Fire Emblem Engage (2023)

Normaal probeer ik me eigenlijk zo ver mogelijk van spoilers te houden maar toegegeven - ik kwam er niet aan onderuit om uit neugier zo af en toe een filmpje hiervan te bekijken. Het stemt me in ieder geval heel tevreden dat de sociale aspecten uit de voorganger Three Houses wat te zijn teruggeschroeft en de focus weer terug op de units, wapens, tactics en pair-ups lijkt te liggen.

Begrijp me niet verkeerd - ik vind Three Houses nog steeds erg goed, en het hele ronddwalen in het kasteel was de eerste keer erg aangenaam, alleen zie ik er een beetje tegen op om het te herspelen en dat urenlange rennen, converseren en trainen etc te doen. Ik denk dat ik dan liever zoals in de eerdere delen me beperk tot het tactisch aspect, unlocken van de bonds en korte verhalen tussen de karakters dan het continu heen en weer rennen.

In dat opzicht is Triangle Strategy overigens wel mijn game van het jaar. Perfect tussen verhalend en tactisch in.

Ik ben hier ontzettend benieuwd naar. En ook Three Houses gaat zeker weer eens de Switch in. (...en ja Radiant Dawn, Path of Radiance en Shadow Dragon koop ik me wel ooit opnieuw. Ooit verkocht toen ik geld nodig had, altijd spijt van gehad, maar het bracht wel een hoop op destijds...maar het blijven mijn minst favoriete delen).

Fire Emblem Engage review (Switch) – Fire Emblem-fanfeestje | Power Unlimited - pu.nl

"een van de beste tactische sims van het jaar."

Oldschool in een nieuw jasje ik haal dit spel denk ik, samen met Advance Wars 1+2: Re-Boot Camp mijn portie tactische spellen van de komende tijd.

Ondanks dat ik Three Houses nogal vond tegenvallen, kijk ik hier onbedoeld toch erg naar uit. En juist precies vanwege datgene waarom Engage geen geweldige (lees: score van 80) reviews krijgt: het op de achtergrond geraken van de "sociale componenten" (relaties opbouwen, romantiek, etc.) en juist focussen op het vechten. Dat schijnt Engage dan weer geweldig te doen. Mijns inziens was Three Houses nogal doorgeslagen op dat sociale gebeuren, waardoor gameplay en daadwerkelijke gevechten (in verhouding) waren ondergesneeuwd.

Scores komen inderdaad binnen en zijn grotendeels erg positief. Een uitzonderlijke 50% lijkt ook geen echte 50% maar meer een opval-score, want de beschrijving heeft redelijk weinig kritiek op gameplay maar meer over hoe de karakterportraits een beetje wringen. Dat zal wel erg persoonlijk zijn, vermoed ik.

Sowieso let ik niet echt op de scores hier. Van wat ik qua gameplay heb gezien en dergelijke ligt het gewoon in de lijn van verwachtingen. Aangezien ik nog geen slechte of matige Fire Emblem heb gespeeld is dit ook iets wat ik met een gerust hart kan aanschaffen. Voor mij is het enkel de vraag waar het spel uiteindelijk zal terechtkomen in mijn eigen eindlijstje van de franchise (en heel vermoedelijk mijn jaarlijstje).

...en na ongeveer een tweetal uurtjes te hebben gespeeld (lag pas laat in de bus) kan ik alleen maar zeggen dat het inderdaad gewoon lekker vertrouwd aanvoeld. Heerlijk. Grafisch nog een stapje mooier, maar gewoon weer lekker dat authentieke 'Fire Emblem' gevoel (want je speelt wel in classic mode natuurlijk...mannetje dood is mannetje ook daadwerkelijk kwijt).

Nu alleen tussendoor zo af en toe nog wat tijd vinden voor de laatste uurtjes Live a Live erdoor te halen...(zit helemaal tegen het einde daarmee).

Sinner mis je helemaal niet een online modes? dat zou er van mij ook nog wel in mogen zitten.

Voor mij hoeft dat niet. Niet elke game franchise moet open world worden, niet elk game moet 3D zijn en ook niet elk game moet online mogelijkheden hebben.

En al zeker niet elke game moet DLC ondersteunen, en wat is er hier aan de hand? Jawel, al bij het begin wordt je er attent op gemaakt dat er nog een aantal "emblems" toegevoegd gaan worden via DLC.
Dat stoort me, ik heb ook het vermoeden dat ze daarom die link met oude, bekende karakters als uitgaanspunt van Engage hebben genomen. Niet per se omdat daarmee zo een goed verhaal verteld kan worden. Maar wel deels uit fan-service, mensen spelen nu eenmaal graag met hun oude geliefde karakters. Maar vooral dan om daar DLC uit te kunnen puren. Een politiek die bij een fighter als Smash Bros misschien nog werkt, zo kun je het lang fris houden, maar hier verkeerd op z'n plaats is.

Nee. Waarom en in welke vorm zou hier dan een online mode in moeten zitten? Fire Emblem is al tientallen jaren lang een verhaalgedreven SRPG. Laat het asjeblieft zo blijven zonder daar heel geforceerd een online component aan toe te willen voegen. Dat hoeft niet bij elke game of franchise. En imo al helemaal niet bij RPG'S of SRPG'S e.d

Sowieso ben ik niet echt een online gamer.

De Fire Emblem spellen op de 3Ds die ik geweldig vond daar in had ik een online modes toch wel het ultieme gevonden het zou er heel goed in passen maar dat is mijn mening...

