Inmiddels heb ik al 25 uur in deze game zitten en nog steeds heb ik het gevoel dat ik nog maar net begonnen ben. Een aantal side quests heb ik nu voltooid en verder ben ik de map aan het exploren. De wereld leeft zoals je dit alleen in Red Dead Redemption 2 hebt gezien. Je kunt 4 keer langs een bepaalde plek zijn gekomen maar pas de 5e keer wacht je op die plek een random encounter met iemand, waar dan weer een quest uit kan komen. Hierdoor kun je met iedere speelsessie weer een onverwacht avontuur meemaken. En dan is er dus ook nog een tweede map met daarin de gigantische stad Kuttenberg, waar ik pas na 50 uur verwacht te arriveren! Heerlijk!
Het tempo in de game is weer enorm traag, dat moet je wel echt liggen. Nu speel ik ook zelf heel traag en maak ik ook geen gebruik van fast travel, dat scheelt natuurlijk. Maar ik ben blij dat Warhorse op dit gebied niet al te veel concessies heeft gedaan om de mainstream gamer wat meer aan te spreken. Dit is nog steeds een hardcore RPG voor de echte liefhebber, waar je de tijd voor moet nemen.
Voor degenen die de combat in deel 1 kut vonden, in deel 2 hebben ze het iets meer gestroomlijnd en het lijkt ook iets makkelijker te zijn geworden. Alsnog voelt het allemaal best clunky aan als je het vergelijkt met bijvoorbeeld From Software games, maar voor mij was dit nooit zo'n probleem. Ik vind het juist zijn charme hebben, en het geeft wel voldoening als je na een duel van 3 minuten je vijand op de knieën krijgt.
Ik geniet van deze game zoals ik vroeger genoot van The Elder Scrolls: Oblivion. Dat gevoel van avontuur heb ik de laatste jaren, met uitzondering van KCD1 en in iets mindere mate Elden Ring, al heel lang niet gevoeld. Daarin blinkt deze reeks echt uit. Echt echt echt een fantastische game, ik ben een enorme fan!