Prince of Persia: The Lost Crown (2024)

Erg eigenaardige game.

Nog eens op Game Boy Color gehad.

Oneens, dat was zeker wel iets in de buurt van wat we later een MetroidVania gingen noemen. Het was hier en daar backtracken, doolhofje lopen, weinig tot niet saven etc. En ja ook een 2d platformer. (2D) Platforming is dan ook vaak een onderdeel van het metroidvania genre.

Dat is dan net wat je leest. Ik lees woorden als Metroidvania-sausje, Metroidvania-elementen, slimme oplossingen om backtracken te minimaliseren. Maar goed geef het beestje een naam. Ik heb er veel zin in!

Ik definieer Metroidvania vooral als het vrijspelen van vaardigheden die je in staat stellen om eerder niet toegankelijke gebieden te bereiken.

Volgens mij had de oorspronkelijke Prince of Persia dit niet zozeer.

Dat is er ook een element van ja. Maar goed maakt mij verder ook weinig uit hoor. Dat hele genre heette destijds nog niet zo zoals eerder genoemd. Dat het origineel van PoP invloedrijk is geweest en de makers met deze game weer enigszings 'teruggaan naar die roots', is voor mij duideijk.

Een Metroidvania is vooral een voortzettig van Metroid en Castlevania, hence the name. De originele Prince of Persia was gewoon een 2D platformer. Daar zit de grote overeenkomst in. Dat je dan af en toe moest backtracken maakt het geen metroidvania achtige game

Dat ze met deze wel voor een metroidvania stijl zijn gegaan (met ook wat souls invloeden lees ik) begrijp ik wel. Dat genre is de laatste jaren flink populair geworden. Tegelijkertijd is de term ook steeds lastiger te definieren omdat veel populaire Metroidvania games vaak ook invloeden vanuit andere genres gebruiken (souls, roque, etc)
Het is in dit geval vooral het feit dat het weer een sidescrolling platformer is die de associatie maakt dat ze weer terug gaan naar de roots.

De demo heb ik even kort gespeeld en het speelt best lekker weg. Op de switch nog best soepel ook vondt ik. Alleen de focus op de parry stoort me een beetje (waarom kan ik niet gewoon normaal verdedigen). Vooral ook omdat ik die simpelweg niet lekker voor elkaar krijg eigenlijk. Binnenkort maar eens verder met die demo, maar deze lijkt me wel redelijk te liggen. Hoewel ik eerst nog steeds Metroid Dread moet afronden...

Oeps. Fysiek.

Oeh hij is best pittig, zelfs op normal

Demo was helaas niet zo erg lang aangezien ik er binnen 40 minuten doorheen liep.
Ja ben dan ook Blasphemous 2 moeilijkheidsgraad gewend en daar doet deze Lost Crown mij ook erg aan denken. Blasphemous 2 met meer snelheid en beter uitgewerkte combat.
Voor mij is medium moeilijkheidsgraad precies goed, al ga ik hem zelf op hard zetten.
De volledige game is blijkbaar richting de 25 uren.
Lijkt me meer dan prima voor de 37 euro die ik voor een ubisoft connect key wist te bemachtigen.

Ik ga deze niet halen denk ik, ook omdat ik al te veel Metroidvania achtige games heb en nog moet spelen.
Ik ben wel toe aan een nieuwe 3D wereld game in Nintendo stijl graag zoiets als een Banjo Kazooie goh wat is dat al weer lang geleden..

Ook niks voor mij dit, al oogt het wel heel vet vind ik, ik ben hier heel slecht in

Offtopic: Banjo waarom ga je niet Yooka Laylee eens spelen, das ongeveer Banjo Kazooie en kost geen fluit meer.

Er zitten veel accessibility opties in, dus je kan het zo makkelijk maken zoals je zelf wil. Het is dus voor iedereen in principe toegankelijk. Naast standaard moeilijkheidsgraad kan je ook losse zaken aanpassen zoals de damage die je doet verhogen en de damage die enemies doen verlagen. De tijd die je hebt om een succesvolle parry te doen kun je vergroten, je kan zelfs ook secties skippen als het te lastig wordt etc…. Dit heb ik dan uit reviews, zelf nog niet goed naar gekeken, maar doet me denken aan Celeste: in principe een tough as nails platformer maar met wat tweaks loop je er zo doorheen.

