Turok 2: Seeds of Evil (1998)

Een boegbeeld voor consoles was deze Turok 2. Heel veel verbeteringen op het eerste deel. Vooral de prachtige levels en de uitgebreide, gevarieerde en originele wapenkeuze zorgde voor een zeer goed spel. 4.5 sterren

Voor sommige mensen schijnt Turok 2 nog beter te zijn dan klassieker Goldeneye 64. Andere ergerden zich in Turok 2 aan de langdradige levels, de weinige Save-Points en de hinderlijke frame-rate. Voor mij zijn deze ergenissen slechts minpuntjes die makkelijk kunnen opwegen tegen de vele pluspunten van Turok 2. Mijn eerste kennismaking met het fenomeen Turok begon vreemd genoeg bij deel 3. Deze was een stuk eenvoudiger van opzet en daarom ook toegankelijk. Grafisch was Turok 3 geen kunstwerk maar zette wel een perfecte apocalyptische sfeer neer.

De besturing heb ik altijd al houterig gevonden vergeleken met de voorgaande delen. Turok 2 kocht ik jaren later maar heb ik nooit helemaal uitgespeeld. De levels waren gigantisch en bevatten behoorlijk wat speurwerk. Grafisch een stuk mooier dan Turok 3, met betere animaties en speciale effecten. De reden hiervan was dat Turok 1 en 2 door een ander team indertijd werd gemaakt dan die van Turok 3 en Evolution. De eenvoudige spelopzet (van level naar level) en de houterige besturing die zowel Turok 3 als Evolution hadden, waren totaal verschillend van het hub-systeem in Turok 1 en 2 en de realistische bewegingen tijdens het lopen en schieten.

Turok 2 vind ik persoonlijk nog steeds een machtig mooi spel met een prachtige soundtrack waarvan het nummer "River of Souls" het absolute hoogtepunt is. De wapens waren wreed (Serebral Bore any one!) met als superwapen de Nuke. Het spel zelf was op het gebied van gore ook niet bepaald zuinig. De ene keer schoot je een gat in de maag van een Pur-Linn, de andere keer ligt er een Leaper naast je te kermen en te rochelen van de pijn. De multiplayer in Turok 2 voegde niet veel toe en kon zeker niet tippen aan die van Goldeneye. De mogelijkheid om texturen uit te kiezen in de levels was opzich geen verkeerd idee.

Verder is het jammer dat het vanaf Turok 2 minder werd met deze serie. Turok 1 was, ondanks de gordijnen van dikke mist, geniaal qua opzet met z'n run & jump gameplay en trommel soundtrack. Turok Rage Wars heb ik nooit echt veel aangevonden en vond ik meer een buitenbeentje in de reeks. Turok 3 was nog best goed en had, ondanks de knullige animaties en matige graphics, zo zijn eigen sfeer en stijl. Evolution vond ik nog best redelijk maar kan niet tippen aan de eerste twee delen op de N64. De jungel-levels waren OK maar de indoor levels daarentegen.

Helaas ging Akklaim failiet en besloot Buena Vista het handeltje over te kopen. Resultaat: een next-gen shooter met alle toeters en bellen op grafisch gebied maar heeft qua sfeer en stijl totaal niks te maken met de vorige Turoks. De nieuwste telg in de Turok serie doet meer denken aan een Unreal of Quake game, compleet met voertuigen en al. Vaarwel Lost Land! Welkom dinosaurus planeet! Het hoofdpersonage in de nieuwe Turok heet Joseph. Helaas niet Joseph Fireseed (zoon van Joshua) van Turok 3 maar gewoon Joseph Turok. Een gedrilde marinier die naast het afknallen van vijandelijke troepen zo heel af en toe een dino tegen komt. En dat op een andere planeet..nou nou!

Voor mij blijft Turok 2 uit 1998 nog steeds de beste Turok ever! Prachtige graphics voor zijn tijd, een memorabele soundtrack en een realistische besturing. Eén van de beste N64 games en een succesvolle opvolger van Turok: Dinosaur Hunter. Mooi spel!

Wist je dat...

een klein gedeelte van het team achter Turok 1 en 2 later opstapte naar Retro Studio's samen met nog een handvol aan teams van andere bedrijven. Dat verklaart waarschijnlijk waarom het in Metroid Prime zo lijkt alsof je echt in dat pak zit in plaats van domweg over een landschap heen zweven met een gun in beeld zoals de meeste shooters.

PS:

Waarom valt de Game Boy Color versie ook onder deze game? Want naast de dezelfde titel heeft deze versie totaal niks te maken met het deel op de N64 en PC. Gewoon een heel ander spel. Ik merkte dit ook al op bij andere games op dit forum. Sommige remakes vallen onder het topic van het origineel terwijl andere weer afzonderlijk worden geplaatst. Net als op Moviemeter horen remakes of totaal andere versies van het hoofdspel (GBC versie van Turok 2) gewoon elders te worden geplaatst.

Vermakelijk, origineel, hard en interessant. Zo kan ik de game wel omschrijven. Heb me er toen aardig mee vermaakt, knalde lekker weg en dino's waren leuk om af te schieten.

3,5*

lijpe game op de n64. met veel interresante wapens. het is leuk om die dino's te pijnigen en hard af te maken.. soms vond ik het zelf wel een beetje ziek als er zown apparaat op het hoofd zit van zown dino en het brein uit het hoofd slurpt ofzo.

Dit spel had graphics waar je mond van open vielen en dan die soundtrack en wapens. En een top multiplayer.

TOPPER!

