menu

The Legend of Zelda: Twilight Princess (2006)

Alternatieve titel: The Legend of Zelda: Twilight Princess HD

mijn stem
4,24 (221)
221 stemmen

Nintendo GameCube / Nintendo Wii / Nintendo Wii U
Action / Adventure
single player

Ontwikkeld door Nintendo
Uitgegeven door Nintendo

In The Legend of Zelda: Twilight Princess neemt Links leven plotseling een dramatische wending. Hij groeide op als dierenverzorger op een boerderij, maar wanneer zijn dorp wordt bedreigd door een naderbij komende duisternis, moet Link de krijger in zichzelf doen ontwaken.

zoeken in:
avatar van Princess Piranha
5,0
Net uitgespeeld.... en helemaal onder de indruk. Nog zoveel vragen, ik hoop dat het volgende Zelda deel een vervolg op TP wordt!

Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik dit Zelda deel helemaal geweldig vind. Dat mensen zeggen dat ze het vinden tegenvallen snap ik niet. Het is een pracht spel! Geweldige dungeons en leuke items.

Een minpuntje is misschien dat ik het te veel met OOT heb zitten vergelijken, waardoor sommige stukken veel minder waren. (Hyrule Castle bijvoorbeeld, ik dacht dat je weer van alles op moest gaan lossen) Maar de eind baas maakte dat alles helemaal goed. Ik werd helemaal in het gevecht gezogen. Op een gegeven was ik zelfs van mijn stoel gesprongen en stond voor de tv te zwaaien met de Wii-mote! Dit gevoel had ik nog nooit eerder gehad, dus TP laat een zeer grote indruk op mij achter.

Nog altijd, 5 sterren voor Twilight Princess...

avatar van rpger
4,0
Na een mislukte poging met OOC and TTW heb ik me dan toch op Twilight Princess gestort, en eindelijk heeft een Zelda game mij dan toch tegen het einde weten te boeien.

Twilight Princess (of Zelda in zijn algemeen) zal zeker niet elke gamer bekoren. Het komt allemaal zeer zoet en sprookjesachtig over, met weinig ruimte voor dialoog of verhaal, met een sterke nadruk op de bekende Zelda gameplay, voor wie het nog nooit heeft gespeeld, denk aan Tomb Raider meets Mario in een redelijk open wereld.

Daar ligt ook meteen de kracht van het spel, de wereld met al haar dungeons en grote open velden is alles prachtig gemaakt en afgewerkt. Ook de uitwerking van het verhaal in de vorm van enkele in-game cutscenes bruisen van creativiteit en artistieke vormgeving. Daarin schittert TTP, waar het ontbreekt in diepgang en originaliteit is de aankleding als een kinderboek, maar dan wel één van een hoog niveau. De audio is echter vreselijk, de muziek klinkt alsof het uit een casio keyboard van de jaren 80 komt, en de soundeffects, die voornamelijk uit de Wii Remote komen zijn hinderlijk en van lage kwaliteit. En alhoewel het spel slechts een paar jaar oud is, zijn er geen gesproken stemmen en alle tekst word middels een irritant gereutel op het scherm weergegeven.

Waarin de game uitblinkt naast het visuele aspect is de variatie in gameplay, het éné moment zit je op je paard in een wilde achtervolging, het andere ben je je hersens aan het kraken over een puzzel. En alhoewel het spel enorm lang is, kreeg ik nergens het idee dat dingen onnodig waren gerekt en word je elke keer weer met een nieuw element geconfronteerd.

Mijn grootste probleem met Zelda is dat met name de combat veelste makkelijk is. Ook is er op het eerste gezicht erg veel nadruk op exploren en verborgen schatten vinden. Je hebt er echter geen éné klap aan, want je geld hoeveelheid is gelimiteerd op een idioot laag niveau, en als je dat eindelijk weet op te rekken middels een grotere buidel, kom je er min of meer achter dat je er niks aan hebt, dit is ten slotte geen RPG waarin je wapens en uitrusting kan verbeteren. Je leven kun je oprekken, maar het spel bied nergens de uitdaging dat je dit ook nodig hebt.

