Immortality (2022)
mijn stem
2 stemmen
PC / Xbox Series X/S / Android / Apple iOS / Macintosh / PlayStation 5
Adventure
single player
Ontwikkeld door Sam Barlow en Half Mermaid
Uitgegeven door Half Mermaid en Netflix
Marissa Marcel was een filmster. Ze maakte drie films, maar geen van de films zijn ooit uitgebracht. Nu is Marissa Marcel verdwenen en niemand weet hoe. Bekijk haar 3 verloren films om te zien of deze clues bevatten over waar zij te vinden is en ontrafel het mysterie!
2
geplaatst: 10 september 2022, 15:37 uur
Veel mensen zijn bang voor de dood. Of beter; bang om op te houden met bestaan en vergeten te worden. Om niet continue aan de dood te moeten denken en depressief en doelloos door het leven te gaan heeft de mens (volgens filosoof Ernest Becker) verschillende manieren gevonden om hieraan te ontsnappen. De één doet het via religie waarbij via (een) God betekenis aan het leven kan worden gegeven en er soms ook iets moois te wachten staat ná de dood. De ander doet het via cultuur. Via zogenaamde 'immortality projects' proberen mensen via het medium van kunst en cultuur iets na te laten op de wereld waardoor ze niet meer vergeten worden. Via deze nalatenschap worden ze als het ware onsterfelijk.
Ik denk dat dat ook het doel was van de hoofdpersonage van deze game: Marissa Marcel. Helaas zijn geen enkele films van haar uitgebracht en lijkt ze dus vergeten. Wat er precies met haar gebeurt is moeten we zelf ontdekken. Ik ben eigenlijk pas net begonnen, dus ik heb ook nog geen idee.
Ik denk dat dat ook het doel was van de hoofdpersonage van deze game: Marissa Marcel. Helaas zijn geen enkele films van haar uitgebracht en lijkt ze dus vergeten. Wat er precies met haar gebeurt is moeten we zelf ontdekken. Ik ben eigenlijk pas net begonnen, dus ik heb ook nog geen idee.
1
geplaatst: 28 september 2022, 15:49 uur
Poe, ik denk dat ik er doorheen ben. Een erg bijzondere, maar tevens ook verwarrende game/film/interactief verhaal (het is alle drie en geen van allen tegelijkertijd) die veel spelers/kijkers mogelijk teleurgesteld zullen achterlaten. Aan de ene kant omdat je maar met zeer beperkte instructies start en van de andere kant alle vrijheid krijgt om de game te spelen en dus de puzzel op te lossen zoals je zelf wil. Nog extra verwarrend wordt het wanneer je halverwege je zoektocht de aftiteling al voorgeschoteld krijgt, terwijl je op dat moment absoluut nog niet voldoende informatie hebt om de puzzel goed in elkaar te kunnen leggen. Doorspelen is dus de meest logische keuze en ook mijn advies aan anderen die aan deze game beginnen.
Na verificatie via enkele explainers op YouTube kan ik ondertussen zeggen dat ik het verhaal achter de game best aardig door heb (na ongeveer 15 uur). Maar uiteindelijk blijf je met onbeantwoorde vragen achter zoals die je ook hebt bij thrillers van Alfred Hitchcock of David Lynch. De films in deze game zijn ook sterk geïnspireerd op de films van deze twee regisseurs (en andere natuurlijk). Uiteindelijk bepaald je ook zelf wanneer jij denkt voldoende informatie te hebben om te stoppen, niet de game zelf, wat ook bij sommige kan zorgen voor een onbevredigend gevoel. Ik denk dat ik, met maar enkele minuten de game gespeeld te hebben, de spijker op de kop heb geslagen door he verband te leggen tussen het verhaal in deze game en de filosofie van Ernest Becker.
Ondanks enkele frustraties heb ik persoonlijk wel genoten van de game en voor mij was Immortality ook unieke ervaring. Je hebt wel geduld, voldoende nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen en enige affiniteit met (arthouse) films nodig, wat de doelgroep voor Immortality misschien wat kleiner maakt. Qua 'game mechanics' stelt het natuurlijk niet veel voor, de kracht zit hem in het verhaal van Marissa Marcel en het verhaal achter het verhaal wat met name gaat over de schaduwkanten van de filmindustrie. Het acteerwerk (acteurs die acteurs spelen) was naar mijn mening erg goed, met Manon Gage en Charlotta Mohlin als uitblinkers (toevallig ook de hoofdpersonages) en van de drie films in deze game was Ambrosio mijn persoonlijke favoriet. Of dit een game voor jou is, kun je eigenlijk alleen maar zelf inschatten, ik hoop dat mijn post wel een beetje richting geeft.
