn geweest... Met name het opnieuw laden van elke kamer dmv een cutscene is erg creatief gevonden. Maargoed dit is later natuurlijk helemaal goed gemaakt met de gamecube remake, die tot op de dag van vandaag nog prachtig is. Wat niet betekent dat de originele versie het spelen niet waard is, Resident Evil heeft een unieke sfeer en staat 20 jaar na dato nog steeds garant voor een spannende speelervaring!
*4,0
Resident Evil is zonder twijfel de bekendste grondverlegger van het survival-horror genre. Een genre dat tegenwoordig meer draait om jump-scares en smerigheid, was vroeger een thuisbasis voor mysterie, spanning en houterige controls. Visueel was er nog niet zoveel mogelijk, horror moest van andere hoeken komen.
Resident Evil opent met een B-film achtige intro, compleet met echte acteurs. Het is een klassiek wtf moment en gecombineerd met de lachwekkende voice acting geeft het een campy horror sfeertje. Maar op sommige momenten kan de sfeer erg omslaan, wanneer je 1 van je aangevreten team leden vind bijvoorbeeld.. Of wanneer de muziek onheilspellend veranderd wanneer je een nieuwe deur opent. Voor je het weet zit je weer op het puntje van je stoel. Het grootste gedeelte van het spel speelt zich af in een oud landhuis, maar later gaat het verhaal verder in donkere grotten, een verlaten herberg en eindig je in een verwoest laboratorium.
Op het gebied van gameplay weet Resident Evil een heel interessant aspect te gebruiken. Het geven van beperkingen aan de speler. Je kan bijvoorbeeld niet goed om je heen kijken door de vaste camerastandpunten, wat er voor zorgt dat je nooit goed weet waar de horror verstopt zit. Het geeft ook wel een gevoel van claustrofobie. Vooral omdat de besturing ook erg houterig is, je manouvreert echt als een tank in een porseleinen winkel. Hoe sneller en gehaast je Resident Evil wilt spelen, hoe moeilijker het wordt. De game verwacht dat je, je tijd neemt en alles onderzoekt.
Ook het mikken, schieten en daadwerkelijk iets raken is vaak maar een stressvolle onderneming. Je hebt meer succes (en ammo) wanneer je de vijanden voorbijloopt. De keuze is aan jou maar soms is een zombie neerknallen gewoon ff lekker. Het saven werkt overigens ook niet zoals je het zou verwachten. Je hebt zgn inktribbons die gelden als 1 save bij een typemachine, deze zijn redelijk schaars dus je dient het echt pas te gebruiken wanneer je flink wat progressie hebt. Ik gebruikte al veel te snel inktribbons en zat dus later met een ik-kan-niet-saven probleem. Het zorgt er toch voor dat je, je net wat meer zorgen gaat maken om wat er achter de volgende deur schuilt.
Misschien wel het grootste struikelblok van resident evil zijn de graphics, die zijn fredelijk gedateerd en zorgen er voor dat het inlevingsvermogen van de speler flink omlaag gaat. Destijds zal het vast wel revolutionair zijn geweest... Met name het opnieuw laden van elke kamer dmv een cutscene is erg creatief gevonden. Maargoed dit is later natuurlijk helemaal goed gemaakt met de gamecube remake, die tot op de dag van vandaag nog prachtig is. Wat niet betekent dat de originele versie het spelen niet waard is, Resident Evil heeft een unieke sfeer en staat 20 jaar na dato nog steeds garant voor een spannende speelervaring!
*4,0
Goede review

Directeur’s kut altijd leuk in elke collectie.
De remake uit 2002 (Die op de GC is uitgebracht en digitaal op HD-consoles) is de beste versie.
Maar ja dus, originele versie kopen is niet nodig, enkel als collection piece.
Ik heb pas de remake (gameplay identiek maar grafisch in een gloednieuwe jas) gespeeld op de PS4. Een verfraaide trip down memory lane. Erg mooi gedaan (de omgevingen en o.a. Jill zijn grafisch enorm geupgrade) en wat opvalt is hoe goed de puzzelelementen verwerkt zijn in de gameplay, alles is gewoon logisch en als je goed onderzoekt hoef je niks op te zoeken op internet dat hoefde ik toen ook niet. Dat puzzelen maakte dit spel ook echt af hoewel het zombies verslaan met een beperkte ammo ook leuk was. En het vinden van typemachines of opslagkisten was ook elke keer een godsend. Dit was zo'n spel waarbij je echt dankbaar was voor je vondsten, het was heel goed gedoseerd allemaal in plaats van dat er overal karrevrachten met goodies liggen zoals tegenwoordig.
De gameplay...tsja tegenwoordig is dit veel te stroef, maar het had ook wel wat dat je tijd nodig had om te draaien, mikken en schieten, vanwege de spanning die dat gaf. De fixed camera zou tegenwoordig ook echt niet meer kunnen dit was voor mij flink wennen en te vaak liep ik in het volgende scherm aanvankelijk de verkeerde kant op, ongeacht het control schema dat ik koos.
De soundtrack is prachtig bij wijlen, de sfeer is heel sterk en de cutscenes waren voor die tijd goed gedaan. Dat enorme landhuis riep enorm veel gothic horror sferen op en de mix met zombies en een sci fi achtig plot werkte wonderwel goed. Capcom heeft in de roos geschoten hiermee.