Scarlet Nexus (2021)

Een tof spel dat meer aandacht verdiend. Scarlet Nexus is een heerlijke hack and slashgame die eenvoudig begint, maar met de tijd steeds pittiger en uitgebreider wordt. In het begin heb je slechts een zwaard, telekinese en een ontwijk-move (soortgelijk als de Witch Time van Bayonetta), maar op gegeven moment heb je een groot team. Ieder teamlid heeft zijn eigen speciale gave die je kunt gebruiken tijdens het vechten. Dit kan zijn: slow-motion, elektriciteit, teleporteren, jezelf klonen, tijdelijk een schild, tijdelijk oneindige telekinese kunnen doen etc. Tactisch deze specialiteiten afwisselen (of combineren) kon voor vele leuke gevechten zorgen. Gevechten konden ook redelijk lang duren waardoor een pittige boss verslaan extra leuk was. Mijn favorieten momenten waren toen ik optionele bosses aanging waar ik eigenlijk in een te laag level voor zat, maar uiteindelijk na 18 minuten (en 1 healing item over) toch won.

Grafisch heeft het niet de high-quality touch die je wellicht van moderne AAA-games gewend bent, maar het is alsnog mooi om naar te kijken door de bizarre, creatieve designs (deed me aan Persona denken) en het mooie kleurgebruik. Een ander aspect dat me beviel is dat de aanvallen van je teamgenoten beter worden wanneer je een band met ze vormt. Dit kan door optionele missies met ze doen, een simpel gesprek houden of cadeaus aan ze geven. Zodra de kans er was probeerde ik meteen nieuwe cadeaus te krijgen, en als ik niet de juiste middelen had ging ik daar special naar op zoek. De verbeteringen in hun krachten maakte een duidelijk verschil: hun krachten kon ik langer gebruiken, herlaadde sneller of werden op andere manieren nuttiger.

Er zit een uitgebreid verhaal in, maar ik had daar simpelweg geen behoefte aan. Wellicht heb ik een goed verhaal gemist, al waren de in-game dialogen nogal cringy: “He is so cute! I can feel his cuteness in my DNA!”. Gelukkig kun je zonder enig probleem alle cutscenes overslaan, er zijn weinig interactieve story-sequences en op de PS5 versie waren er nauwelijks laadtijden.
De game is nogal eentonig en je moet meerdere keren naar dezelfde gebieden teruggaan, maar ik vond het vechtsysteem zo leuk om te doen dat dit geen hinder was. Tenminste.. in campaign 1. Je word aangemoedigd de game 2x te doen, maar met een ander hoofdpersonage. Inhoudelijk zijn de campaigns identiek, dus voor de gameplay moet je het niet doen. Ze geven je extra uitdagingen als je beiden campaigns gedaan hebt, maar dit zijn simpelweg bosses die je eerder deed met meer health & meer damage. Dit systeem is nogal een slappe manier om de game uit te rekken en haalde teveel van mijn enthousiasme eruit.

Als je het 1x doet dan krijgt het geheid een 4*.
2e campaign is een 3*.
Eindcijfer is daarom een:

3,5*