Er is in bepaalde Fire Emblems een poging gedaan om een soort Multiplayer (en beperkt) toe te voegen. In die delen geflopt, en verder ook nooit echt meer vraag naar geweest. Werkte ook voor geen meter om dezelfde teams en karakters in een of andere deathmatch tegen de andere te plaatsen. In tegenstelling tot een Wargroove of Advance Wars.

Voor mij hoeft het alvast niet. Totaal niet rouwig om. Verder steekt het eindproduct gewoon weer prima in elkaar. Ik kan alvast spreken van de eerste echte topper van 2023. Eens kijken wat Final Fantasy Theathrytm gaat doen volgende maand. Octopath Traveller 2 zal voor een andere datum zijn aangezien ik 1 nog moet doen, maar dat 23 bulkt van de toptitels staat inmiddels wel weer vast.

Na bijna 20 uur spelen moet ik ook echt zeggen dat ze behoorlijk geluisterd hebben naar de kritiek van de fanschare. Het hele sociale aspect uit Three Houses is behoorlijk teruggedrongen - geen eindeloos heen en weer lopen op zoek naar mannetje x en y om een gesprek mee te voeren in een soort van JRPG stijl om het verhaal verder te zetten, maar het is er ook niet volledig uit gehaald. Je hebt namelijk wel je eigen thuisbasis - die je (zoals ik grotendeels doe nu) kan verwaarlozen, maar waar je ook activiteiten kan ondernemen. Een boerderijtje houden met diverse beesten. Vissen. Dinner serveren met diverse andere gasten. Het is echter niet nodig om hier per se aan deel te nemen. Het belangrijkste hier is vooral dat je de diverse Rings en Skills kan herverdelen tussen je teamleden en ook hun support conversations kan laten afspelen. Een mooie tussenoplossing die niet al te veel wegneemt van waar je de game uiteindelijk voor speelt.

En dat zijn de gevechten dus...en die steken meer dan prima in elkaar. De eerste 2-3 uur is alles nog vrij simpel en overzichtelijk (zelfs de eerste 5 uur) maar gaandeweg wordt het langzaam moeilijker. Er wordt terug gebruik gemaakt van de Weapon Triangle System wat betreft de wapens, en er zijn tal van kleine toevoegingen aan klasses die toch weer een heel andere draai geven aan de gameplay. (neem bvb de Healer / Cleric - die konden vroeger echt enkel Healen. Tegenwoordig is het een Monk, met als voordeel dat hij of zij ook bedreven is in Martial Arts en dus ook in staat is ter verdediging en offensief klappen uit te delen).

Het Ringen systeem had ik aanvankelijk niet bizar veel mee, maar op een gegeven moment in het verhaal merkte ik dat het toch wel verdraait handig was om ze toe te delen aan je favoriete en vaste karakteres (ik kiest meestal ergens een vast team waaraan ik me vasthoud - ook al loopt het (tot nog toe) op tot rond de 30 - maar dat maakt het al te leuker om later te herspelen).

Tja. Toppertje voor mij en zelfs meteen in mijn favoriete 5 Fire Emblems tot nog toe. Grafisch niet alleen de kleurrijkste maar ook best uitziende, geweldige soundtrack, de karakters klikken en geven de reeks zoals altijd net dat 'ietsjes meer' en ook het eventjes kunnen rondlopen op het slachtveld in 3rd person om spoils te zoeken en met overlevenden te praten vooraleer je verder trekt naar de volgende battle is gewoon erg leuk om te doen.

...en eindelijk uitgespeeld. Het spel geeft me, net na het eindfilmpje en voordat het uitgebreid ieder karakter dat niet gestorven is zijn of haar epiloog weergeeft aan dat ik 49 uur effectieve gametijd heb erin gestoken, maar dat is zonder het opnieuw proberen van bepaalde kaarten e.d - de Switch zelf staat namelijk tussen 55 en 60. Bepaalde stukken in het tweede gedeelte van het spel waren namelijk redelijk uitdagend. Ook al vond ik Fire Emblem Engage op zich qua moeilijkheidsgraag redelijk meevallen. (met Permadeath aan). Komt wellicht ook omdat ik hier en daar op de landkaart gebruik heb gemaakt van de random fights om te grinden en bepaalde karakters en hun affiniteit met een bepaalde ring wat omhoog te levellen.

Verder heb ik een deel van de paralogen links laten liggen - dus zitten er ongetwijfeld nog hier en daar wat karakters tussen die ik niet gezien heb, en heb ik zoals aangegeven ook het haast geen gebruik gemaakt van The Somniel buiten de Shops, de conversaties in het menu van de karakters, de bonds met de Emblems / Ringen en het overmaken van geld naar een bepaald gedeelte van de map (om aldus de mogelijkheid te hebben daar te kunnen sparren of willekeurige gevechten te kunnen voeren). Allemaal iets voor een tweede zit - want dat gebeurt zoals alle Fire Emblems sowieso wel een keer (met een volledige andere rooster samenstelling). Hoewel dat eerst even zal moeten wachten tot na Three Houses en Conquest (die ik zelfs niet gespeeld heb / de andere kant. Birthright, wel) of een herspeelbeurt van Echoes).

Maar feitelijk kan ik kort hierover zijn - voor mij een prima deel in wat voor mij toch wel een van mijn favoriete TBS reeksen blijft. De karakters blijven charmant, deze keer net wat minder uitgewerkt en meer klassiek dan in Three Houses, maar guitig genoeg om toch weer een kaart overnieuw te doen (of de tijd terug te draaien mocht je dat willen) als je er eentje verliest. Ik denk dat ik er een 4/5 voor geef voorlopig. Kan na een tweede doortocht stijgen naar een 4.5.