Een van de engste spellen die ik ooit gespeeld heb. De sfeer druipt er werkelijk vanaf. De locaties zijn ook perfect gekozen, van donkere cryptes, tot verlaten onheilspellende eilanden en oude krakende huizen. Ik ben me hier ook regelmatig een hartverzakking geschrokken. Vaak ook door de Tibetan War Cannon, een wapen in de vorm van een drakenkop die af en toe een kreet slaakt. Schrikken gegarandeerd als je door een eng spookhuis loopt
.
De gameplay is hier anders dan standaard shooters. In je linkerhand heb je namelijk een wapen en met je rechterhand kan je magie gebruiken. Het levert heel verschillende gameplay op aangezien je beide naast elkaar kan gebruiken. Ook vind je af en toe upgrades voor je spells, die je kan gebruiken zoals je wilt.
De scrye spell, die je meteen in het begin krijgt, heeft ook veel invloed op de gameplay. Hiermee kan je paranormale dingen zien. Een briljant idee want naast dat het wat leuke puzzels oplevert is het ook enorm sfeerverhogend. Een schilderij met de leden van het Covenant gezin ziet er op het eerste gezicht bijvoorbeeld heel normaal uit maar als je scrye gebruikt en naar het schilderij kijkt zien de gezinsleden er ineens een stuk onaangenamer uit.
Undying heeft ook een erg goed verhaal dat helaas op het eind een beetje ontspoort. Je hebt ook een aantal tussenbazen die erg moeilijk zijn. Ze hebben allemaal een bepaalde manier om te verslaan die vrij lastig te ontdekken is. Het leuke is dat als je eenmaal doorhebt hoe je ze moet verslaan ze gewoon moeilijk blijven.
Topgame dus en doodzonde dat er nooit een vervolg op gekomen is. Gelukkig komt er dit jaar nog wel een spel van Clive Barker uit, ik wil meer van die man zien in de gamewereld.
4,5*