
Super Mario World (1990)
Alternatieve titels: Super Mario World: Super Mario Bros. 4 | Super Mario Advance 2: Super Mario World
Super NES / Arcade / Game Boy Advance / Nintendo Wii / Nintendo Wii U / Nintendo 3DS / Nintendo Switch
Platform
single player
Ontwikkeld door Nintendo
Uitgegeven door Nintendo
Tijdens het bezoek van Mario, Luigi en Peach aan Dinosaur Land kan Bowser het niet laten om Peach te ontvoeren. Nu moeten Mario en Luigi met behulp van Yoshi het opnemen tegen Bowser.
- nummer 16 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=EQ3clCcwHFc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
4.5*
4,5*
Ik heb het overigens uitgespeeld zonder de laatste wereld te hoeven spelen (en volgens mij wereld 7 ook niet volledig af hoeven maken). Ging namelijk via de star world naar Bowsers kasteel.
Ook de leukste Mario die ik heb gespeeld
5,0*
4.5*
De graphics waren mooier, inderdaad. Er werden ook een paar nieuwe spelelementen geïntroduceerd (Yoshi, vliegen), maar de controls waren niet helemaal zuiver en het spel was veel (!) te makkelijk.
Na een week had ik alles gezien en da's niet de bedoeling wanneer je een gloednieuwe console in je huiskamer hebt staan.
Niet het spel dat het had moeten zijn, maar nog steeds wel aardig, gevuld met leuke ideetjes.
3.5*
En toch was dit een beetje een teleurstelling.
De graphics waren mooier, inderdaad. Er werden ook een paar nieuwe spelelementen geïntroduceerd (Yoshi, vliegen), maar de controls waren niet helemaal zuiver en het spel was veel (!) te makkelijk.
Na een week had ik alles gezien en da's niet de bedoeling wanneer je een gloednieuwe console in je huiskamer hebt staan.
Niet het spel dat het had moeten zijn, maar nog steeds wel aardig, gevuld met leuke ideetjes.
3.5*
Sorry, maar dit slaat simpelweg nergens op

De controls waren niet helemaal zuiver, zeg je. Dat zul je toch echt wat uitgebreider moeten toelichten, want juist de complete controle die je over je personage hebt in deze game, hoe je puur gevoelsmatig een pixelperfecte jump kunt maken en de levels kan doorlopen zonder erbij stil te staan dat je knoppen aan het indrukken bent, is ongeëvenaard.
Het spel te makkelijk? Je bedoelt dat het behalen van de Yoshi coins in ieder level - wat toch een wezenlijk onderdeel van de gameplay van het spel is aangezien je daarmee de levels pas écht volledig doorgrondt - en het unlocken en uitspelen van de acht star road levels "veel te gemakkelijk" is? Ik geloof er helemaal niks van dat je dat allemaal wel binnen een weekje gezien had, bovendien kun je dat onmogelijk gemakkelijk noemen.
En wat doet spellengte er eigenlijk toe? Moet Dead Leaves ook worden afgerekend worden op z'n korte speelduur?
________
Super Mario World is een groots meesterwerk. Een schoolvoorbeeld van perfect gamedesign. De leveldesigns zitten stampvol geniale ideeën en zijn uiterst zorgvuldig en ingenieus opgezet. Het gevoel van controle dat je hebt bij het besturen van Mario en Yoshi is onovertroffen. De vormgeving en animaties van de objecten en figuren zijn legendarisch en tijdloos. De muziek is schitterend en zit vol klassieke melodieën en themes. Werkelijk alles in deze game straalt charme uit en is afgewerkt tot in de puntjes. De perfecte game, een dikke 10.
Kan best zijn dat iemand in hoog tempo dit wel kan uitspelen binnen een week. Ik deed er met een x-aantal uren per week wel maanden over, maar er ook maar aan hoe goed je in een bepaalde game bent en hoeveel tijd je er in steekt.
Tja, wat is uitspelen. Spelen tot de eind credits in beeld verschijnen? Dan heb je nog maar weinig van deze game gezien.
Misschien kunnen we hier beter een topic voor openen, maar ik vind dat er een wezenlijk verschil is tussen games en films, wanneer het op lengte aankomt. Bij een game ben ik toch wel behoorlijk flauw wanneer ik het in een paar uurtjes heb uitgespeeld. Bij een film zal het me, afgezien van de kwaliteit, worst zijn of hij nou 60 of 120 minuten duurt.
Niet mee eens. Een game als Metroid: Zero Mission is binnen zes uurtjes uit te spelen, maar iedere seconde speeltijd is waardevol in die game. Daar tegenover heb je ook games als World of Warcraft waarin je uren loopt te grinden en te reizen zonder afwisseling of noemenswaardige gebeurtenissen. Mij boeit het vooral wat een game aan "quality time" te bieden heeft. Een game die dat in overvloed te bieden heeft over zijn spellengte speel ik graag nogmaals door, net zoals ik een korte maar krachtige film als Dead Leaves vaak meerdere malen bekijk. Een lange game met veel delen waarin weinig tot niets noemenswaardig gebeurt leg ik juist vaak al aan de kant voordat ik het einde heb bereikt.
Een dikke 4.0* voor Mario.
En speel er nog steeds mee.
Gewoon een Geweldige spel.
Dikke 5.
Zelda OOT. 4.5 *

