Mother 2 (1994)

Prettig gestoorde RPG met een enorm vaag battle-systeem.
De hoofpersoon is Ness, die de meesten wel zullen kennen van de Super Smash Bros Games.

Het is weer eens wat anders dan de traditionele zwaardgevechten over the top special moves, en steekt hier eigenlijk een beetje de draak mee aan. Hier wordt gevochten met honkbalknuppels!

Fijne muziek trouwens ook.

4,5*

Heer-lijk! Voor mij een van de leukste RPGs die ik ooit gespeeld heb. Compleet gestoord, erg grappig.

5* en Top 10 notatie.

Meneer Brain Stew is een kenner trouwens, nooit gedacht dat deze ooit meer dan 1 stem zou krijgen

Komt Mother3 (GBA) nou nog naar Europa? Want daar had ik me erg op verheugd.

Wat een leuke melige game, wat heb ik me vaak rot gelachen. De leuke sfeer in het stadje, de grappige dialogen, gare wapens, leuke quests en de lolligste stijl in een game ooit (de Happy Happyist cult ). Verder is de meer hedendaagse stijl erg leuk gedaan met een beetje simpele maar erg funny graphics. Ouderwets leuk battle systeem, lekker groot nog, maar vooral veel lievige humor. Een unieke RPG, die me tot het eind heeft weten te boeien en vermaken -> 4,5*

Kende hem alleen als Earthbound, vroeger amerikaanse versie met zo'n lomp dubbele-cartridge-pal/ntsc-conversion-ding gespeeld. Iemand Mother 1 (of 3) al eens gecheckt?

Is er wel een Earthbound spel in Nederland (of Europa) uitgekomen?? ik zou er graag 1 willen hebben

Nog niet, maar binnenkort komt Earthbound uit voor Wii's Virtual Console. Ik ben héél benieuwd!

Voor mij is de Super Nintendo de beste console. Misschien wel grotendeels gebaseerd op nostalgie, maar het platform bevat ook een indrukwekkend rijtje aan toptitels, waarvan de grafisch mooiste spellen (de Donkey Kong Country’s en Killer Instinct) ook nu nog grafisch heel aardig zijn.

Maar daarnaast bevat de SNES ook nog meerdere vergeten pareltjes, en Earthbound is er hier eentje van. Ik moet zelfs toegeven dat ik eigenlijk nog nooit van het spel had gehoord en er pas tegenaan liep na het doornemen van de SNES-toplijst hier op Gamesmeter.

De reacties hier geven al aardig aan wat voor soort spel Earthbound is. In de kern gewoon een standaard RPG zoals er wel meer van zijn uitgebracht op de SNES of andere platforms in die tijd. Groot verschil is alleen de hele presentatie van het spel. Earthbound is tussen de Zelda’s en Lufia’s de grote rebel, die eigenlijk gewoon de spot drijft met het genre. Het zijn die eigenzinnigheid en humor die het spel typeren.

Het red-de-wereld-plotje is intact gebleven en stelt niks voor, maar de absurde (en zeer komische) situaties en personages maken het spel toch vrij uniek. Geen gevechten met zwaarden en kruisbogen maar met honkbalknuppels en braadpannen. Ook de monsters zijn vaak nog heel anders en geven het spel een absurd en komisch stempel mee, net als het gevechtsysteem waarin vaak ook maffe dingen kunnen gebeuren. Hoofdpersonage Ness die bijvoorbeeld niet meer fatsoenlijk kan vechten omdat hij niet naar zijn moeder heeft gebeld en heimwee heeft gekregen.