Na verificatie via enkele explainers op YouTube kan ik ondertussen zeggen dat ik het verhaal achter de game best aardig door heb (na ongeveer 15 uur). Maar uiteindelijk blijf je met onbeantwoorde vragen achter zoals die je ook hebt bij thrillers van Alfred Hitchcock of David Lynch. De films in deze game zijn ook sterk geïnspireerd op de films van deze twee regisseurs (en andere natuurlijk). Uiteindelijk bepaald je ook zelf wanneer jij denkt voldoende informatie te hebben om te stoppen, niet de game zelf, wat ook bij sommige kan zorgen voor een onbevredigend gevoel. Ik denk dat ik, met maar enkele minuten de game gespeeld te hebben, de spijker op de kop heb geslagen door he verband te leggen tussen het verhaal in deze game en de filosofie van Ernest Becker.
Ondanks enkele frustraties heb ik persoonlijk wel genoten van de game en voor mij was Immortality ook unieke ervaring. Je hebt wel geduld, voldoende nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen en enige affiniteit met (arthouse) films nodig, wat de doelgroep voor Immortality misschien wat kleiner maakt. Qua 'game mechanics' stelt het natuurlijk niet veel voor, de kracht zit hem in het verhaal van Marissa Marcel en het verhaal achter het verhaal wat met name gaat over de schaduwkanten van de filmindustrie. Het acteerwerk (acteurs die acteurs spelen) was naar mijn mening erg goed, met Manon Gage en Charlotta Mohlin als uitblinkers (toevallig ook de hoofdpersonages) en van de drie films in deze game was Ambrosio mijn persoonlijke favoriet. Of dit een game voor jou is, kun je eigenlijk alleen maar zelf inschatten, ik hoop dat mijn post wel een beetje richting geeft.
0
geplaatst: 28 december 2022, 18:16 uur
mar88vdv schreef:
Poe, ik denk dat ik er doorheen ben. Een erg bijzondere, maar tevens ook verwarrende game/film/interactief verhaal (het is alle drie en geen van allen tegelijkertijd) die veel spelers/kijkers mogelijk teleurgesteld zullen achterlaten. Aan de ene kant omdat je maar met zeer beperkte instructies start en van de andere kant alle vrijheid krijgt om de game te spelen en dus de puzzel op te lossen zoals je zelf wil. Nog extra verwarrend wordt het wanneer je halverwege je zoektocht de aftiteling al voorgeschoteld krijgt, terwijl je op dat moment absoluut nog niet voldoende informatie hebt om de puzzel goed in elkaar te kunnen leggen. Doorspelen is dus de meest logische keuze en ook mijn advies aan anderen die aan deze game beginnen.
Na verificatie via enkele explainers op YouTube kan ik ondertussen zeggen dat ik het verhaal achter de game best aardig door heb (na ongeveer 15 uur). Maar uiteindelijk blijf je met onbeantwoorde vragen achter zoals die je ook hebt bij thrillers van Alfred Hitchcock of David Lynch. De films in deze game zijn ook sterk geïnspireerd op de films van deze twee regisseurs (en andere natuurlijk). Uiteindelijk bepaald je ook zelf wanneer jij denkt voldoende informatie te hebben om te stoppen, niet de game zelf, wat ook bij sommige kan zorgen voor een onbevredigend gevoel. Ik denk dat ik, met maar enkele minuten de game gespeeld te hebben, de spijker op de kop heb geslagen door he verband te leggen tussen het verhaal in deze game en de filosofie van Ernest Becker.
Ondanks enkele frustraties heb ik persoonlijk wel genoten van de game en voor mij was Immortality ook unieke ervaring. Je hebt wel geduld, voldoende nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen en enige affiniteit met (arthouse) films nodig, wat de doelgroep voor Immortality misschien wat kleiner maakt. Qua 'game mechanics' stelt het natuurlijk niet veel voor, de kracht zit hem in het verhaal van Marissa Marcel en het verhaal achter het verhaal wat met name gaat over de schaduwkanten van de filmindustrie. Het acteerwerk (acteurs die acteurs spelen) was naar mijn mening erg goed, met Manon Gage en Charlotta Mohlin als uitblinkers (toevallig ook de hoofdpersonages) en van de drie films in deze game was Ambrosio mijn persoonlijke favoriet. Of dit een game voor jou is, kun je eigenlijk alleen maar zelf inschatten, ik hoop dat mijn post wel een beetje richting geeft.
Poe, ik denk dat ik er doorheen ben. Een erg bijzondere, maar tevens ook verwarrende game/film/interactief verhaal (het is alle drie en geen van allen tegelijkertijd) die veel spelers/kijkers mogelijk teleurgesteld zullen achterlaten. Aan de ene kant omdat je maar met zeer beperkte instructies start en van de andere kant alle vrijheid krijgt om de game te spelen en dus de puzzel op te lossen zoals je zelf wil. Nog extra verwarrend wordt het wanneer je halverwege je zoektocht de aftiteling al voorgeschoteld krijgt, terwijl je op dat moment absoluut nog niet voldoende informatie hebt om de puzzel goed in elkaar te kunnen leggen. Doorspelen is dus de meest logische keuze en ook mijn advies aan anderen die aan deze game beginnen.
