Grim Fandango (1998)
Alternatieve titel: Grim Fandango: Remastered
mijn stem
146 stemmen
PC / PlayStation 4 / PlayStation Vita / Macintosh / Nintendo Switch / Xbox One / Android
Adventure
single player
Ontwikkeld door LucasArts en Double Fine
Uitgegeven door LucasArts, iam8bit en Limited Run
Je speelt Manny Calavera, een reisagent in het land der doden. Je hebt in je leven fouten begaan, en door te werken bij de DOD, Department of Dead, kun je je een reis naar de negende onderwereld, het land van de eeuwige rust, verdienen. Dit doe je door de net overledenen een zo goed mogelijke reis aan te bieden op basis van hoe goed hun leven is geweest. Helaas biedt je baan de laatste tijd niet meer dan wandelstokken uitdelen aan een stel Burro's. Er is iets gaande in de onderwereld, het lijkt wel alsof je collega en rivaal Domino Hurley alle goede commissies krijgt. Je baas doet ook al verdacht. Op een dag neem je het besluit niet meer te wachten en die commissie te nemen, niet wetend waar je je in begeeft...
- nummer 120 in de top 250
0
Squall Lionheart (moderator)
geplaatst: 16 oktober 2007, 15:51 uur
With boney hands I hold my partner
On soulless feet we cross the floor
The music stops as if to answer
An empty knocking at the door
It seems her skin was sweet as mango
When last I held her to my chest
But now we dance this Grim Fandango
And will for years before we rest
'Nuff said, geweldige game dit!
-> 5*
On soulless feet we cross the floor
The music stops as if to answer
An empty knocking at the door
It seems her skin was sweet as mango
When last I held her to my chest
But now we dance this Grim Fandango
And will for years before we rest
'Nuff said, geweldige game dit!
-> 5*
0
geplaatst: 5 juni 2009, 16:55 uur
Grim Fandango,
Nou zeggen ze altijd, hoe nieuwer hoe beter. Zo zie je dat tegenwoordig vaak. Al die nieuwe snufjes overal en in winkels word alles steeds meer en meer! Maar ik verlang vaak terug naar die oude tijd dat er vooral in de gamesindustrie nog rekening werd gehouden met de klant en niet met de opbrengsten daarvan. Deze eind jaren 90 game bevat alles wat voor mij een perfecte game moet zijn. Destijds was dit een geweldige game en nog steeds blijft dit spel geweldig.
Het hoogste cijfer wat ik op deze site kan geven is 5*.
Ik had eigenlijk wel hoger dan 5 sterren gegeven als dat kon, deze game is zeker een plek in al die toplijsten waard. Dit is een spel om niet snel te vergeten. Een geweldige afsluiter van 20e eeuw en veel beter dan vele spellen van de 21e eeuw. De sfeer is geweldig en de filmpjes etc. zien er ook goed uit. Verder heb ik hier niets meer aan toe te voegen.
Nou zeggen ze altijd, hoe nieuwer hoe beter. Zo zie je dat tegenwoordig vaak. Al die nieuwe snufjes overal en in winkels word alles steeds meer en meer! Maar ik verlang vaak terug naar die oude tijd dat er vooral in de gamesindustrie nog rekening werd gehouden met de klant en niet met de opbrengsten daarvan. Deze eind jaren 90 game bevat alles wat voor mij een perfecte game moet zijn. Destijds was dit een geweldige game en nog steeds blijft dit spel geweldig.
Het hoogste cijfer wat ik op deze site kan geven is 5*.
Ik had eigenlijk wel hoger dan 5 sterren gegeven als dat kon, deze game is zeker een plek in al die toplijsten waard. Dit is een spel om niet snel te vergeten. Een geweldige afsluiter van 20e eeuw en veel beter dan vele spellen van de 21e eeuw. De sfeer is geweldig en de filmpjes etc. zien er ook goed uit. Verder heb ik hier niets meer aan toe te voegen.
4
geplaatst: 28 december 2017, 22:56 uur
Love? Love is for the living, Sal. I'm only after her for one reason... she's my ticket out of here.
Een kleine 20 jaar terug speelde ik al Grim Fandango. Dat was in een tijdperk dat je geen YouTube had of makkelijk een walktrough kon vinden. En die heb je eigenlijk wel nodig, want Grim Fandango is denk ik de moeilijkste game die ik ooit speelde. Kan me ook niet heugen de game uitgespeeld te hebben, dat was echt lastig. En toen werd een paar jaar terug de Remastered versie aangekondigd, waar ik echt wel zin in had, maar mijn laptop niet. Nu jaren later alsnog de game kunnen spelen en het werd een feestje. Wel weer een frustrerend feestje, maar ik heb genoten.
