TimeSplitters: Future Perfect (2005)

Erg lekker spel waar ik honderden uren multiplay in heb zitten. De missies zijn saai, graphics en soundtrack zuigen, gameplay is oke. Maar het is echt de multiplayer die dit spel maakt.

4*

Ik vind de missies juist echt gaaf! Vooral in co-op is het genieten, vooral dat zombie level. Multiplayer is ook heel vet, supersnelle actie en gruwelijke wapens.

4,5*

Toen ik in 2002 samen met m'n zus de Gamecube ging aanschaffen, kocht ik iets later Timesplitters 2. Deze game vond ik zo gaaf..alles deed me terug denken aan Goldeneye. De soepele besturing zowieso maar ook de leuke verwijzingen zoals het Dam level. Met de verslavende multiplayer er bij, de briljante Mapmaker en Greame Norgate's soundtrack was dit voor mij de Goldeneye voor de Gamecube! Ergens laat in 2003 wist ik Timesplitters 1 nog ergens te krijgen in de Platinum versie. Het viel me op dat deze nogal simplistischer was dan TS2. maar toch ligt hier de roots van Timesplitters serie. En sommige levels vond ik best goed zoals Bank, Mansion en Castle. Ook de animaties in het karakter keuze scherm was voor mij nieuw. Dit omdat ik het misste in Ts2 waar de poppetjes gewoon rond draaiden. Gelukkig keerden de animaties weer terug in Timesplitters 3.

Maart 2005 kocht ik dus Timesplitters: Future Perfect. Echt waar..wat een vette game is dit! Alles wat ik zo goed vond aan TS2 is hier weer een graad beter. Grotere Story mode, verbeterde Mapmaker en ga zo maar door. Gezellig met z'n vieren Deathmatchen als vanouds. Siberia is m'n favoriete Arcade level..deed me denken aan Surface uit Goldeneye. Verdere verwijzingen vind ik het trein level "The Khallos Express" die erg veel lijkt op Goldeneye's Train level. Toen ik het level "Breaking and Entering" speelde kwam er één game in me op: Perfect Dark. Je begint op het dak van een wolkenkrabber...in de verte vloegen scheepjes heen en weer..precies als bij PD. Er loopt in dit level zelfs een Joanna Dark wanna-bee rond. En heel in de verte zie je op een dak van een ander gebouw een mysterieus D logo in de bekende Perfect Dark stijl..kan haast niet anders.

Het gebeurt maar zelden dat ik levels herspeel om wat rond te experimenteren. In Goldeneye deed ik dat, in Perfect Dark, In TS2 en nu ook in Future Perfect. De levels hier zijn zo mooi gemaakt. Is het niet het mooie Scotland the Brave met dat prachtig versierde kasteel, dan is het wel You take the High Road met die onderwater stad geheel in victoriaanse stijl (zie Victorian Tileset TS2). Het level Machine Wars was echt prachtig....echt een apocalyptische sfeer. En soms waande ik me even in Halo wanneer ik met die tank door de straten reed. Timesplitters: Future Perfect is echt een heel goed spel. Wat voor mij TS2 de Goldeneye voor de Cube is, dat is TS:FP de Perfect Dark voor de Cube. De kwaliteit van Rare's ex-medewerkers is echt merkbaar. Het lopen en richten gaat nog precies zo als in 1997 met Goldeneye. En ook Norgate's muziek (Scotland the Brave o.a.) is legendarisch goed. Al waren de muziekstukken van Christian Marcussen ook best goed (muziek in onderwater stad o.a.).

Echt een top game...voor mij een Cube klassieker!

Wauw! Wat een verhaal Mega Man Maar ik ben het niet met je eens, alles wat goed is aan TS2 is hier net wat slechter vind ik. Of nou ja, niet super veel verschil eigelijk maar duidelijk niet beter. Heb ook het gevoel dat er veel minder in zit en geloof dat de 1-player mode een stuk korter is. Is waarschijnlijk gedaan omdat de meest speciale functie van dit deel is dat hij ook online kan. Ik geef hem 3 sterren omdat hij weinig verrassend is in vergelijking met zijn voorganger.

