menu

Banjo-Tooie (2000)

mijn stem
4,01 (66)
66 stemmen

Nintendo 64 / Xbox 360
Platform
single player / multi player

Ontwikkeld door Rare
Uitgegeven door Nintendo

Gruntilda is inmiddels al 2 jaar onder de steen gevangen. Ze wordt gered door haar twee zussen waarbij ze Spiral Mountain geheel vernietigen. Ze is inmiddels niets meer dan een skelet. Gruntilda zint op wraak en vernietigt het huis van Banjo en Kazooie, waarbij Bottles overlijdt. Gruntilda vertrekt met haar zussen om via een machine die levensenergie opzuigt haar oude vorm weer terug te krijgen. Banjo en Kazooie trekken er weer op uit om haar plannen te dwarsbomen.

zoeken in:
avatar van 3bdelilah
4,5
Once Upon a Time in the Isle o' Hags

De eerste keer sinds 2002 dat ik Banjo-Tooie heb gespeeld, en ik heb me er weer uitstekend mee vermaakt. Vooral omdat ik de Engelse taal nu wél machtig ben, dat was wel anders toen ik een jaar of 10 was. De meeste sequels van erg goede games zijn vaak wat minder dan het origineel, vooral te wijten aan de hoge verwachtingen en gebrek aan originaliteit, maar dit is voor mij een van de weinige perfecte sequels die op vrijwel alle fronten ietsjes beter is (snel uit mijn hoofd is Batman: Arkham City er nog zo een). Nostalgie voor het gemak niet meegerekend is dit spel naar mijn mening minstens even goed als het origineel, als ’t al niet de iets betere is. Dezelfde hilarische humor en de heerlijke muziek zitten er hier ook bij, maar de grootste voordelen t.o.v. BK zitten ‘m in de nóg verder uitgebreide gameplay (denk aan nieuwe, handige soorten eieren en de vele nieuwe moves die je van Jamjars leert) die het platformen zeker ten goede komt, en het top notch level design in de vorm van o.a. het samenhangende gevoel van alle werelden.

Vooral dat laatste vond ik heel leuk om te ervaren, het level design is subliem, mijns inziens zelfs ietsjes beter dan het al uitstekende level design van Banjo-Kazooie. Elk level is dusdanig vormgegeven dat elke wereld op de een of andere manier met elkaar is verbonden. Een goed voorbeeld hiervan is level 6 (Grunty Industries), daar zit je dus gewoon muurvast totdat je erachter komt dat je het level alleen van binnenuit kunt openen, nadat je de Train Switch hebt geactiveerd en met de trein bent gekomen vanaf Terrydactyland (level 5). Daar zijn nog tal van andere voorbeelden als je doel is om alle Jiggy's te verzamelen, want je kan niet alle 10 per wereld verzamelen door alléén in dat level te blijven. Daarnaast zijn de toevoegingen van baasgevechten en leuke minigames ook leuke aanvullingen, al wordt ’t allemaal nooit echt erg lastig. Vooral als je een beetje op zoek gaat naar de Cheato Pages, dan wordt ’t spel al helemaal een eitje (vooral met FALLPROOF en HONEYBACK). Niet zo’n groot drama overigens, de Banjo reeks speel je natuurlijk voor ’t platformen en de humor, niet de moeilijkheidsgraad.

Als ik het allemaal zo terug lees en eraan terugdenk, zit ik erover na te denken om dit te verhogen naar 5*, en BK naar 4,5*. Maar de komende weken eerst nog casual de resterende Jiggies, Jinjo’s en Cheato Pages verzamelen. Ben net trouwens ook een halfuurtje begonnen met N&B en ik houd mijn hart vast, het begint in elk geval... heel anders dan BK en BT.

avatar van Apieknar
4,5
Vandaag uitgespeeld! Alles verzameld, op twee Cheato Pages na, waar ik de hulp van het internet voor nodig had.

Banjo-Tooie is een zeer waardig vervolg op Banjo-Kazooie. De game zit vol nieuwe werelden, characters en moves. Het is daarmee geen herhaling van het eerste deel, maar juist een voortzetting. De game is tevens een stuk moeilijker en uitdagender dan het eerste deel. Voor fans van Banjo-Kazooie is dit dus zeker een must-have game.

De werelden die je moet ontdekken zijn veel groter dan in Banjo-Kazooie. Ook zijn de werelden onderling met elkaar verbonden, wat een geheel nieuwe draai aan de formule geeft. Je zult de werelden meerdere keren moeten bezoeken, aangezien je bepaalde Jiggies alleen kunt halen met moves die je in een later level krijgt of acties die je in een later level uitvoert.

Een minpunt van dit spel vind ik de first person shooter-mode, waar je soms, of je het nu wilt of niet, in terecht komt. Ik vond deze FPS-mode niet echt thuishoren in een platformgame en de Nintendo 64-controller is niet echt ideaal voor deze gedeelten van het spel. Jammer dat het eindgevecht ook grotendeels gebruikt maakt van de FPS-mode.

De levels zijn weer zeer goed in elkaar gestoken met veel locaties, kamers, grotten en gangen. Hailfire Peaks is het enige level wat mij niet erg kan bekoren, wegens de grote hoeveelheden lava. Ik ben hier gewoonweg niet zo'n fan van.

Een ander minpunt vond ik de framedrops die af en toe merkbaar waren.

Al met al is dit een geweldige game, die is weggelegd voor de echte platformgame-fans, zoals ik. De grote werelden kunnen casual gamers misschien afschrikken. Dit neemt echter niet weg dat Banjo-Tooie een zeer goede game is met een hoop uitdagingen, goede gameplay, een interessant verhaal en een hoop humor. Nét niet zo goed als het eerste deel, maar zeker één van de beste games die ik ooit gespeeld heb.

