Xenoblade Chronicles 3 (2022)
Nintendo Switch
RPG
single player
Ontwikkeld door Monolith Soft
Uitgegeven door Nintendo
Deze game brengt de toekomsten van Xenoblade Chronicles en Xenoblade Chronicles 2 samen en neemt spelers mee naar Aionios, de thuisbasis van twee vijandige naties, Keves en Agnus. Zes soldaten van deze naties maken deel uit van een groots verhaal met het leven als centraal thema.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=t-iNpDKuYb8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Dat is een mooie belofde dan.
Heb je de Direct niet gezien dan? in plaats van 20 minuten was het wel 47 minuten .
Met veel diepgang in de karakters, een uitgediept verhaal, Autobots achtige tegenstanders? en eindelijk weer vechten tegen mechanische monsters zoals in deel 1. Het beste van deel 1, 2, en deel X zag ik voorbijkomen ik haal deze op dag 1.
Een 9
Xenoblade Chronicles 3 Review - Haalt alles uit de Switch - nl.ign.com
Een 9
Please Wait... | Cloudflare - nintendolife.com
Een 10
Het is heerlijk als de voorpret/hype van een game ook nog eens word bevestigd..
De soundtrack en de intro zijn van een ongekend niveau
Het verhaal pakte me gelijk, ik voel mee met de characters, het is ondanks dat het natuurlijk een complexe wereld is duidelijk wat ze beweegt, waar je naartoe werkt en dat er nog veel mysteries te ontrafelen zijn. Wat dat betreft meer vergelijkbaar met XC1 dan met met XC2 waar ik het gevoel had steeds in side-stories te belanden en het pas vrij laat echt focus kreeg.
De eerste paar uur had ik alleen nog niet echt die "Xenoblade vibe" maar dat was omdat veel van het verhaal nog tot stand gebracht moest worden en er nog van alles in tutorials uitgelegd werd. Nu ik wat meer vrijheid krijg voelt het ook weer echt als Xenoblade.
De omgevingen zien er zoals te verwachten weer prachtig uit en hebben de kenmerkende epische schaal zoals dat bij deze serie hoort.
De graphics zijn natuurlijk nog steeds gebonden aan de zelfde hardware dus technisch geen heel groot verschil, maar toch vind ik dat deze game er een stuk beter uitziet dan de voorganger, dat heeft vooral met de visuele stijlkeuzes te maken. Zo vond ik het in XC2 soms met characters en andere visuele onderdelen net lijken of het niet allemaal bij elkaar hoort. Bijvoorbeeld Pyra, Mythra en Rex lijken uit een totaal andere game te komen als Jin, Malos en Akhos. In dit spel lijkt alles veel beter bij elkaar te horen, niet alleen characters maar in het algemeen de hele visuele samenhang klopt.
Ik heb gehoord dat het er in handheld mode ook veel beter uitziet als de vorige game, al heb ik dat helaas nog niet geprobeerd.
Het battle systeem bevalt ook al behoorlijk goed, ze hebben vooral de beste aspecten van de eerdere games behouden en natuurlijk ook wat nieuwe toegevoegd. Het scheelt natuurlijk dat ik de voorgaande games gespeeld heb maar toch speel ik af en toe een tutorial en lees ik de tips door, er zijn natuurlijk ook veel dingen weer net een beetje anders. Wat ik vooral van de eerdere delen geleerd heb is dat hoe beter je het begrijpt hoe leuker het is.
De muziek is zoals gebruikelijk ook weer prachtig, ik speel nu met Engelse voice acting en ik moet zeggen dat het prima bevalt.
Ik ben nog maar net begonnen, maar toch voelt het al of deze niks gaat onderdoen voor de voorgaande delen.
Inmiddels heb ik ook al wat in handheld mode gespeeld en ik moet zeggen dat het zeker niet tegenvalt. Het ziet er natuurlijk iets minder uit, maar zeker acceptabel en op een klein scherm vallen veel details toch minder op. De teksten blijven gelukkig ook goed leesbaar, erg prettig als handheld ook een bruikbare optie is! Al zal ik deze toch voornamelijk docked spelen zowel omdat de grootse werelden mooier tot hun recht komen als dat de muziek uit mijn audio systeem een stuk beter klinkt.