Daar heb je een punt. Hoewel TS3 duidelijk op een aantal vlakken is verbeterd heeft het ook zeker wat moeten inleveren. Misschien door de beperkte tijd wanneer de game moest uitgebracht worden.

De Story Mode is in Future Perfect duidelijk groter dan in TS2. Dat was al één van de pluspunten die Power Unlimited en IGN gaven ten opzichte van de vorige Timesplitters. Niet drastisch maar wel merkbaar groter. Daarnaast zijn de levels meer gevuld met aktie waaronder rondvliegende vliegtuigen, scheurende jeeps, rollende tonnen etc. Nogal een verschil met de wat kale levels in TS2.

Verder zijn er hier en daar verbeteringen zoals de terugkeer van de character animaties. Bij TS2 draaiden de figuurtjes enkel rondjes tijdens het selecteren. In deel 3 krijg je een korte en hilarische animatie van elk gekozen personage. Iets wat Timesplitters 1 al kende maar werd geschrapt bij TS2. Verder kent TS3 ook veel meer personages en meer diversiteit in personages.

Een voorbeeld zijn de vele klonen in TS2 (Private zus, private zo...SGT zus...SGT zo). Voor het eerst in de serie is nu ook een hand te zien die de gun vasthoudt en een animatie waarin de gun wordt geladen. Dit in plaats van enkel het geweer in beeld in TS2 en dat deze tijdens het laden alleen uit het beeld verdwijnt. Meer plupunten in TS3: online deathmatchen (PS2 en Xbox) en de iets verbeterde Mapmaker.

Ook het rijden in een jeep in het grote level Siberia (groter dan TS2's Ice Station) was hilarisch en erg sterk in Arcade. De terugkeer van het horror-gehalte waar TS1 om bekend stond, komt in TS3 weer terug. In plaats van de meer cartoon stijl van TS2.

De punten die minder waren ten opzichte van TS2:

Bezuinigt op de muziek. Helaas maar een paar nummers van Greame Norgate waarvan de meeste van de vorige TS delen zijn. De rest van de soundtrack is van Christian Marcussen. Meer film achtige muziek maar minder memorabel en mist de charmes van Norgate. Minder Challenges en opdrachten dan in TS2. De meeste ook een stuk moeilijker. Tot slot heeft TS3 wel een grotere Story Mode maar helaas minder divers als TS2. Elk level in TS2 speelde in een ander jaar af terwijl er bij TS3 soms 2 a 3 levels plaatsvonden in één jaar. Bijvoorbeeld de Mansion levels.

Ja, ik let eigelijk meer op de multiplayer Death Match en die vond ik dus bij deel 2 leuker. Misschien moet ik de storymode nog een keertje overnieuw spelen, denk dat ik erg minstens toch wel een halfje bij moet gooien. Als ik er zo over na denk is 3* toch wel wat laag.

Ik heb trouwens zowel plezier als enorm veel irritatie gehad aan dat karretje bij de Siberia. Het is leuk als je erin zit, maar het is er moeilijk om iemand uit zo´n karretje te knallen, waardoor je als bestuurder ervan iets teveel voordeel hebt. Ook een beetje jammer dat je er niks aan hebt als je er met twee personen in gaat zitten. Degene naast de bestuurder kan dan niks doen. Maar dit is natuurlijk ook wel weer goed, anders was je met z'n tweeën echt onverslaanbaar

De Challenges en Arcade League's waren in TS2 een stuk uitgebreider en er waren er meer van dan in het vervolg. De Arcade Custom, oftewel de standaard Deathmatch/Multiplayer, vond ik net weer wat leuker dan die van TS2. Mede dankzij het grote level Siberia wat me wel een beetje deed denken aan Goldeneye's Surface levels. De jeep in Siberia was enkel een extra gimmick van de makers.

Als ze hier wat serieuzer mee waren door gegaan hadden ze er wel een optie in gezet om meerdere jeeps te plaasten, eventueel met een gun er op zoals de versie uit Scotland the Brave. Of nog beter, de tank uit de Machine Wars levels. Dan krijg je meer de multiplayer gevechten a lá Halo. Verder zitten er in TS3 een aantal steengoeie levels uit TS2 waaronder Chinese, Training Ground (één van mijn favo's in TS2) en Mexican Mission.

