Animal Well (2024)

Op het eerste oog leek Animal Well me een redelijk standaard Metroidvania, maar op basis van de lovende recensies ben ik er toch eens goed voor gaan zitten. Uiteindelijk is het een potentiële game van het jaar voor mij gebleken die tamelijk uit de lucht komt vallen.

In de eerste plek is Animal Well een heerlijk sfeervol avontuur dat geen combat kent, maar in plaats daarvan ligt de focus vrijwel volledig op het oplossen van puzzels. Die puzzels zijn soms best pittig, maar altijd wel erg creatief.

Traditiegetrouw ontdek je voorwerpen die niet alleen eerder ontoegankelijke gebieden bereikbaar maken, maar die je dankzij het non-lineaire level design ook meerdere oplossingen voor de puzzels geven. Animal Well zit tjokvol kleine en grote geheimen zit, dus dat ga je nodig hebben.

Het enige dat ik een beetje jammer vind, is dat dit het type game waarbij het "echte" einde verstopt wordt achter het vinden van alle collectibles. Daar heb ik iets meer van de helft van gevonden, maar voorlopig ga ik het daarbij laten.

Onlangs F.I.S.T. uitgespeeld en dat was een lekkere ervaring. En hierdoor meteen weer in de Metroidvania stemming. Inmiddels 12 uur erop zitten met Animal Well, maar de game pakt mij niet. Ik vind het saai en de game heeft het meest irritante fast travel systeem ooit. Je moet op een blokfluit wat spelen door bijvoorbeeld 2x rechts, 2x links, 2x omlaag, 2x omhoog te doen. En het is op een niet leuke manier moeilijk om o.a. bepaalde gebieden te bereiken.

2*

Ik had wisselende meningen over dit spel gehoord en daarom heb ik het eerst even laten liggen. Maar nu toch begonnen, mede omdat het in april uit de PlayStation Plus Premium-collectie verdwijnt. Dus ik dacht: laat ik het in ieder geval eens proberen nu het nog ‘voor niets’ kan.

Na een uur of twee spelen ben ik al aardig overtuigd, en nu heb ik spijt dat ik er niet eerder aan ben begonnen. Ik had verwacht dat de platforming lastig zou zijn – en daar haak ik meestal vrij snel op af – maar het draait vooral om puzzels en het ontdekken van secrets. En dat laatste kan ik juist erg waarderen. De term Metroidvania wordt al snel genoemd. Het spel doet mij vooral denken aan een combinatie van VVVVVV (stijl en map) en Knytt Underground (sfeer en puzzels). En dat waren twee games die ik destijds ook met veel plezier heb gespeeld.

Ik heb er nu ook een 4-tal uren inzitten en ben er best positief over. Ik vind het wel degelijk eerder een redelijk normale metroidvania, maar dan met minder geweld en misschien iets meer puzzels. Eigenlijk net precies het soort metroidvania dat ik prefereer. Ik merk ook dat telkens als ik het gespeeld heb het ook wel eventjes nog in mij hoofd blijft spoken. Welke gebieden ben ik nog niet geweest, en wat kan ik alles wel niet met het net ontdekte gadget unlocken slinky! is mijn nieuwste speeltje.

Ik heb me tot nu toe nog kunnen tegen houden om oplossingen online op te zoeken. Ik denk dat hier, meer nog dan in veel andere spellen van het soort, de ontdekkingsdrang en het gevoel weer een puzzel zelf opgelost te hebben net het plezier uitmaakt. Gelukkig blijf ik ook steeds voortuitgang maken. Ik hoop dat het spel dit kan blijven volhouden tot het eind en dan zou het wel eens een toppertje kunnen zijn.

Ik probeer me er tot nu toe ook nog van te weerhouden om oplossingen online op te zoeken - toch heb ik het in één geval gedaan: voor de P. Flame. Omdat ik niet zeker wist of de oplossing die ik in gedachte had de juiste was: breng de Mock Disc naar de Shrine. Het lag voor de hand dat dit de oplossing ging zijn, maar na heel wat pogingen was het me nog altijd niet gelukt, en het frustreerde enigszins. Vandaar dat ik het toch maar even ben gaan opzoeken. Dit was overigens mijn minst favoriete puzzel tot nu toe. Met alle andere puzzels tot nu toe weinig problemen gehad. Enkel de springpuzzel met de twee struisvogels heb ik een wat langere tijd over gedaan.