Desalnietemin een lang en vrij unieke game voor wie nog nooit een zelda heeft gedaan. En absoluut één van de beste games op de Wii, als is dit laatste een discutabele maatstaf..

avatar van glimlicht
4,0
Een Zelda-titel waar vroeger reikhalzend naar werd uitgekeken en die ook nog eens tig keer is uitgesteld. Toen een paar jaar geleden de wii werd gelanceerd konden we eindelijk weer aan de slag met de échte Link, zoals we die kenden uit Ocarina of Time. En dat viel niet tegen^^

Toendertijd heb ik er een leuke dagen aan over gehouden, zwiepend met die controller door de kamer heen. Toch verkocht ik mijn wii na het voltooien van deze Zelda. Er was verder niks leuks op de wii en ik duikte weer in de retro-wereld. Niet kort daarna kwam ik Twilight Princess voor de Gamecube tegen, en die heeft 2 jaar lang stof verzameld op mijn kast.

Niet echt aardig van mij, maar Twilight Princess heeft eindelijk van mij de aandacht gekregen die het verdiende. Ik had me voorgenomen alle items te halen in het hele spel, heb dus heel wat uurtjes rondgedwaald in Hyrule. Wat me daarbij opviel is dat de wereld van TP echt gigantisch is, er zijn veel verschillende gebieden en reizen duurt vaak ook best lang (vooral als je nog niet kan warpen). Soms kan dat vervelend zijn, vooral bij de Zora-gebieden, waar je vaak heen en weer moet op een gegeven moment. De personages zijn allemaal leuk verzonnen maar stellen natuurlijk niks voor bij de sterren-cast van Majora's Mask. Wel tof om de Zora's en Gorons weer terug te zien, al heb je niet heel veel met ze te maken.

De personages liggen dus op de achtergrond, en er is meer focus gelegd op de main-quest. Er is weer van alles aan de hand, de dark-side (Twilight) neemt alles over en een oude bekende zit ook weer te rotzooien. Niets wereldschokkend dus, geen maan die neerstort en tientallen personages met depressieve klachten. Gewoon een lekker ouderwets Zelda verhaal, en dat geeft niks, het werkt prima. Als we maar dikke dungeons krijgen!

En die krijgen we. Tien stuks zelfs... Met als hoogtepunten: The Temple of Time, City in the Sky en Arbiter Grounds. De puzzels zijn wel ietwat makkelijk, en de eindbazen lijken qua moeilijkheidsgraad wel uit de Wind Waker te komen. Daarbij moet ik wel zeggen dat ze er wel heel cool uitzien en één baas had zelfs wat weg van een bekend Lord of The Rings monster.
Maar het leukste aan de dungeons in TP zijn de items, die zijn origineel en functioneler dan ooit. Vooral de Ball and Chain is erg machtig!

Visueel is TP prachtig uitgewerkt, de Twilight wereld is donker en surrealistisch. De "echte" wereld is het beste te beschrijven als "OoT 2.0". De filmpjes zijn overigens ook echt prachtig, alles is mooi geanimeerd en de muziek ondersteunt meestal perfect de sfeer.

Ik kan concluderen dat dit een Zelda-titel is die op safe speelt. Alles is gemaakt voor de liefhebber van OoT, het dejá-vu gehalte legt hoog... Maar dat is niet slecht! Integendeel, TP is fijn om te spelen en is gemaakt voor gamers. Dit zijn spellen waar je spelcomputers voor koopt, om lekker bij weg te dromen. Ooit word ik ook een held met mijn eigen Ball and Chain...

*4,0 (NGC)

avatar van avdj
4,5
Na vele jaren eindelijk eens écht grondig gespeeld. Een vriend van mij kocht het vijf jaar terug op de GameCube maar vreemd genoeg nam ik nooit de tijd het schijfje eens te lenen. Geen tijd, geen zin of gewoon een gevoel dat ik het beste van de serie al gespeeld heb.

