Metroid Dread (2021)
Nintendo Switch
Action / Platform
single player
Ontwikkeld door MercurySteam
Uitgegeven door Nintendo
Na de gebeurtenissen in Metroid Fusion (2002) gaat het verhaal van Samus door wanneer ze op de planeet ZDR landt om een mysterieuze transmissie te onderzoeken die naar de Galactische Federatie is gestuurd. Op de planeet krioelt het van gevaarlijke buitenaardse levensvormen en mechanische gevaren. Samus is behendiger en vaardiger dan ooit, maar lukt het haar ook om diep in ZDR te overleven?
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=4tYzveufd9Q
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Ik denk dat ik de recente games die uit het Metroid-dna zijn ontsproten iets beter vind, beide Ori's en vooral Hollow Knight, maar alsnog heel erg genoten van deze Dread. Tof stijltje, pittige bossfights, fijn! 4*
Het verschil voor mij in deze games die je noemt is de verslaving's factor in deze Metroid word je meer en eerder beloond vooral het uitschakelen van die vervellende E.M.M.I robots met de Omega Blaster geeft veel voldoening en kan je weer rustig die ruimte verkennen. En dit spel kent ook geen tijd voor ik het weet ben ik 2 of 3 uur verder. Maar alle games die je noemt vind ik uitstekend en zeker uitschieters kwa (duistere) sfeer!.
Maar goed, het ziet er zover wel tof uit eigenlijk, voor zover ik heb gezien. En het speelt vrij soepel. Maar die ellelange intro stoorde mij wel meteen. Die is ook totaal niet te skippen en moet je helemaal doorzitten. Ik speel die demo niet om het verhaal mee te krijgen maar om de gameplay te ervaren. Net zoals de cutscenes die je tijdens game tegenkomt. Dan ga je dood door zo'n robot en moet je weer die hele scene doorzitten. Dat begint snel te irriteren. Is dat in het uiteindelijke spel ook zo? of kan je daar de cutscenes wel skippen?
het ziet er wel tof uit en speelt vrij soepel. Hoewel het me zeker niet wegblaas. Qua uitstraling prefereer ik toch wel een Hollow Knight of Ori merk ik. Die komen direct al veel sfeervoller over.
Dan had je net zo goed ook een filmpje op Youtube kunnen bekijken, kortom je bericht is te kort door de bocht .
Boss fights zijn echt genieten en je voelt je echt een baas als je ze uiteindelijk verslaat.
Het steeds upgraden van je suite met nieuwe upgrades is ook bevredigend. Man smullen dit.
legian Filmpjes zijn te skippen
Ik haal hem ook wel, de demo is in dat opzicht niet negatief. Maar even een eerste indruk. Gelukkig zijn de cutscenes te skippen (thanks -marco-), daar kan ik me echt aan irriteren.
Zal hier ter zijne tijd nog wel eens mijn commentaar (en vergelijk met Ori en Hollow Knight ) neerzetten. Ben wel echt benieuwd.
Game ziet er ook echt prachtig uit en op de switch oled spatten de kleuren van het scherm! Level design is echt prachtig.
De game is idd in vergelijking met voor gaande metroids niet de moeilijkste kwa level/backtracking. Maar heb zoals eerder gezegd echt wel gezweet
Uiteindelijk staat de teller op 73% in 12 uur
Must have voor switch eigenaren!
Zelden zoveel moeite gehad een oordeel te vellen als met deze game.
Super metroid is een meesterwerk en daar moet deze game zich voor mij aan meten.
Uiteindelijk blijf ik met mixed feellings zitten.
Waar bovengenoemde mij echt het gevoel gaf een grote wereld te zijn.
Vind ik dat hier in Dread minder het geval,het voelt meer als losse secties aan elkaar geplakt.
En ik mis de geheime plekjes en aparte zaken zoals die vreemde beesjes in Super Metroid.
