Mass Effect Legendary Edition (2021)
mijn stem
11 stemmen
PC / PlayStation 4 / Xbox One
RPG / Shooter
single player
Ontwikkeld door BioWare
Uitgegeven door Electronic Arts
Beleef de legende van Shepard opnieuw met de Mass Effect Legendary Edition. De bundel combineert de originele Mass Effect trilogie en meer dan 40 uitbreidingspakketten in één. Naast een grafische optimalisatie naar 4K Ultra HD, is onder andere de Mako uit het eerste deel aangepast en kan je de gehele trilogie als de iconische Femshep uit Mass Effect 3 spelen.
2
geplaatst: 16 mei 2021, 13:39 uur
Gisteravond via de PS store aangeschaft. Aankomende weken zullen waarschijnlijk wel de reviews volgen van alle delen.
Eerste indruk tot nu toe: erg toffe ervaring voor iemand die nog nooit een ME game heeft gespeeld.
Eerste indruk tot nu toe: erg toffe ervaring voor iemand die nog nooit een ME game heeft gespeeld.
2
geplaatst: 16 mei 2021, 18:56 uur
Ik heb er nu zo'n 11 uur inzitten (ben uiteraard begonnen met deel 1) en het bevalt me heel goed. De gameplay voelt veel strakker, het rijden met de Mako voelt goed en is leuk (nooit gedacht dat ik dat woord ooit zou gebruiken voor de Mako) en het is gewoon super tof om als de iconische Femshep door de game te gaan.
Ik vind het wel raar dat de 'prioritize framerate' optie veel instabieler is dan 'prioritize visuals'. Op de (oude) Xbox One heb je bij de eerste optie heel erg veel last van frame tearing. Daarnaast blijft de framerate bij 'visuals' gewoon strak op 60 FPS zitten. Oh, en de eerste lijnen van de dialogen vallen af en toe weg. Dat is ook een beetje jammer.
Ik vind het wel raar dat de 'prioritize framerate' optie veel instabieler is dan 'prioritize visuals'. Op de (oude) Xbox One heb je bij de eerste optie heel erg veel last van frame tearing. Daarnaast blijft de framerate bij 'visuals' gewoon strak op 60 FPS zitten. Oh, en de eerste lijnen van de dialogen vallen af en toe weg. Dat is ook een beetje jammer.
4
geplaatst: 17 mei 2021, 11:22 uur
Nou ben toch overstag gegaan dit weekend, een vriend was dit weekend ermee begonnen en was heel enthousiast, las ook her en der wat positieve reviews. Ook hier proefde ik wat hype/enthousiasme. Dus dit weekend toch de volle mep betaald voor de game en vrijdag/zaterdag de game veel gespeeld. Inmiddels alweer 12 uur erin zitten. Dat geeft al aan dat ik er meteen volop werd ingezogen, mijn onderbuik gevoel dat ik weinig zin zou hebben in deze remake/remaster bleek onterecht.
Dit is dan ook wel een feest van herkenning hoor. Die 1e mass relay in beeld, de normandy, de 1e ontmoetingen met Wrex, Garrus, Tali, Liara, etc waarvan je weet dat je er toffe avonturen mee gaat beleven. En dan natuurlijk The Citadel: wat een magnifieke plek is dat toch.
En is het dan flink verbeterd? Ja deel 1 sowieso, ziet er stukken beter uit en speelt als een trein op de SeriesX. eigenlijk geen laadtijden, lift scenes kun je nu snel skippen (maar doe ik niet ivm leuke dialogen). Werelden, cut-scenes zien er allemaal veel beter uit en idd wat solidKevin zegt, de Mako voelt eindelijk goed aan. Verder niet tegen frame rate issues aangelopen en dat er stukjes van de dialogen wegvallen herken ik ook niet.
Dit is dan ook wel een feest van herkenning hoor. Die 1e mass relay in beeld, de normandy, de 1e ontmoetingen met Wrex, Garrus, Tali, Liara, etc waarvan je weet dat je er toffe avonturen mee gaat beleven. En dan natuurlijk The Citadel: wat een magnifieke plek is dat toch.
En is het dan flink verbeterd? Ja deel 1 sowieso, ziet er stukken beter uit en speelt als een trein op de SeriesX. eigenlijk geen laadtijden, lift scenes kun je nu snel skippen (maar doe ik niet ivm leuke dialogen). Werelden, cut-scenes zien er allemaal veel beter uit en idd wat solidKevin zegt, de Mako voelt eindelijk goed aan. Verder niet tegen frame rate issues aangelopen en dat er stukjes van de dialogen wegvallen herken ik ook niet.
0
geplaatst: 17 mei 2021, 20:39 uur
mrdig schreef:
Verder niet tegen frame rate issues aangelopen en dat er stukjes van de dialogen wegvallen herken ik ook niet.
Verder niet tegen frame rate issues aangelopen en dat er stukjes van de dialogen wegvallen herken ik ook niet.
Op de Series X zal je wel geen last hebben van frame rate problemen, nee
. Snap zelf ook niet zo goed waarom de eerste zin van een dialoog soms wegvalt bij mij. Misschien toch door de oude hardware? Stoor me er niet zo aan, maar het viel me wel op.
0
geplaatst: 21 mei 2021, 11:02 uur
Nog nooit een Mass Effect gespeeld, maar ik ben groot fan van RPG's als Fallout, Elder Scrolls, The Witcher etc. Gaat dit iets voor mij zijn?
1
geplaatst: 21 mei 2021, 12:04 uur
richiedoom schreef:
Nog nooit een Mass Effect gespeeld, maar ik ben groot fan van RPG's als Fallout, Elder Scrolls, The Witcher etc. Gaat dit iets voor mij zijn?
Nog nooit een Mass Effect gespeeld, maar ik ben groot fan van RPG's als Fallout, Elder Scrolls, The Witcher etc. Gaat dit iets voor mij zijn?
Mass Effect Legendary Edition propt fantastische games in een krap jasje | Review | Gamer.nl
9
geplaatst: 23 mei 2021, 11:18 uur
Gisteren na iets minder dan 30 uur de credits van Mass Effect voorbij zien rollen en wat een geweldige ervaring was het weer. Wat mij betreft is de Legendary Edition van het eerste deel dé manier om de trilogie te beginnen. De game is in alle opzichten een verbetering op het origineel en ik denk niet dat ik ooit nog terug wil naar de oude versie.
De voornaamste reden is absoluut de Mako. In de Legendary Edition voelt hij aan als een sciencefiction tank en niet als een stuiterbal. Het mikken met het kanon is veel nauwkeuriger en je hebt een boost, waardoor je sneller door een level kunt rijden. Echt fantastisch.
Grafisch is de game mooi opgepoetst en op de originele Xbox One ziet het er zeer goed uit. De laadtijden zijn ook zeer kort. Op een Series X zullen ze waarschijnlijk niet eens bestaan. Ook fijn dat de textures nu goed inladen en niet tien seconden na het begin van een scene eens tevoorschijn komen.
Verder blijft Mass Effect gewoon een geweldige game. De wereld wordt fantastisch neergezet, heeft extreem veel diepgang en voelt gewoon echt aan. Je hebt leuke metgezellen en je neemt het op tegen een complexe antagonist, waarbij niets is wat het lijkt (tenzij je bekend bent met de serie uiteraard
).
Dit was even een korte eerste impressie, want ik heb nog twee games te gaan. Op naar Mass Effect 2!
De voornaamste reden is absoluut de Mako. In de Legendary Edition voelt hij aan als een sciencefiction tank en niet als een stuiterbal. Het mikken met het kanon is veel nauwkeuriger en je hebt een boost, waardoor je sneller door een level kunt rijden. Echt fantastisch.