De besturing van het spel is vrij simpel en logisch, en heb je razendsnel onder de knie. Niet eens alle knoppen worden gebruikt. Dat vond ik best opvallend.
Nadeeltje aan dit soort spellen is dat je vaak vrij precies op een plek moet staan om een handeling uit te voeren, en het zou wel handig zijn geweest als je wat sneller door kon klikken bij de gesprekken. Ik raad sowieso iedereen aan om de tekstsnelheid op zijn hoogst te zetten. Anders zit je vaak een eeuwigheid te wachten,

Verder had ik ook graag gezien dat je de hoeveelheid items die je wilt kopen zou kunnen kunnen aangeven. Als je bijvoorbeeld de woestijn in trekt en en 5 refreshing herbs wilt kopen voor als je een zonnesteek krijgt, dan moet je ze allemaal een voor een kopen.
Trouwens, het is wel even wennen dat je niet altijd kunt inzien hoeveel geld je hebt of hebt verdiend. Ook zijn er wel extreem veel dingen die je kunt kopen, waarvan een hoop items ook weinig toevoegen en voor een hoop onoverzichtelijkheid zorgen.

Als je al aardig wat spullen bij elkaar krijgt en je wilt iets bewaren, dan laat je dat je zusje apart bewaren voor je. Ben je niet in de buurt, dan is er de handige bezorg- en ophaaldienst genaamd Escargo Express. Dat is wel een slimme vondst in het spel, waar ik veel gebruik van heb gemaakt. Van Mach Pizza dan overigens weer niet. Die dienst voegt totaal niks toe. Net als Escargo Express moet je hun bellen, maar telefoons zijn altijd te vinden in winkels en hotels, waar je eigenlijk altijd al gelegenheid hebt je HP aan te vullen door eten te kopen of te slapen.

Het gevechtsysteem in Earthbound verdient ook wel wat aparte aandacht. Tactische wapenkeuzes zijn eigen amper mogelijk, aangezien eigenlijk elk personage zijn aparte wapens en uitrustingen heeft. Het is niet meer dan de beste kopen die beschikbaar is op dat moment. En hoe verder je komt in het spel, hoe beter het spul wordt uiteraard.
Zoals altijd bij dit soort spellen loop je op de kaart en maak je contact met een rondlopende vijand om het gevecht aan te gaan. Kom je naar hem als hij met zijn rug naar je toe staat dan ben jij in het voordeel en heb je een extra openingsbeurt. Word je in je rug aangevallen dan werkt dat de andere kant op vanzelfsprekend. Een logisch systeem, maar in de praktijk klopt er regelmatig niks van. Vaak genoeg kreeg ik het groene schermpje van de verrassingsaanval te zien, maar benaderde ik de vijand op een normale manier.

Erg leuk gevonden trouwens dat als je veel sterker bent je vijanden voor je vluchten. En kom je dan toch nog in een gevecht terecht dan wordt het hele gevechtscherm overgeslagen en zie je direct dat je hebt gewonnen en hoeveel ervaringspunten je bijeen hebt gesprokkeld en eventueel een mededeling dat je een level omhoog bent gegaan en welke invloed dit op je statistieken heeft.

Het gevechtsysteem zelf lijkt op dat in vele andere van dit soort RPG’s, maar origineel is dat Paula de optie Pray heeft, waarmee je eigenlijk een gokje waagt. De uitkomst kan zowel in jouw voordeel als in je nadeel uitpakken. Slaan of schieten (afhankelijk van het wapen) is ook mogelijk tijdens gevechten uiteraard, net als verdedigen of een poging doen het gevecht te ontvluchten. En bepaalde handige items inzetten tijdens een gevecht behoort ook tot de mogelijkheden, net als het gebruik van magie, zowel om aan te vallen als te verdedigen en helen. Slechts 3 van 4 personages in het spel kunnen magie (PSI) gebruiken.

Jeff is de enige personage die geen magie kan gebruiken, maar hij kan dan wel weer kapotte apparaten die je vindt maken, waarna deze in nuttige wapens veranderen die Jeff zelf alleen kan gebruiken. Bijvoorbeeld een wapen waarmee je het energieschild van een vijand weghaalt of deze een aanvalsbeurt laat overslaan. Daarnaast kan Jeff via de optie Spy ook de kracht en zwakke punten van monsters ontdekken.
Vierde en laatste personage Poo heeft ook zijn speciale vaardigheid, in de vorm van Mirror. Daarmee verandert hij in het monster waar hij zijn Mirror-aanval op richt.