De gadgets zijn er cool - er zorgen er voor dat je in mogelijkheden kunt gaan denken. Het loont de moeite om eerder bezochte gebieden opnieuw te gaan verkennen. Het maken van aantekeningen op de map is een functionaliteit die ik al veel heb gebruikt. Ik wil zoveel mogelijk zelf ontdekken. En het is best handig om de map te markeren met vraagtekens en andere symbolen om areas te markeren waar ik op dat moment geen raad mee wist.

Inmiddels heb ik alle Flames gevonden - en rond de 30 verborgen eieren. Ook een tweetal medals waarvan ik nu nog niet zo goed weet wat ik er mee moet. Mijn laatste gadget is de lantaarn. Hoe ver ik ben in de game - geen idee. Maar volgens mij is alles wat ik tot nu toe heb ontdekt nog maar een topje van de ijsberg.

Ik had liever dat het systeem van Prince of Persia: Lost Crown gehad. Ik hoop dat ze dat meer en meer gaan toepassen in metroidvania's. Hier is het een hoop symbolen, die weinig bruikbaar zijn en ik achteraf niet meer herinner wat het weer moest voorstellen.Evenveel eieren gevonden maar slechts 1 flame. Maar heb nu pas de yo-yo gevonden en vermoed dat ik hier weer veel verder mee geraak. Maar idd, als je 64 eieren moet vinden, zijn 30 nog niet veel.

Straf. Ik heb er nu inmiddels 12 uur insteken, en dat fast-travel systeem met de blokfluit heb ik nog steeds niet unlocked. We via de monden van de beesten, en ik heb de fluit wel en het is duidelijk dat je er iets mee kunt. Zoals bv. die opgesloten katten bevrijden. Maar die hints heb ik dus nog niet gevonden.

Ik heb er in principe niets op tegen dat een game je in het diepe gooit en zegt zoek alles zelf maar uit. Maar in het geval van Animal Well werkt het voor mij niet zo goed. Dat fast travel met de fluit gedoe moest ik uiteindelijk opzoeken.

Ik snap je wel, JacoBaco. Ik heb er zelf tot nu toe veel plezier mee beleefd, vooral omdat ik toch telkens weer iets nieuws ontdekt heb en progressie heb gemaakt. Maar in de tussentijd, is de map enorm groot geworden, en wordt het steeds moeilijker weer een nieuwe plaats te ontdekken of nieuwe verbanden te leggen. Ook omdat ik er een week niet mee heb gespeeld. Ik kan me dus goed voorstellen dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Ik begin nu ook langzaam licht gefrustreerd te raken. Maar ik geef nog niet op... naar de 3de en 4de flame!

dat was dus dom! Ik had de hints wel degelijk goed begrepen. Dat van die vis die in een wederkerend ritme uit het water duikt. Maar toen ik het uitprobeerde met de fluit na enkele pogingen opgegeven en maar verder gegaan met het spel. Blijkt dat je de vierkant knop telkens opnieuw samen met de richting-knop moet duwen En ik bleef 'm maar ingedrukt houden. Dat had toch veel organischer gekund.

Net het einde, of tenminste een einde unlocked. 35 eieren gevonden en alle tools. Nog een paar extra tegen het einde zoals een pedometer in vorm van een tamagotchi. Dit spel is toch wel een gift that keeps on giving, tenminste als je er de geduld voor over hebt. Tegen het einde begon dat wat af te koelen, en ik ga vermoedelijk er dan ook (even) mee stoppen. Ik kan natuurlijk de locatie van de andere 27 eieren opzoeken, maar wat is daar nu leuk aan. Dus oftewel verder exploren, met als gevolg nog een 10-tal uren of iets anders. Eens een avond erover slapen, maar vermoedelijk is het dat voor even.

Hoedanook, fantastisch spel en verdiende 4.5 *