TimeSplitters: Future Perfect (2005)

Ben ik met je eens, ook al is de game vrij linear, door het reizen door de tijd en het leuk vertelde verhaal zit er toch genoeg afwisseling in de game. En de meeste Halo-kloons halen het kwalitatief lang niet bij deze serie.

Leuke game met gevoel voor humor

het verhaal met het tijdreizen enzo is gewoon leuk en opzich wel orgineel.

het is leuke shooter die niet snel verveeld. je hebt veel vershillende tegenstanders en veel verschillende wapens.

de multiplayer is ook buitengewoon leuk omdat je ook met bots kan werken. je kunt ook je eigen maps maken wat ik voor een tijdje wel leuk vond..

4.0 Aanrader

Zeer leuke actieshooter, het is nogal druk de vijanden rollen op de grond en zijn zeer snel. De wapens zijn ook goed.

dwaas, de graphics zuigen?
voor die tijd echt niet en de soundtracks & alle andere tracks zijn goed.
ben het er wel mee eens dat de missies was saai zijn

Prima game deze speelde lekker goed en had een heel fijn tempo.
Het leukste was aan dit spel waren toch de tijdlussen als je jezelf steeds tegenkomt, wat soms een verwarrend effect had.
Maaer wat een game kan bieden heeft timesplitters.
4,5*!!

Offline multiplayer blijft eeuwig leuk, oneindig veel mogelijk heden gewoon... Single player is oké maar niet buitengewoon. Optie om je eigen maps te maken is dan weer leuk.

Echt vette game.
Leuke humoristische single player storymode. Dat is echter nog lang niet alles, de game heeft zoveel te bieden voor zowel singleplayer als multiplayer. De multiplayer offline speel ik tegenwoordig met vrienden nog erg vaak. Het is toch geweldig als je samen loopt te knallen op zombies en koeien zonder kop?!

Helemaal mee eens. Zoals het stukje in dat 'horror huis'. "You go first." Kijkt naar beneden, ziet rokje. "Oke."
_O- Geweldig

De meest complete game voor de Gamecube verkrijgbaar. De singleplayer is heel erg goed; de variatie aan levels en de vele verschillende wapens maken de lineare structuur van het spel ruimschoots goed. Bovendien zijn de humor en de talloze verwijzingen naar films en games geniaal. De multiplayer is zohaast nog leuker (al die characters en wapens! ) en de optie om nieuwe levels te maken is prima uitgewerkt. Ik heb met deze game echt ontzettend veel uren gameplezier beleefd en hij verdient met recht een plaatsje in mijn Top 10 allertijden.
5*

De multiplayer is bij de game zooooooo GRUWELIJK GENIAAL.

single is ook egt cool vind ik.

verder is het zo'n goed verhaal dat ik egt nooit op slechte graphics let 4 sterren

Ik vond het verhaal, voor zover mij dat boeit bij dit soort games, anders vrij belabberd. Maar het is wel bewust met een knipoog bedacht.

Links en rechts ingehaald door andere shooters, maar desalniettemin heeft het de tand des tijds best aardig doorstaan. Het speelt nog steeds lekker weg en ziet er zeer behoorlijk uit.

Wat een spel is dit zeg wow. Ik heb gisteren uitsgespeeld. Verhaal word interresant verteld. De tussenfilmpjes zijn van hoog kwaliteit en ook de personages is voorzien van een flik portie humor. Daarnaast heb je veel afwisseling tussen de levels en wapes. Het enige nadeel is dat in de co-op je soms automatisch op de plek van de andere speler terecht komt, dat is weleens verwarrend.

Daarnaast heb je een hele grote offline multyplayer, die tot op de dag van vandaag nog steeds erg vermakelijk is. en de met map editor kan je eigen levels maken, ook een interresant mode.