Dit zijn praktisch allemaal elementen aan het gevechtsysteem die in feite niet super veel toevoegen, al helemaal Auto Fight niet, wat in de praktijk totaal niet werkt. Een pas echt goede toevoeging is dat je levensmeter geleidelijk aan leegloopt, waardoor in de praktijk soms snel handelen in een gevecht belangrijk is.
Tijdens gevechten kun je naast doodgaan (bewusteloos raken) ook nog allerlei aandoeningen oplopen, zoals verkoudheid, een zonnesteek, en, mijn grote favoriet, de paddestoel op je hoofd. Dit ziet er niet alleen lollig uit, je gaat dan opeens ook heel anders lopen. De richtingstoetsen veranderen dan steeds van functie, waardoor je naar boven lopen bijvoorbeeld opeens naar onder lopen wordt, of naar links. Erg irritant als je besmet bent geraakt, maar wel een erg originele en leuke vondst.

Een van Earthbounds grootste troeven is de geweldige humor die in het spel zit. De hele toon van het spel en de absurde situaties, prachtige dialogen en zeer komische personages tillen het spel naar een hoog niveau. Vaak heb ik me tijdens het spelen echt dood gelachen.
Hoogtepunt vond ik toch wel die verkoper in de sportartikelenwinkel in het warenhuis van Fourside: [spoiler["Hey dudes! It's summer! It's the manly time of year! Time for sports, guys!"
Schitterend! Hier kan ik echt om blijven lachen. Net als om die super droge en vaak nergens op slaande dialogen, bepaalde spottende opmerkingen richting het genre, en ik mag vooral die maffe sekte in Happy Happy Village niet vergeten, of de band Runaway Five. Venus is als vrouwelijke artiest ook erg tof. Dat optreden van haar is zo droog, als er een opdringerige fan het podium op komt en er door de beveiliging af wordt gehaald. Zoiets kun je alleen zo droog brengen in pure pixels, niet in super gelikte en fotorealistische graphics. Daarom zijn die spellen van vroeger ook vaak veel grappiger in mijn ogen. Dit deed me even weer denken aan spellen als The Secret of Monkey Island.

Muzikaal vind ik het spel echt heel goed. Regelmatig klinkt de muziek lekker eigenzinnig en er zit in de soundtrack toch ook nog aardig wat variatie, en bovendien wat pakkende deuntjes nog.
Qua graphics is er door de zeer uiteenlopende locaties ook nog vrij veel variatie, maar het spel is niet bijzonder mooi, met niet al teveel details. Wel ziet het er allemaal lekker kleurig uit, zoals hoort bij dit soort games, zeker op een Nintendo-console.

In het plot zitten nog een paar aardig vondsten, zoals hoe je op een gegeven moment voor het eerst kennis maakt met Jeff en tijdelijk met hem moet spelen om de opgesloten Ness en Paula te bevrijden.
Ook leuk bedacht is hoe je in The Lost Underworld, waar grote dinosaurussen rondlopen, opeens piepklein bent. Of hoe alles in Moonside achterstevoren/tegenovergesteld is. Lekker absurd weer allemaal. Net als het gedeelte in Magician, wat zich in je hoofd afspeelt.

En hoe je uiteindelijk eindbaas Giygas moet verslaan is vrij geniaal verzonnen. Ook leuk weergegeven, met al die bekenden en vrienden van je die voor je bidden op een van de plekken die je tijdens je avontuur hebt aangedaan. Ondanks een vrij matig verhaal dankzij dit soort leuke trucjes in de hele presentatie van het spel toch nog een sterke climax op het einde.

