Zojuist voor de tweede keer uitgespeeld. Deze game verdiend het om alsnog een uitgebreide review te krijgen, dus hier is-ie. Jammer dat de game zo weinig is gespeeld hier, want een pareltje is het zeker weten. Ik weet nog niet of ik hem op 4.5* laat staan, of ga voor de volle mep...
De game speelt hedendaags niet meer onder Vista volgens mij. Ik heb hem op XP gedraaid, zonder problemen. Wel werden sommige muisclicks te snel herkend, waardoor je soms ongewild door dialogen heen skipte.
De game begint heerlijk. Je ziet Brian Basco, de hoofdpersoon op een stoel zitten, als soort van regisseur. Hij vertelt jouw, de gamer, over zijn avontuur en via flashbacks beleef je de game dus. De graphics zijn als een tekenfilm met veel karikatuur. Ook de cutscenes zien er nog steeds sfeervol uit. Je wordt het avontuur ingeleid door een enorm leuke soundtrack, die ongeveer hetzelfde gevoel in mij opwekt als het Monkey Island-theme. Kip-pen-vel! Dat als je het theme hoort, je in een flits het hele avontuur weer voor je ziet, waar je zo van genoten had ( want ik kende het verhaal dus al). Dus er zit vast ook iets van nostalgie in dat gevoel. Het liedje dat werd gedraaid bij de Divas klonk trouwens ook lekker.
Graphics en geluid zijn top dus. Wat de game ook kwalitatief goed maakt zijn de boeiende personages en dito voice-casting. Het is een point & click avontuur met een heel serieus misdaadverhaal. Eens wat anders dan het enorm absurde van Sam & Max of Monkey Island. Thema's als moord, drugs en foul language passeren allemaal de revue. Alleen seks komt er niet in voor, hoewel tegenspeelster Gina zo van de Wallen lijkt komen lopen. Maar voor de afwisseling biedt de game ook veel humor. Van flauwe woordgrapjes tot slapstick.
Brian Basco is een beetje een nerd, die uiteindelijk je sympathie wel weet te winnen. Gina is de 'hot stuff' van het spel, voor zover je dat kan zeggen van een digitaal meisje uit 2001. Lange benen, minirokje en diep decolleté in elk geval. Daarbij lijkt ze bij iedere zin die ze uitspreekt geil te zijn. Een verdienste van de voice-actress dus. Dan heb je nog een paar maffiosi, die ook daadwerkelijk overtuigen als moordlustige slechteriken. Later komen er nog een paar personages bij die een klein rolletje vervullen, maar terug zullen komen in het vervolg hierop.
De puzzels zijn van een zeer redelijk niveau. Sommige zijn makkelijk op te lossen maar een aantal zijn ook lastig en soms zelfs onlogisch, en daardoor moeilijk. Dit doet echter haast niks af aan de pure fun die ik beleefde. Je vindt weer knotsgekke voorwerpen op je pad die je kunt combineren. Handig is dat Brian alles automatisch bekijkt als hij een voorwerp oppakt.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over het verhaal. Die blijft maar boeien en komt met een enorme plotwending die je niet zal zien aankomen. Aan het einde had ik wel zoiets van: 'Wow, vet!' De game gaat trouwens nog een kwartier door nadat je de laatste muisklik hebt uitgevoerd.
De conclusie is simpel. Als virtuele avonturier moet je deze game gewoon gespeeld hebben, en dat is ook nog zeker goed te doen anno 2009. De game heeft bijna geen minpunten. Er zouden er een renfunctie in kunnen plaatsen, maar dat is maar een klein puntje. Verder bevat de game een uitstekend verhaal, veel sfeer, mooie graphics, boeiende personages met overtuigende voice-acting, leuke puzzels, afwisselende locaties - die snel te doorlopen zijn, een goed inventory-systeem, een pakkend theme, 'spectaculaire' actiescenes en vast nog wel meer. En nu ik mijn eigen conclusie nog eens nalees, geef ik deze game gewoon de volle mep dus.