Life Is Strange: Double Exposure (2024)

Die je EIGENLIJK gespeeld MOET HEBBEN. Dus...hier is 3/4 spel. De rest mag je extra kopen. Dan wacht ik wel tot de hele smak de sales ingaat als een gold edition.

Wat ik wel kan doen aangezien ik het vorige deel nog moet doen en niet zo lang geleden via de Humble Choice heb ontvangen. Die bundel blijf op maandelijkse basis wel een uitstekende manier om voor een 10tje veel 'moet ik, had ik en wou ik's' te score moet ik zeggen.

Ze durven dus geen keuze te maken, jammer maar wel een beetje verwacht. Het lijkt er toch steeds meer op dat ze gewoon niet met Max verder hadden moeten gaan.
Deze gaat op de whislist voor een stevige sale dan maar.

Vervelend is dat ja. True Colors had ook DLC, maar dan als prequel-chapter. Die kon je prima skippen. Maar het wordt wel wat anders als je DLC nodig hebt om het hoofdverhaal compleet te krijgen.

Dit soort dingen zorgen er wel voor dat ik nog maar zelden games op day 1 ga kopen. Of het werkt niet of het is niet compleet.

Ze hebben Max gewoon genomen omdat ze commercieel aantrekkelijk is. Iedere LiS fan heeft Max in hun hart zitten, dus een deel 2 met haar verkoopt. Maar als je dan weer niks doet met de gebeurtenissen uit deel 1 dan heeft het inderdaad weinig zin gehad.

Ik ga de game wel spelen, maar zeker niet full priced.

Hm. Moet ik later in de maand eens kijken of True Colors bij mij wel of niet de DLC inbegrepen is. Had ik dus ook geen idee van.

Voor mij overigens hetzelfde. Als je al een redelijke som neerteld voor een game zou het aardig zijn als hier de grootste bugs uitgehaald zijn en tenminste het verhaal af is - ipv meteen 20e extra aan te willen rekenen. Ik maak hier en daar wel eens een uitzondering maar in de meeste gevallen ben ik toch vrij afwachtend.

Overigens...dat allemaal terzijde is dit voor mij de minst interessante uit de reeks. En dat is net omdat ze het personage Max terugbrengen en de gebeurtenissen uit eerder deel dan ook 'negeren' om het zo maar te noemen. Ik had liever weer een ander karakter met een eigen verhaal.

Oplossing hier was imo geweest als ze de speler aan het begin een paar belangrijke keuzes in de vorm van een storybook hadden laten maken (eg zoals in Mass Effect 2 op de PS of Dragon Age Inquisition) waar ze zelf de status quo van Max, de relaties en de wereld hadden kunnen vastleggen naar gelang hun eigen ervaringen in deel 1.

Nou heb ik niet het verstand om te zeggen hoeveel werk dit is - maar aangezien we het hier niet hebben over een vrij grote openworld RPG of Action RPG moet dit toch eigenlijk doenbaar zijn geweest. Maar ok - ik speel hem wel ooit. Het is niet alsof er intussen niets te spelen is.

Als je hem voor de Switch zoekt dan is dit misschien wel wat voor je...

Life is Strange: Double Exposure - Nintendo Switch |
Games | bol

Voor €25

Ik ben best wel een beetje een fan van de Life is Strange spellen, heb ze allemaal gespeeld en de cijfers liggen tussen 3,5 en zelfs de volle vijf sterren. Uiteraard is die maximale score voor het schitterende eerste deel dat een enorm spannend, maar ook intiem verhaal vertelde tussen Max Caulfield en haar vriendin Chloe. De keuzes die je in die game soms moest maken waren hartverscheurend pijnlijk en ze leverden ook echt heftige veranderingen op. In de vervolgen die erna verschenen vond ik het al allemaal een stuk minder heftig, maar de sfeervolle settings en de soms hele fijne karakters lieten me toch nog wel behoorlijk van de games genieten. Toch haalde geen enkel verhaal het nog bij dat van Max en Chloe. En toen was er plots Double Exposure, een direct vervolg op die eerste game, met opnieuw Max in de hoofdrol. En toch weet de game me enorm teleur te stellen na 17 gespeelde uren achter me en de eindcredits die voorbij zijn gerold.