Ook word je niet echt vrij gelaten om te verkennen,en word je toch wel een kant uitgedreven.
De hele game was ik aleen maar bezig om zo snel mogelijk verder te komen,backtracken heeft immers weinig zin
Ook de E.M.I momenten mogen ze eruit laten ik vond het maar niks.
De eindbazen halen ook al niet het niveau van Super Metroid.
Ik schiet liever een baas met Supers weg dan allemaal onzin eromheen.
Waar spaar ik anders die raketten voor
Ook niet tof dat het shinesparken veels te moeilijk is,daardoor mis je veel items.
Nou nou...nog iets positiefs..ja zekers.
Welnu het ziet er om te beginnen geweldig mooi uit
Zo wil ik samus zien,en wat een prachtige effecten vooral de wave beam met zn paarse gloed.
En wat een fijne besturing ook heel soepel en precies,op het te moeilijke shinesparken na.
Dit zijn wel sterke punten,tevens opent de wereld zich met het bemachtigen van de laatste power up en kun je rustig gaan verkennen,eindelijk
Al met al was het voor mij dus iets minder deze Metroid,maar als je dat opgejaagde en meer geleidende aspect niet erg vind ga je hier toch van genieten
Maar voor mij volgend avontuur graag weer wat meer verkenning en geen E.M.I.
Wat gestroomlijnder en makkelijker dan de andere (2d) Metroids die ik heb gespeeld. Het was niet vaak nodig om eindeloos te backtracken om verder te komen. Ik hou daar toch niet zo van, maar voor de liefhebbers wellicht een minpunt.
Dat backtracken heb je zelf in de hand het word je niet verplicht, maar als je alle items in bezit wilt hebben (zoals ik) dan moet je wel.. je kunt gewoon recht toe recht aangaan in dit spel. Maar ook gewoon ouderwets het onderste uit de kan halen.
Dat backtracken heb je zelf in de hand het word je niet verplicht, maar als je alle items in bezit wilt hebben (zoals ik) dan moet je wel.. je kunt gewoon recht toe recht aangaan in dit spel. Maar ook gewoon ouderwets het onderste uit de kan halen.
Ik heb het deels gedaan. Vind wel dat die items te beperkt zijn en niet heel veel meerwaarde hebben zijn namelijk met name Rockets, hoeveel heb je nodig. Ik zat iig noot zonder
Ook heb ik eerste safe file 100% items gehaald, het shinesparken is wel even oefenen, ik vond het handig de grote open ruimtes van de transport monorail locaties te gebruiken, als je niet precies weet hoe dat shinesparken werkt zijn die puzzels echt niet te doen, als je het wel weet is het nog niet makkelijk maar het is te doen.
Super Mario de kast in gegooid. En deze kleine, maar ó zo waardevolle, cassette in mijn Switch gedrukt. Liefde op het eerste gezicht? Nee! De gameplay voelde meteen goed, hoor. Fantastisch hoe Nintendo dit toch weer voor elkaar heeft gekregen. Maar de wat moderne ruimte, daar moest ik echt even inkomen na de pixels van Super Metroid. En dan hebben we de E.M.M.I’s. Die hadden van mij niet gehoeven. Op het begin snapte ik daar heel weinig van. Maar na een tijd heb je die robots door, en dan kom je er wel redelijk doorheen. Maar toch zag ik het elke keer meer als een vervelende last dan een leuke opgave.
Maar hoe verder de game vorderde, hoe beter het werd. Je krijgt volledige controle over Samus. Je begint de werelden te verkennen. Opeens viel bij mij alles op z’n plaats. Ik raakte op recht verslaafd aan deze game. Elke ochtend. Elke avond. Elk moment dat ik even de tijd had, had ik de Switch in mijn hand. Na elke upgrade voelde ik mij weer als een baas, om verder te gaan.
De gevechten met de eindbazen waren geweldig. Maar ook de gevechten met de Ninja’s, lijkt wel op Super Smash Brothers voor Gevorderen. Echt heel tof gemaakt.