Na verificatie via enkele explainers op YouTube kan ik ondertussen zeggen dat ik het verhaal achter de game best aardig door heb (na ongeveer 15 uur). Maar uiteindelijk blijf je met onbeantwoorde vragen achter zoals die je ook hebt bij thrillers van Alfred Hitchcock of David Lynch. De films in deze game zijn ook sterk geïnspireerd op de films van deze twee regisseurs (en andere natuurlijk). Uiteindelijk bepaald je ook zelf wanneer jij denkt voldoende informatie te hebben om te stoppen, niet de game zelf, wat ook bij sommige kan zorgen voor een onbevredigend gevoel. Ik denk dat ik, met maar enkele minuten de game gespeeld te hebben, de spijker op de kop heb geslagen door he verband te leggen tussen het verhaal in deze game en de filosofie van Ernest Becker.
Ondanks enkele frustraties heb ik persoonlijk wel genoten van de game en voor mij was Immortality ook unieke ervaring. Je hebt wel geduld, voldoende nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen en enige affiniteit met (arthouse) films nodig, wat de doelgroep voor Immortality misschien wat kleiner maakt. Qua 'game mechanics' stelt het natuurlijk niet veel voor, de kracht zit hem in het verhaal van Marissa Marcel en het verhaal achter het verhaal wat met name gaat over de schaduwkanten van de filmindustrie. Het acteerwerk (acteurs die acteurs spelen) was naar mijn mening erg goed, met Manon Gage en Charlotta Mohlin als uitblinkers (toevallig ook de hoofdpersonages) en van de drie films in deze game was Ambrosio mijn persoonlijke favoriet. Of dit een game voor jou is, kun je eigenlijk alleen maar zelf inschatten, ik hoop dat mijn post wel een beetje richting geeft.
Die 'teleurstelling' had ik gehad bij Telling Lies, omdat ik van de game verwachtte dat ik zelf de puzzel moest oplossen (en daarbij hele word docs bij hield) terwijl ook 'ineens' het einde kwam.
Lijkt me wel stom om weer helemaal opnieuw te beginnen na de aftiteling. Onhoudt de game wel wat je in je eerste playtrough hebt gedaan?
2
geplaatst: 17 april 2023, 14:34 uur
Voor wat het waard is, maanden later, je kunt gewoon doorspelen. 
0
geplaatst: 23 mei 2023, 11:11 uur
Deze is weer een pak beter dan Telling Lies. En dat moest ook wel... Het niveau van Her Story wordt niet gehaald, want dat was zo lekker simpel en doeltreffend én de originaliteit had dat het lastig is dat te overtreffen.
Het recept van een Sam Barlow game mag inmiddels bekend zijn: in eerste instantie krijg je een filmpje te zien, en op basis van iets in dat filmpje kun je andere filmpjes ontsluiten, om zo een heel web aan scenes te kunnen gaan bouwen en zodoende het hele verhaal kunt achterhalen op een voor jou unieke volgorde. In dit geval zijn het de acteurs of spullen in de scenes die je moet aanklikken om dezelfde acteurs of soortgelijke spullen in andere filmpjes te kunnen vinden. Dat werkt redelijk, maar het blijft irritant als je 20x op een acteur moet klikken om de dertigste scene met die acteur te vinden die je toevallig nog niet gekregen had, omdat het willekeurig is welke je krijgt (en je dus ook dezelfde scenes wéér krijgt).
Het acteerwerk is redelijk, het verhaal is intrigerend, en op de Steam Deck tijdens de lunch of voor het slapen gaan speelde het lekker weg. Ik had wat problemen met FPS drops toen ik het via de Deck op de TV speelde, maar geen idee of dat aan die specifieke setup ligt.
Na Telling Lies betwijfelde ik of ik nog weer een Barlow game zou gaan checken, want dat was heel matig. Maar deze heeft het vertrouwen wel hersteld!
Het recept van een Sam Barlow game mag inmiddels bekend zijn: in eerste instantie krijg je een filmpje te zien, en op basis van iets in dat filmpje kun je andere filmpjes ontsluiten, om zo een heel web aan scenes te kunnen gaan bouwen en zodoende het hele verhaal kunt achterhalen op een voor jou unieke volgorde. In dit geval zijn het de acteurs of spullen in de scenes die je moet aanklikken om dezelfde acteurs of soortgelijke spullen in andere filmpjes te kunnen vinden. Dat werkt redelijk, maar het blijft irritant als je 20x op een acteur moet klikken om de dertigste scene met die acteur te vinden die je toevallig nog niet gekregen had, omdat het willekeurig is welke je krijgt (en je dus ook dezelfde scenes wéér krijgt).
Het acteerwerk is redelijk, het verhaal is intrigerend, en op de Steam Deck tijdens de lunch of voor het slapen gaan speelde het lekker weg. Ik had wat problemen met FPS drops toen ik het via de Deck op de TV speelde, maar geen idee of dat aan die specifieke setup ligt.
Na Telling Lies betwijfelde ik of ik nog weer een Barlow game zou gaan checken, want dat was heel matig. Maar deze heeft het vertrouwen wel hersteld!
* denotes required fields.
* denotes required fields.