Ik heb besloten er maar een Review over te schrijven

Je hebt een groot aantal games die je met veel plezier in het verleden gespeeld hebt, en na verloop tijd besluit je zo'n game op te pakken voor een tweede playsessie. En kunnen dan 2 dingen gebeuren , of het spel straalt nog steeds als een diamantje of het heeft de tand der tijd simpelweg niet doorstaan. In welke categorie bevat deze Timesplitters ? Dat lees je hier onder.

Timesplitters is een serie die voornamelijk schitterde op de vorig generatie console, het spel liet zich kenmerken door maffe personage en een goede multyplayer. In Future Perfect is dit niet anders. In de singelplayer speel je met Cortez, een kale spierbundel die nodige one-liners over je beeldscherm heen gooit. Een kwade wetenschapper heeft met de tijd lopen knoeien, en het is aan jou cortez om dit recht te zetten, klinkt misschien niet dieper dan een plasje water, maar door de maffe personages is dat al snel vergeven. Zo kom je in deze game onder andere robots en een hippie tegen die aan jou kant strijden. Ook komt vaak jou verleden cortez , en de toekomst cortez jou helpen. Klinkt erg verwarrend allemaal, maar dat went en je zult het prima begrijpen als je dit zult spelen. De omgevingen zijn ook heel divers zo kom je onder andere in een spookhuis achtige setting en een kasteel in Schotland. Dit avontuur is niet moeilijk,integendeel ik vond dit een zeer makkelijk game en zeker in de co-op mode kan je als shooterplayer en makkelijk doorheen lopen.

En dan?

Mocht je uitgekeken zijn met de story mode,of je hebt de story mode tot een goed einde gebracht hoef je deze game niet te laten stoffen in je kast, nee integendeel, vervolgens kan je nog volop genieten van een offline multyplayer game. Met diverse modes zoals Capture the flag en deathmatch , team deadmatch, deze mode is zeer vermakelijk met een groepje vrienden op de bank, ik zou zeggen zet de bier maar in de koelkast en probeer het uit, er zijn talloze personages beschikbaar, en ook heb je hier diverse wapens tot je beschikbaar. Als Slagroom op de taart kan je ook nog je eigen maps maken. Dus voor de creatieve speler is ook een fixe uitdaging om een eigen map te maken. Kortom het totaal pakketje is zeer uitgebreid en ook hederdaags genietbaar. Met recht 1 van de betere games die ik tot op heden gespeeld hebt.

De op één na beste shooter ooit als je het mij vraagt. GoldenEye 007 is net wat beter, vind ik.
Wat een humoristische en toch actievolle game is dit zeg! Heb me flink vermaakt met dit spel.

5 sterren!

Tussen 1998 en 1999 namen de beste medewerkers van Rare afscheid en richtte Free Radical Design op. Het eerste wapenfeit was Timesplitters, exclusief voor de Playstation 2. Hoewel deze game zich voornamelijk richtte op multiplayer, was het een briljante game met een zeer onderscheidend gevoel wat deed denken aan eerder succesvolle shooters uit de tijd bij Rare (Goldeneye en Perfect Dark), maar ook aan de humoristische games als de Donkey Kong County reeks. Timesplitters 2 borduurde hier verder op voort, maar de mogelijkheden binnen het multiplayer gedeelte breidde zich verder uit, naast een voor die tijd traditionele, aanstekelijke doch karige storymode.

TimeSplitters: Future Perfect is in alle opzichte groters als diens voorgangers en borduurt voort op ideeën die in de tijd van Rare ook al zo sterk werkte. De storymode is, in vergelijking, met deel 2, meer in lijn met andere games uit die tijd. Andere 'radicale' wijzigingen zijn te vinden in graphics die met andere games van dezelfde generatie niet perse het allerbeste zijn, maar uitstekend volstaan. Ook is er voor het eerst werkelijk bloed en de hand van een personage is zichtbaar.Van de drie delen zorgen in dit deel de grafische toevoegingen voor de meest intense ervaring, waarbij sommige verbeteringen, hoe klein ook, hieraan bijdragen. Het hangt erg samen met vooral de gameplay, de hoofdmotor van de gehele game.