Als je eenmaal de grote boze vijand hebt verslagen kun je bij wijze van een afscheidstournee nog door de spelwereld rondlopen (gelukkig heb je de beschikking over PSI Teleport, en zijn er de vertrouwde bus en fiets ook nog als vervoersmiddelen) en horen wat veel nieuwe NPC’s te zeggen hebben nu, of kijken hoe het bepaalde personen is vergaan.
De uiteindelijk aftiteling is typisch voor Nintendo, waarbij iedereen die je in het spel bent tegengekomen nog eens langs komt, en leuk is dat je in de aftiteling als speler zelf ook nog wordt genoemd op het einde, waarna je zelfs nog een leuke toegift krijgt die het spel op een typerende manier afsluit.

Over Earthbound kan ik niet anders dan zeer lovend zijn. De eigenwijze presentatie en geweldige humor in het plot en de personages en dialogen brengen een RPG die in de kern eigenlijk niet echt boven het gemiddelde uitsteekt naar de top. De speelduur is ook lang, en uiteindelijk kan ik niet echt veel serieuze nadelen aan Earthbound noemen, het zijn vooral details. Mijn enige echt serieuze kritiekpunt is uiteindelijk dat het spel wel heel erg makkelijk is. Het lijkt me niet helemaal de bedoeling dat je eindbazen op een gegeven moment continu in twee beurten en vaak zelfs maar 1 verslaat. Dat had allemaal wel wat meer uitgebalanceerd gemogen. Helemaal op het einde wordt opeens toch weer best pittig, terwijl je dan al de helft van het spel met twee vingers in je neus alle gevechten hebt afgehandeld.
4.0*.

Mooi uitgebreide review Thomas, heb het met een dikke smile van herkenning zitten lezen... En idd die details en eigenzinnigheid maken deze, in eerste instantie simpele parodie (of ode aan), tot een unieke rpg in zijn eigen recht. De sfeer deed mij ook meerdere malen denken aan de goldenage adventures, die door hun humor en zelfbewustheid de '4th wall' regelmatig breken, maar je desondanks toch weten mee te slepen in hun wereld en verhaal.

Bedankt.
Moet nog een hoop andere RPG's op de SNES spelen, waaronder een klassieker als Chrono Trigger. Maar voorlopg begin ik er nog even niet aan denk ik. Voor de spelervaring lijkt het me minder leuk, twee top-RPG's achter elkaar. Ben nu na vele uren RPG-en ook wel even toe aan weer een ander genre. Als ik al veel ga gamen de komende tijd.

Iemand die me kan helpen om aan dit spel te komen?

Ik heb zelf geen SNES, maar ik heb het gevoel dat er meerdere wegen naar Rome leiden. Als iemand even een kaartje voor me kan tekenen.

Je kunt een emulator gebruiken, bijvoorbeeld ZSNES, en dan de ROM downloaden. Zo heb ik hem zelf gespeeld.

Bedankt, zal ik van de week even proberen.

Ik heb Mother 1 in het Engels gevonden: Earthbound Zero

Cool, helemaal vertaald, ben hem nu aan't checken, thnx misterwhite!

You're welcome
Enjoy it!

Heb je verstand nodig van de eerste Mother om het verhaal van deze game te snappen?

Nee. Ik heb alleen dit deel gespeeld, en kon het prima volgen.

Geniale rpg.

Geweldig leuke RPG met lollige muziek en verhaal met veel humor.
apart vechtsysteem met leuke vijanden.

Als je toe bent aan een andere soort rpg moet je deze echt is proberen.


5.0 sterren

Leuk, maar ik wordt helemaal gestoord van al die random battles. Iemand tips??

EINDELIJK. Earthbound is vandaag voor de Virtual Console aangekondigd.

W00T W00T

Hoef ik gelukkig geen 100 euro voor de cartridge neer te leggen .

Nice! Platforms toegevoegd.

Ik heb dat er nog wel voor over.....
Als het er nog netjes uit ziet, met boekje en doosje...