Grafisch is de game mooi opgepoetst en op de originele Xbox One ziet het er zeer goed uit. De laadtijden zijn ook zeer kort. Op een Series X zullen ze waarschijnlijk niet eens bestaan. Ook fijn dat de textures nu goed inladen en niet tien seconden na het begin van een scene eens tevoorschijn komen.
Verder blijft Mass Effect gewoon een geweldige game. De wereld wordt fantastisch neergezet, heeft extreem veel diepgang en voelt gewoon echt aan. Je hebt leuke metgezellen en je neemt het op tegen een complexe antagonist, waarbij niets is wat het lijkt (tenzij je bekend bent met de serie uiteraard
).Dit was even een korte eerste impressie, want ik heb nog twee games te gaan. Op naar Mass Effect 2!
5
geplaatst: 31 mei 2021, 00:19 uur
Na zo'n 24 uur heb ik vandaag ook de credits voorbij zien rollen voor het eerste deel uit de trilogie. Het was weer leuk om het spel opnieuw te ervaren met wat verbeteringen, maar naar het einde toe waren er wel een aantal punten waar ik me aan begon te irriteren. Met name de copy/paste omgevingen en de uncharted planets waar weinig interessants te vinden is en rondrijden in de Mako als een echte klus voelt.
Gelijk vandaag aan deel 2 begonnen en ik heb weer veel zin om mijn squad op te bouwen en de vele side quests af te ronden!
Gelijk vandaag aan deel 2 begonnen en ik heb weer veel zin om mijn squad op te bouwen en de vele side quests af te ronden!
2
geplaatst: 1 juni 2021, 11:39 uur
Ik ben er ook aan begonnen en met inmiddels 6 uur op de teller ben ik pas vertrokken uit de citadel.
Voor mijn gevoel is de game dus immens groot maar als ik bij jullie lees dat het binnen 30 uur is uitgespeeld dan vind ik dat juist vrij kort... Of rushen jullie er doorheen en speel ik heel traag?
Trouwens erg toffe game, ondanks dat het wel echt aanvoelt als een game van ca. 15 jaar oud. Maar daar moet je doorheen kijken vind ik.
Voor mijn gevoel is de game dus immens groot maar als ik bij jullie lees dat het binnen 30 uur is uitgespeeld dan vind ik dat juist vrij kort... Of rushen jullie er doorheen en speel ik heel traag?
Trouwens erg toffe game, ondanks dat het wel echt aanvoelt als een game van ca. 15 jaar oud. Maar daar moet je doorheen kijken vind ik.
4
geplaatst: 1 juni 2021, 19:55 uur
richiedoom ja als je alles van deel 1 een beetje snel wilt doen dan zit je rond de 30 uur. Ik heb zelfs weer vrijwel alle assignments gedaan (side quests). Maar vloog er nu wel veel sneller doorheen dan de 1e keer, puur omdat je zaken herkent en gewend bent aan de gameplay. Dus ik zou zeggen neem rustig de tijd voor alles, verdient deze game ook.
3
geplaatst: 2 juli 2021, 12:46 uur
Even een kleine update van mijn kant: Vorige week heb ik Mass Effect 2 helemaal doorgespeeld (grotendeels op de OG Xbox One en de laatste 10 uur op de Series X) en ook die ervaring was weer fantastisch. Ik merkte overigens dat het wegvallen van de dialogen op de Series X niet aanwezig is. Probleem lijkt dus bij de oude hardware te liggen.
Ik heb ME2 een avondje op een 4K TV met HDR gespeeld (speel zelf nog op een Full HD TV) en dat zag er echt heel erg goed uit allemaal. Het had voor mij niet genoeg meerwaarde om gelijk naar de winkel te rennen voor een dergelijke televisie/monitor, maar wel heel mooi om te zien.
Ben nu zo'n 5 uur onderweg in deel 3 en als ik die helemaal heb doorgespeeld zal ik eens een lange impressie schrijven over de Legendary Edition.
Ik heb ME2 een avondje op een 4K TV met HDR gespeeld (speel zelf nog op een Full HD TV) en dat zag er echt heel erg goed uit allemaal. Het had voor mij niet genoeg meerwaarde om gelijk naar de winkel te rennen voor een dergelijke televisie/monitor, maar wel heel mooi om te zien.
Ben nu zo'n 5 uur onderweg in deel 3 en als ik die helemaal heb doorgespeeld zal ik eens een lange impressie schrijven over de Legendary Edition.
1
geplaatst: 2 juli 2021, 14:44 uur
Nice! Dankzij het EK voetbal zit gamen bij mij wat op een laag pitje de laatste weken. Nog steeds in het begin van deeltje 2 dus. Benieuwd naar je uiteindelijke review!
7
geplaatst: 19 juli 2021, 23:21 uur
"Shepard doesn't have a half brother named Sheppy the Volus"
Mass Effect is een van mijn favoriete gameseries. Ik heb de trilogie al zo vaak doorgespeeld dat ik sommige dialogen volledig uit mijn hoofd ken. Na het voor mij ietwat teleurstellende Mass Effect: Andromeda, bleef het angstvallig stil rondom de franchise. En daar was dan ineens Mass Effect Legendary Edition (vanaf nu simpelweg LE); een collectie die niet alleen de drie hoofdgames en alle DLC combineert, maar ook een hele reeks (grafische) verbeteringen doorvoert.
Deze verbeteringen zal je voornamelijk in het eerste deel van de reeks zien. Dat was ook wel nodig, want het origineel werd geplaagd door onder meer verouderde gameplay, missende textures en een Mako die meer weg had van een stuiterbal dan een ruimtetank. BioWare heeft deze zaken met beide handen aangepakt in LE, waardoor deze versie van Mass Effect de beste manier is om jezelf in de trilogie te storten.
Toch zijn er ook dingen waar men niks aan heeft gedaan. De verschillende gebieden waar de side quests je brengen zijn nog steeds dezelfde 'arena's' die elke keer worden hergebruikt. De ene keer staat er een doos hier en de andere keer daar, maar de omgevingen blijven als kopieer- en plakwerk aanvoelen. Dit is vooral vreemd als je nagaat dat de boss arena op Noveria wel helemaal is aangepast. Het had BioWare gesierd als men dat voor alle omgevingen had gedaan, maar daar zal wel geen tijd voor zijn geweest.
De kracht van het eerste deel zit hem in de fantastische manier waarop de wereld van Mass Effect wordt neergezet. De verschillende buitenaardse rassen voelen realistisch aan en je ziet dat over bijna alles is nagedacht. Je eerste bezoek aan de Citadel, de verschillende teamgenoten die je oppikt, de openbaring van de Reapers, het zijn allemaal gebeurtenissen die je voorgoed bij blijven.
Mass Effect 2 borduurt hierop voort en doet er nog een schepje bovenop. Het is van begin tot eind een epische reis waarin je een (nog groter) team moet samenstellen om het volgende gevaar te stoppen. Dit alles komt samen in een van de meest epische laatste missies die ik ooit heb gespeeld. ME2 blijft mijn favoriete deel uit de serie.
In LE is er niet heel veel anders aan deel 2. De game is grafisch wat opgepoetst en sommige camerastandpunten zijn aangepast, maar het is eigenlijk gewoon de game zoals hij was. Dat is in principe geen probleem, want de gameplay en de omgeving zijn gewoon goed. Het is alleen jammer dat de bugs (vooral met de camera) uit het origineel ook in LE aanwezig zijn. Die had men er wel even uit kunnen halen. Daarnaast is het jammer dat de wapens die jij en je squad gebruiken (overigens ook een dingetje in deel 3) vaak niet overeenkomen met de wapens in bepaalde scenes. Daar had ook wel iets aan gedaan mogen worden.
