Little Nightmares III (2025)

Eén van de nog uit te komen games waar ik het meest naar uitkijk. Dit keer met een andere ontwikkelaar dan LM 1 en 2, een ontwikkelaar die meer ervaren is in het horrorgenre. Of de focus daarmee ietsje meer richting horror zal gaan?

Ik moet beide eerste games nog doen, ook al heb ik ze wel in bezit. Maar ik ben hier ook wel weer erg benieuwd naar wat ze er van terechtbrengen. Ik vind het qua grafische stijl toch altijd alleen al vermakelijk om te zien.

Overigens is de demo ook beschikbaar op de meeste platforms. Straks toch eens even testen. En ja - ik moet nog steeds met de eerste beginnen. Wat ik me ook voorgenomen heb om te doen in oktober.

Edit: ...zoals eigenlijk wel te verwachten - bijzonder knap gedaan weer. Erg sfeervol en speelt heel lekker. (op Steam gedemo-ed overigens).

Ik hoop dat dit deel zich niet te veel leunt naar die Co-op.
Ik vond deel 1 geweldig maar deel 2 ja.. wel aardig goed. Maar de stijl die Deel 1 had vond ik prachtig en er zat ook nog een soort boodschap in ook. Deze komt er waarschijnlijk wel in als het maar eigenaardig genoeg is uitgebeeld. Laat het maar lekker obscuur zijn!.

Maar dat schijnt het helemaal niet te zijn alles behalve creepy..
Alleen de co-op is leuk om te doen schijnt.

Een uur gedaan, maar de eerste indruk is niet positief. Doet me nogal aan Dead Space 3 denken: alles is gekopieerd van zijn voorganger, minder goed uitgevoerd dan de voorgangers en de nieuwe aspecten zijn zwak. Dit deel is ook gemaakt door Supermassive, een geheel ander team, terwijl de makers van de voorgaande delen werken aan Reanimal, wat oogt als het ware Little Nightmares vervolg. Ik wil vanavond verder proberen, maar ben niet zeker of ik tot het einde doorga als dit niveau aanhoudt.

M’n partner en ik - allebei Little Nightmares-fans - hebben de releasedatum van deze game al lang in onze agenda’s staan, om het bij uitkomen lekker meteen samen thuis op de bank te spelen.

Nu blijkt het spel echter alleen online co-op te kennen en geen couch co-op. Dat is een serieuze domper.

Boos en teleurgesteld riep ik al dat ik het spel dan wel oversla.

Half uur later toch gekocht. :’)

Vanavond eens aan beginnen.

Een reeks waar de magie een beetje uit is.

Van zichzelf is Little Nightmares III niet heel verkeerd: het ziet er goed uit, de besturing werkt prettiger dan zijn voorganger en het vertelt weer een verhaal via beelden ipv dialogen. Zeker in een genre dat overvloed is met audiologs en brieven lezen, is het fijn om een verhaal in deze stijl te zien. Maar als 3e deel in een serie biedt het teveel van hetzelfde, is het te voorspelbaar en wanneer het iets nieuws probeert is het (vaak) aan de zwakke kant. Het mist de originaliteit en angstfactor van zijn voorgangers. Dit deel schijnt in zijn geheel door Supermassive te zijn gemaakt; Tarsier was nergens betrokken. Zo voelt het inderdaad: andere makers nemen het roer over en proberen een ‘veilig’ vervolg te maken, uit angst te ver af te wijken.

De monsters zijn ditmaal nogal cliché in vergelijking met monsters uit voorgaande delen (behekste poppen of reuzen baby’s). Hun designs, gedrag en de opbouw is aanzienlijk minder creepy en meestal valt te voorspellen wat ze gaan doen, voor ze iets doen. De puzzels zijn makkelijker, sterke muziek van de voorgaande delen is afwezig, en waar ik bij de vorige delen graag meer over het verhaal wilde weten, kon het me hier minder bekoren.

Maar ik was wel nieuwsgierig genoeg om tot het einde door te spelen en soms werd het interessant. Het hoogtepunt van de game is het verhaal tussen de twee hoofdpersonages, en wat hun reis precies betekend (op Youtube waren er comments die het letterlijk namen: fantasievriend krijgt leven. Andere comments zagen het meer als een copingsmechanisme, en bij het einde ontwikkelde het hoofdpersonage onafhankelijkheid. Het verhaal werkt met beiden interpretaties).

Het is een leuke verandering om ditmaal goede manieren te hebben om jezelf te verdedigen. De personages hebben zowel een close range aanval als projectiel tot hun beschikking. Hoewel de meeste vijanden onverslaanbaar zijn, was het leuk om ditmaal gelegenheden te hebben het roer nu en dan om te draaien. Er waren achtervolgingen waar het spektakel aardig hoog werd en de game gaf vaak duidelijke visuele hints wat te doen tijdens confrontaties.

Zeker niet een "troep vervolg" oid, maar het is een stap terug van zijn voorgangers en voor mij is het enthousiasme inmiddels uit de reeks.

2,5*

Uurtje gespeeld en vind het helemaal niks. De personages zien er carnavalesk uit en heb ik niks mee. De visuele stijl is dit keer sowieso iets minder aansprekend. Maar bovenal is er voorlopig nul sfeer. Hoezo is het ook overdag met zonlicht? Daar is niks eeries aan. De eerste ‘tegenstander’ is ook écht niet leuk. De combat is clunky en oninteressant. Ik stoor me aan mijn AI-partner die al voorzegt wat ik moet doen, nog voordat ik even heb kunnen rondkijken om het zelf te bedenken. Sowieso is het jammer dat we op de bank de controller moeten doorgeven aan elkaar terwijl het potverdorie een co-op game is.

Maar boven alles is het tergend saai. Ruimte na ruimte na ruimte waarin niks interessants te zien is of gebeurt loop je door om telkens maar weer het zelfde te doen: een luikje openen of een doos verschuiven.

Ugh.

Omdat het slechts een paar uurtjes duurt - waardeloos wel eigenlijk voor veertig euro, maar goed - ga ik hem wel uitspelen. Ben als Little Nightmares-fan toch benieuwd of de rest nog een beetje kan bekoren.

Maar nee, dit is niet best. Alle spanning en mysterie zijn eruit gehaald, zo is de eerste indruk.