Zeker weten. Ik zie me zo nog staan bij Intertoys, kijken naar die intro van deze game, die ze destijds platdraaiden. Helemaal eens met freshness, wat een sfeer bracht deze game. Met een bovengemiddelde moeilijkheidsgraad en enorme levels zorgde deze game ervoor dat je het niet binnen een paar uur uitgespeeld had.

Ik bleef altijd een beetje rondhangen bij dat gedeelte met die enorme trap met gouden paarden in het level River of Souls. De muziek was daar prachtig. Of de donkere grotten-stelsels vol met spinnen, blind-ones en Leapers (springbeesten). Ik zou hier graag een remake van willen zien voor op de Wii. Hebben we eindelijk een FPS waar je 'u' tegen kan zeggen. Alleen mogen ze de multiplayer wel wat uitgebreider maken. Wel grappig dat je de texturen kon aanpassen

Hier behoor ik dus toe. Vond Turok (1) geniaal, deel 2 een stuk minder vanwege bovengeciteerde redenen (en misschien was de nieuwigheid er ook wel een beetje af).

ooh.. wat was die tijd mooi!
En zeker met Turok, mijn hele jeugd heb ik aan dit spel besteed.

Ze hebben hem toch opnieuw voor consoles gemaakt ofniet?

Ik bleef altijd een beetje rondhangen bij dat gedeelte met die enorme trap met gouden paarden in het level River of Souls. De muziek was daar prachtig. passen [/quote]

Ja absoluut! Ik vond de muziek ook zo mooi, als ik het nu nog is luister op youtube, of de game speel. Dan krijg ik dat gevoel van vroeger weer.

Game Boy Color versie is een totaal andere game en hoort hier niet.

@mega man
Je hebt nu al twee keer aangegeven dat de Game boy versie er niet bij hoort maar je kunt het zelf gewoon aanpassen door de knop "corrigeren" rechts boven deze pagina. Je kunt dan zelf een nieuw topic maken voor de gameboy color versie.

Nooit begrepen wat remasters in hemelsnaam kunnen toevoegen. Als de gameplay, zoals in de N64 versie, uitstekend is, maar een remaster toch nog iets interessant kan toevoegen op dit gebied, hou ik mij aanbevolen bij elke titel. Echter zijn de grootste verschillen helaas bij remasters gericht op graphics, wat ik minder belangrijk vindt. Positief is de vloeiloze framerate in de Switch versie, maar enorm storend vond ik dit in de het origineel niet. De mist die oorspronkelijk hielp om het een en ander te verhullen, is nu niet meer aanwezig, wat mijn inziens bijdroeg aan sfeer.

neo, volgens mij is de remaster voornamelijk een toevoeging geweest voor het PC platform, waar de oorspronkelijke port enorm onderdeed voor de N64 versie qua bugs. Ik heb begrepen dat dit flink verbeterd is in de remaster. Het origineel heb ik nooit gespeeld, dus ik heb het slechts van reviews.

Ik ken de pc port niet, maar na wat te hebben gelezen, lijkt die inderdaad meer problemen te hebben, maar toch enigszins op een onvergelijkbare manier met de kracht van N64.

Het lijkt toch vooral te passen bij de trend om allerlei games te remasteren, ongeacht of het origineel op 1 of meerdere platforms beschikbaar was, met verschillen in kwaliteit.

Dan zie ik toch nog liever een remake, vaak ook onnodig, die in breder perspectief dingen veranderd.

Ik vind graphics wel degelijk belangrijk. In de N64 tijd waren de pixels zo dik als een stoeptegel Graphics zijn alleen niet het belangrijkste. Ik wil bij een remaster wel hetzelfde gevoel krijgen, dus inhoudelijk hoef ik geen veranderingen. Maar een beter save systeem, betere controlls of betere beelden vind ik best wel prettig. Paar jaar terug speelde ik de Grim Fandango remaster. Die vond ik visueel best tof, maar bleef inhoudelijk wel hetzelfde. Al hadden ze van mij de controlls best aan mogen pakken, die bleven net zo slecht als 20 jaar terug.

Haha die mist ja... dat jij dat als plus punt ziet nou het zal de nostalgie wel zijn...
Deze was minder populair Turok: Rage Wars (1999) maar ik hoop heel vurig dat deze ook nog als remaster word uitgebracht met online multiplayer natuurlijk. Dit was een van de betere spellen van de N64...

De mist in Turok 2 was geen artistiek middel , maar bedoeld om een technische beperking te verhullen. De mooie bijkomstigheid was dat wat wel sfeerbevorderend werkte, en daarmee aanvoelde als een artistieke beslissing.

Als het aankomt op framerate oplossingen vind ik dat soms een groot pluspunt. Bij Turok 2 ben ik in dubio, bij sommige andere games vind ik dit, vanuit nostalgisch oogpunt, erg vervelend. Om de mist dan meteen onder nostalgie te noemen, vind ik iets te makkelijk.

Ik heb ook best veel oudere games voor het eerst in een moderne versie gespeeld, om vervolgens later ook de originele te spelen. In deze gevallen verkies ik vaker het origineel, mits de gameplay niet verbeterd is.

Oo Neo ik snap precies wat je bedoelt ik heb die ouwe tijd ook meegemaakt jongen!.
Maar je gaat wel heel diep als het gaat om die mist... Het was inderdaad een verdoezeling van de grafische kracht van de N64 of de te hoge eisen van de makers. Het maakt niks meer uit, maar het is mooi om te zien dat je nog steeds een Turok fan bent en dat ben ik ook!. Turok was de Metroid van de N64 een mooie tijd was het.