Er zijn ook de vele referenties en onbenullige toevoegingen, weliswaar niet hoogstaand, maar deze klucht werkt uitstekend en is iets wat vooral in huidige tijden grotendeels ontbreekt. Je zou het een zorgeloze, onzinnige wijze van presentatie kunnen noemen die maar weinige (goed) kunnen produceren, maar ook een game die dit uitstekend combineert met een vorm van ongekende intensiteit. Veel shooters concentreren zich nu op een ´standaard´ online multiplayer en gebrek aan creatieve onbenulligheid en te veel beperkingen. Dat maakt dat deze game nog steeds niet verouderd aanvoelt. Het is zelfs zo dat in alle opzichten, behalve dan misschien grafische verbetering, geen enkele andere moderne game is zoals deze, mede dankzij de algehele toon en de briljante, gevarieerde multiplayer. Toegegeven, ten tijden van uitgaven, was deze game al een uitstervend ras. Een zoektocht naar vergelijkbare games was toen al vrijwel onmogelijk, wellicht dat enkel Serious Sam enigszins vergelijkbaar is.

Dan de onovertroffen multiplayer en de vele modes.... Doorgaans moet een game in dit genre zich in de eerste plaats bewijzen in de singleplayer, maar toentertijd was deze persoonlijk opvatting waarschijnlijk al een zeldzaamheid. Horde games met een gebrekkige gameplay en tal van kritiekpunten kwamen vaak nog redelijk tot uitstekend uit de verf in zowel een online als offline multiplayer. In het meest ideale scenario is de single- en multiplayer gelijkwaardig aan elkaar, maar dat komt zelden voor. Bij een game als Goldeneye was de herspeelbaarheid van de singleplayer relatief gezien hoger als de multiplayer, waarbij niet gezegd is dat het tegen andere spelers niet memorabel was, integendeel. Maar de verfijning van een offline multiplayer zoals Rare deed met de onder anderen de bots in Perfect Dark, is iets wat nog verder verfijnd en uitgebreid is voor de Timesplitters reeks. Niet 1-op-1 te vergelijken, aangezien Timesplitters hoofdzakelijk juist om de multiplayer en een variaties aan modes draaide. De normale missies van Fuiture Perfect enkele malen gespeeld; een wereld van verschil met een game als Goldeneye.

Er zijn nu nog meer opties, met weer de nodige nieuwe ideeën en onzinnige humoristische toevoegingen. Zo zijn er enkele ideeën die weinig te maken hebben met de hoofdmoot van de game, net als in de vorige delen, maar sterk bijdragen aan een bredere ervaring, zich afspelend in een wereld die vooral met een knipoog bekeken moeten worden. Het racen met een kat is een illustratief voorbeeld. Voor een ontwikkelaar was het voorheen vaak niet lucratief om veel tijd te besteden aan een afwijkend stuk van de game, zoals een het besturen van een kat in een shooter. Het functioneerde meestal niet. Echter, Free Radical maakte bewust de keuze om deze toegevoegde mode dusdanig matig re presteren, daarmee aansluitend bij het gevoel van de gehele game. Bij iedere andere game was ik kritisch geweest en had het überhaupt niet langer als een minuut willen spelen,maar hier niet. De optie om zelfs een map te creëren was dermate goed uitgewerkt, al heb ik het zelden gebruikt.

Het is vooral de intensiteit, snelheid, de variatie aan opties en ideeën, overgoten met een algemene idioterie die deze game tot een geweldige ervaring maakte. In alle opzichten nog steeds erg relevant en niet vergelijkbaar met enig andere game.