Echt heel veel wijzigingen kent de Remastered versie volgens mij niet. De beelden zijn wat opgepoetst, maar dat had op zich wel beter gekund. De personages zijn nog steeds vreselijk blokkerig en beschikken over te weinig polygonen. Daarentegen zien de achtergronden er nog steeds waanzinnig fraai uit, met een film-noir stijltje dat ook nu nog steeds prachtig en enorm sfeervol te noemen is. Wel is de speelbaarheid flink beter geworden, doordat dit met een controller best goed te spelen valt. Maar er valt nog wel genoeg op aan te merken vind ik. De manier hoe je door je inventaris heen gaat is nog altijd traag, met item voor item bekijken en ook stoort het regelmatig behoorlijk dat je een actie niet kan annuleren. Sta je te dicht in de buurt van een trap of een lift en loop je er per ongeluk heen, dan moet je weer de hele animatie afkijken waar je weer terug kan. En ook werkt de camera nog steeds enorm tegen. Dan ren je een richting in en plots schiet de camera in een ander standpunt en ren je weer meteen de verkeerde kant op. Zijn toch van die technische zaken die destijds al storend waren en bij deze Remaster misschien wat verbeterd hadden kunnen worden.
Maar voor je denkt dat ik dit een vreselijke game vind, think again
Ik heb me namelijk weer dood geamuseerd (sorry..) en ben nog altijd zeer onder de indruk van een gigantisch boeiend en grappig verhaal in The Land of the Dead. We volgen reisagent Manny die zijn werk doet omdat hij ooit naar het volgende dodenrijk wil gaan en die door krijgt dat hij gruwelijk wordt genaaid door zijn collega's. We volgen hem in 4 jaren waarin hij steeds dichter bij de waarheid komt. De game ademt zo ontzettend veel sfeer uit, dankzij de film-noir setting vol intriges, femme fatales en bizarre figuren. Beeld, geluid, stemmen, soundtrack; alles is van de allerbeste kwaliteit. De 4 jaren verschillen behoorlijk van elkaar en je komt op een hoop leuke plekken waar je behoorlijk taaie puzzels voor je neus krijgt. Jaar 1 is nog een intro, maar zeker niet simpel. Maar vooral in jaar 2 was het zuchten, puffen en vloeken, zo lastig en vaak onlogisch was alles. Ik ben ook eerlijk, zonder de Youtube walktrough was ik weer afgehaakt, echt niet te doen met zoveel bizarre puzzels die vaak verre van logisch zijn. Soms liep ik zo enorm vast dat het gewoon niet anders kon en dan is het erg handig als je even kan spieken. Ik heb er nu bijna 16 uur over gedaan en had weinig zin om er nog 10 uur langer over te doen haha. Gelukkig zijn jaren 3 en 4 beter te doen, ook korter, waardoor ik gelukkig weer in een vlotter tempo het verhaal kon voltooien. Tof om nu wel eens dat einde te bereiken, dat gaf me behoorlijk veel voldoening. De game is zeker niet perfect, maar het is een wereld waar ik graag al die uren in verbleef. Heerlijke humor met het schitterende duo Manny & Glottis.
4,5* blijven staan.
Een kleine 20 jaar terug speelde ik al Grim Fandango. Dat was in een tijdperk dat je geen YouTube had of makkelijk een walktrough kon vinden. En die heb je eigenlijk wel nodig, want Grim Fandango is denk ik de moeilijkste game die ik ooit speelde. Kan me ook niet heugen de game uitgespeeld te hebben, dat was echt lastig. En toen werd een paar jaar terug de Remastered versie aangekondigd, waar ik echt wel zin in had, maar mijn laptop niet. Nu jaren later alsnog de game kunnen spelen en het werd een feestje. Wel weer een frustrerend feestje, maar ik heb genoten.
Echt heel veel wijzigingen kent de Remastered versie volgens mij niet. De beelden zijn wat opgepoetst, maar dat had op zich wel beter gekund. De personages zijn nog steeds vreselijk blokkerig en beschikken over te weinig polygonen. Daarentegen zien de achtergronden er nog steeds waanzinnig fraai uit, met een film-noir stijltje dat ook nu nog steeds prachtig en enorm sfeervol te noemen is. Wel is de speelbaarheid flink beter geworden, doordat dit met een controller best goed te spelen valt. Maar er valt nog wel genoeg op aan te merken vind ik. De manier hoe je door je inventaris heen gaat is nog altijd traag, met item voor item bekijken en ook stoort het regelmatig behoorlijk dat je een actie niet kan annuleren. Sta je te dicht in de buurt van een trap of een lift en loop je er per ongeluk heen, dan moet je weer de hele animatie afkijken waar je weer terug kan. En ook werkt de camera nog steeds enorm tegen. Dan ren je een richting in en plots schiet de camera in een ander standpunt en ren je weer meteen de verkeerde kant op. Zijn toch van die technische zaken die destijds al storend waren en bij deze Remaster misschien wat verbeterd hadden kunnen worden.