De Arcade levels Mars Prison en Space Ways (als dat de naam was) vond ik weer minder. Space Ways was veel te ingewikkeld met die witte en rode gedeeltes. Mars Prison miste een heel groot gedeelte uit Arcade League, waar je nog verder kon naar een lab, wat barakken en andere kamers. Ingekort bij multiplayer....erg jammer! Eén nadeel in TS3's Story Mode was dat je in de levels, ondanks hun afmetingen in het geheel, nooit terug kon lopen.

Vooral in Scotland werden er nieuwe gedeeltes geladen en vorige locaties werden voorgoed afgesloten. Dit komt omdat de levels teveel animaties en triggers bevatten dat het niet in één keer geladen kan worden. Een level zoals Siberia in TS2 kon je letterlijk helemaal doorlopen en ook weer terug. De levels in deel 2 waren dan ook wat leger dan in TS3 waar van alles gebeurt.

Niet alle levels in TS3 waren even groot. Integendeel, want het eerste level waar Cortez aankomt op die rode planeet met Timesplitter monsters, is erg kort en beperkt. But than again, dat was Space Station ook aan het einde van TS2. Scotland the Brave en You take the High Road zijn mijn favo Story levels. Vooral die laatste met die onderwaterstad speelde ik meerdere keren. De architectuur in het kasteel van Scotland was ook behoorlijk fraai.

Kort gezegd: beide Timesplitters zijn geinale games die elk wat missen en tegelijk weer wat hebben wat de ander niet had. Voor de kenners van Timesplitters 1 (staat jammergenoeg niet op dit forum) is het leuk dat bepaalde elementen uit dit deel weer terugkomen in deel 3. De animaties in het character-select scherm, de mummy die ook heel toepasselijk zegt "I am the Mummy now!!!".

Die zelfde mummy was samen met nog ander exemplaar te vinden in TS1. Nu hij eindelijk weer terug is, en dit keer alleen, laat hij dat ook even weten natuurlijk. Verder is het horror sfeertje, inclusief de Mansion en meerdere zombies, weer terug in deel 3 waar TS1 om bekend staar. Dit in tegenstelling tot de meer cartoon-achtige sfeer in TS2.

multiplayer vaak gedaan

leuk om The Deerhaunter vol op z'n ongelooflijk grote kanis te knallen

Ik en een vriend van mij hebben al zo'n 500 uur aan dit spel besteed.
Multiplayer Deathmatch tot 1000 kills en Virus met 2 personen is gewoon erg vermakelijk.

4.5*

Helaas heeft mijn broer momenteel de Cube en dit spel meegenomen op vakantie. Vreemd eigenlijk dat je zo'n game gaat missen op het moment als deze niet meer binnen handbereik is. Ik speelde hem al een tijd niet meer omdat de rek er een beetje uit was voor mij. Maar sinds m'n broer hem tijdelijk heeft krijg ik weer behoefte om hem te spelen. Het vervelendste er aan is dat mijn broer de verkeerde adapter heeft meegenomen en ook niet in staat is om Timesplitters te spelen. Ik heb hem niet, hij heeft hem niet!

Geen leuk spel zeker de bestruuring is raar.De missies zijn niet echt leuk. De grafficks zijn ook erg zwak 2 sterren

Ben ik het 100% mee oneens. Wat is er mis met de heerlijk vloeiende snelle besturing, de leuke gevarieerde missies en de mooie kleurrijke cartoony graphics?

Deze game heeft echt humor, als je steeds jezelf tegenkomt in ieder level.. gewoon te comisch voor woorden.

4,0*

Heerlijke game is dit, een prima singleplayer en een multiplayer die je eeuwen bezig kan houden. Zelfs mijn zusje, die niks met shooters heeft, vond dit een leuk spel.

4,5*

Heel goed spel, zeker de multiplayer heeft me lang beziggehouden, ga dit maar weer eens spelen denk ik, ook de singleplayer is heel leuk, had alleen iets moeilijker gemogen, en de cartoony graphics passen prima bij het spel, goede humor ook trouwens.

