Lies of P (2023)

Respect man, ik heb er meer dan 150 uur inzitten en moet nog 3 bazen volgens mij. Ben nu op het punt aanbeland dat ik volgens mij voor de laatste keer tegen de Black Rabbit Brotherhood moet en tot op heden ben ik er nog niet langs gekomen. Heel gek, op papier een super easy battle, maar op het moment dat die laatste grote motherfucker de area betreedt ga ik keer op keer dood. 4 eindbazen in 1 keer ook doe ff normaal man... Dit weekend weer ff mee verder. Ik vind deze game zo ontzettend goed, sowieso mijn nr1 game van 2023 en in de toekomst waarschijnlijk top10 materiaal voor me.

Zojuist uitgespeeld en wat een geweldige trip was deze game. Ik was net letterlijk in shock toen ik de laatste eindbaas had gemold na uren lang met deze gast bezig te zijn geweest. Bij de laatse 3 bazen heb ik sowieso flink wat uren slaap ingeleverd en vooral bijna al m'n vrije uurtjes heb ik de afgelopen maand in deze game gestopt. Verslavend als hell en ondanks dat het verhaal niet heel diepgaand was, al was het zeker leuk om te volgen, staat de gameplay gewoon als een huis. Vloeiend, redelijk snel voor een Souls like game en ben eigenlijk geen enkele bug tegengekomen of crash gehad. Dit is mijn eerste souls like game die ik heb uitgespeeld en ben eigenlijk best wel trots op mezelf Top10 materiaal sowieso en als ik tijd heb nog een nieuw game plus in de toekomst. Ik ben er trouwens dik over de 200 uren mee bezig geweest om de ending te bereiken.

@DarthSolidKevin hoe bevalt de game u? Ik zie in uw rotatielijst dat u er mee bezig bent als het ware.

Langzaam maar zeker zullen we maar zeggen, haha. Ik game tegenwoordig nog maar een paar uur in de week.

Tot nog toe bevalt Lies of P me meer dan prima. Ik ben net voorbij de King of Puppets en dat was het eerste moment waarop de game me even goed wist tegen te houden. Daarvoor ging het allemaal wel 'gemakkelijk'. Ik vind het verhaal en de wereld zeer interessant en ook de gameplay steekt goed in elkaar. Of ik ook voor meerdere playthroughs ga (ik heb vernomen dat je dan à la NieR: Replicant kan lezen/horen wat de puppet bosses zeggen) weet ik nog niet, maar ik wil hem zeker één keer uitspelen.

Ja Romeo heb ik ook echt flink moeten outlevelen haha en hij is pas het begin van de echte moeilijke bazen die eraan gaan komen. Ik merk de laatste tijd dat ik toch flink heimwee naar de game heb, al zal de dlc nog wel een tijd op zich laten wachten helaas.

Het is interessant om te lezen hoeveel de ervaringen van mensen bij dit spel verschillen, afhankelijk van hun speelstijl en ervaring met soulslikes. Ik heb ondertussen best wat ervaring met het genre (hoewel ik nog steeds geen FromSoftware-spel heb uitgespeeld, al staan Elden Ring en Sekiro nog op mijn programma), en in andere spellen waren er altijd wel een aantal bazen waar ik heel lang mee bezig was (Lu Bu in Wo Long: Fallen Dynasty bijvoorbeeld). Maar in dit spel had ik voor geen enkele baas meer dan vijf pogingen nodig, en de eindbaas (Nameless Puppet) versloeg ik zelfs al in mijn eerste poging, terwijl ik talloze fouten maakte. Ik lees regelmatig berichten dat mensen uitgebreid de patronen van bazen moesten leren zodat ze perfect parries konden toepassen, maar in mijn ervaring was het blokkeren van aanvallen (waarbij de verloren HP vaak redelijk makkelijk herwonnen kan worden) en zo goed als het kan ontwijken van rode / unblockable aanvallen voor de meeste bazen meer dan voldoende om ze in een paar keer te verslaan. Maar misschien lag dat dus ook deels aan mijn speelstijl: ik koos voor een DEX / Technique build, en mogelijk is zo'n snelle, agressieve speelstijl (die de norm is bij veel metroidvanias, waar ik veel ervaring mee heb) bij dit spel effectiever dan de voorzichtige en afwachtende speelstijl met zware wapens die bij veel FromSoft-spellen wordt aangeraden? Vooral de combinatie van Tyrant Murderer's Dagger Blade en de City Longspear Handle (die ik online tegenkwam) vond ik enorm effectief (zelfs de special weapons konden daar voor mij niet aan tippen), met een supersnelle charge attack en twee krachtige buffs om bazen veel schade toe te brengen.

Ja deze game en in veel mindere mate ook Elden Ring zijn de games die je het makkelijkst kunt oppakken binnen het souls like genre. Ik denk dat Lies Of P nog wel het meest toegankelijk is, dat weet ik bijna wel zeker overigs. De game speelt heerlijk vloeiend en het word het je nooit onmogelijk gemaakt wat betreft eindbazen. Alhoewel.. Romeo en Laxasia the Complete waren wel echt insane pittig in die tweede fase, maar omdat de gameplay zo vloeiend is, nog vloeiender dan in Elden Ring bijvoorbeeld heeft dat zeker te weten invloed op de moeilijkheidsgraad van de game. Ik heb de hele game uitgespeeld met die enorme zaag van de Mad Donkey (zo heette die toch?) Waarmee je ook in één klap ongelofelijk overpowerd bent en alles direct al een stuk beter te behapstukken valt. En jij zegt hier ook nog Lu Bu uit Wo Long Animosh nou daar ben ik een week lang non stop mee bezig geweest en dat is ook direct het langst wat ik ooit met een boss bezig ben geweest en wat ik ook direct beschouw als de moeilijkste boss waar ik ooit tegen gevochten heb.