Crysis (2007)

Je kunt hem alleen downloaden van de Xbox marketplace .

oke bedankt voor de tip
maar ik heb hem toch liever op cd met een doosje...

"Yeah, but can it run Crysis?"
Dit is het eerste waar ik aan denk als het over de eerste Crysis gaat. De verhalen over videokaarten die gingen huilen als ze Crysis af moesten spelen. Ik heb de game nooit gespeeld op de pc, dus ik kan er niet over meepraten. Waar ik wel over kan praten is de game zelf.

Aangezien we de toon al hebben gezet op videokaarten en graphics lijkt het me leuk om daar mee te beginnen. Crysis is namelijk één van de mooiste games die ik ooit heb gespeeld op de Xbox 360. De CryEngine 2 van de pc versie is omgetoverd naar de CryEngine 3 wat heel wat mooie beelden oplevert. De omgevingen zien er heel goed uit en spreken soms tot de verbeelding. Er waren soms wel eens wat textures die niet helemaal goed waren ingeladen, maar dat was niet storend.

"How’s the story?"
De story van Crysis is beter dan veel andere shooters. Er wordt namelijk op een goede manier iets mysterieus opgebouwd. Ik had niet echt een relatie met de karakters in de game. Ze waren daarentegen wel interessant genoeg om het verhaal boeiend te houden. Een ander positief punt is het feit dat het personage waarmee je speelt ook iets zegt. Hier stoor ik me vaak aan in veel shooters.

"Different gameplay"
Ik wil de gameplay indelen in drie verschillende acts. Ik doe dit omdat elke act een ander soort gameplay heeft. Elke act bestaat uit ongeveer 3 levels.

Act 1
De eerste act bestaat vooral uit grote open gebieden waar je volledig vrij wordt gelaten om een situatie aan te pakken zoals jij het wil. Verwacht echter geen Elder Scrolls of Fallout vrijheid. Het is net als andere shooters wel lineair in missies, maar je hebt een groot gebied waarin je de missie kunt uitvoeren, waardoor Crysis zicht onderscheid van de rest. Je kan bijvoorbeeld ervoor kiezen om een kamp binnen te stormen en iedereen neer te schieten. Je kunt er echter ook voor kiezen om een groot conflict volledig uit de weg te gaan d.m.v. stealth. Als je op de hogere moeilijkheidsgraden speelt is stealth bijna altijd de juiste keuze, omdat je anders wordt overspoeld met vijanden die je vrij snel dood hebben. Deze act vond ik persoonlijk het leukste. Niet veel shooters geven je namelijk zoveel vrijheid.

Act 2
In de tweede act heb je meer het idee dat je in een grootschalig conflict bent beland. De stealth elementen kun je af en toe wel eens gebruiken, maar hier wordt meer de nadruk gelegd op de actie. Ik vond dit persoonlijk niet heel erg leuk, maar daarnaast ook niet storend. De omgevingen zijn in deze act nog steeds groot waardoor je (net als in act 1) vrijheid hebt om te kiezen hoe je iets aanpakt.

Act 3
Act 3 neemt het soort shooter stijl aan dat wel al kennen: kleine gangen en één juiste route. Verder word er in deze act ook een nieuwe vijand geïntroduceerd die totaal anders is dan de vijand in de eerste twee acts. De laatste act is dan ook meteen de minste van alle acts. Waar Crysis in het begin heel open was, is het in de laatste act gedegradeerd tot muren en één pad. Heel erg jammer dat ze de openheid niet hebben doorgezet want dit is hetgeen wat Crysis zo’n unieke shooter maakt.

"Look at the time!"
Het laatste punt waar ik het over wil hebben is het tijdsbesef tijdens het spelen van Crysis. Het is namelijk lang gelden dat ik het idee had dat ik 10 minuten aan het spelen ben en er dan achter kom dat ik alweer 2 uur bezig ben.