En de humor in de filmpjes. Maar met de graphics was ook niks mis hoor. Een spel hoeft er toch niet super uber realistisch eruit te zien voordat het een pracht game kan zijn?

De besturing was gewoon goed, de story mode was ook gewoon goed, de multiplayer was ongelooflijk super goed en het blijft heel lang leuk om te blijven spelen. Wat wil je nog meer?

Niks, dit is alles wat ik wil

De multiplayer, wat Goldeneye en Perfect Dark zo goed maakte, staat hier weer z'n mannetje! Naar mijn idee zijn de multiplayer's van zowel TS2 als TS3 zelfs beter dan Rare's shooters op de N64.

Deze voor een tientje opgepikt en ik moet zeggen dat ik me er erg mee heb vermaakt. Ben normaal niet zo'n fan van FPS''en en al helemaal niet van onrealitische (muv Halo). Timesplitters: Future Perfect is echter gewoon onwijs leuk om te spelen en zeker geen standaard FPS. In eerste instantie lijkt het een komisch spel maar met toch een geweldadig randje (of is het andersom?).

De levels zijn erg leuk ontworpen, heel authentiek en met veel gevoel voor detail. De 2e level, Scotland the Brave, is zo'n level. Terwijl je al schietend een oud kasteel moet bestormen zie je boven je allemaal vliegtuigen heen en weer vliegen. Het voelt als een kleine oorlog en je bent bijna verplicht om af en toe even naar boven te kijken om te genieten van dat schouwspel. Daarna volgen nog een paar van dit soort levels. Degene op de trein en in het spookhuis mogen er zijn maar mijn echte favoriete level is wel Breaking and Entering. Een level dat zich af speelt in 2052 en een soort Metropolis old scool level is. Deed me op de een of andere reden heel erg denken aan Duke Nukem. Geen level is hetzelfde. Elk level heeft zijn eigen wapens, personages en leuke dingetjes. Dit is wat mij betreft ook de grote kracht/charme vand deze game. Het is daarom ook zo jammer dat de laatste paar levels zo op elkaar lijken en wat ongeinspireerder overkomen.

Ook jammer vind ik dat de singleplayer zo kort is. Na iets meer dan 6,5 uur rolde de eindcredits al over het scherm. Tuurlijk, je kunt je nog dagen, weken, misschien wel maanden vermaken met de multiplayer maar 6,5 uur in de singleplayer vind ik toch wel erg weing.

Maar goed tot die tijd is TFP een grote achtbaan, vol met actie, avontuur, komedie, leuke levels en doldwaze personages (die ook eens een keer echt mee helpen voor de verandering). Een korte game, maar wel erg leuk! 3,5*

Timesplitters 4 komt er aan fokes!

Voor welke consoles is nog onduidelijk. Ze zijn gek op de Wii (hebben er één op hun kantoor staan) maar zeggen niet of ze daadwerkelijk een versie van TS4 hier voor willen ontwikkelen.

Waar de vorige delen in de TS serie nog persivlages waren op films daar wordt TS4 een parodie op andere games zoals Halo en Gears of War. Het GoW logo met een apenkop in het midden en een aapje in een Master Chief kostuum. Typisch de humor van Free Radical!

Gelukkig heb ik naast de Wii ook nog een Xbox 360 achter de hand. Zul je net zien, wordt hij exclusief voor de Playstation 3!

Ik hoop van wel!!!

Ik dacht eigelijk dat er geen meer zou komen, maar die word toch niet meer uitgegeven door EA geloof ik?

Ik dacht Ubisoft, althans dat was bij Haze het geval. En Ubisoft heeft al aardig wat (matige) games uitgebracht voor de Wii. Dus mocht Free Radical groen licht geven voor een Wii versie van TS4, dan heeft Ubi de dollartekens al in de ogen.

Het gerucht ging in de ronde dat Free Radical geen Timesplitters meer zou maken. Echter heeft Radical dit zelf nooit gezegd. En gelukkig maar (ik als TS fan zijnde). Timesplitters is de hoofd-franchise van Free Radical net als Mario dat is van Nintendo, Halo voor Bungie, Kirby voor Hal Laboratory, Ridge Racer voor Namco...etc.