Zelf nu eerste paar uurtjes verkend (op normal) en de 1e grote boss verslagen. Demo had ik ook al aardig gespeeld. 1e indruk: heerlijk platform / metroidvania vermaak. Zelf ben ik ook niet van de ingewikkelde vechtmechanics, maar met wat basic moves en combo’s kom ik tot nu toe een heel eind. Je kan deze moves ook trainen via een ingame trainingsplaats.

Verder puzzels, platforming, fijne controls, zwaard en boog, secrets, perks, upgrades, collectibles en dat alles in een classic Prince of Persia wereld. Helemaal prima.

Nou dat ik de volledige versie een uurtje of twee heb gespeeld vind het zelfs nog beter dan voorheen. Ik had niet verwacht dat er ook echt wel wat aandacht aan het verhaal zou worden besteed, met de karakters die duidelijk te onderscheiden zijn van elkaar (het hele design is prachtig). De gameplay is echt heerlijk vloeiend en de combat uitdagend maar nooit onfair. En in tegenstelling tot sommige Metroidvanias vind ik de map hier uitstekend werken, zeker omdat je screenshots kan nemen van punten waar iets te beleven valt of waar je nog niet voorbij kan en die op de kaart plaatsen - bijzonder handige functie. Wat mij betreft meteen een hit voor Ubisoft.

Dit is idd superhandig, heb dit ook nog niet in andere metroidvania's gezien volgens mij.

Verder ben ik redelijk richting het einde, mag ook wel na 35 uur. De game is dus behoorlijk groot, en soms had ik iets van: oef alweer een heel nieuw groot gebied? Ietsjes kleiner had van mij wel gemogen. Verder speelt het super vloeiend en naarmate je steeds meer skills en abilities unlocked ren en vlieg je uiteindelijk als een malle door de wereld.

Gezien de achievements moet ik nog 2 bosses verslaan, heb het idee dat ik alle gebieden nu al wel ontdekt heb. Denk wel dat ik nu eerst alle collectibles ga zoeken, max health en strength behalen, beste amuletten mix bedenken en dan de eindbosses te lijf. Want die boss fights zijn redelijk pittig voor een matige combo fighting speler zoals ik. Tot nu toe speel ik nog op normal zonder tweaks, maar enkele gevechten heb ik tientallen keren opnieuw moeten doen. Voldoening is dan wel groot als je ze uiteindelijk verslaat met slechts een heel klein beetje health bar resterend. De key is wel aanvalspatronen herkennen en daarop anticiperen.

En dan heb je nog de puzzle rooms, waarbij je schier onmogelijke platforming trucs moet uithalen om die ene collectible, muntje, etc te halen. Man, daar zitten ook hele pittige bij, van die precisie platform puzzels waarbij je heel snel tussen verschillende skills moet switchen. Daar kreeg ik wel een Super Meat Boy meets Celeste meets Ori vibe bij. Tof gedaan. Na tientallen keren falen krijg je wel de melding of je een platform assist wil, die verleiding heb ik nog kunnen weerstaan.

Tot slot voor nu: er zit momenteel een bug in een side-quest (Pirate of the Seven Seas), helaas heb ik de bug ook dus een 100% completion zit er niet in tenzij de bug gepatched wordt (ubisoft is ermee bezig schijnt) of ik moet zin hebben om de game opnieuw te spelen. De bug treedt dus niet altijd op, als je nog niet super ver bent wellicht goed om deze bug te voorkomen:
Reddit - Dive into anything

Nee inderdaad. Mag van mij ook in andere games van dit soort geimplementeerd worden.

Damn. Je bent best snel. Dan zit ik pas ongeveer op 1/3de van het spel. En ik vind het nu al best uitgebreid qua map. Het blijft echter wel heel erg leuk. Sargon beweegt danig lekker dat ook het platformen gewoon heerlijk is om te doen. Zal echter wel even duren vooraleer ik erdoor zit. (ik wissel ook wel af qua games en niet iedere dag).

