Eindelijk uitgespeeld met 180 uur op de teller en moet zeggen dat ik echt erg onder de indruk ben, maar wel erg verrast ben door sommige keuzes van deze game, puur omdat 'ie zoveel verschilt van de voorgaande delen. Niet een negatief iets, maar wel totaal anders als ik verwachtte.
Het spel-concept is best ouderwets en erg lineair, maar werkt toch erg goed. Het is echt een kruising tussen een random-dungeon crawler a la azure dreams (of diablo iets bekender), met één stad en één dungeon met verdiepingen, en een school en dating sim die dag-gestuurd is. Het nadeel van deze structuur vind ik het relatieve gebrek aan vrijheid, het voordeel, in dit geval, is dat het verslavend en sfeerverhogend werkt. Soms voel je echt de pressure van het japanse schoolsysteem (zaterdag ook naar school en soms sundayschool). Als je dan eindelijk vakantie hebt, voelt het ook echt zo (
Operation Babe Hunt! ). De opbouw van het vette verhaal is daardoor ook subliem. Steeds events door de school en dungeon secties heen en de boss-battles bij elke volle maan, maken het verslavend. Een erg goeie afwisseling tussen verschillende gameplay stijlen, lekkere timing.
De combat is turn-based, zonder random encounters, vijanden kunnen ook ontweken worden. Een iets makkelijkere mildere versie van de element-heavy combat in SMT: Lucifer's Call, waarbij je alleen jezelf echt bestuurd, de rest van je 4 koppige party geef je tactic commands, maar zijn AI gestuurd. Werkt lekker en snel en de level up snelheid ligt lekker hoog, best goed gebalanced vond ik, mischien soms iets te makkelijk.
Characters zijn echt perfect imo, voice acting ook. Wat in het begin standaard personages lijken krijgen steeds andere lagen. (
Het lijkt wel of de focus ligt op tegenovergestelden, Akihiko lijkt da man, maar is eigenlijk erg onzeker, Mitsuru is erg koud, maar uiteindelijk té gevoelig.) Deze karakters horen nu al bij mijn all-time favourites. Wat voorgaande personas misten in subtiele storytelling en characters, heeft deze in overvloed. Wordt dan wel iets van gameplay voor ingeleverd, of veranderd eigenlijk.
De 2d art is werkelijk prachtig, de 3d daarentegen, voornamelijk bij de personae zelf, valt soms wat tegen, maar meestal goed genoeg en op sommige momenten zelfs erg leuk. vond Het Dark hour over het algemeen iets minder uitzien als Iwatodai. Los daarvan zorgen de graphics samen met de geinige en ongewone soundtrack voor een super sfeertje.
Al met al toch echt een super vette game, en een ervaring op zich, het voelt alsof ik een jaartje in japan heb gewoond
. Een game die een beetje old-school jrpg lover toch echt niet mag missen. Soms iets beperkter als ik verwachtte, maar je merkt wel echt dat deze game met liefde is gemaakt, sommige details blinken echt uit en maken het een knusse game op een of andere manier.
Had hem op een 4,5 staan, maar ik moet deze game toch echt een 5 gaan geven, het is wel gewoon een perfect afgewerkte titel eigenlijk en behoort tot een van de beste in zijn hier weinig uitgegeven soort die ik tot nu toe heb gegamed.