Pac-Man World: Re-Pac (2022)

Een verrassend leuke 3D platformgame! Eigenlijk had ik geen belangstelling bij deze remake geziene het origineel er niet denderend uiziet, maar wederom sloeg Nitro Rad erin mij te overtuigen met zijn positieve review. Deze remake is (aan de hand van de review) een duidelijke verbetering in elk opzicht van het origineel. Ik zou zeggen dat een "meh uitziende" game zowaar leuk is gemaakt.

Wat Pac-Man World zo fijn maakt zijn de prettige controls: Pac-Man bestuurt erg smooth. Het tempo, hoe goed hij reageert op je inputs en de verschillende moves die hij heeft maakt het leuk om rond te springen door de wereld (stuiteren op hoog tempo, jezelf afschieten als een speer of een korte zweef functie die je net wat extra afstand geeft om grote sprongen te halen). Nergens wordt de game echt denderend hoog niveau of uitdagend, maar het heeft voldoende charme en afwisseling om het interessant te houden. Het ene moment ben je over bodemloze pits aan het springen, dan speel je een stuk klassieke Pac-Man, dan een geinige boss battle, zelfs een aardig race level of een prima space shooter stuk.

Wat me minder beviel is dat je regelmatig stukken moet backtracken binnen de levels. Steeds een stukje terug moeten lopen voor een belangrijk item is niet een hele interessante manier om levels langer te maken. Het was ook lichtelijk vervelend om na ieder level om een bonus missie (of slot machine) te moeten doen voor extra levens. Deze waren onnodig lang en overbodig geziene je zwemt in levens.

Als ze het vervolg ook gaan remaken dan wil ik deze zeker ook doen. Voor een concept dat saai klonk is er verrassend veel uitgehaald en ik heb me er goed mee vermaakt.

3,5*

Als klein kind groeide ik op tijdens de hoogtijden van het platform genre. Platform spellen als Spyro , crash en rayman kon ik rond die tijd bijna geblinddoekt spelen op de ps1.
Ook pacman world had ik ook in bezit maar in tegenstelling tot de eerder benoemde spellen heb ik pacman world nooit naar de eindstreep weten te trekken. Een herkansing dus.

Om te beginnen is het verhaal vrij simpel iets wat in platformer als dit niet erg is overigens. Pacman viert zijn verjaardag , hoewel die dag eigenlijk bol zou moeten staan van vreugde en festiviteiten. Loopt dit net allemaal even anders. De kwaadaardige tocman neemt alle inwoners gevangen van het dorpje. Aan pac de taak ze te bevrijden.

Grafische heeft het een lichte oppoetsbeurt gehad , precies afdoende in mijn ogen. Hierdoor ziet het er mooier uit zonder dat het zijn stijltje verliest. Ook vind ik het tof dat je oudewetse doolhofjes kan unlocken door middel van het verzamelen van collectebles


Een absolute topper in het gènre was het nooit daarvoor miste het net de klasse. de vraag is , kan je leven met een spel die toch op sommige vlakken oud is? Denk dat die vraag voor iedereen verschillend is. Ikzelf ben doorgaans wel in to platformers.
Verder kleeft er maar 1 groot nadeel aan de game en dat is het inschatten van diepte met sprongen. Met name bij de stukken dat het omschakelt van 2d naar 3d.
Al met al heb ik me er prima mee vermaakt als tussendoortje en geef ik hem een 3.5.

Wat mij betreft mogen deel 2 en deel 3 spoedig volgen.