Zelda II: The Adventure of Link (1988)

Ik ben er momenteel mee bezig. Erg frustrerende game voor mijn gevoel (en dat dan met instant save-optie). Hoe moet dat vroeger wel niet geweest zijn? Wel mooi natuurlijk dat de opzet van dit spel overgenomen en verbeterd is bij The Battle of Olympus .

Heb hem nooit gespeeld, maar schijnt een beetje buiten de boot te vallen wegens de totaal verschillende gameplay in verhouding met andere delen uit de Zelda-reeks.

Toch een wat teleurstellend deel. Natuurlijk zijn de graphics vebeterd, maar niet als Link op de zogenaamde plategrond loopt door de werelden heen. Ik weet niet meer zo goed hoe vijanden eruit zagen en wat voor opdrachten er waren. Deel 1 was m.i. stukken beter en leuker.

Vond dit een leuke variatie die meer weghad van de "echte" Japanse RPGs. Overview map waar je op bepaalde plaatsen overschakelt naar een ander view om daarin rond te lopen.

Erg leuk game dit, maar ook erg moeilijk. Heeft erg lang geduurd voor ik deze heb kunnen uitspelen. Battle of Olympus heeft er mooi van gestolen, maar kon dit spel niet verbeteren.

3.5*

De minste uit de Zelda serie. Met name het platform gedeelte viel voor mij persoonlijk tegen.

3.5*

Heeft bij mij zeker anderhalf jaar geduurd. Was bizar moeilijk voor z'n tijd. Begreep als kind natuurlijk maar de helft van wat ik echt moest doen, maar buiten dat waren ook de platform levels echt lastig.

Ben vroeger zeker een jaar bezig geweest om deze helemaal uit te spelen, mede doordat een vriend per ongeluk mijn savegame had gewist toen ik op ongeveer een kwart zat. Erg pittig spel, maar daardoor gaf het veel voldoening als ik weer verder was gekomen. De muziek in dit spel vond ik irritant. Wel leuk dat alle actie zich side-scrollend afspeelde.

Deze is zo moeilijk dat het zelfs irritant is om te spelen vandaar maar een 2,5. Ik heb hem tot nu toe maar 1 keer kunnen uitspelen.

Oef, even een paar minuten gespeeld en dat was serieus kut. Wanneer ik door 'het veld' liep kon ik voor geen mogelijkheid die irritante bewegende icoontjes ontlopen waardoor ik om de paar seconden ongewild in een of ander kort level terecht kwam hetgeen nogal frustreerde/irriteerde op een gegeven moment. Dat je in de grotten je tegenstanders niet ziet vond ik ook niet direct je-van-het. Ben overigens 3x game over gegaan in 10 minuten, en heb het toen voorlopig maar even voor gezien gehouden. Wel een leuke score overigens.

Toch wel een stuk minder dan andere zelda spellen

ik probeer deze nog te vinden om op NES te kunnen spelen.
Iemand een gouden tip voor mij om deze spel te vinden in doos en al?

Ai.. Dit is niet wat ik zoek in een Zelda-game.

Ik heb er vroeger nooit rustig de tijd voor genomen om dit te spelen. Nu heb ik dat wel gedaan en moet ik toch concluderen dat ik dit echt geen leuk spel vind. De dungeons voelen leeg en ongeïnspireerd aan, het enige wat je doet is vijanden verslaan. De random battles zijn ook vreselijk irritant, als je er nou nog een aardige portie EXP voor krijgt had ik het wel o.k. gevonden. Maar meestal is het gewoon onnodig om te gaan vechten. De overworld word door die random battles een beetje verpest. Normaal zou je heerlijk alles gaan onderzoeken, maar hier kan je niet eens 2 meter lopen of je krijgt alweer van die mafkezen achter je aan.

Dit spel is moeilijk. Heel moeilijk. Ik heb hele dagen zonder progressie gezeten puur omdat ik alleen maar dood ga. Er zit voor mijn gevoel dus geen balans in de moeilijkheidsgraad. Het motiveert me ook totaal niet om verder te gaan. Aangezien ik nog niks leuks heb meegemaakt in dit spel. Denk niet dat ik deze ga uitspelen, ga liever iets anders met mijn tijd doen.

Tja wat moet ik hier verder nou mee... Het is Zelda zoals ik het niet ken, en als het een willekeurige titel was geweest had ik er waarschijnlijk niet eens aandacht aan geschonken.

Dan was het meer van: "Ja speelt wel aardig weg, iets te moeilijk en frustrerend. Wel goed geprobeerd die combinatie van platform en RPG."

Middelmatigheid op zijn best dus.

*2,5

Apart vervolg op de meesterlijke klassieker. Inderdaad een erg pittig en uitdagend spel, maar vergeleken met zijn voorganger toch veel minder.

Toch altijd leuk om eens terug te gaan naar de roots van een befaamde spellenreeks en de oudere games eens onder de loep te nemen. De strategie die ik voor dit deel heb gebruikt is dezelfde als de voorgaande (walkthrough en save stats) maar vermenigvuldigd met 20. Ik heb nu echt ongelooflijk veel gebruik gemaakt van de save functie anders had ik het einde nooit van mijn leven gehaald. De moeilijkheidsgraad is torenhoog in deze en ik had het bijna opgegeven (ergens in de helft) maar het vreemde is dat naarmate je VEEL sterker wordt en je de Spell spell leert kennen , het opeens wat makkelijker verloopt. Ik had een einddungeon verwacht met horde vijanden van alle soorten opgekropt in een kamer , maar dat was dus blijkbaar niet zo. Leuk.

Qua gameplay is deze wat anders dan alle andere games in de reeks. Ik ga er niet dieper op ingaan want ik denk dat ondertussen iedereen wel weet hoe de vork in de steel zit. Ik zeg er gewoon bij dat ik het een heel leuke en afwisselende mechanic vond. Het levelen was leuk, net als de verscheidene spells die je kon gebruiken. Moest er nu wat minder repetitief en moeilijk zijn was het nog beter geweest. Toch blijf ik eerder fan van het avontuurlijke en de exploratie in het eerste deel. En Hyrule zag er daar veel mooier uit dan hier.

Mooi is wel de implementatie van steden waar je even tot rust kan komen en met mensen kan praten. Wat ik ook beter vond waren de bazen. Iets meer intimiderend en moeilijker dan zijn voorganger. Enemy design was ook dik in orde. Muziek zat ook goed. Dus al bij al geen slechte game. Het is gewoon veel te frustrerend, heeft repetitieve locaties (voor dat je de laatste dungeon in gaat moet je drie keer dezelfde locatie MET dezelfde soort enemies op exact dezelfde plaats doormaken) en mist dat avontuurlijke. Lekker solide maar zal er nooit een fan van worden. 3,5*

Oh ja laatst wil ik nog zeggen dat Link zijn zwaard wat langer mag zijn. Soms had ik het gevoel dat ik een vijand letterlijk moest dry humpen om hem eens te kunnen raken.