Dan komt Mass Effect 3… Ik heb een beetje een haat-liefdeverhouding met het derde deel. Aan de ene kant is ook dit weer een epische reis waarin Shepard en de rest van de personages nóg levendiger aanvoelen dan ooit te voren. De combat is fantastisch en grafisch is het een genot. Aan de andere kant is het einde een van de grootste anticlimaxen in videogames. Ook nu vroeg ik me weer af: heb ik hier nu bijna 120 uur naartoe gewerkt? Het is zeker niet slecht, maar voor mijn gevoel had het veel beter kunnen zijn. Laten we maar zeggen dat de reis belangrijker is dan de bestemming.
Je merkt in deel drie ook dat de RPG-elementen flink naar de achtergrond zijn gedrukt. Je hebt vaak maar twee dialoogkeuzes en zelfs keuzes die meer richting de diepgang neigen, worden in veel gevallen afgekapt. Ik ben wel heel blij dat die onnozele 'Galactic Readiness' uit het origineel hier niet meer aanwezig is. Kon ook niet anders, want de multiplayer zit er niet in. De keuze om een multiplayer invloed te laten uitoefenen op een singleplayer RPG, heb ik altijd al volslagen idioot gevonden.
Verder ben ik ook zeer te spreken over het feit dat je de hele trilogie als de iconische Femshep (die pas werd geïntroduceerd in ME3) kan spelen. Ik ben een groot liefhebber van Jennifer Hale en je hoort haar elke game groeien in haar rol. Mark Meer blijft een beetje op hetzelfde (lees wel hoge) niveau. Daarnaast is het wisselen tussen de games heel handig met de overkoepelende launcher en zijn de laadtijden (vooral op de Series X) lekker kort.
Er is uiteraard veel meer te zeggen over Mass Effect Legendary Edition, maar dan wordt dit bericht wel héél erg lang. Nu rest de vraag: is deze bundel je tijd en geld waard? Voor zowel de liefhebbers als de nieuwkomers is daar maar een antwoord op: absoluut.
Degene die terugkeert zal een mooie herinneringsreis maken, waarbij vooral de eerste Mass Effect je beter gaat bevallen dan het origineel uit 2007. Voor de rest is er eigenlijk geen reden meer om Mass Effect niet te hebben gespeeld. Het is een epische trilogie die zich kan meten met de grootste sciencefiction franchises en je krijgt de ultieme versie van alle drie de games en hun DLC in één goedkoop pakketje. Wat wil je nog meer?
Mass Effect Legendary Edition is een fantastische bundel waar veel liefde inzit. Wat mij betreft is de LE van de eerste Mass Effect de enige (goede) manier om de trilogie te beginnen en er zijn mooie (visuele) aanpassingen gemaakt in de games. Toch blijft het jammer dat de omgevingen in ME1 niet onder handen zijn genomen en dat de trilogie nog bugs heeft die ook al in de originele versies zaten. Dit, in combinatie met het teleurstellende einde van Mass Effect 3, maakt de Mass Effect Legendary Edition net geen perfecte bundel. Het is een fantastische ervaring, maar niet genoeg voor 5*. Daarom een dikke 4,5* van mijn kant.
Mass Effect is een van mijn favoriete gameseries. Ik heb de trilogie al zo vaak doorgespeeld dat ik sommige dialogen volledig uit mijn hoofd ken. Na het voor mij ietwat teleurstellende Mass Effect: Andromeda, bleef het angstvallig stil rondom de franchise. En daar was dan ineens Mass Effect Legendary Edition (vanaf nu simpelweg LE); een collectie die niet alleen de drie hoofdgames en alle DLC combineert, maar ook een hele reeks (grafische) verbeteringen doorvoert.
Deze verbeteringen zal je voornamelijk in het eerste deel van de reeks zien. Dat was ook wel nodig, want het origineel werd geplaagd door onder meer verouderde gameplay, missende textures en een Mako die meer weg had van een stuiterbal dan een ruimtetank. BioWare heeft deze zaken met beide handen aangepakt in LE, waardoor deze versie van Mass Effect de beste manier is om jezelf in de trilogie te storten.
Toch zijn er ook dingen waar men niks aan heeft gedaan. De verschillende gebieden waar de side quests je brengen zijn nog steeds dezelfde 'arena's' die elke keer worden hergebruikt. De ene keer staat er een doos hier en de andere keer daar, maar de omgevingen blijven als kopieer- en plakwerk aanvoelen. Dit is vooral vreemd als je nagaat dat de boss arena op Noveria wel helemaal is aangepast. Het had BioWare gesierd als men dat voor alle omgevingen had gedaan, maar daar zal wel geen tijd voor zijn geweest.
De kracht van het eerste deel zit hem in de fantastische manier waarop de wereld van Mass Effect wordt neergezet. De verschillende buitenaardse rassen voelen realistisch aan en je ziet dat over bijna alles is nagedacht. Je eerste bezoek aan de Citadel, de verschillende teamgenoten die je oppikt, de openbaring van de Reapers, het zijn allemaal gebeurtenissen die je voorgoed bij blijven.
Mass Effect 2 borduurt hierop voort en doet er nog een schepje bovenop. Het is van begin tot eind een epische reis waarin je een (nog groter) team moet samenstellen om het volgende gevaar te stoppen. Dit alles komt samen in een van de meest epische laatste missies die ik ooit heb gespeeld. ME2 blijft mijn favoriete deel uit de serie.
In LE is er niet heel veel anders aan deel 2. De game is grafisch wat opgepoetst en sommige camerastandpunten zijn aangepast, maar het is eigenlijk gewoon de game zoals hij was. Dat is in principe geen probleem, want de gameplay en de omgeving zijn gewoon goed. Het is alleen jammer dat de bugs (vooral met de camera) uit het origineel ook in LE aanwezig zijn. Die had men er wel even uit kunnen halen. Daarnaast is het jammer dat de wapens die jij en je squad gebruiken (overigens ook een dingetje in deel 3) vaak niet overeenkomen met de wapens in bepaalde scenes. Daar had ook wel iets aan gedaan mogen worden.
Dan komt Mass Effect 3… Ik heb een beetje een haat-liefdeverhouding met het derde deel. Aan de ene kant is ook dit weer een epische reis waarin Shepard en de rest van de personages nóg levendiger aanvoelen dan ooit te voren. De combat is fantastisch en grafisch is het een genot. Aan de andere kant is het einde een van de grootste anticlimaxen in videogames. Ook nu vroeg ik me weer af: heb ik hier nu bijna 120 uur naartoe gewerkt? Het is zeker niet slecht, maar voor mijn gevoel had het veel beter kunnen zijn. Laten we maar zeggen dat de reis belangrijker is dan de bestemming.
Je merkt in deel drie ook dat de RPG-elementen flink naar de achtergrond zijn gedrukt. Je hebt vaak maar twee dialoogkeuzes en zelfs keuzes die meer richting de diepgang neigen, worden in veel gevallen afgekapt. Ik ben wel heel blij dat die onnozele 'Galactic Readiness' uit het origineel hier niet meer aanwezig is. Kon ook niet anders, want de multiplayer zit er niet in. De keuze om een multiplayer invloed te laten uitoefenen op een singleplayer RPG, heb ik altijd al volslagen idioot gevonden.