"Conclusion"
Crysis is een hele goede shooter die je vooral aan het begin van de game veel vrijheid geeft in je gameplay. Later wordt de game iets meer rechttoe rechtaan, maar dat haalt niet weg dat de game heel leuk is. De story is ook best goed voor een shooter, de lengte van de game is goed en de graphics zijn uitmuntend. 4,5*

Ik had hem al eens gespeeld op de pc (toen mijn pc hem maar amper aan kon), later nog eens gekocht voor de Xbox 360, en nu met mijn nieuwe pc toch ook maar aangeschaft (3,50 op Steam). Het blijft wat mij betreft namelijk zijn geld dubbel en dwars waard, mijn eerste stukje spelen bevestigt dat maar weer eens. Grafisch kan dit prima mee met vrijwel iedere shooter van tussen 2007 en nu, met hooguit een uitzondering voor de vervolgdelen. Qua gameplay komen maar weinig shooters hier in de buurt, je hebt zo veel mogelijkheden en toch speelt het relatief soepel en makkelijk. Op de hoogste moeilijkheidsgraad loont het echt om je goed voor te bereiden, de omgeving te scannen en dan pas tot de aanval over te gaan. Voor het grootste deel is de verhaallijn dan zelfs relatief makkelijk door te komen.

andnino, heb je een idee hoe deze te vergelijken is qua spel-gevoel met een Killzone? Of heb je die nooit gespeeld (daar je vermoedelijk xbox en geen ps3 speelt)?

Helaas, ik heb inderdaad nooit Killzone gespeeld.

"But can it run Crysis?"

De bekende meme die er heerst rondom deze game. Tien jaar na dato was ik toch benieuwd of de game nog stand zou kunnen houden in de hedendaagse wereld waar graphics nog steeds een belangrijk ijkpunt vormen. Daarnaast heb ik de game zelf nog nooit gespeeld, dus het was hoogst tijd voor een speelbeurt.

In feite kun je 'Crysis' zien als uithangbord voor Crytek die hun engine genaamd CryEngine 2 wou promoten. Ze zagen dat 'Far Cry' - die een eerdere versie van de engine gebruikt - het goed deed en besloten om daarop voort te borduren door met een soortgelijke game op de proppen te komen. Deze is gesitueerd op een eiland en kent dezelfde vrijheid, om bad guys om het leven te brengen.

Als speler kruip je in de huid van een Delta Force soldaat uitgerust met een high tech pak die hem in staat stelt tactisch het gebied te verkennen en zo efficiënt mogelijk te doden. Op papier lijkt het geweldig, maar de uitwerking is teleurstellend te noemen. De krachten van het pak zijn namelijk te verwaarlozen, bovendien kun je ze maar voor hooguit tien luttele seconden gebruiken. Daarbij helpt de slechte AI niet mee; alle vijanden staan maar wat voor zich uit te staren of hopen zich op als slachtvee. Dat deed een game als 'F.E.A.R.' die nota bene twee jaar eerder uitkwam veel beter.

Duidelijk is dat men zich heeft gefocust op de graphics. Het knappe is dat deze tot op de dag van vandaag nog steeds indrukwekkend ogen. Ten tijde van het uitbrengen konden de meest krachtige pc's de game al niet aan, maar tegenwoordig is dat slechts een peulenschil. Met alle instellingen op zijn hoogst heb ik alle pracht en praal die de game te bieden heeft mogen aanschouwen, wat geregeld verbazing bij me opwekte. Met name tegen het einde aan in het surrealistische portaal is het heerlijk vertoeven.

Al met al een game die je niet zozeer speelt vanwege de gameplay, maar louter voor de graphics. Dit is ontegenzeggelijk een ware mijlpaal geweest voor de industrie. Des te jammer dat de rest zo inspiratieloos is, waardoor ik me veelal moest dwingen om verder te spelen. Gelukkig duurt de game niet lang.

Kleine 2,5 sterren.