Maar voor je denkt dat ik dit een vreselijke game vind, think again
Ik heb me namelijk weer dood geamuseerd (sorry..) en ben nog altijd zeer onder de indruk van een gigantisch boeiend en grappig verhaal in The Land of the Dead. We volgen reisagent Manny die zijn werk doet omdat hij ooit naar het volgende dodenrijk wil gaan en die door krijgt dat hij gruwelijk wordt genaaid door zijn collega's. We volgen hem in 4 jaren waarin hij steeds dichter bij de waarheid komt. De game ademt zo ontzettend veel sfeer uit, dankzij de film-noir setting vol intriges, femme fatales en bizarre figuren. Beeld, geluid, stemmen, soundtrack; alles is van de allerbeste kwaliteit. De 4 jaren verschillen behoorlijk van elkaar en je komt op een hoop leuke plekken waar je behoorlijk taaie puzzels voor je neus krijgt. Jaar 1 is nog een intro, maar zeker niet simpel. Maar vooral in jaar 2 was het zuchten, puffen en vloeken, zo lastig en vaak onlogisch was alles. Ik ben ook eerlijk, zonder de Youtube walktrough was ik weer afgehaakt, echt niet te doen met zoveel bizarre puzzels die vaak verre van logisch zijn. Soms liep ik zo enorm vast dat het gewoon niet anders kon en dan is het erg handig als je even kan spieken. Ik heb er nu bijna 16 uur over gedaan en had weinig zin om er nog 10 uur langer over te doen haha. Gelukkig zijn jaren 3 en 4 beter te doen, ook korter, waardoor ik gelukkig weer in een vlotter tempo het verhaal kon voltooien. Tof om nu wel eens dat einde te bereiken, dat gaf me behoorlijk veel voldoening. De game is zeker niet perfect, maar het is een wereld waar ik graag al die uren in verbleef. Heerlijke humor met het schitterende duo Manny & Glottis.4,5* blijven staan.
4
geplaatst: 4 november 2020, 21:01 uur
Jaren geleden in een sale gekocht, nu eindelijk gespeeld!
En ik heb er absoluut geen spijt van. Grim Fandango heeft kwaliteiten die ik echt mis in veel moderne games, zeker in het puzzle-genre. Focus op goede dialoog, sterke karakters, maar het allerbelangrijkst: durf om een beetje apart, "goofy" te zijn. De game heeft serieuze tonen en thema's, maar ook heel veel leuke personages die vrij snel een plekje in je hart gaan innemen. Karakters als Glottis, Meche, Salvador, zelfs de garderobehulp Lupe vergeet je niet snel. En zelfs een hele hoop van de quotes van minder centrale karakters.
"Can you take me down?"
- "Oh yeah I can take you down... but I can't hit customers anymore."
"Hey, let's beat up that waiter"
- "Not a bad idea, but... he's new"
"You're not too big. The cars are just too small."
"I just locked an open door. Strange, yet symbolically compelling."
"He doesn't even HIDE his booze in a file cabinet. What kind of salesman is he?"
Of de werkbij die maar niet op het Marx-citaat kan komen. Hoe bedenk je het!
Qua game is er nogal wat op Grim Fandango aan te merken. Zelfs de remaster is buggy, ik heb meerdere keren saves moeten herladen. En natuurlijk: het is echt onnodig moeilijk op heel veel momenten. Er zijn zelfs momenten dat je een interactie aanklikt, en Manny zelf zegt "Ok, I don't know, but... here goes." Dus hoe je daar zelf logischerwijs op had moeten komen!? Ik heb mezelf de moeite bespaard en de game met een walkthrough ernaast gespeeld. En ik heb een fantastische 10 uur beleefd aan deze game uit 1998, die gebaseerd op de credits door een klein team is gemaakt. Ik zou dat een prestatie noemen.
En ik heb er absoluut geen spijt van. Grim Fandango heeft kwaliteiten die ik echt mis in veel moderne games, zeker in het puzzle-genre. Focus op goede dialoog, sterke karakters, maar het allerbelangrijkst: durf om een beetje apart, "goofy" te zijn. De game heeft serieuze tonen en thema's, maar ook heel veel leuke personages die vrij snel een plekje in je hart gaan innemen. Karakters als Glottis, Meche, Salvador, zelfs de garderobehulp Lupe vergeet je niet snel. En zelfs een hele hoop van de quotes van minder centrale karakters.
"Can you take me down?"
- "Oh yeah I can take you down... but I can't hit customers anymore."
"Hey, let's beat up that waiter"
- "Not a bad idea, but... he's new"
"You're not too big. The cars are just too small."
"I just locked an open door. Strange, yet symbolically compelling."
"He doesn't even HIDE his booze in a file cabinet. What kind of salesman is he?"
Of de werkbij die maar niet op het Marx-citaat kan komen. Hoe bedenk je het!
Qua game is er nogal wat op Grim Fandango aan te merken. Zelfs de remaster is buggy, ik heb meerdere keren saves moeten herladen. En natuurlijk: het is echt onnodig moeilijk op heel veel momenten. Er zijn zelfs momenten dat je een interactie aanklikt, en Manny zelf zegt "Ok, I don't know, but... here goes." Dus hoe je daar zelf logischerwijs op had moeten komen!? Ik heb mezelf de moeite bespaard en de game met een walkthrough ernaast gespeeld. En ik heb een fantastische 10 uur beleefd aan deze game uit 1998, die gebaseerd op de credits door een klein team is gemaakt. Ik zou dat een prestatie noemen.
* denotes required fields.