Maar het staat wel vast voor mij dat we de eerste echte topper van het jaar al in huis hebben. En misschien wel een van de beste Metroidvania's ooit. (...en dat genre zit sowieso vol geweldige spellen de laatste jaren).

Overigens blijf ik om en rond de 10 uur vasthangen bij een baas, Kiana. Heb ik me een hele tijd rotgezicht hoe ik naar beneden kwam (vermakelijk, dat blijft het wel), dien ik nog twee tijdkrachten te unlocken om verder te gaan en zij beschikt over eentje...maar poeh poeh...zij zat net in een klein stukje bovenaan rechts dat ik nog niet doorzocht had en is aartsmoeilijk. Ik denk dat het wel de moeilijkste bossfight tot nog toe is, heb haar hooguit tot de helft gekregen, maar ben meer bezig met haar en die gigantische wolf te dodgen dan haar aan te vallen.

Zo goed als The Lost Crown is, zo moeilijk is het bijwijlen ook wel moet ik zeggen.

Die toon wordt al bij de allereerste baas gezet, voordat het eigenlijke spel zelfs begint. Ik ben nu anderhald uur ver, en probeer nog uit te vogelen of grinden een beetje werkt. Maar lijkt dat vijanden respawnen en je ook telkens je shards weer deels verliest. Ik moet zeggen, dat wordt een grote horde voor mij.

Nee. Het is geen XP / Level based spel zoals bvb Bloodstained. Je kan dus oneindig diezelfde 5 vijanden neerhalen, maar daar haal je in principe niet of nauwelijks voordeel uit. Het is echt wel voornamelijk skill based. De eerste uren vielen mezelf redelijk mee, maar ik vind deze Kiana dus echt wel behoorlijk moeilijk. Zelfs nu ik al haar patterns min of meer ken.

Dit gebeurt niet altijd, ze respawnen wel als je je health restored bij zo'n tree, doe je dat niet dan respawnt er een stuk minder tot niet.

Verver is die Kiana idd erg pittig en 1 van de pittigste in de game eigenlijk want bosses verderop zijn ook lastig maar dan ben je zelf ook veel sterker. Die Kiana is wel ineens een difficulty spike van heb ik jou daar. Nog wat grinden voor meer health, amuletten, potions helpt zeker. Ook goed gebruik maken van je Althra Surges en powers. En raadpleeg een youtube over goede tactieken, surges, amuletten etc.. Lukt het echt niet dan difficulty omlaag of tweaken.

Zelf heb ik nu de credits voorbij zien rollen, alles op normal kunnen voltooien. Zoals gemeld heb ik eerst alle upgrades verzameld en daarmee ben ik de laatste 2 bosses te lijf gegaan. Voor die 2 bosses had ik dus minder pogingen nodig dan bij Kiana. Verder ook nog een erg lastige impossible climb challenge voltooid. Ook weer een enorme voldoening als je zoiets uiteindelijk haalt (en kramp in je vingers).

Nu nog een paar dingetjes doen en dan wachten op een patch om de laatste side-quest te kunnen voltooien.

Ja prachtgame, erg van genoten. 4.5*

Kiana de lastigste baas van de game…!?! Durf het bijna niet te zeggen, maar had er niet zoveel moeite mee eigenlijk (normal difficulty)

Grappig. Ik ervaar dus ook die difficulty spike. En al helemaal als ze je de shadow realm intrekt en fase 2 begint. Nu moet ik wel zeggen ik probeer ook geen 20x per dag. Handvol keer om niet te gefrustreerd te raken, lukt het niet, dan doe ik de dag erna wel een paar nieuwe pogingen. Maar voor mij is het tot nog toe inderdaad echt wel de moeilijkste bossfight. De rest ging me redelijk goed af. (ook normal).

Hangt er ook vanaf hoeveel nuttige upgrades je dan al hebt. Weinig health upgrades )of geen goede melee bescherming) maakt bosses aanzienlijk moeilijker dan wanneer je nuttige amulets bij de hand hebt.