- Je mag nog niet teveel verkennen, wat een beetje jammer is. Er is een duidelijk pad wat gevolgd moet worden, dus ik mis momenteel het adventure gevoel wat.
- Sommige cutscenes duren echt wel lang, niet ideaal omdat ik vaak voor het slapen gaan 20-30 minuutjes probeer te gamen.
Ondertussen bijna 20 uur weg. Voelt weer erg vertrouwd aan, terwijl er toch best wat veranderd is. Momenteel weinig op aan te merken, behalve twee puntjes:
- Je mag nog niet teveel verkennen, wat een beetje jammer is. Er is een duidelijk pad wat gevolgd moet worden, dus ik mis momenteel het adventure gevoel wat.
- Sommige cutscenes duren echt wel lang, niet ideaal omdat ik vaak voor het slapen gaan 20-30 minuutjes probeer te gamen.
Dat laatste haalt je zeker bij die tijdspanne wel uit de flow van gamen. Maar dat eerste is dus duidelijk nog geen X.
Heb gewoon zin in wat side quests en gebieden die je ontdekt omdat je er de kantjes niet van wil afrijden
Ik zit nu ongeveer op 80 uur en dat voelt nog zo weinig aan deze wereld is enorm! ik heb gelezen dat je na 200 uur het spel wel hebt uitgespeeld. Maar dat hangt ook weer af of je alle side missies en reis portalen wilt gaan gebruiken. Die gekke Rpg's je kunt zeggen wat je wilt maar het zijn de spellen die je geld meer dan waard zijn.
Toen ik het spel begon had ik gehoopt dat het me net zo omver zou blazen als de eerste Xenoblade die ik een paar maanden daarvoor met de Definitive Edition uitspeelde, maar dat deed het helaas niet. Misschien had ik ook wat onrealistische verwachtingen, het eerste deel is zo episch en van bijbelse proporties, het zou me niks verbazen als over een paar honderd jaar mensen een kerkgemeenschap oprichten ter aanbidding voor het verhaal van Shulk
Dat gevoel had ik bij deze helaas totaal niet, maar anderzijds terugdenkend aan XC2 moet ik zeggen deze me toch een stuk meer meenam in het verhaal en emotioneel wist te raken, ook vind ik de characters een stuk boeiender in XC3. Het verhaal was dus wel dik in orde.
Dan de gameplay, tja de misschien wel het best uitgewerkte battlesysteem alleen vind ik het zo jammer dat we met 6 man+ tegelijk aan het vechten zijn, dat ik dat ik soms het gevoel heb maar zo een klein aandeel te hebben. Sowieso het zwakste punt in de serie vind ik dat je soms het gevoel hebt dat de battles zichzelf spelen, dat wordt hierdoor alleen maar versterkt. Ook dat vond ik in het eerste deel het beste, doordat je slechts met 3 man speelde; verdediger,aanvaller en healer had je een stuk meer overzicht van wat je aan het doen was en meer het gevoel een belangrijke rol te spelen. Wat eigenlijk een beetje jammer is want verder vind ik hoe het speelt erg goed; dat je snel van positie om de vijand kunt veranderen en ook in battle van character kunt wisselen, het voelt verder juist weer interactiever en flexibeler als voorheen. (dus wat gemengde gevoelens)
Dan is er nog dat "job-system" waar ik ook wat moeite mee heb, dat je zo makkelijk van iedereen een alles kunnertje kan maken dat het helemaal niet meer matched bij de persoonlijkheden van de characters. Ik zou het veel leuker vinden als je de characters een preset hebben die bij het character past en je daar vervolgens op kunt uitbreiden in verschillende richtingen. Als voorbeeld; Je begint met een magiër, vervolgens kun je richtingen kiezen, maak ik er een healer van of juist een die meer aanvallend sterk is, of support geeft etc. Dan wordt die fysiek niet afgetrainde magiër niet ineens onrealistisch een brute zwaardvechter
Verder de soundtrack, tja gewoon weer kwalitatief erg goed, maar helaas heb ik hier ook weer iets op aan te merken , maar dat is meer persoonlijke voorkeur. Als ik door kleurrijke velden in een JRPG rondren heb ik niets liever dan dat het word ondersteund door melodieuze "violen metal" zoals in de eerste 2 delen of in een game als Ys VIII, maar hier hebben ze er veel meer gekozen om van die "ambient soundtracks" te gebruiken, dat vind ik leuk voor een game als Metroid Prime maar in zo'n JRPG wil ik sterke melodieën etc. dus op dat front voor mij de voorkeur aan de eerdere delen.