Op dit moment ben ik bij de laatste boss fight. Deze vind ik wel heel pittig. Dus ik ga op zoek naar extra wapens en levens om het daarna opnieuw te proberen. Mocht dat niet lukken, kijk ik het einde wel af via Youtube. Wat het zo lastig voor mij maakt, zijn de shinesparks. Mij lukt dit maar niet....
Maar, dit alles maakt het voor mij de game van het jaar. En een plek in mijn top 10. Met name door de verslaafdheid die ik hiervan kreeg. Zelf met games als The Last of Us 2 begint de gameplay mij toch wat snel te vervelen. Maar door al die upgrades kreeg ik alleen maar méér zin om te spelen.
5*
Ik vind de EMMI robots in ieder geval wél een meerwaarde. Het is een leuk/extra gameplay element dat het rondneuzen wat varieert én ook wat extra backtracking oplevert, aangezien je de gebieden waar ze rondwaren pas deftig kan doorkruisen wanneer je ze eindelijk dood hebt gekregen.
Mis wel een beetje de vrijheid van het origineel, al moet ik zeggen dat het daar soms niet helemaal duidelijk was of je met een geheime route of pure glitch te maken had. Deze voelt af en toe wel erg geleid, maar vanwege de vlotte besturing en iets geanimeerdere werelden is het toch volop genieten.
Erg moeilijk vind ik het trouwens niet. Je gaat er wel een keertje aan bij de bazen (net Kraid gedaan), maar meer dan een keer of drie proberen heb ik nog niet moeten doen. Maar ik amuseer me best, en waardeer vooral dat het nieuw wapen/pak + backtrack concept voldoende verhuld is, iets waar ik me in soortgelijke spellen wel eens aan kan storen.
Enige wat mij écht stoort, is het map-complete algoritme. Ik denk dat ik vol opgekropte OCD de helft van de tijd in hoekjes sta te springen om toch maar het mapje mooi gevuld te krijgen
Uiteindelijk een erg fijn spel, met enkele kleinere details die wat minder waren. Zo heb ik mij blijven storen aan het map completion algoritme. De meeste "secrets" zijn niet van die aard dat je elke 5 centimeter apart moet onderzoeken, dus waarom kamertjes niet wat vlotter volledig ingekleurd konden worden was mij onduidelijk. En dan ben ik toch zo iemand die zich stoort aan de donkerdere vlakjes.
Verder ook de timed kills bij bazen, die ik bijna altijd vergat, waardoor gevechten langer werden, of ik alsnog dood ging en opnieuw kan beginnen. Voegt niet zoveel toe wat mij betreft. Ook het gebrek aan lijvige post-game vind ik jammer, da's toch iets wat ik tegenwoordig als bijna essentieel ben gaan beschouwen. Je hebt nog wel die speed block puzzles (waarvan ik de moves zelf toch ff online heb moeten opzoeken, denk niet dat die in het spel zelf in detail werden uitgelegd?), maar dat zijn er nu ook weer niet zoveel, en zo complex zijn ze doorgaans ook niet. Gewoon wat vingeroefening.
Op zich heb ik naarmate het spel vorderde wel respect gekregen voor de level layout. De wereld ontvouwt zich mooi en het is ook wel leuk hoe ze oude gebieden na een tijdje toch weer wat interessanter wisten maken (met sterkere vijanden en iets andere layouts).
Het Metroidvania genre zal nooit écht een favoriet worden, maar heb me verder erg vlot vermaakt. Uit interesse het origineel nog even gespeeld, en dat had ik uiteindelijk beter niet gedaan. Wel mooi om te zien hoe ver we toch gekomen zijn. Maar ook wel hoe weinig er in de kern aan die games veranderd is.
Toch volgende keer graag weer een 3D Metroid, maar de kwaliteit spat verder wel van deze release af.
4*