Mijn voorgevoel blijkt uiteindelijk te kloppen. Twilight Princess is een dijk van een game maar lang niet zo origineel als voorgaande delen. De N64 delen hadden mijns inziens de meeste diepgang. Het contact met de karakters gaven het gevoel echt deel uit te maken van de speelwereld. The Wind Waker had dat minder maar stelde daar kleurrijke, unieke graphics tegenover en een vrolijk karakter.

Twilight Princess is grafisch erg goed maar toch ben ik minder onder de indruk dan in voorgaande delen. Ocarine of Time bracht een kleurrijke wereld voort en Majora's Mask een hele duistere. In deze game worden ze gecombineerd.

Dat geeft niks maar gelouterde Zelda spelers kunnen dit opvatten als gebrek aan creativiteit of durf. Vrijwel alles uit TP heb ik namelijk al eens gezien. De wereld is in grote mate een blauwdruk van OoT. De Zora's leven in een soortgelijk Lake Hylia en de Goron's in de bergen. Niks mis mee maar in Majora's Mask werden deze wezens op briljante wijze in een volledig andere context geplaatst, ditmaal niet.

Het duistere karakter is goed uitgewerkt maar lijdt bij mij tot een gebrek aan vreugdevolle momenten. OoT of TWW hadden talloze momenten dat je jezelf kind voelde tijdens een minigame of het draven met dieren. Als je bij MM een masker verzamelde had je het idee de wereld weer een stukje ontdekt te hebben. OoT is helemaal uitzonderlijk: bij elk kistje dat ik opende kon ik een gevoel van opwinding niet onderdrukken.

Twilight Princess is rechtlijniger en hoeveel tempels je ook uitspeelt, het dreigende sfeertje verdwijnt eigenlijk nooit. Iedere keer als je een eindbaas verslaat kom je weer in het donkere Hyrule terecht. Opvallend is dat gedurende de game je steeds minder met characters te maken krijgt. De tempels zoeken gaat steeds sneller maar qua minigames of sidequests blijft het vrij karig. Hierdoor heb je minder het idee écht bezig te zijn om Hyrule re redden. Een binding met andere speelfiguren lijkt langzamerhand te verdwijnen.

Dat klinkt kritisch en dat is het ook. Hier tegenover staan de briljante Dominion Rod, schitterende graphics en uitdagende puzzels. Als er wat meer aandacht lag op het verhaal en er wat meer 'catchy' momenten in hadden gezeten had TP een grotere indruk achter gelaten. Toch 4,5* maar als onafhankelijk journalist hadden dat er 4* geweest.

avatar van Onderhond
4,5
Beste Zelda game dat ik gespeeld heb.

Veel beter dan Ocarina of Time. Ook de eerste keer dat de wereld in een Zelda game echt als een wereld aanvoelt. Alles is mooi aan elkaar gelijmd, waardoor je niet meer in bepaalde secties speelt.

Visueel erg aangenaam, daarnaast ook érg uitgebreid. Ben op een faq-after manier door het spel gegaan en kwam uiteindelijk op een uur of 60 uit. Lekker veel te verzamelen, leuke minigames en een mooie hoofdquest. Vooral dat halverwege eigenlijk de spelstijl van het eerste deel doorbroken wordt (tears - dungeon).

Verder wel nog steeds een hoop typische Zelda kenmerken, waaronder de 3 - 4/5 dungeon structuur of de puzzels/bazen die steeds gericht zijn op het wapen wat je in een specifieke dungeon vindt. Niet perfect vind ik, maar het hoort ondertussen wel bij Zelda games. Wel jammer vind ik het gebrek aan een manier om in-game voor jezelf een aantal notities bij te houden. Ik onthoud doorgaans niet alle locaties om terug te keren (wanneer je een nieuwe tool hebt) en om die dingen nu op papier bij te houden vind ik zo 1992.

