Tomb Raider: Anniversary (2007)

Ik zou op mijn leeftijd niet meer zo enthousiast moeten zijn over een computerspelletje, maar dit spel doet me in een tweede jeugd belanden.

Je zou zeggen dat een remake niet origineel is, maar dat vind ik juist wel. Dit spel is zo ontzettend anders als deel 1, en toch heb ik vaak een dejá vu als je op bepaalde gedeeltes in het spel komt en de omgeving herkent uit het eerste deel.
De opdrachten die je er moet doen zijn anders en vaak een hele uitdaging. De T-Rex in het derde level is bijna onverslaanbaar en later In het Colosseum wordt je aangevallen door Gorilla's en luipaarden, spectaculairder kan het bijna niet.
De puzzels zijn niet zo heel erg moeilijk, maar dat hoeft van mij ook niet. Ik vind het prima zo, perfect spel! 5* natuurlijk

Volgens mij heb ik het origineel van een Twilight cd gehaald want ik kan me dit hele verhaal niet herinneren. Enkele delen uit levels komen me vaag bekend voor maar dat laatste level absoluut niet, ik zal het origineel dan ook wel niet uitgespeeld hebben. Wat me vooral bekend voorkomt is die irritatie van een net gemiste sprong en het weer helemaal opnieuw naar boven klauteren. Wat me ook bekend voorkomt is de wil om toch elke keer weer door te gaan.

De besturing is in ieder geval wel in orde al heb je heel af en toe dat je een randje mist terwijl je die wel vast zou moeten kunnen hebben pakken. Hoewel het idee van de camera de enige juiste is voor dit type spel zit dat ding toch af en toe vast wat heel irritant is als je achter je wil kijken of je een sprong kan halen. Ook ben ik niet echt te spreken over dat targeting gedoe, typisch een console feature terwijl dat bij een PC game veel gemakkelijker moet kunnen. Je hebt niet voor niets een muis.

Maar ondanks de irritaties een leuke game.

3,5*

Geweldig om al die stukjes uit het origineel weer terug te zien. Al vanaf het begin, in de bergen en grotten veel herkenbaarheden. De plek met de wolven en een kapotte brug is me nog het meest bijgebleven. Erg goede besturing en had nauwelijks last van de camera. Grafisch ziet het er ook netjes uit. In plaats van de punttieten in deel 1, eindelijk fatsoenlijke rondingen. Sommige vijanden waren flink lastig, of soms zelfs angstaanjagend. De dino's heb ik altijd om de een of andere reden eng gevonden. Nu niet meer zo erg als vroeger, maar toch. Omgevingen zijn ook erg mooi (Jungle ziet er geweldig uit). Leuke nieuwigheden ook, zoals het touw waarmee je grote afstanden kunt afleggen door de lucht, of de Bullet-Time mode. De T-Rex in de Jungle was erg lastig wat dat betreft. Heb uren moeten oefenen om die verrekte BT onder de knie te krijgen, vooral omdat je bij de T-Rex op bepaalde plekken moet staan voor een merkbaar effect is het lastig. Een ander fantastisch stuk is in Griekenland, in een hoge ruimte met een enorm gebouw met gaten in het midden, waar je 4 sleutels moet krijgen in 4 moeilijk te bereiken kamers, met allerlei originele vallen (vooral met die enorme steen die achter je aan komt!) De laatste eindbaas is ook vrij lastig, je moet precies goed duiken en dan snel knallen. Valt niet altijd mee.

Al met al zeer geslaagd spel, waar ik me uren mee heb vermaakt.
4 sterren.

De beste van de drie Crystal Dynamics-games die voorafgingen aan de reboot.

De drie spellen lijken zeer veel op elkaar: je klautert, je springt, je slingert, je balanceert, je lost puzzels op en af en toe vecht je tegen vijanden (in dit spel vrijwel uitsluitend niet-menselijke dieren, in de andere twee ook tegen mensen). En niet alleen lijkt de gameplay van de spellen op elkaar: ze delen ook grotendeels dezelfde minpunten. De camera is in alle drie de spellen ondermaats, wat regelmatig tot ergernis (want onnodig falen) leidt. De actie is ontzettend duf, zeker als je in de reboot gezien hebt hoeveel beter het kan. En het design van de puzzels en de platformsecties is niet altijd even duidelijk.