Verder ben ik ook zeer te spreken over het feit dat je de hele trilogie als de iconische Femshep (die pas werd geïntroduceerd in ME3) kan spelen. Ik ben een groot liefhebber van Jennifer Hale en je hoort haar elke game groeien in haar rol. Mark Meer blijft een beetje op hetzelfde (lees wel hoge) niveau. Daarnaast is het wisselen tussen de games heel handig met de overkoepelende launcher en zijn de laadtijden (vooral op de Series X) lekker kort.
Er is uiteraard veel meer te zeggen over Mass Effect Legendary Edition, maar dan wordt dit bericht wel héél erg lang. Nu rest de vraag: is deze bundel je tijd en geld waard? Voor zowel de liefhebbers als de nieuwkomers is daar maar een antwoord op: absoluut.
Degene die terugkeert zal een mooie herinneringsreis maken, waarbij vooral de eerste Mass Effect je beter gaat bevallen dan het origineel uit 2007. Voor de rest is er eigenlijk geen reden meer om Mass Effect niet te hebben gespeeld. Het is een epische trilogie die zich kan meten met de grootste sciencefiction franchises en je krijgt de ultieme versie van alle drie de games en hun DLC in één goedkoop pakketje. Wat wil je nog meer?
Mass Effect Legendary Edition is een fantastische bundel waar veel liefde inzit. Wat mij betreft is de LE van de eerste Mass Effect de enige (goede) manier om de trilogie te beginnen en er zijn mooie (visuele) aanpassingen gemaakt in de games. Toch blijft het jammer dat de omgevingen in ME1 niet onder handen zijn genomen en dat de trilogie nog bugs heeft die ook al in de originele versies zaten. Dit, in combinatie met het teleurstellende einde van Mass Effect 3, maakt de Mass Effect Legendary Edition net geen perfecte bundel. Het is een fantastische ervaring, maar niet genoeg voor 5*. Daarom een dikke 4,5* van mijn kant.
1
geplaatst: 22 oktober 2021, 22:26 uur
Het aanvankelijke plan was om nog een tijdje te wachten op een nog lekkerdere sale maar ik zocht een spel dat ik lekker door kan spelen zonder teveel adrenaline en voor 45 euries ben ik toch gezwicht om deze heerlijke reeks voor een derde keer te gaan spelen. Met name het eerste deel is toch wel de kers op de slagroom omdat deze gerevamped is. Hij ziet er erg goed uit en wat klinkt hij nog steeds geweldig, geluidseffecten zijn gewoon top, naast de dikke synth soundtrack.
En nu ik het net een beetje gespeeld heb merk ik hoe goed het verhaal verteld wordt, echt een master class story telling. Zoals enkel Bioware dit kon toen. En waar nog steeds niet aan getipt wordt.
Mass Effect was meteen ook een gloednieuwe IP met een zeer rijke, volledige spelwereld vol alien rassen, lore, biotics (paranormale krachten) en futuristische technologie. Echt een soort Star Trek maar met een meer militaristische inslag.
Wordt genieten de komende tijd! Laat die winter maar komen, lekker met Shepard en co into de galaxy.
En nu ik het net een beetje gespeeld heb merk ik hoe goed het verhaal verteld wordt, echt een master class story telling. Zoals enkel Bioware dit kon toen. En waar nog steeds niet aan getipt wordt.
Mass Effect was meteen ook een gloednieuwe IP met een zeer rijke, volledige spelwereld vol alien rassen, lore, biotics (paranormale krachten) en futuristische technologie. Echt een soort Star Trek maar met een meer militaristische inslag.
Wordt genieten de komende tijd! Laat die winter maar komen, lekker met Shepard en co into de galaxy.
1
geplaatst: 13 november 2021, 00:38 uur
Het gaat mij te ver om te wachten totdat ik meteen de hele trilogy kan reviewen, zeker omdat delen 2 en 3 weinig aangepast zijn. Vooral dit eerste deel heeft een enorme facelift gekregen. Net heb ik dit eerste deel opnieuw uitgespeeld. Voor mij de derde keer.
De eerste was nog op mijn kleine 4:3 tv-tje, de tweede was nog steeds xbox360 maar op een 16:9 flatscreen. En nu PS4 met verbeterde graphics en natuurlijk veel kortere laadtijden. Uiteraard betekent dit ook minder kletspraatjes in de lift tussen je crewleden dus eigenlijk is die ouwe game nog steeds wel relevant.
Grafisch maakt het erg veel indruk, nu nog door scherper geremastered beeld. De ontwerpen zijn grandioos. Hier en daar zie je wel wat onbedoelde, de huid van Anderson ziet er niet zo gezond uit bijvoorbeeld.
Maar wat een vet spel blijft het. Het verhaal staat als een huis. Ook nu was ik van begin tot eind geboeid. Normaal ben ik super ongeduldig met cutscenes maar hier wilde ik, als het om het hoofdplot ging, graag meer weten. De game steekt hier met kop en schouders uit boven andere spellen voor mij.
OK, een minder punt zijn de erg karig uitgewerkte side quests, waar vaak nog niet eens een cutscene vanaf kan of een echt toffe beloning. Die side quests voelen echt als vulsel en zijn in het ergste geval zo van verzamel 15 of 20 stuks van dit of dat. Dit is hier veel erger dan in de vervolgen. Maar je kunt ze overslaan en dan ben je nog steeds wel 30 uur zoet.
Wat ik wel raar vond is dat je niet kunt kiezen welke skills je tot je beschikking hebt als het aantal slots hiervoor nog beperkt is. Althans dat idee had ik maar ik kan me vergissen.
Te saai zijn ook nog steeds al die genummerde wapens en andere gear. Een hoop statistiekjes maar echt iets markants hebben ze nooit. Het vinden ervan geeft daardoor nooit echt een kick. Minder was meer geweest, net als fantasierijkere namen ervoor. En ze hebben weinig gedaan aan het uiterlijk van deze gear, pistolen hebben bijvoorbeeld onderling geen verschil in uiterlijk. Allemaal dingen die in deel 2 echt ook sterk verbeterd waren.
Het Citadel gedeelte haalt vaart uit het spel en het is onduidelijk waar bepaalde bestemmingen te vinden zijn. Bijvoorbeeld hoe je terug kan naar je schip is niet altijd duidelijk.
Verder kwam ik een rare bug tegen op Ilos. Rij met de Mako richting dat krachtveld en je valt door de grond heen en blijft ergens op die planeet rondzweven...rrrraarrrr.
Stemacteurs zijn erg goed. De stemacteur van Saren steelt de show maar ook Garrus, Tali en Wrex hebben zeer markante stemmen....en Shepard zelf wordt ook goed vertolkt. Een flinke berg SF fan service is te vinden in de stemmenafdeling want we horen:
-The Thing's Keith David (in Halo ook te horen, hier kapitein Anderson);
-Robot Chicken lolbroek Seth Greene (Joker);
-Marina Sirtis (Troy in Star Trek TNG, hier Matriarch Benezia);
-Lance Henriksen (de robot in Aliens, hier als Admiral Hackett die je alleen hoort maar nooit ziet).
Destijds nog vrij vernieuwend was ook de optie een romance te beginnen. Wie echt kapitein Krik wil uithangen speelt het beste de mannelijke Shepard en papt dan aan met zowel Ashley als Liara dit leidt tot een zeer vermakelijke cutscene.
De soundtrack: fantastisch. Geluidseffecten zijn bruut, de synth muziek is wel erg goed door het hele spel. De song van de eind credits, Jack Wall & Sam Hulick - Faunts is dan de slagroom op een toch al heel lekkere taart.