Verder zijn er nog wat punten uit de eerste 2 delen die ik een beetje mis in deze; de kleurrijkheid van de character designs, en het gevoel dat je door een levendige wereld loopt, nu is dit gezien het verhaal heel goed te verantwoorden dus neem ik het wel voor lief.
Dit klinkt allemaal alsof ik heel negatief ben over deze game, maar dat is totaal niet het geval, het is alleen dat het eerste deel zo geweldig was dat het er toch nog niet echt in de buurt komt voor mijn beleving, ten opzichte van het 2de deel vind ik het heel gelijkwaardig, al doet deze game heel veel dingen beter als XC2 toch heeft die game juist weer aspecten die ik een beetje mis in deze.
XC3 heeft ook zeker heel veel verbeteringen; vrij duidelijke map's en hele goede navigatie, vrij interactief gevoel in de battles, het verhaal is beter volgbaar met een stuk meer emotionele connectie met de characters, de menu's zijn veel overzichtelijker, en de sidequest zijn erg goed uitgewerkt. Ook is dat bloedirritante gacha systeem met die blades uit XC2 gelukkig weg!
Nee overal gezien is gewoon een hele goede game, maar zowel XC2 als XC3 hebben de eerste XC helaas niet weten te evenaren, als ik deze voor mijn gevoel een punt moet geven zou het een 8,5 zijn, dus iets tussen 4 / 4,5*
Deze games bieden wel zoveel content en waar voor je geld dat als je de de beste uren bij elkaar raapt er altijd wel een 5* game in zit, maar zo oordeel ik niet, ik kijk naar de totaal ervaring. Kort gezegd het is een erg goede game, maar ik moet het niet te veel vergelijken met de klassieker die deel 1 is.
Blijft verder wel een reeks waar gewoon alles inzit wat ik van een JRPG verlang. Al bij al iets minder onder de indruk dan van de eerste delen, maar dat komt ook vooral omdat ik het toen echt nérgens mee kon vergelijken, terwijl je bij dit deel wel een beetje weet wat je kan verwachten van de scope.
De trailer van die DLC maakt me erg nieuwsgierig gezien het met Shulk en Rex meer een beeld van de samenhang van deze 3 werelden lijkt te gaan geven.
Ik zou het iedereen aanraden die de eerdere delen gespeeld hebben deze DLC vooral niet te vergeten!
Toen ik er nog maar net aan begon, had ik al het gevoel van "deze DLC is echt geweldig!" Dat is tot ik er na ruim 40 uur mee klaar was niks veranderd! Ik heb het wel op Hard gespeeld en vrijwel alle side quests gedaan.
Hoe deze DLC de verhaallijnen bij elkaar bundelt en er gevoelsmatig veel meer één wereld van maakt, wat deze trilogie nog fascinerender maakt dan dat het al was. Het was erg gaaf om allerlei elementen van XC 1,2 en 3 samen te zien komen. Ook de nieuw te ontdekken delen van Aionios zijn werkelijk prachtig, de soundtrack is weer geweldig. De gameplay heeft veel weg van de base game, maar is toch veel gestroomlijnder en geeft een ontzettend verslavende gameplay loop, van ontdekken, unlocken, upgraden en weer terug naar nog meer kunnen ontdekken etc. etc. Het afronden net voor de nieuwe Zelda voelde dan ook echt niet als een worsteling, nee ik kon vaak gewoon niet stoppen met spelen.