Het verhaal in Future Perfect was weliswaar afgelopen maar dat is geen exuus voor een ontwikkelaar om er mee te kappen. Als een serie goud waard is zal hij worden uitgemolken tot het bitter begint te smaken. En zelfs ronduit smerig...zoals bij de Mega Man serie die eigenlijk moest stoppen toen de SNES uitkwam. MMX was wel aardig maar de Battle Network delen hadden niks meer te maken met de good-old blue bomber van de NES.

Maar ik dwaal weer af. Misschien wordt TS4 wel een soort schakel die TS1 verbindt met TS2. Dit omdat deel 1 nogal anders is dan de twee opvolgers. Cortez was er nog niet, de Story Mode levels waren in princiepe gewoon Arcade levels met hier en daar wat extra secties en de Arcade vibe was hier nog echt aanwezig. TS2's Story Mode ging wat meer de Goldeneye richting in wat voor mij een pluspunt blijft.

En hoewel sommige zeggen dat TS2 beter is dan deel 3, vindt ik Future Perfect tot op heden de beste Timesplitters. De Story Mode is misschien wat minder afwisselend qua tijdperiodes dan in TS2 maar wel weer groter in het algemeen. Grotere levels, meer activiteit (jeeps die rondrijden, vliegtuigen en schepen in de verte).

Vergelijk dat eens met TS2's Siberia waar het echt een stuk rustiger is. Hierbij heb je wel weer het voordeel dat in je in TS2 de levels zowel heen als terug kon doorlopen. In tegenstelling tot TS3 waar de levels bij elke trigger stukje bij beetje worden geladen en secties achter je worden afgesloten. Ik ben benieuwd hoe men dit aanpakt bij TS4. De hardware van de 360 en PS3 zijn krachtig genoeg om levels in één keer te laden, ongeacht hoeveel activiteit er in zit. Maar de Wii...tja....die is wat minder krachtig jammergenoeg.

Ik vond het voor en nadeel van deze game dat het zich in verschillende tijden afspeelde. Sommige omgevingen spreken veel meer aan dan andere. Al met al waren de vorige delen prima consoleshooters dus ik ben benieuwd hoe het op de WII gaat werken.

Ik ga altijd in dat hoekje staan waar die uit komt en dan sla ik hem neer met een baseball knuppel :
Full health en geen ammo gebruikt

Maar dit is gewoon mijn lievelings spel. Wat me erg verbaasde was de humor maar ook op eens al die zombies wat nog best wel spannend was.
Ook vind ik dit het allermooiste multiplayer spel, met zn tweeen is het 10x leuker om de story uit te spelen.

Ik heb de multiplayer niet gebruikt omdat ik kort nadat ik deze game haalde de Xbox verkocht (en een 360 kocht) dus ik kan daar niet over oordelen.

Wel vond ik de singleplayer erg karig. Het boeide allemaal niet, het was cliche...ik kende alles al wel.

3*

Zonde, dit is toch een game die het vooral moet hebben van zijn uitstekende multiplayer. En ik kan je verzekeren dat de singleplayer campaign vet leuk is als je hem in coöp speelt.

Hier sluit ik mijn 100% bij aan. De multiplayer is gewoon fantastisch. Ik heb helemaal niks met shooters, maar Time Splitters spreekt mij juist wel heel erg aan.

En zelfs de single player heb ik wel eens gedaan. Echt geweldig, co-op.

...Nu heb ik zin om het te spelen

MMhh niet geheel mijn game. Vaak nogal onduidelijk en voor het grootste gedeelte schieten. Cortez is wel een leuke character, dat kan ik niet ontkennen.

2 sterren.

Het is dan ook een First Person Shooter . En qua gameplay is TS: Future Perfect nog steeds erg straight-forward hoor. Het is geen Halo waar je eerst wijde velden moet doorzoeken naar een andere opdracht. Het is vaak ook de stijl van de TS games waar je van moet houden. Ik ben een groot fan van deze serie en ik ben blij dat dit soort old-school arcade shooters (waar GoldenEye en Perfect Dark ook bij horen) nog steeds bestaan. Ik heb liever een nieuw deel in de TS serie dan de zoveelste Halo-kloon.