De gameplay is natuurlijk erg belangrijk. En zeker, deze gameplay kan voor huidige maatstaven wat houterig zijn, zelfs na de upgrade voor deze editie, maar het is nog steeds erg leuk te spelen en duidelijk verbeterd zodat het meer lijkt op de vervolgen (die toch nog steeds soepeler aanvoelen). De Mako is ook een fijn bestuurbaar voertuig en het knallen op de synthetische Geth biedt een aardige variatie.
Ik ben blij dat ik dankzij de Legendary Edition toch weer verleid ben geweest tot het spelen van deze klassieker want het blijft gewoon een kanjer, ondanks de gebreken en ik had niet verwacht dat een 3e tour me weer zo zou bevredigen.
De eerste was nog op mijn kleine 4:3 tv-tje, de tweede was nog steeds xbox360 maar op een 16:9 flatscreen. En nu PS4 met verbeterde graphics en natuurlijk veel kortere laadtijden. Uiteraard betekent dit ook minder kletspraatjes in de lift tussen je crewleden dus eigenlijk is die ouwe game nog steeds wel relevant.
Grafisch maakt het erg veel indruk, nu nog door scherper geremastered beeld. De ontwerpen zijn grandioos. Hier en daar zie je wel wat onbedoelde, de huid van Anderson ziet er niet zo gezond uit bijvoorbeeld.
Maar wat een vet spel blijft het. Het verhaal staat als een huis. Ook nu was ik van begin tot eind geboeid. Normaal ben ik super ongeduldig met cutscenes maar hier wilde ik, als het om het hoofdplot ging, graag meer weten. De game steekt hier met kop en schouders uit boven andere spellen voor mij.
OK, een minder punt zijn de erg karig uitgewerkte side quests, waar vaak nog niet eens een cutscene vanaf kan of een echt toffe beloning. Die side quests voelen echt als vulsel en zijn in het ergste geval zo van verzamel 15 of 20 stuks van dit of dat. Dit is hier veel erger dan in de vervolgen. Maar je kunt ze overslaan en dan ben je nog steeds wel 30 uur zoet.
Wat ik wel raar vond is dat je niet kunt kiezen welke skills je tot je beschikking hebt als het aantal slots hiervoor nog beperkt is. Althans dat idee had ik maar ik kan me vergissen.
Te saai zijn ook nog steeds al die genummerde wapens en andere gear. Een hoop statistiekjes maar echt iets markants hebben ze nooit. Het vinden ervan geeft daardoor nooit echt een kick. Minder was meer geweest, net als fantasierijkere namen ervoor. En ze hebben weinig gedaan aan het uiterlijk van deze gear, pistolen hebben bijvoorbeeld onderling geen verschil in uiterlijk. Allemaal dingen die in deel 2 echt ook sterk verbeterd waren.
Het Citadel gedeelte haalt vaart uit het spel en het is onduidelijk waar bepaalde bestemmingen te vinden zijn. Bijvoorbeeld hoe je terug kan naar je schip is niet altijd duidelijk.
Verder kwam ik een rare bug tegen op Ilos. Rij met de Mako richting dat krachtveld en je valt door de grond heen en blijft ergens op die planeet rondzweven...rrrraarrrr.
Stemacteurs zijn erg goed. De stemacteur van Saren steelt de show maar ook Garrus, Tali en Wrex hebben zeer markante stemmen....en Shepard zelf wordt ook goed vertolkt. Een flinke berg SF fan service is te vinden in de stemmenafdeling want we horen:
-The Thing's Keith David (in Halo ook te horen, hier kapitein Anderson);
-Robot Chicken lolbroek Seth Greene (Joker);
-Marina Sirtis (Troy in Star Trek TNG, hier Matriarch Benezia);
-Lance Henriksen (de robot in Aliens, hier als Admiral Hackett die je alleen hoort maar nooit ziet).
Destijds nog vrij vernieuwend was ook de optie een romance te beginnen. Wie echt kapitein Krik wil uithangen speelt het beste de mannelijke Shepard en papt dan aan met zowel Ashley als Liara dit leidt tot een zeer vermakelijke cutscene.
De soundtrack: fantastisch. Geluidseffecten zijn bruut, de synth muziek is wel erg goed door het hele spel. De song van de eind credits, Jack Wall & Sam Hulick - Faunts is dan de slagroom op een toch al heel lekkere taart.
De gameplay is natuurlijk erg belangrijk. En zeker, deze gameplay kan voor huidige maatstaven wat houterig zijn, zelfs na de upgrade voor deze editie, maar het is nog steeds erg leuk te spelen en duidelijk verbeterd zodat het meer lijkt op de vervolgen (die toch nog steeds soepeler aanvoelen). De Mako is ook een fijn bestuurbaar voertuig en het knallen op de synthetische Geth biedt een aardige variatie.
Ik ben blij dat ik dankzij de Legendary Edition toch weer verleid ben geweest tot het spelen van deze klassieker want het blijft gewoon een kanjer, ondanks de gebreken en ik had niet verwacht dat een 3e tour me weer zo zou bevredigen.
2
geplaatst: 7 december 2021, 23:57 uur
Inmiddels al meer dan 45 uur genoten van Mass Effect 2. Ook al speel ik het voor de derde keer en is het al meer dan 10 jaar oud, het blijft verbazingwekkend goed. Enorm groot ook doordat alle DLC geintegreerd is en dat was best wel veel, wist indertijd ook mijn bankrekening. Een paar imperfecties (simpel getekende gezichten, powers die soms niet werken, kleine bugjes) maar een ongelooflijk goed spel. Ik denk dat ik hem zeker deze maand voltooid heb en dan is het tijd even stil te staan bij dit monumentale meesterwerk.
2
geplaatst: 10 december 2021, 21:06 uur
Mijn review staat hierboven van deel 1 al maar ik vind het niet te doen alle 3 de delen eventjes in 1x te beschrijven. Dus hier het vervolg, over ME 2.
Wow, wat een ervaring weer. Deel 2 net uitgespeeld met zeker 55 uur op de klok inclusief alle DLC en zijmissies. Tijd om het even op een rijtje te zetten.
Gevoel blijft een belangrijk component in spellen. Bij dit spel wordt je soms echt gedwongen best lastige beslissingen te nemen maar ook weten de geweldige muziek en geluidseffecten een sterke sfeer neer te zetten die je echt transporteert. Daarnaast is de gameplay simpelweg erg leuk en verslavend om te spelen. Bovendien zijn omgevingen en vijanden ontzettend gevarieerd, naast de vele manieren om ze te verschalken.
Natuurlijk heeft deze dijk van een klassieker ook minpuntjes, geen spel is perfect. Maar het is echt marginaal. Wat ik miste was de mogelijkheid om wapens wat meer te modden en te kunnen zien hoeveel schade ze doen. Nu moet je zelf maar uitproberen welke je het prettigst vind, ook niet verkeerd op zich want anders ga je puur naar de stats zitten kijken.
De cinematisch aandoende cutscenes zijn ontzettend goed gedaan, hoewel je nog wel foutjes aantreft, handen die door schouders heen gaan bijvoorbeeld. Klein minpuntje is nog dat je in de cutscenes een assault rifle vasthoudt. Wat niet klopte met mijn karakter die mocht ze niet eens vasthouden.
Want helaas in mij klasse mocht ik geen sniper rifle hanteren of assault rifle, wapens die ik in deel 1 heb gebruikt maar ook in deel 3 zeker weer wil benutten door de soepelere gameplay. Wel heb ik brute Biotics kunnen gebruiken: Heavy Charge, Pull en Shockwave. Voor een deel door extra investeringen om powers erbij te leren.