De twee grootste problemen: het verhaal boeit voor geen meter en de karakters zijn al minstens zo suf. Beetje pijnlijk allemaal, maar ik strompelde me echt door de hoofdstukken heen met een best wel saai en eentonig verhaal over Safi die is vermoord. Max pikt het op, gaat speuren en ontdekt ook nog eens dat ze na de tijd terugspoelen in de eerste game nu een alternatieve tijdlijn kan openen waarin alles anders is, waarin Safi leeft. Dit had best leuk kunnen zijn, maar het is gewoon zo eentonig allemaal. Je bent eigenlijk alleen in een kunstschool, of er buiten, bij Max thuis of in een lokale bar. Dat is een paar scènes best oké maar niet 80 procent van de game. De game ontspoort na de eerste drie hoofdstukken ook wel een beetje met een nauwelijks meer te volgen verhaal met allerlei alternatieve tijdlijnen en personages die plots anderen over nemen, pfff. De vorige games hadden gewoon een veel duidelijker structuur en verhaal waar de krachten ook leuker op toe werden gepast. Hier is het een beetje switchen tussen de living en de dead world en weer terug. Ondertussen constant van die supervervelende social media berichten weg te moeten klikken, ik las ze niet eens meer. Dat was echt zo too much aanwezig en voegde niks toe. Het levert een verhaal op waarbij je bijna geen grote keuzes maakt en als je ze wel maakt zijn de gevolgen minimaal. Zelfs bij de grote eindclash gebeurt er eigenlijk niks. Waarvoor speel je dit eigenlijk als je inbreng nauwelijks uitmaakt?

Visueel is de game trouwens wel weer behoorlijk sfeervol, met een mooie grafische stijl en soms prachtige cut-scènes. Ook de typische Life is Strange indiemuziek klinkt regelmatig en heeft echt meerwaarde. Wel vind ik de engine van de game op gameplay-technisch vlak behoorlijk vervelend. Je moet perse bepaalde paden volgen waar je niet van af kan wijken. Neem buiten in de sneeuw, het is niet mogelijk om over de sneeuw te lopen, nee je moet perse de paden volgen. Je kan ook niet in de kroeg achter iemands langs lopen als er te dicht een object bij staat, dan blokkeert de game en moet je er gewoon omheen. Het is 2025, dit soort dingen zijn echt ouderwets. Verder is het ook wel vermoeiend dat je tig objecten aanklikt die niks toevoegen, maar aanwezig zijn omdat het bij de gameplay hoort. Het haalde me geregeld uit de vibe, want bij veel objecten heeft Max maar een regeltje tekst die ze dan opnieuw herhaalt.

Verder nog een laatste grote klacht, het verhaal van de originele game was echt heel erg goed en heeft grote impact gehad op het leven van Max. Welke keuze je toen ook maakte, in dit nieuwe verhaal is Chloe niet meer aanwezig, net als alle andere karakters uit Arcadia Bay. Er zijn wel wat verwijzingen naar en richting het einde is het zelfs even prominent nog aanwezig, maar verder is het bijzonder teleurstellend dat ze alles van toen hier volledig negeren. Je maakt deze game toch voor de fans van de vorige game zou je denken, maar doe dan iets met die info. Sowieso miste ik een goede tegenspeler voor Max in Double Exposure. Safi of Moses is bepaald geen Chloe. De meeste karakters zijn hier behoorlijk nietszeggend en zijn vooral opvulling. En inhoudelijk kopieert de game wel weer veel van de vorige delen. Weer heb je de mogelijkheid tot een lesbische relatie. Niks mis mee, maar dit zat al in zoveel eerdere delen. De game vernieuwt niet waar het nodig was, maar koestert weer niet wat ze wel hadden moeten koesteren.

Het is zeker geen flutgame hoor, daarvoor zit er teveel kwaliteit in de aankleding en ik denk dat genoeg mensen dit best interessant gaan vinden. Ik zie online de cijfers ook enorm verschillen van onvoldoendes tot hoge cijfers. Mij pakte het niet, maar dit komt ook doordat ik weet hoe goed deze reeks kán zijn. En dus heb ik hier geen voldoende voor over door heel matig schrijfwerk en een totaal gebrek aan binding met wie dan ook. Ik ben eigenlijk wel klaar met Life is Strange, maar ik vrees dat ik een nieuw deel toch wel weer ga spelen.

2,5*

Dat had de vorige ook al wel. Jammer is dat. Een van de krachten van de serie was juist dat je acties consequenties hebben. Maar dat lijkt steeds meer te verdwijnen dus.

Conclusie die ik zo trek uit je verhaal is dat ik hem dus maar eens voor een 10 op moet pikken als ik niks meer te spelen heb. Jammer dat die zo tegenvalt. Merk sowieso dat de game eigenlijk nauwelijks leeft, of ik kom er in ieder geval niets meer over tegen.

Ja, de consequenties vallen steeds meer tegen. Eigenlijk zat dit alleen heel sterk in deel 1 en een beetje op het einde van deel 2 (met die broers). True Colors viel er ook al mee tegen en nu is het helemaal niks.

Dit is gewoon een game die je eigenlijk via iets als Gamepass moet spelen of ergens voor een tientje moet kopen inderdaad. Ben benieuwd naar de verkoopcijfers, ik vermoed een flop. De makers willen iets te hard ook deugen, maar vergeten er een sterk verhaal om te schrijven.