Zoals gezegd heb ik met de overiges bazen tot nog toe eigenlijk geen tot weinig echte problemen ervaren. Er waren er die relatief uitdagend waren, maar na een paar pogingen (of een paar meer) lukte het toch steeds om ze neer te leggen. Mijn levensbar is standaard 4 of 5 (+2 erbovenop van de tree) en drie potions.

Maar overigens geen zorgen. Ook Kiana is intussen gesneuveld. Zoals gezegd was het voor mij tot nog toe het meest uitdagend moment van het spel qua gevecht, maar een uurtje of wat terug heb ik haar dan toch van haar wolf weten af te klappen. (overigens ook weer heel erg op het nippertje) Wolf dankbaar. Ik blij. Kunnen we weer verder met ontdekken en naar die laatste feather zoeken die we nodig hebben om af te dalen.

Een onverwachtste terugkeer van een gamereeks waar ik sinds kinds af aan dol op ben. En tevens slaat het een geheel nieuwe richting in! Niet de lineaire 3rd person platforming (met een tijd-terugdraai functie) waar de Sands Of Time games bekend om staan, maar iets dat meer in de richting zit van het allereerste deel: 2D gebieden verkennen, platforming en zwaardgevechten houden. Allemaal met een grote moderne draai.

Metroidvania’s zijn niet games die me veel aanspreken. Hollow Knight, Blasphemous en Bloodstained zijn games die me onvoldoende deden om ze lang te willen spelen (ondanks dat ze wel leuk waren om te doen). Toch willen er uitzonderingen zijn en The Lost Crown is daar één van geworden. Mede omdat de platforming en combat gewoon consistent leuk blijven, logisch de moeilijkheidsgraad opgebouwd wordt en het duidelijk is waar naartoe te gaan. Nooit zat ik radeloos heen en weer te rennen en wanneer er een nieuwe power up was, kon ik eenvoudig terugreizen naar de gebieden waar deze te gebruiken zijn.

De platforming begint heel makkelijk, maar word genadeloos moeilijk naarmate je verder komt. No way dat de makers niet geïnspireerd waren door Celeste, want bepaalde stukken voelen alsof ze rechtstreeks uit Celeste komen. De combat begon daarentegen moeilijk (op hard mode iig), maar werd steeds eenvoudiger naarmate de game verder ging. Op gegeven moment heeft Sargon zo dusdanig veel handige power ups dat zelfs de grote bosses niet veel moeite meer koste. Maar zelfs dan kunnen fouten hard gestraft worden als je roekeloos probeert te button mashen.

Het zwaardvechten leek wat eenvoudig, maar hier hebben ze veel diepgang aan gegeven. Op gegeven moment kan Sargon lange combo’s doen, heeft hij meerdere nuttige ontwijk-moves en met namen is het parry-systeem erg fijn uitgedacht. Groot risk VS reward systeem waarbij een parry fout timen extra damage aan jou doet, maar de timing juist doen kan grote beloningen geven.

Het verhaal deed mij niet zoveel. Sargon is een standaard goodguy hero zonder een boeiende arc. De goede kanten in het verhaal zitten voornamelijk in de mysteries over het land waar je komt, wat er werkelijk aan de hand is en waar je bondgenoten precies staan in het conflict. Verre van goed, maar onderhoudend genoeg.
Grafisch ziet het er voor het grootste deel mooi uit. De achtergronden zijn prachtig om naar te kijken, creatief en hebben een mooi kleurgebruik. Voornamelijk de anime-achtige actie momenten waren gaaf gedaan. De models van de personage’s is waar ik minder over te spreken ben. Deze zien er net niet toony genoeg uit om mooi bij de anime-stukken aan te sluiten, maar ook niet gedetailleerd genoeg om mooi met de achtergronden overeen te komen. Het zit in een mediocre tussenpunt.