Wat de wapens betreft: qua submachine guns ben ik vooral fan geweest van de Locust en zag ik geen voordeel van de Tempest: leek hetzelfde met iets minder range en acuratesse. Zeker met Incendiary Ammo is de Locust een erg sterk wapen hoewel ik graag switchte met Shotgun (ik mocht door een modificatie de Krogan wapen gebruiken) of de Hand Cannon (de laser sight van de Phalanx is lekker, Carnifex was ook prima). Onder de Heavy Weapons werd de Collector Beam erg snel een favoriet van me, veel van de andere wapens vond ik veel te traag met vuren.
Voor je pantser heb je niet meer dan een aantal keuzes die voor 10 of 15% verschil kunnen maken in aanval of verdediging. De echte RPG fans zullen dus de nodige gesleutel aan karakters missen.
Maar die karakters zijn zoveel beter geschreven dan in veel andere RPG spellen. De loyalty missies kunnen kort zijn maar zorgen ook voor meer diepgang in elk karakter. De uitstekende stemacteurs en effecten in hun stemmen (zoals bij Tali, Thane, Legion) voegen hier veel aan toe. Het is bijna onmogelijk een favoriet te noemen: maar het tofste vond ik de reunie met Garrus en de loyalty missies van Samara, Jacob en Legion.
En wat maakt het uit dat het geen pure RPG is? Het is namelijk een erg goede shooter met veel toffe superkrachten die je in veel standaard schietspellen niet hebt. Je ziet het niet vaak, maar bijv. Second Sight is een ouwe Xbox klassieker die dit ook had en die was ook erg vermakelijk. Vuurwapens in combinatie met paranormale krachten is een gouden combinatie. Natuurlijk kon je dit meer recentelijk ook in Control ervaren.
De efficient korte duur van veel missies vind ik ook wel een sterk punt van het spel. Ook als je maar een half uurtje hebt kun je even heerlijk een Mass Effect 2 missie doen. Het voelt ook altijd belonend.
Het planeet scannen...is wat minder spannend maar ach het gaat lekker soepel als je daar eenmaal een upgrade voor hebt kunnen kopen. Dus ga het vooral doen als je die eenmaal verworven hebt.
Verder zijn er planeten waar je door scannen extra missies ontdekt dus het is voor wie niet teveel een walkthrough wil benutten toch een aardige grabbelton met verassingen.
Er zijn nog wat kleine missies (Project Firewalker) met de nieuwe zwevende variant op de Mako, de Hammerhead.
Grafisch is het spel een parel waarbij enkel de wat simpele gezichtjes gedateerd over komen, met name Miranda, toch de seksbom van Cerberus, komt popperig over met die eeuwige beitelgrijns.
De suicide mission op het einde voelt epic en zal menig speler niet ongeroerd laten.
Wow, wat een ervaring weer. Deel 2 net uitgespeeld met zeker 55 uur op de klok inclusief alle DLC en zijmissies. Tijd om het even op een rijtje te zetten.
Gevoel blijft een belangrijk component in spellen. Bij dit spel wordt je soms echt gedwongen best lastige beslissingen te nemen maar ook weten de geweldige muziek en geluidseffecten een sterke sfeer neer te zetten die je echt transporteert. Daarnaast is de gameplay simpelweg erg leuk en verslavend om te spelen. Bovendien zijn omgevingen en vijanden ontzettend gevarieerd, naast de vele manieren om ze te verschalken.
Natuurlijk heeft deze dijk van een klassieker ook minpuntjes, geen spel is perfect. Maar het is echt marginaal. Wat ik miste was de mogelijkheid om wapens wat meer te modden en te kunnen zien hoeveel schade ze doen. Nu moet je zelf maar uitproberen welke je het prettigst vind, ook niet verkeerd op zich want anders ga je puur naar de stats zitten kijken.
De cinematisch aandoende cutscenes zijn ontzettend goed gedaan, hoewel je nog wel foutjes aantreft, handen die door schouders heen gaan bijvoorbeeld. Klein minpuntje is nog dat je in de cutscenes een assault rifle vasthoudt. Wat niet klopte met mijn karakter die mocht ze niet eens vasthouden.
Want helaas in mij klasse mocht ik geen sniper rifle hanteren of assault rifle, wapens die ik in deel 1 heb gebruikt maar ook in deel 3 zeker weer wil benutten door de soepelere gameplay. Wel heb ik brute Biotics kunnen gebruiken: Heavy Charge, Pull en Shockwave. Voor een deel door extra investeringen om powers erbij te leren.
Wat de wapens betreft: qua submachine guns ben ik vooral fan geweest van de Locust en zag ik geen voordeel van de Tempest: leek hetzelfde met iets minder range en acuratesse. Zeker met Incendiary Ammo is de Locust een erg sterk wapen hoewel ik graag switchte met Shotgun (ik mocht door een modificatie de Krogan wapen gebruiken) of de Hand Cannon (de laser sight van de Phalanx is lekker, Carnifex was ook prima). Onder de Heavy Weapons werd de Collector Beam erg snel een favoriet van me, veel van de andere wapens vond ik veel te traag met vuren.
Voor je pantser heb je niet meer dan een aantal keuzes die voor 10 of 15% verschil kunnen maken in aanval of verdediging. De echte RPG fans zullen dus de nodige gesleutel aan karakters missen.
Maar die karakters zijn zoveel beter geschreven dan in veel andere RPG spellen. De loyalty missies kunnen kort zijn maar zorgen ook voor meer diepgang in elk karakter. De uitstekende stemacteurs en effecten in hun stemmen (zoals bij Tali, Thane, Legion) voegen hier veel aan toe. Het is bijna onmogelijk een favoriet te noemen: maar het tofste vond ik de reunie met Garrus en de loyalty missies van Samara, Jacob en Legion.
En wat maakt het uit dat het geen pure RPG is? Het is namelijk een erg goede shooter met veel toffe superkrachten die je in veel standaard schietspellen niet hebt. Je ziet het niet vaak, maar bijv. Second Sight is een ouwe Xbox klassieker die dit ook had en die was ook erg vermakelijk. Vuurwapens in combinatie met paranormale krachten is een gouden combinatie. Natuurlijk kon je dit meer recentelijk ook in Control ervaren.
De efficient korte duur van veel missies vind ik ook wel een sterk punt van het spel. Ook als je maar een half uurtje hebt kun je even heerlijk een Mass Effect 2 missie doen. Het voelt ook altijd belonend.
Het planeet scannen...is wat minder spannend maar ach het gaat lekker soepel als je daar eenmaal een upgrade voor hebt kunnen kopen. Dus ga het vooral doen als je die eenmaal verworven hebt.
Verder zijn er planeten waar je door scannen extra missies ontdekt dus het is voor wie niet teveel een walkthrough wil benutten toch een aardige grabbelton met verassingen.
Er zijn nog wat kleine missies (Project Firewalker) met de nieuwe zwevende variant op de Mako, de Hammerhead.
Grafisch is het spel een parel waarbij enkel de wat simpele gezichtjes gedateerd over komen, met name Miranda, toch de seksbom van Cerberus, komt popperig over met die eeuwige beitelgrijns.
De suicide mission op het einde voelt epic en zal menig speler niet ongeroerd laten.
2
geplaatst: 18 december 2021, 19:12 uur
Inmiddels behoorlijk ver in deel 3, waarvoor ook de nodige DLC uitkwam dus qua omvang doet het niet onder voor ME2...die is dus fors! Laat niemand de pret bederven door klachten over een tegenvallend einde, de rit ernaar toe is namelijk hoe dan ook geweldig. Blij dat ik de hele reeks nog eens over doe want het is merendeels echt genieten.
