Tunic (2022)

Beetje Zelda achtige game begreep ik. Krijgt zeer goede reviews en verkrijgbaar op Gamepass

Houd ik ook al een tijdje in de gaten. Ziet er dan ook gewoon leuk uit met dat vosje als personage. Nou is dit intussen in die hele retro-revival ook niet echt meer een genre waar een gebrek is aan leuke titels maar visueel vind ik deze dan net wat cuter uitzien dan de meeste.

Heb deze ook al tijden op mijn lijstje staan, Vorig jaar hier de demo ook van gespeeld en dat beviel erg goed.

Ik had hier eigenlijk wel wat reacties verwacht. Of zit iedereen op een Switch en Playstation versie te wachten. Ben hier zelf vorige week alvast eventjes kort ingedoken en dat was toch wel genieten. Heerlijke sfeer en stijl en het je pakt het ontzettend makkelijk op. Met een uurtje ben ik nauwelijks verder dan het eerste stukje. Maar dat uurtje vloog letterlijk voorbij.

Ik zit op de Switch versie te wachten om eerlijk te zijn. Ik heb ook geen idee of deze op gamepass staat bvb, van de week even nakijken en indien mogelijk eens testen want hij leek me ook best leuk.

Maar ja...de geprefereerde versie voor mij is de Switch.

Sinner hij staat op gamepass, zo speel ik hem namelijk. Het lijkt me ook perfect voor de Switch trouwens. Maar zie nergens iets staan dat die daar ook op komt, alleen op de Playstations.

Okay. Dan maar eens op de xbox kijken later op de dag. Er was een paar maand geleden wel wat speculatie over een Switch port en of die nu wel of niet zou komen (de kans leek vrij groot) maar ik heb er niets meer van vernomen. Had me wel voorgenomen om het nog af te wachten maar eens even testen kan geen kwaad aangezien ik nog twee maand Gamepass heb.

Komt gewoon ook uit op de Switch 27-09-2022 is de datum
Spel in de wenslijst gezet..

Tunic is de beste Zelda-game in jaren | Power Unlimited - pu.nl

Hmm ik ga hem voor de Ps4 halen ik gebruik de console alleen maar om dvd's te draaien dat knaagt aan mij.

Ik vind ‘m vrij matig tot dusverre, terwijl ik een groot liefhebber van de Zelda franchise ben. Misschien moet ik even door de zure appel heen, maar ik merk dat ik weinig zin heb om de game weer aan te zwengelen.

Uier
Wat vind je precies matig tot dusverre? Ik twijfel om deze aan te schaffen, lees wel goede reviews..

Het is al een flinke tijd geleden dat ik het spel heb uitgespeeld (en uit gemakzucht heb ik toen geen recensie geschreven), maar volgens mij had ik hoofdzakelijk twee problemen. Ten eerste probeert het spel te hard om "old school" te zijn: zo verzamel je door het spel heen pagina's van een gebruiksaanwijzing zoals je die vroeger bij een spel kreeg, waarop oa een map en instructies staan (deels overigens in gibberish, maar de intentie is meestal wel duidelijk uit de bijbehorende illustraties). Dat maakt het spel soms onnodig cryptisch, waardoor je niet altijd goed weet wat je moet doen, waar je heen moet en wat er nog te doen is in bepaalde gebieden. En ten tweede is de combat matig: niet slecht, en er zitten een aantal intense boss fights tussen (zoals de Garden Knight), maar een beetje basic, en enkele pogingen tot innovatie (permanente schade die je niet kunt healen, onzichtbare vijanden...) in latere gebieden waren vooral irritant en dwongen je om zo veel ranged attacks te spammen, wat de gevechten er niet leuker op maakte.

Maar over het algemeen is het gewoon een zeer degelijke metroidvania (mag die term hiervoor gebruikt worden?). Tunic wordt vaak vergeleken met Zelda-spellen, maar voor mijn gevoel lijkt het vooral heel veel op Death's Door (dat een half jaar of zo eerder uit kwam): vergelijkbare gameplay (zo hebben beide spellen heel veel "perspectief-puzzels", waarbij collectibles slim net buiten je gezichtsveld verstopt worden), een vergelijkbare sfeer en vergelijkbare old school invloeden. Maar Death's Door was mijns inziens in alle opzichten beter (de old school invloeden waren minder storend, het plot boeiender en de combat een stuk pakkender - vooral de boss fights waren in dat spel vaak erg memorabel), waardoor ik die persoonlijk eerder zou aanraden, al zijn ze voor echte liefhebbers van het genre allebei wel de moeite waard.

Voornamelijk het FromSoft sausje dat over Tunic zit, denk ik. Vind die moeilijkheidsgraad en het cryptische ‘zoek maar uit wat je moet doen’ niet bij een Zelda like passen. Het verhaal gaat ook totaal langs mij door.

Echter moet ik bekennen dat ik de game wel weer opgepakt heb en het momenteel al meer bevalt dan in het begin, dus mijn eindoordeel kan nog wel positief veranderen.