Tot nu toe erg leuk

5*
5*
Ik vond de overgang tussen wandelen en lopen in dit spel niet al te goed, daarbij was ook het vliegen redelijk ongecontroleerd. Viel allemaal wel te doen, maar blijf de besturing wat te losjes vinden.
Dat kan. Maar vergeleken bij nogal wat spellen op de NES (was mijn vorige console) was dit best een eenvoudig tussendoortje. Ook met alle extra levels. Was er gewoon veel te snel klaar mee, wat lullig is voor een spel dat bij een nieuwe console zit. Na een week moest ik al dringend andere spellen gaan lenen bij vriendjes, anders stond m'n SNES daar wat te verstoffen.
Quality time is inderdaad belangrijk, maar dat miste ik hier dus wel wat. En dan is het spel gewoon veel te kort.
Blijf het een mindere Mario vinden, al wat je aanhaalt vind ik zoveel beter gedaan in Yoshi's Island. Dat was voor mij quality platform time.
Dat vliegen herinnering ik me niet meer precies. Maar was dat niet dat je dan vanzelf daalde en steeds op een bepaalde knop moest drukken om weer te stijgen? Als dat zo was dan vind ik dat prima besturing. De instapdrempel is erg laag, en zo heel erg vervelend speelde het allemaal niet volgens mij.
Het spel is natuurlijk wat pixelachtig en zo, maar ziet er toch nog altijd fraai uit met mooie kleuren etc. De muziek en geluidseffecten zijn fantastisch en al die werelden op de kaart zijn ook tof. Dat is ook zo slim bedacht, hoe je dan steeds stapje voor stapje verder komt in de wereld. Dat werkt erg verslavend, maakt dat je denkt "nog even een level spelen". Dat gevoel wordt alleen nog maar versterkt doordat de levels meestal vrij kort zijn.
Ook tof zijn de eindbazen in alle levels.
Super Mario World is met afstand de beste Mario-game die ik heb gespeeld, en een geniaal en tijdloos spel, en ook een van mijn favorieten. Normaal ben ik niet zo heel erg van platformgames, dus dat dit spel bij mijn grootste favorieten hoort is veelzeggend.
Daarmee komen we op het leveldesign dat ook erg sterk is. Bovendien zijn de verschillende monsters, of moet je ze noemen, ook erg leuk ontworpen. Ze staan in de handleiding van het spel maar ze komen allemaal ook nog eens langs, inclusief hun naam, tijdens de aftiteling. Dat filmpje daarvoor is trouwens erg schattig.
De grootste kracht aan het spel is nog de besturing, die tegelijk heel nauwkeurig en gevoelig aanvoelt als je grote controle geeft over je acties. Je hebt altijd het gevoel dat als er iets fout gaat dat toch echt aan jezelf ligt. Ook erg knap eraan is dat er weliswaar verschillende knoppen zijn die je kunt gebruiken (zo heb je de "normale" springknop en de springknop waarmee je in en draai springt en de meeste van de monsters onder je in een keer verpletterd), maar dat is niet per se nodig. Eigenlijk kun je het spel al uitspelen door slechts twee knoppen te gebruiken.
De verschillende upgrades (veren, rozen, knipperende sterren en de welbekende paddenstoelen) en de verschillende kleuren Yoshi's en hoe ze reageren op de verschillende schilden etc die ze eten geven diepgang aan het spel. De gameplay wordt door de geheime levels en andere geheimen verlengd, net als door het scoresysteem met al die muntjes die je kunt oppikken, waaronder die groter Yoshi-muntjes en de score op tijd. Aan het einde van een level naar een hoogtelat springen is trouwens briljant verzonnen. Ik had het niet kunnen bedenken, maar het is echt zo leuk om te doen, en elke keer dat je weer zo'n ding ziet ben je blij omdat je het level hebt uitgespeeld.
In het spel is het niet alleen dom van het ene platform (die in vergelijking met veel andere platformgames nog aardig origineel en gevarieerd zijn) naar het ander springen, af en toe moet je ook nog over je acties nadenken. Maar het puzzelen wordt nooit al te ingewikkeld, de nadruk blijft op platform-gameplay liggen.
De moeilijkheidsgraad is in Super Mario World vrij goed afgesteld. Over het algemeen is de boel wat makkelijk, maar sommige levels zijn nog aardig lastig. Toch nooit heb je het idee dat je een level absoluut niet kan halen, en doordat de levels niet al te lang duren heb je al snel iets van "nog een dit level doorkomen voordat ik stop".
In elk geval de eindbazen zouden wel wat pittiger mogen, Bowser al helemaal. In mijn herinnering was het wat moeilijker allemaal.
Ik weet nog dat ik destijds Super Mario World er echt prachtig uit vond zien, zeker in vergelijking met de eerdere Mario's, die ik er eerlijk gezegd maar wat grauw en somber uit vond zien, en ook niet echt mooi getekend of zo.
Maar Super Mario World is zo mooi vrolijk en schattig getekend, met een hoop felle kleuren, en daarbij ook van die vrolijke en grappige geluidjes. Je raakt daar al helemaal in een wat vrolijke bui van. Heel knap sfeertje dat ze hebben neergezet.
Ook de geweldige muziek draagt erg bij aan de sfeer. Waar de graphics er toch wat minder uitzien dan ik me herinnerde (we hebben het dan ook over een spel van meer van vijftien jaar oud) vind ik de muziek nog altijd tijdloos. Al is de geluidskwaliteit natuurlijk niet heel erg goed.
Al met al is Super Mario World een geniaal spel en pure nostalgie voor mij. Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik het spel na al die jaren weer eens heb opgepikt, en als ik dat over pakweg twintig jaar weer zou doen dan weet ik eigenlijk wel zeker dat ik er ook dan weer heel veel plezier aan zal beleven. En dat is nou precies wat Super Mario World tot een absolute topper, een klassieker, maakt. Een van de beste spellen allertijden en voor mij toch hét platformspel (al moet ik zeggen dat ik tegenwoordig niet vaak meer platformgames speel).