Maar als ik één van de drie spellen als mijn favoriet zou moeten uitkiezen, dan zou ik toch gaan voor Anniversary. Legend heeft de meeste variatie in locaties en het meest boeiende plot (personages incluis) van de drie, maar het legt wat te veel nadruk op (de matige) actie en het platformen en puzzelen is in dit spel het minst uitdagend. Underworld heeft betere puzzels en platformsecties, maar het tempo ligt in vergelijking met de andere spellen relatief laag en het spel heeft relatief veel bugs. Anniversary heeft veruit de meest inventieve en uitdagende puzzels en platformsecties en heeft mijns inziens de beste sfeer van de drie spellen, en om die redenen is het makkelijk mijn favoriet. Het heeft wel het minste plot van de drie spellen, en het is het minst ver in de evolutie van Lara van puberdroom naar aangenaam personage, maar het plot en de personages vind ik persoonlijk relatief onbelangrijk.

Anniversary is kortom een vermakelijk actie-avonturenspel. Het vechten is duf en repetitief, de camera is ergerlijk en het spel mist duidelijk de afwerking van Tomb Raider 2013, maar de leuke en soms best uitdagende puzzels en platformsecties zorgen ervoor dat ik me prima met dit spel heb vermaakt. 3.5*

Nu ik achter elkaar Legend, Underworld en Anniversary gespeeld heb kan ik in ieder geval beamen dat ik deze in de goede volgorde gespeeld heb. Want dit was toch wel de moeilijkste, met name vanwege de eindbazen. Bij een aantal, zoals de T-Rex en de Centaurs, had ik toch echt wel hulp nodig. Gelukkig werden die op Stella's Tomb Raider YouTube pagina uitstekend stap voor stap uitgelegd.

Naast een aantal frustrerende eindbazen zijn er ook bepaalde stukken waarbij je nogal vaak uit kunt glijden of anderszins de fout in gaat en een lang stuk weer helemaal overnieuw moet doen. Dit maakt het spel soms vervelend. De slow motion modus is ook wel erg lastig om onder de knie te krijgen, zelfs aan het einde van het spel. De shotgun lijkt ook nooit te werken in slow motion.

Verder vind ik de artwork met name in de cutscenes inconsistent. Lara zelf is stukken realistischer getekend dan de cartoon-achtige Natla. Daarnaast nog wat schoonheidsfoutjes in de menu's want niet alle extra's werken goed, het aantrekken van een andere outfit bijvoorbeeld. Het enige wat ik verder miste was een lampje, want sommige levels zijn nog best donker.

Maar verder zijn de ontwerpen prachtig en de tombes leuk. De dosering van autosaves is ook erg goed gedaan en het spel leidt je over het algemeen wel de goede kant op, alleen in Peru heb ik erg veel rondjes gelopen. In de andere gebieden zijn de tombes beter van elkaar gescheiden zodat je niet van alles 3x overnieuw aan het doorlopen bent. De sfeer is ook goed door prima, doch spaarzame, ambient muziek.

Wat verhaal betreft: dit is nooit het belangrijkste bij Tomb Raider, het fijne van Tomb Raider is dat je, ondanks pittige actiestukken hier en daar, toch vrij ontspannen kunt genieten van je solitaire zoek- en puzzeltochten, zonder bijdehand geklets van Drake en Sully zoals in Uncharted. Legend is echt de enige Tomb Raider waarbij je commentaar kreeg van je staf en ze hebben daar niet voor niets van afgezien in latere delen.

Al met al is deze remake van deel 1 toch een mooie bekroning geweest op meer dan 10 jaar Tomb Raider. Ik zou het erg tof vinden als deel 2 en 3 ook zo'n behandeling krijgen. Wat ze ook zouden kunnen doen is al die custom levels die fans gemaakt hebben eens gaan bundelen. Het is een reeks die me waarschijnlijk nooit gaat vervelen.