Prima, simpel, ontspannend. Als je even zorgeloos iets wilt met mooie muziek, geen stres en lichte strategie elementen dan voldoet Voice Of Cards.
Geheel een game met kaarten doen is grotendeels leuk uitgedacht: het bord is vormgegeven met kaarten (alsof je over een groot Kolonisten Van Katan veld heenloopt), alle characters staan op kaarten, dialogen zijn via kaarten, je gebruikt kaarten voor al je acties etc. Uiteindelijk is de game meer een traditionele JRPG dan een ‘kaartspel’, maar dat maakt het niet slecht. Het grootste verschil is dat de hoeveelheid attack/defense van de personages laag blijft (ik geloof dat 40 de max is), en daarom heeft meer weg van bv Magic The Gathering dan een JRPG waarin je duizenden HP hebt.
Qua gameplay is het grootste gemis dat er geen deck building is. Dat is juist hetgeen dat kaartspellen zo leuk maakt: proberen een deck samen te stellen waarmee je, ongeachte de hand waarmee je begint, flexibel kunt reageren of verschillende omstandigheden. In Voice Of Cards kunnen al je characters max 4 kaarten vasthouden, die je altijd in je hand hebt. In het begin was het leuk hier een beetje mee te experimenteren, maar het duurde niet lang voordat ik een vaste strategie had en deze nooit hoefde te veranderen. Zelfs de eindbaas versloeg ik gemakkelijk. Vermakelijk om te doen als je even wilt ontspannen, maar als je zoekt naar uitdaging of diepgang dan tref je dit niet hier aan.
Het verhaal begint heerlijk cheesy en cliché: een draak bedreigt een koninkrijk, dood hem. Simpel, maar voor iets dat bedoeld is als een soort bordspel RPG werkt zo’n eenvoudig verhaal. Pas later, toen het probeerde serieus te zijn, verloor het mijn belangstelling. De personages zijn te plat en inhoudsloos om tijdens serieuze momenten geboeid te blijven. Desalniettemin moest ik een paar keer hard lachen. Het neemt zichzelf op veel punten niet serieus. Vooral alle gekke omschrijvingen van de personages/monsters die je tegenkomt waren grappig (meestal in hoe onverwachts duister ze waren). Vooral het macho-man dorp was een humoristisch contrast in vergelijking met de rest van de game.
De muziek is werkelijk prachtig. Dit is een game waarvan ik zeker de soundtrack wil hebben en nog vaker luisteren. Het heeft de typische Square Enix stijl die een zekere grootsheid en avontuurlijkheid toevoegt aan de game, zelfs als het verhaal niet denderend is.
Je mist niet iets groots als je het overslaat, maar als je het aanspreekt kan het voor een aardige tijd zorgen.
3*