Wat minpunten betreft heeft The Lost Crown iets teveel glitches om over het hoofd te zien. Het gebeurde mij o.a. dat: een missie helemaal niet begon ongeachte wat ik deed, bonus missie niet gehaald kon worden, boss geen damage kon krijgen, boss stil bleef staan of dat de progressie niet werd bewaard. Gelukkig was het elke keer een kleine moeite om dingen opnieuw te doen, maar wel vervelend dat het met bepaalde regelmaat gebeurde. Steeds op en neer reizen werd op den duur ook minder interessant, zelfs al had je nieuwe moves om door oude gebieden heen te scheuren.

Goed nieuw deel in de reeks en ben heel benieuwd wat de toekomst te bieden gaat hebben! Meer van deze 2D metroidvania of gaan ze de 3D gameplay ala Sands Of Time terugbrengen? De remake (die een paar jaar terug zou uitkomen) is iig nog niet gecancelled.

4*

Officieel niet inderdaad. Maar wel al geschrapt geweest, overnieuw begonnen en het ligt al echt ook weer een jaar of 4 of zo in het verleden die allereerste aankondiging. Ik zou er niet meteen mijn geld op zetten. Zeker niet na het succes van The Lost Crown.

Ik zou het helemaal niet erg vinden om weer een 2D game in deze stijl te krijgen binnen een paar jaar (lees ook echt 3 of 4 jaar). Maar aan de andere kant zou ik ook niet vies zijn van een nieuwe 3D itteratie. Alleen liever geen remake. Ze hebben met The Lost Crown bewezen dat ze perfect in staat zijn om iets vanaf de grond op te bouwen met vette gameplay, dus ik zie niet in waarom ze datzelfde niet kunnen doen in 3D met een ander hoofdpersonage en verhaal / gameplay. Dingetjes genoeg die je uit de Arabische mythologie kan gebruiken.

Ondanks goede kritieken etc schijnt deze game toch niet zo goed te verkopen, tot nu toe slechts 300k exemplaren. Bron: https://twitter.com/Okami13_/status/1752522331954581557

Dat de game niet op Steam staat speelt daarbij denk ik wel een grote rol, plus reputatie Ubisoft, plus het feit dat Ubisoft titels vaak snel in de aanbieding komen, plus 2d metroidvania is een niche markt?

Maar de vraag voor mij is natuurlijk ook, zijn daar de digitale exemplaren bijgeteld? Vaak niet het geval tot xx aantal weken na release. Want 300k is inderdaad best weining voor een spel dat best wel kritisch gelauwerd word. (ik had het wat betreft succes ook meer over de reacties van zowat iedereen die het gespeeld heeft. Niet zo de verkoopcijfers. Dat vind ik is iets wat je toch pas over een kwartaaltje kan zien als het niet meteen een multi-millionseller is).

En dat van die Ubisoft reputatie vind in anno 2024 al helemaal misplaatst. Het is zelfs een van de meest consistent degelijke uitgevers tegenwoordig. Kijk je naar POP, Assassin's Creed, Far Cry, StarLink, Immortals, Southpark of Mario vs Rabbids zijn dat zonder uitzondering degelijke tot goede games.

Dat ze redelijk snel in prijs zakken is dan wel waar. 2D Metroidvania's Niche? Mwa. Misschien. Er is in ieder geval toch best een redelijk publiek voor, al word je wel doodgebombardeerd in dat genre. Maar ze zijn vaak wel erg goed zoals ook The Last Faith of Blasphemous 2 verleden jaar lieten zien. Ik zou wel eens willen weten hoe groot die markt is. (ik weet dat Blasphemous 2 bvb wel erg succesvol was in zijn eerste week, daar werd toen meteen over bericht, alleen geen idee meer wat de cijfers waren).

In ieder geval prijs ik me al gelukkig met The Lost Crown en zou ik het niet erg vinden om binnen een paar jaar een sequel te zien. 2 of 3D. En de game verdient het gewoon ook om goed te verkopen overtijd.