Naast de vertrouwde spelervaring van de Gamecube de versie de Xbox en Playstation ook geprobeerd. Er zijn wat minimale verschillen, maar ze zijn allen gelijk in de gameplay. De Xbox versie bevat een iets betere framerate, graphics en geluid, maar echt onderscheidend is het niet. Al boden zowel de Playstation 2 alsmede de Xbox een online multiplayer, de Gamecube niet.

In eerdere delen werd componist Graeme Norgate, die eerder verantwoordelijk was voor muziek en geluid in brede zin bijgestaan door Ross Tregenza en Christian Marcussen. Voor dit derde deel nam Marcussen die meeste muziek van de singleplayer voor zijn rekening nam, terwijl Norgate zich richtte op de multiplayer. Dat Marcussen voor de singeplayer een meer filmische en meer interactief te werk moest gaan was onvermijdelijk. Het maakte de muziek meteen wel een stuk minder interessant. Van mij had gerust ook de singleplayer veel meer oubollige, of onzinnige aanstekende, weinig relevante muziek in loopmodus mogen hebben. De insteek van de singleplayer mag dan wel grootser zijn, de onderliggende humor is nog steeds aanwezig, maar de muziek snijdt nu aan twee kanten; aan de kant even clichématig en groots als dito andere game scores, maar tegelijkertijd is het daar ook weer deels een parodie. Het werkt niet helemaal op die manier. Voor de multiplayer was er de keuze om zelf muziek te selecteren wat een fijne toevoeging is, vooral gezien de kritiek op de muziek van de singleplayer, die er nu uitgefilterd kon worden.

Nostalgie en sentiment speelt vaak een rol bij het waarderen van een oudere game. Deze gehele Timesplitters reeks heb ik echter met een terugwerkende kracht tot mij genomen. Het is begrijpelijk dat huidige bedrijven niet meer investeren in grootse offline multiplayer, maar het is onbegrijpelijk dat geen een probeert om een niet al te serieuze game te ontwikkelen zoals Timesplitters.

Erh. Fortnite? Overwatch? Splatoon? En al hun diverse klonen waaronder blijkbaar 1 of 2 heel nieuwe populaire waarvan de naam me even niet te binnenschiet maar wel erg recent zijn?

Borderlands? Rage 2? Games als Ion Fury of zelfs een Plants vs Zombies? Apex Legends? Dusk? Bullet Storm? Deep Rock Galactic? Titanfall 2?

Keuze zat als je shooters wil die zichzelf niet al te serieus nemen en wat nieuws uitproberen zowel in multi als in singleplayer....en dit zijn er hooguit een paar 'on top of my head'. Ik ben geeneens een hardcore fan van het genre.

De meeste van die shooters ken ik wel. Het was misschien wat zwart-wit gezegd, want er zijn absoluut wel wat wel wat onzinnige, meer recente games in dit genre. Als eerder geschetst totaalpakket, maar ook op het gebied van gevoelswaarde, vind ik die titels echter niet eens in de buurt komen.

Deep Rock Galactic ga ik eens proberen.

Dat zal wellicht voor iedereen anders zijn idd. Als je het mij vraagt steekt er de laatste jaren (en langer) niets boven een Borderlands uit. Of zelfs ooit. Hoewel ik tegen een geremasterd bundeltje met de alle Timesplitters games (of No One Lives Forever) op mijn Switch ook geen neen zal zeggen.

Remasters ben ik geen voorstander van, maar dat is puur gebaseerd op de velen die heb ik gespeeld. Het draait te veel om grafische verbetering en in verminderde mate om aanpassingen of toevoegingen die invloed hebben op de gameplay.