Eindbaas viel ook een beetje tegen, andere bazen erg gaaf. Niet echt moeilijk, maar wel indrukwekkend. Puzzels waren ook uitdagend genoeg, bij een enkele (die net voor het zwaard met de twee beelden) was zelfs wat hulp van buitenaf nodig. Enige echt taaie stuk was de cave met 50 niveaus. Die drie ridders op het einde waren uiterst frusterend, lang geleden dat ik zo hard gevloekt heb op een spel

Enige echte minpunt is dat ik een spel als Okami gewoon beter vindt. Qua sfeer heeft dat nog veel meer te bieden. Doet verder niks af de kwaliteiten van deze Zelda, maar een volledige score zit er dus niet in.

Wel een dikke 4.5*

avatar van 3bdelilah
4,5
Al een jaar of anderhalf geleden sinds mijn derde playthrough, maar toch even een review.

TP is inderdaad een heel goeie game, is anno 2014 qua gameplay ook nog geen moment verouderd en speelt nog even goed weg. Sowieso zijn zowat alle Zelda's relatief verbazingwekkend tijdloos. Het enige minpuntje dat ik had, was dat ze wellicht iets teveel op safe gespeeld hebben en dat het vooral een eerbetoon aan Ocarina of Time is (veel déjà-vu momentjes) in plaats van een nieuw Zelda deel op zich is. Maar ik ben de laatste die dat echt als een nadeel gaat zien als je naar mijn top 10 kijkt.

Naast de duistere grafische stijl (alhoewel niet iedereen ermee eens is), zijn sowieso de dungeons en combat hier van een hoog niveau. TP is nogal een 'hate it or love it' deel onder de aanhang, maar zowat iedereen is het wel min of meer eens met de dungeons. Het zijn er niet alleen veel (9 zeg ik uit m'n hoofd), maar grotendeels ook nog eens kwalitatief uitstekend. Combat is ook lekker fris, vooral met de Hidden Skills die je kunt leren van de Hero's Shade (die door Hyrule Historia dus is bevestigd dat het onze Hero of Time is).

Van mij mag Zelda U dus zeker een TP2 zijn, sowieso vond ik 't verhaal rondom de Twili interessant en daar zou ik wel wat meer van willen weten. Het grafische stijltje graag behouden (alhoewel ze volgens geruchten een mix van TP en SS gaan doen) én graag een overworld met meer inhoud (lees: optionele, kleinere dungeons of grotten). Dit deel had dan wel een grote overworld, maar dat was soms in verhouding nogal kaal en leegjes.

avatar van DarthSolidKevin
5,0
Meesterwerk. Dat is het enige woord waarmee je The Legend of Zelda: Twilight Princess kunt beschrijven. De game heeft anno 2020 net zoveel indruk gemaakt als tijdens mijn eerste ervaring (op de GameCube) in 2014. Stiekem zelfs nog wel wat meer dankzij de opgepoetste grafische stijl en wat extra 'quality of life' verbetering in de HD-versie op de Wii U.

Zo goed als alles klopt aan Twilight Princess. Van de epische muziek tot de artistieke stijl en van de memorabele personages tot het prachtige verhaal: het grijpt je allemaal bij je strot en trekt je volledig mee naar de wondere wereld van Hyrule.

De game heeft een duistere ondertoon, maar blijft hier niet hangen. Er is ruimte voor vriendschap, kameraadschap en liefde, maar het wordt nergens zoetsappig. Het einde is passend, mooi en somber tegelijkertijd. Wat tekst, een paar 'simpele' geluiden en de juiste muziek op het juiste moment zijn genoeg om je echt iets te laten voelen.

Toen de credits na ruim 35 uur voorbijkwamen, had ik wat natte ogen en zat mijn adem even wat hoger. Ik heb Twilight Princess en al haar facetten in mijn hart gesloten. Er zijn maar weinig games die dit voor elkaar krijgen bij mij. Dat het twee keer lukt (en de tweede keer misschien zelfs nog meer), zegt iets over de kwaliteit van de game.

Ik kan dan ook niet anders dan mijn originele stem van 5* te laten staan. Wel heb ik de game wat naar boven geschoven in mijn top 10. Dus, zien we elkaar over zes jaar weer Twilight Princess?

Gast
geplaatst: vandaag om 03:41 uur

geplaatst: vandaag om 03:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.