Tunic is een game met twee gezichten. Aan de ene kant een super schattige mysterieuze ontdekkingstocht en aan de andere kant een serieus frustrerende skills based vechter. Voor de eerste helft weet de game de twee nog vrij goed te combineren, maar dat veranderd naarmate het einde in zicht komt. Uiteindelijk verliest Tunic zich te veel in die twee factoren om echt een bevredigend gevoel te geven.

Het begin is leuk, de wereld is mooi vormgegeven en er is veel te ontdekken. Voldoende plekken zijn ook nog niet goed bereikbaar, of niet direct duidelijk hoe je daar komt. Wat helpt bij het Metroidvania gevoel. Het pad is redelijk rechttoe rechtaan, maar aanwijzingen zijn schaars en veel daarvan zijn als mysteries vormgegeven. Zoals het handboek wat je gedurende het spelen grotendeels vrijspeelt. Je moet maar net de juiste pagina's weten te vinden om de juiste informatie daaruit te kunnen halen. Iets wat lang niet zo makkelijk is.

Het mysterieuze vormt zich ook in de wereld zelf, waarbij overal rondneuzen regelmatig loont met schatkisten. Die inhoud daarvan wisselt, van geld tot allerlei items. Wat die items precies doen? Opnieuw iets om te ontdekken. Zoals jezelf opblazen of bevriezen met een bom, of jezelf een buff geven voor iets waarvan ik na het uitspelen nog steeds geen idee heb wat het nou precies deed. Omdat de verschillende items niet allemaal zo makkelijk voorradig zijn heb ik het gros dan ook niet of nauwelijks gebruikt. Voornamelijk omdat ik bij een aantal nog steeds geen idee heb wat ze nou precies doen.
En dat bracht me bij de realisatie dat Tunic uiteindelijk te veel met het mysterieuze bezig is. Alles, maar dan ook alles is draait om het mysterie, de sporadische uitleg zijn flarden van woorden en wat afbeeldingen. En voor de rest een berg trial & error om het maar te ontdekken. Wat je allemaal nou aan het doen bent? En de vele geheimen doorgangen, verborgen schatkisten, kamers, pagina's, fairys en secrets (die er volgens mij alleen maar zijn vanwege de achievements) zijn er wat mij betreft te veel. Ik heb uiteindelijk een guide erbij gepakt om het een en ander te verduidelijken. En zodoende ook veel van die geheimen ontdekt. Waarbij ik me bij sommige nog steeds af vraag hoe die hints nou enige duidelijkheid moeten geven.

De andere kant is de combat, die is in het begin nog redelijk simpel maar naarmate je sterke en uitdagendere vijanden tegenkomt wordt die best serieus. Waarbij het vooral een stamina (en later ook magic) management wordt. Dat is in het begin nog redelijk te doen, tot je de eerste bossfight hebt en je daar tegen een gigantische difficulty spike aanloopt. Daar toont Tunic zijn ware gezicht toch eens zeg. Dat komt nog een aantal keer terug, maar worden dan ook gevolgd door een groeiende groep vijanden die serieuze frustratie weten te brengen. Dat komt vooral omdat ze je health heel snel permanent omlaag kunnen brengen. Waarbij een enkele slag voldoende is om dood te gaan. Dat is trouwens niet alleen gebonden aan sommige vijanden maar ook in sommige werelddelen zijn er corrupte stukken die dat effect hebben. Het past leuk in het verhaal, maar het effect is bijzonder frustrerend.

En die frustratie begon in de tweede helft steeds meer de overhand te nemen. Het ontdekken van die mysterieuze en lieflijk uitziende wereld is overgegaan in een slopende overlevingstocht.

De art style en de muziek doen het erg goed en laten Tunic lieflijker lijken dan dat het eigenlijk is. Het speelt goed weg en je pakt het makkelijk op. Maar op den duur wordt er een aardig skill en uithoudingsvermogen verwacht. Tunic zit op dat moment, wat mij betreft zichzelf teveel in de weg. Het mysterieuze blijft constant en teveel aanwezig. Ik heb niet de zin of de tijd om elk hoekje van de wereld bij elke nieuwe ontwikkeling/ontdekking te bezoeken of om het hele instructieboekje uit te gaan pluizen. Helemaal niet als daar nog steeds pagina's missen, zelfs na het uitspelen (of tenminste na slechte einde, wat me trouwens deed denken aan Hollow Knight). Maar ook de combat is mij uiteindelijk te frustrerend om overal tot het gaatje te gaan en levert mij uiteindelijk ook geen bevredigend gevoel op bij succes.

Des-al-wel-te-plus is Tunic wat mij betreft een aanrader. Er zitten zeker leuke en sterke elementen en het ontdekken heeft echt wel wat. Ook voor de liefhebbers van de Souls elementen die we in steeds meer games zien terugkomen zit er genoeg in om wat leuks te bieden. Verwacht alleen geen game die ergens expliciet in uitblinkt, behalve de schattige uitstraling dan.