Ik heb ook begrepen dat er een Rewind versie van Timesplitters word ontwikkeld door fans. Blijkbaar met een zege van de oorspronkelijke ontwikkelaars, maar wel met nodige beperkingen. Nog steeds begrijp ik dat voor elke willekeurige professionele ontwikkelaar offline multiplayer (met bots) totaal niet relevant is voor de doelgroep in deze tijd, maar als fans zelf iets gaan ontwikkelen is er als liefhebber een zeker verwachtingspatroon. Ik zou mij zelf geen fan noemen, maar deze zogenaamde fans lijken zich bij het ontwikkelen van een nieuwe versie te concentreren op het online multiplayer gebied. Geen idee, hoe ze deze versies ontwikkelen, waar ze tegen aanlopen, maar door je enkel te richten op online, verloochen ze een deel van de kracht van deze serie.

Dat hangt er vanaf hoe het gebeurt. Wordt het op een manier gedaan zoals bvb de Prince of Persia trilogy destijds op de PS3 dan graag. De gameplay blijft intact, enkel de graphics werden geupscaled.

Meer hoeft niet. Het mag ook gewoon zoals de Rare collectie op de Xbox met eveneens minimale tot geen veranderingen in het spel.

Dat is precies mijn punt. Een remaster die iets repareert op het gebied van gameplay zou ik blij mee zijn. Het zou wel een grote verbetering moeten zijn. Oppoetsing van graphics heb ik weinig mee

Dat hangt van spel tot spel af voor mij.

Ik vind TS2 toch beter dan dit vervolg. Betere graphics, muziek en vooral missies. Ook de split screen multiplayer is leuker, vooral om samen te co-open. Ik vind de cartoony stijl van TS2 juist erg leuk. Het is wat kleurrijker. Ik vind het sowieso moeilijk om de vijanden van je vrienden te onderscheiden in de TS games, door het gebrek aan kleurverschil. Hoewel ik moet bekennen dat de besturing in TS2 wat moeilijker is, omdat je gun steeds op en neer zwalpt. Wel leuk dat je deze keer wat voertuigen kunt besturen, hoewel de besturing nogal slecht is. De online multiplayer heb ik niet geprobeerd maar ik veronderstel dat deze niet meer ondersteunt wordt.

Inderdaad, TS2 heeft meer afwisseling en leukere levels.

Ik ben het enigszins oneens Duke Nukem.

Timesplitters 2 en Future Perfect zijn perfect aan elkaar gewaagd.

Wat je schrijft over de story-missions slaat nergens op, die zijn in Future Perfect veruit superieur aan die in TS 2 - en ja, ook in co-op. De multiplayer is in TS 2 idd misschien net ietsje beter, daarin geef ik je gelijk. Gewoon beide topgames die zoveel jaren na datum te weinig aandacht krijgen, dus van harte bedankt om een review te schrijven.

Ik moet de story mode nog volledig uitspelen, dus ik kan er nog op terugkomen. Maar tot nu toe vind ik de missies van TS 2 leuker en meer gedenkwaardig. Mag ik vragen waarom je geen score aan dit spel hebt gegeven, Oude Observator?

Nou, beste Duke Nukem, ik vind een score toekennen een verkrachting van de persoonlijke ervaring. Maar indien u dat wenst kan ik er gerust meer woorden aan vuil maken

Ik zie dat je aan slechts een enkel spel een score hebt gegeven, vandaar mijn verwondering. Maar je hoeft jezelf niet te verklaren hoor!

Ook ik vind de singeplayer van Timesplitters 2 beter. Minimaler, meer karakteristiek, een grotere heerspeelbaarheidswaarde, al valt dit laatste in het niets bij de duizelingwekkende van Goldeneye.

Ik heb het dus duidelijk anders ervaren. De single-player van Future Perfect heb ik veel vaker herspeeld dan die van deel 2. De verhaallijn vond ik echt stukken beter en ik hield ook van de time-loops waarin Cortez zichzelf tegenkwam, ook dat toestel waarmee je objecten kon verplaatsen (afgekeken van Half-Life) vond ik een enorme meerwaarde.

Doodzonde dat deze reeks zo'n kort leven beschoren was. Of misschien is het beter zo, stoppen op een hoogtepunt weet u wel.