Aan het einde van het spel maakt Gruntilda nog een verwijzing de 'toekomstige' game Banjo-Threeie. We zijn inmiddels 17 jaar verder en Banjo-Treeie is nooit verschenen. De kans dat een waardig vervolg op Banjo-Tooie verschijnt is zeer klein, gezien deze hele franchise al jaren in de ijskast lijkt te zijn gezet. Yooka-Laylee is een game die het dichtste bij Banjo-Threeie lijkt te komen!

avatar van Fonzzz002
3,0
Fonzzz002 (crew)
Een gemengd vervolg. Banjo-Tooie heeft een aantal interessante, goede ideeën erin verwerkt, maar voor alles wat het verbeterd lijkt het op andere fronten de fout in te schieten. Allereerst wat de game goed doet: het gaat op een prettige manier verder waar deel 1 stopte. In plaatst van dat ze alle krachten verliezen (en opnieuw moeten verzamelen) bezitten ze vanaf het begin alle power ups van de eerste game. De besturing voelt daarom heel vertrouwt, maar het stopt niet daarbij: met ieder level krijg je nieuwe moves erbij. Iedere move krijgt op een bepaald punt een goed nut. Het is de uitdaging om uit te vogelen welke moves op welk moment toe te passen.
Tooie voegt een boel kleine veranderingen toe die prettiger liggen: opgepakte muzieknoten blijven opgepakt ipv dat ze herstellen zodra je doodgaat of het level verlaat, levels bevatten warp-pads die handige shortcuts vormen, nieuwe levels moet je dit keer daadwerkelijk in elkaar zetten met de puzzelstukken die je verzamelt en de onderwater besturing is sterk verbeterd. Als deze dingen op deel 1 waren toegepast dan had het zeker een 4,5* gekregen.

Er is een grote hoeveelheid aan nieuwe uitdagingen, nieuwe werelden, nieuwe characters en qua presentatie zijn de meeste heel leuk verzorgt. Wederom kon ik lachen om de flauwe humor of genieten van de vreemde, creatieve thema’s. Sommige van de missies waren echte breinkrakers waar ik een tijdje moest experimenteren met verschillende technieken, of soms kon ik in een later level een eureka moment krijgen zodra ik een nieuwe move kreeg. Overigens had dit deel verrassend veel goede boss battles erin verwerkt. Bijna iedere world had één grote vijand om te bevechten. Sommige hadden creatieve manieren om ze te verslaan, of ze hadden humoristisch commentaar op het gevecht.

Waardoor ik uiteindelijk om een mediocre cijfer uitkom is dat de game simpelweg te groot, frustrerend en onduidelijk is. Deel 1 had kleine levels met allerlei gebieden die een korte uitdaging voor je hadden. In Tooie zijn de werelden overweldigend groot en soms word er teveel van je gevraagd voordat je überhaupt één jiggy kan krijgen. Je hebt bv meerdere missies waar je Mumbo voor nodig hebt: je ziet een Mumbo teken op de grond, loopt een stuk naar Mumbo's grot, laat hem naar het icoon lopen om een spreuk te doen, laat Mumbo weer terug te lopen naar zijn grot, loopt met Banjo weer terug naar de plek waar Mumbo een de spreuk deed om verder gaan. Dat is een onnodig lange omweg die gewoon niet leuk was om te doen. Waarom doen ze de deur van een gebouw niet direct open zodat ik de uitdaging meteen kan doen ipv dat ik perse een omweg naar Mumbo moet nemen? Om een voorbeeld te noemen. Het voegt niets toe. Ik had overigens ook erg moeite met vinden waar jiggies vestopt zitten. Met de laatste paar levels heb ik rond de 4-8 jiggies per wereld, maar zelfs na meerdere keren de werelden rond te hebben gelopen kan ik de laatste paar niet vinden.

De missies zijn ook hit and miss. Waar Banjo-Kazooie maar 2 jiggies had die ik niet leuk vond (in de gehele game) zat hier in elke wereld minstens één die te vervelend was. De grootste boosdoener is de FPS mode. Ik weet niet hoe het is om met een XBOX controller te spelen, maar met een N64 controller is dit de slechtste FPS besturing die ik ooit heb gezien. Het is lastig om het in woorden uit te leggen, maar waar de meeste FPS games een crosshair hebben die altijd gecentreerd staat, zodat je beter kan inschatten waar te richten, beweeg je hier de crosshair gelijktijdig met de camera. Dit werkt voor geen meter. De crosshair schiet alle kanten op terwijl de camera alle kanten opdraait, combineer dat met een tijdlimiet terwijl je meerdere bewegende objecten moet raken en je krijgt een hels slechte besturing .

Ik mis 6 jiggies voor de eindbaas, maar ik voel gewoon geen motivatie meer om nogmaals door de werelden heen te lopen in de hoop een hoek/gat te vinden waar een clue zit voor de volgende jiggy. Al met al vond ik Banjo-Tooie een tegenvallend vervolg. Te grote werelden waar teveel eisen zaten aan jiggies, FPS besturing die hels slecht was en jiggies die te goed verstopt zaten. Het wist verder wel allerlei nieuwe leuke snufjes toe te voegen, de werelden verkennen beleefde ik plezier aan en de jiggies die ik kon vinden waren heel aardig om te doen.

3*

Gast
geplaatst: vandaag om 08:57 uur

geplaatst: vandaag om 08:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.