Doom Eternal: The Ancient Gods - Part Two (2021)

De tweede helft van de DLC. Het maakt het verhaal af van Doom Eternal en het wordt een pittig partijtje vergezocht, maar ja je speelt het niet echt voor het verhaal ten slotte.

Het laatste reguliere level van deze tweede dlc is echt een enorm episch level en wat mij betreft de kers op de taart.

Dit waren good times.

The Ancient Gods part 2 is het slotstuk van de Doom reboot saga. We gaan door waar part 1 eindigde en er is direct een groot verschil te merken. Dit begint namelijk een flink stuk makkelijker. The World Spear heeft als level een prachtige uitstraling (evenals Reclaimed Earth trouwens), maar levert een minder slopende uitdaging dan part 1 deed. Hoewel de nieuwe Screechers daar nog wel wat in kunnen toevoegen voor wie dat wil. Daarnaast worden ook de Armored Baron en de Stone Imp geïntroduceerd. Waarbij de laatste er alleen maar is om de Full Auto mod nuttig te laten zijn. Terug van weggeweest is de purple sludge die ook hier weer irritant is. Het leukste ding is dat we hier eindelijk een vervanger krijgen van de verloren Crucible. Hoewel deze vaker te gebruiken is en veelal als een viering aanvoelt dankzij de verkregen loot. Het zet ook weer de toon van deze dlc in dat opzicht. Nu niet meer constant zweten maar genieten van het overpowered zijn. Reclaimed Earth doet daarin meer van hetzelfde.

Immora levert als laatste level een geweldige opening, het is niet langer jij tegen iedereen, maar je krijgt zowaar een heel leger naast je te zien. Een erg tof moment, waar je verder weinig van terug ziet. Maar dat mag de pret niet drukken want Immora is een heerlijk level om doorheen te vliegen en eentje die ook weer wat uitdagender is dan de vorige twee levels. De onvermijdelijke Bossfight is hier gelukkig wel erg sterk, misschien wel de beste van de serie. Het heeft een heerlijke flow en het feit dat je feitelijk tegen je evenbeeld vecht met dezelfde mogelijkheden om Health te vergaren zorgt voor een interessante dynamiek. Het zorgt voor een geweldige afsluiting in ieder geval.

Uiteindelijke had dit van mij wel een geheel eigen game mogen worden. Dan hadden ze wat meer kunnen doen qua levels en het verhaal, dat voelt nu best wat gehaast aan namelijk. En zo konden ze meer en wat mij betreft ook de nodige aandacht geven aan de nieuw toegevoegde demonen, die vallen nu toch best wat tegen en voelen te veel als een herhaling en vooral ook te gehaast toegevoegd. Ook is het gebrek aan upgrades/uitbreiding van je gear een gemis, dat zorgde voor toegevoegde waarde van de (secret) encounters. Hier is dat vooral voor de lol en extra uitdaging. Maar er staat afgezien van wat cosmetics (en achievement) niets tegenover om te doen.

Maar goed, ik heb mij er in ieder geval flink mee vermaakt. Doom Eternal en de dlc vallen wat mij betreft dan ook wel in het rijtje van beste shooters ooit gemaakt. De geweldige combat loop, de heerlijke flow van de game en hoe ze je zo perfect in de zone weten te brengen tijdens de ‘zenuwslopende’ gevechten is heerlijk. The Ancient Gods is niet zo sterk als Eternal zelf, en dat komt vooral omdat veel ‘nieuwe’ dingen aanvoelen als een herhaling of re-skin van eerdere dingen. Maar voor de liefhebbers van Eternal is dit wel verplichte kost wat mij betreft.