2
geplaatst: 20 december 2021, 12:39 uur
Dit ook weer opgepakt als in verder gegaan met deel 2 en tja dit blijft echt genieten geblazen. De nieuwe Halo campaign is ook leuk maar staat toch in een schril contrast met games als deze. Deeltje 2 is minder opgepoetst dan deel 1 maar enkele vergezichten/achtergronden zijn toch wel een stukkie beter. Genoten gisteravond.
3
geplaatst: 7 januari 2022, 01:19 uur
Net deel 3 voltooid, grotendeels op Hardcore gespeeld (hier en daar liep ik te vaak vast en deed ik even een tandje terug naar normaal). Echt een waardig einde hoor. Nadat het spel uitkwam was er veel teleurstelling over dat einde maar ze hebben hier eigenlijk goed naar geluisterd door een mooie epiloog toe te voegen. En ik vind het einde eigenlijk perfect, je hebt genoeg keuzes. Dit keer koos ik voor het rechter pad op het einde en dat voelde goed .
ME2 is het populairste maar toch heeft deze ME3 een aantal dingen die ME2 naar de kroon steken
-langste speelduur. Ik heb 60 uur geklokt, toch 5 meer dan ME2;
-meer wapens;
-nog net iets verfijndere gameplay;
-een epischere opzet en een episch einde;
-melee aanvallen, nu ook extra opgevoerde, die ook over halve muurtjes heen kunnen (heel tof gedaan), meer granaten dus je moet soms continue naar nieuwe dekking zoeken;
-geweldige nieuwe vijanden zoals Cerberus troepers met schilden, rookbommen waar je met speciale visors toch doorheen kunt kijken, Brutes, verschrikkelijk sterke Banshees. Ik kon die laatste twee uiteindelijk genoeg aan met de Blood Pack Punisher, een geweldige submachine gun die je tegen panster nog effectiever kunt maken met een aantal speciale ammo typen. Verder was ik enorm fan van de Indra sniper rifle. Die voelde oneerlijk sterk aan vaak, je kon kogels blijven pompen vanaf grote afstand en met behoorlijk grote precisie. Zeer sterke combi van sniper rifle en assault rifle.
Liara en Javik vond ik insane sterk, daarnaast Garrus en James ook geweldig en niemand in de crew was echt slecht maar de balans tussen powers is duidelijk scheef. Wat bijvoorbeeld belachelijk zwak was was mijn Sticky grenade, met een trekrotje deed je nog meer schade. Maar dat gaf niet gezien de zeer sterke Tactical Cloak (fantastisch met melee) die je krijgt als Infiltrator. Incendiary ammo was zo'n beetje de enige ammo die ik miste maar ik kon tenminste Incinerate doen en ik heb vaak James gebruikt om iedereen te laten fikken (na genoeg upgrades van zijn Incendiary ammo). Daarnaast kon ik Turrets hacken met Sabotage, soms nuttig en schilden leegzuigen met Energy Drain (later erbij geregeld in de kamer van dokter Chakwas, eigenlijk weet ik niet welke power ik kwijtraakte dus die zal wel minder belangrijk zijn geweest...).
Powers zijn echt spectaculair om te zien, of het nu om Lift gaat (zie je enkel bij Javik maar de Singularity van Liara doet hetzelfde ongeveer), de effecten Cryo ammo of vuur....geweldig. Het maakt dat ik dit spel echt nog wel een keer wil spelen.
ME2 had mede, maar niet louter, door Kasumi en Zaid, eerder in het spel meer karakters om uit te kiezen en beter gedoseerde missies die je in een kortere tijd voltooid had, zonder het verhaal te haasten. Misschien had ik de volgorde van missies anders moeten nemen maar ik had er lange tijd maar een viertal: Garrus, EDI, James, Liara. Daar kwamen Ashley, Tali en pas heel laat Javik bij. Wel kom je al je vrienden weer tegen uit de eerdere delen, niemand wordt vergeten.
Iets minder is toch het schrijfwerk, veel obligaat en ernstig gedoe in de dialogen over hoeveel doden er wel niet zijn gevallen, natuurlijk begrijpelijk maar je mist een beetje de humor van delen 1 en 2 hoewel bijvoorbeeld de toevoeging van een fysieke EDI echt briljant is.
Wat ik ook nog jammer vond was het ontbreken van de ME2-stijl upgrades. Nu kon je enkel betere wapens e.d. kopen (en dat was een kwestie van versie II, III, IV en dan V kopen...suf dus).
Rondreizen door de galaxy is dit keer niet heel boeiend. Je treft ofwel extra fuel aan ofwel oude artefacten die je dan op de Citadel aan een figuurtje moet geven. Je kunt in de regel geen extra missies unlocken wat het in ME2 zo aanlokkelijk maakte alles te verkennen. Verder een beetje kat en muis met de Reaper schepen, dat leek wel spannend maar was ook een beetje flauw, je mag gewoon overnieuw proberen als je gevangen wordt.
Verder is de grafische stijl wat erg van de felle kleuren en doet deze daardoor soms erg kunstmatig, kauwgomballerig aan. ME2 had wel een wat beter kleurenpalet.
Allemaal nitpicking ME3 is een briljante afsluiting van een briljante serie en ik moet deze reeks (op zijn minst ME2 en 3) toch nog een keer vaker gaan spelen, met zoveel mogelijkheden!
.ME2 is het populairste maar toch heeft deze ME3 een aantal dingen die ME2 naar de kroon steken
-langste speelduur. Ik heb 60 uur geklokt, toch 5 meer dan ME2;
-meer wapens;
-nog net iets verfijndere gameplay;
-een epischere opzet en een episch einde;
-melee aanvallen, nu ook extra opgevoerde, die ook over halve muurtjes heen kunnen (heel tof gedaan), meer granaten dus je moet soms continue naar nieuwe dekking zoeken;
-geweldige nieuwe vijanden zoals Cerberus troepers met schilden, rookbommen waar je met speciale visors toch doorheen kunt kijken, Brutes, verschrikkelijk sterke Banshees. Ik kon die laatste twee uiteindelijk genoeg aan met de Blood Pack Punisher, een geweldige submachine gun die je tegen panster nog effectiever kunt maken met een aantal speciale ammo typen. Verder was ik enorm fan van de Indra sniper rifle. Die voelde oneerlijk sterk aan vaak, je kon kogels blijven pompen vanaf grote afstand en met behoorlijk grote precisie. Zeer sterke combi van sniper rifle en assault rifle.
Liara en Javik vond ik insane sterk, daarnaast Garrus en James ook geweldig en niemand in de crew was echt slecht maar de balans tussen powers is duidelijk scheef. Wat bijvoorbeeld belachelijk zwak was was mijn Sticky grenade, met een trekrotje deed je nog meer schade. Maar dat gaf niet gezien de zeer sterke Tactical Cloak (fantastisch met melee) die je krijgt als Infiltrator. Incendiary ammo was zo'n beetje de enige ammo die ik miste maar ik kon tenminste Incinerate doen en ik heb vaak James gebruikt om iedereen te laten fikken (na genoeg upgrades van zijn Incendiary ammo). Daarnaast kon ik Turrets hacken met Sabotage, soms nuttig en schilden leegzuigen met Energy Drain (later erbij geregeld in de kamer van dokter Chakwas, eigenlijk weet ik niet welke power ik kwijtraakte dus die zal wel minder belangrijk zijn geweest...).