Ik zou haast zeggen dat The Lost Crown toch wel zowat een van de grootste, indien niet DE grootste map heeft die ik tot nog toe in een Metroidvania ben tegengekomen (handmatig in elkaar gestoken dan). Ben ongeveer op 45% maar hij is nu al werkelijk gigantisch. En er zijn werkelijk enkele stukken waar je je vingers krom aan springt, dodged en elk trucje dat je geleerd hebt bij moet gebruiken. En toch voelt het nog altijd niet als 'onfair' aan. Design blijft erg puik. (en ik blijf zelf Kiana de moeilijkste baas tot nog toe vinden, de bazen daarna vielen me hartstikke mee, laatste die ik gedaan heb was vanavond Menolias).

En uiteindelijk ook uitgespeeld. En het zal niemand verbazen tot ik er bijzonder positief over blijf. Hoewel ik ook moet zeggen dat ik stiekem er wel moet bijvermelden dat ik met om en bij de 30 uur ook blij ben dat het is afgelopen. Zo af en toe zijn de snelheids- en behendigheidspuzzels en trucjes die je moet uithalen wel heel erg pittig. En dat mag. Maar ik had wel vaker het gevoel alsof mijn vingers in een knoop lagen. En dat ondanks dat alles toch heel fair aanvoelt. De besturing voelt prima aan, en ook de map steekt uitstekend in elkaar. Het is enkel een spel dat bijwijlen het uiterste van de speler vergt.

De bossfights daarentegen vond ik over het algemeen redelijk goed te doen. Met twee grote uitzondering. De ene had ik al vermeld, Kiana, maar moet haar eerste plaats in het lijstje 'moeilijkste om te doen' delen met Menolias. Wellicht omdat beiden heel erg snel zijn en een paar bijzonder irritante moves hebben die niet of nauwelijks te dodgen zijn. (dan vielen zelfs de twee kort op elkaar volgende bazen in de finale me redelijk mee). Maar leuk waren ze in ieder geval allemaal.

Ik heb op de Switch ook amper iets gemerkt van bugs of dergelijke. Er zijn tussen bepaalde bieden heel korte laadtijden (echt maar enkele seconden), een van de sidequests kreeg ik niet aan de gang (daar ging het werkelijk iedere keer abrupt mis met het spel - de Piraat en zijn Papegaai) en bij het omhoogkomen uit de Pit of Eternal Sands (het springen op de langzaam dalende rotsblokken) gebeurde het een paar keer dat ik langzaam door een rotsblok heenzakte en terug kon springen. Na heropstarten was het wel weer in orde. De rest liep naar mijn ervaring prima.

Ook vermelde ik ergens dat het echt een skills-based spel is in plaats van vele aanverwanten in het genre die bvb de speler al snel sterker maken door een soort van XP systeem, het levellen van wapens en een hoop dergelijke trucjes. en daar blijf ik bij. Natuurlijk kan je amuletten equippen, krijg je je powers bij (die zijn wel noodzakelijk maar vormen een bestanddeel van het genre) en zijn er lichte verbeteringen aan te brengen aan je wapens, maar naar mijn mening maken die toch maar een heel klein verschil uit als het er echt op aankomt. En je dus vergelijkt met een Bloodstained. (hoewel de extra Health amuletten wel heel erg meegenomen zijn).

Maar in ieder geval, in ben bijzonder in mijn nopjes met deze Prince of Persia. Makkelijk een 4,5. Ik heb bijzonder genoten van het verkennen van de omgevingen (die gelukkig ook vrij afwisselend waren en niet alleen bestonden uit paleisruimtes), de combat en het puzzelen. Ik ben bijzonder benieuwd wat ze in de toekomst gaan doen met de franchise. Maar dat hoeft niet binnen een jaar, of zelfs 2, 3.

Overigens wel een puntje...welke pummel heeft het idee gehad om na de sfeervolle eindcredits tune plots nog een of ander belachelijk rapnummer eraan vast te plakken? Dat kwam werkelijk zo dwaas over dat ik het bijna had afgezet en de allerlaatste post-credits scene gemist had.

Deze bug hebben ze eindelijk gepatched paar dagen terug, net deze sidequest kunnen voltooien en zo de laatste achievement (complete alle side-quests) kunnen behalen.