Kid’s first platformer.
Hoobadventure is een prettig kleurrijke game met fijne mariachi muziek, wat een feel good sfeer creëert. De moeilijkheidsgraad is heel laag, maar het tempo is hoog en de controls zijn super smooth, waardoor het toch leuk wegspeelt. Zeker naast het oermoeilijke Sekiro, wat ik momenteel speel, was dit een rustgevende afwisseling.
De game is duidelijk geïnspireerd door Donkey Kong Country: soortgelijke besturing, soortgelijke level structuur, dezelfde vijanden en zelfs een aantal gekopieerde platform aspecten (zoals tonnen die je afschieten, in dit geval vogels). Het lijkt echter te weinig nieuws of spannends te doen met de dingen die het kopieert doordat je steeds makkelijke dingen ermee moet doen. Waar Hoobadventure het goedmaakt zijn de dingen die nieuw zijn, zoals de staart aanvallen. Deze beestjes, die (zoals de naam aangeeft) afgeleid zijn van het fictieve diersoort uit de
gelijknamige stripreeks, hebben ontzettend lange staarten die je kunt gebruiken voor platforming. O.a. door het als een grijphaak te gebruiken of als wapen om vijanden mee te slaan. Deze grijphaak-achtige functie voegde genoeg toe om de gameplay zijn eigen ding te laten zijn, ipv dat het als een slappe kopie aanvoelt. Zeker rond de latere levels konden het soms snelle sprongen of andere vlugge handelingen van je vragen.
Het is de lage moeilijkheidsgraad die het weerhoudt van een hoger cijfer. Zelfs op “difficult mode” was het een cakewalk. Alleen de laatste 2 as 3 levels werd het echt pittig en begon ik meer plezier te krijgen. Mij had het leuker geleken als ze hardcore gingen met difficult mode door vijanden sterker te maken en je minder hearts of checkpoints geven.
Niet iets dat ik zou aanraden, maar als je DKC leuk vind en gewoon van feel-good, smooth 2D platforming wilt genieten (zonder stres) dan kan Marsupilami: Hoobadventure een leuke tijd bieden.
3*