Powers zijn echt spectaculair om te zien, of het nu om Lift gaat (zie je enkel bij Javik maar de Singularity van Liara doet hetzelfde ongeveer), de effecten Cryo ammo of vuur....geweldig. Het maakt dat ik dit spel echt nog wel een keer wil spelen.
ME2 had mede, maar niet louter, door Kasumi en Zaid, eerder in het spel meer karakters om uit te kiezen en beter gedoseerde missies die je in een kortere tijd voltooid had, zonder het verhaal te haasten. Misschien had ik de volgorde van missies anders moeten nemen maar ik had er lange tijd maar een viertal: Garrus, EDI, James, Liara. Daar kwamen Ashley, Tali en pas heel laat Javik bij. Wel kom je al je vrienden weer tegen uit de eerdere delen, niemand wordt vergeten.
Iets minder is toch het schrijfwerk, veel obligaat en ernstig gedoe in de dialogen over hoeveel doden er wel niet zijn gevallen, natuurlijk begrijpelijk maar je mist een beetje de humor van delen 1 en 2 hoewel bijvoorbeeld de toevoeging van een fysieke EDI echt briljant is.
Wat ik ook nog jammer vond was het ontbreken van de ME2-stijl upgrades. Nu kon je enkel betere wapens e.d. kopen (en dat was een kwestie van versie II, III, IV en dan V kopen...suf dus).
Rondreizen door de galaxy is dit keer niet heel boeiend. Je treft ofwel extra fuel aan ofwel oude artefacten die je dan op de Citadel aan een figuurtje moet geven. Je kunt in de regel geen extra missies unlocken wat het in ME2 zo aanlokkelijk maakte alles te verkennen. Verder een beetje kat en muis met de Reaper schepen, dat leek wel spannend maar was ook een beetje flauw, je mag gewoon overnieuw proberen als je gevangen wordt.
Verder is de grafische stijl wat erg van de felle kleuren en doet deze daardoor soms erg kunstmatig, kauwgomballerig aan. ME2 had wel een wat beter kleurenpalet.
Allemaal nitpicking ME3 is een briljante afsluiting van een briljante serie en ik moet deze reeks (op zijn minst ME2 en 3) toch nog een keer vaker gaan spelen, met zoveel mogelijkheden!
0
geplaatst: 10 januari 2022, 00:15 uur
De Legendary Edition staat sinds kort op Game Pass, dus Ajax&Litmanen1 en anderen met een abonnement: grijp je kans .
.
5
geplaatst: 9 september, 12:07 uur
Toch een beetje raar dat de legendary edition als een aparte game aan gamesmeter werd toegevoegd. Het is natuurlijk wel een erg aaneensluitende trilogie, maar de games zijn ooit apart verschenen en zijn ook opzich elk een volledige spelervaring. Anyhow:
Gisteren avond het eerste deel in trilogie voor het eerst uitgespeeld. Ik heb deel 1 nooit gespeeld omdat het aanvankelijk lange tijd een X360 exclusive was. Toen ME2 dan wel ook voor PS3 verscheen wel direct met die begonnen en het heeft toen zo veel indruk op me gemaakt dat het sindsdien een mooie plek in mijn top 10 heeft. Later dan ook ME3 met veel plezier gespeeld, omdat ik het speelde toen de hele controverse alweer voorbij was heb ik ook niet echt een probleem gehad met het (dan wel) aangepaste einde. Eigenlijk snap ik nog steeds niet wat het probleem nu ook weer was, vermoedelijk omdat het grooste probleem tegen die tijd gepatched was.
Nu dan eindelijk in deze vorm deel 1 op de PS4 gespeeld, en wat was het machtig! eigenlijk gewoon als filler gedacht om de tijd tot Starfield (of Baldur's Gate 3) uitkwam te overbruggen, werd het uiteindelijk zo veel meer. Ik had echt niet verwacht dat het me zo zeer zou pakken.
Maar alles zit in de eerste deel goed, ok, de combat is een beetje simpel, je moet eigenlijk niet veel moeite doen, en door de perks te gebruiken wordt het zelfs te makkelijk. Maar ook zo is het een meeslepend onderdeel van de complete ervaring. Er is ook wat veel hergebruik van assets, zo ziet elk gebouw op zowat alle planeten er wat hetzelfde uit, wat een beetje vreemd aandoet. Maar de planeten zelf hebben toch wat mooie verassingen in petto. Blijkbbaar is ook de Mako besturing aangepast, want dit moet nogal een vervelend aspect geweest zijn in het origineel.
En dan het verhaal, dat begint hier al heel erg indringend en de immersie is enorm. Dit is gewoon een SF classic par excellence. Over de karakters nog maar te zwijgen, ieder heeft zijn eigen agenda en instelling ten op zichte van wat er in het universum gebeurt, maar uiteindelijk blijft de samenhoudendheid van de crew de essentie en werkt iedereen overtuigend als team. Tenminste, als je wat paragorn speelt en een beetje rekening houdt met de persoonlijke geschiedenis van de karakters.
Prachtig! Eerst nog even de platinum trophy behalen, iets wat hier erg makkelijk is en dan eens kijken of Starfield hierna geen teleurstelling wordt.
Gisteren avond het eerste deel in trilogie voor het eerst uitgespeeld. Ik heb deel 1 nooit gespeeld omdat het aanvankelijk lange tijd een X360 exclusive was. Toen ME2 dan wel ook voor PS3 verscheen wel direct met die begonnen en het heeft toen zo veel indruk op me gemaakt dat het sindsdien een mooie plek in mijn top 10 heeft. Later dan ook ME3 met veel plezier gespeeld, omdat ik het speelde toen de hele controverse alweer voorbij was heb ik ook niet echt een probleem gehad met het (dan wel) aangepaste einde. Eigenlijk snap ik nog steeds niet wat het probleem nu ook weer was, vermoedelijk omdat het grooste probleem tegen die tijd gepatched was.
Nu dan eindelijk in deze vorm deel 1 op de PS4 gespeeld, en wat was het machtig! eigenlijk gewoon als filler gedacht om de tijd tot Starfield (of Baldur's Gate 3) uitkwam te overbruggen, werd het uiteindelijk zo veel meer. Ik had echt niet verwacht dat het me zo zeer zou pakken.
Maar alles zit in de eerste deel goed, ok, de combat is een beetje simpel, je moet eigenlijk niet veel moeite doen, en door de perks te gebruiken wordt het zelfs te makkelijk. Maar ook zo is het een meeslepend onderdeel van de complete ervaring. Er is ook wat veel hergebruik van assets, zo ziet elk gebouw op zowat alle planeten er wat hetzelfde uit, wat een beetje vreemd aandoet. Maar de planeten zelf hebben toch wat mooie verassingen in petto. Blijkbbaar is ook de Mako besturing aangepast, want dit moet nogal een vervelend aspect geweest zijn in het origineel.
En dan het verhaal, dat begint hier al heel erg indringend en de immersie is enorm. Dit is gewoon een SF classic par excellence. Over de karakters nog maar te zwijgen, ieder heeft zijn eigen agenda en instelling ten op zichte van wat er in het universum gebeurt, maar uiteindelijk blijft de samenhoudendheid van de crew de essentie en werkt iedereen overtuigend als team. Tenminste, als je wat paragorn speelt en een beetje rekening houdt met de persoonlijke geschiedenis van de karakters.
Prachtig! Eerst nog even de platinum trophy behalen, iets wat hier erg makkelijk is en dan eens kijken of Starfield hierna geen teleurstelling wordt.
* denotes required fields.
* denotes required fields.