Hogwarts Legacy (2023)
PC / PlayStation 4 / PlayStation 5 / Xbox One / Xbox Series X/S / Nintendo Switch
Action / RPG
single player
Ontwikkeld door Avalanche
Uitgegeven door Portkey
Spelers ontdekken het Hogwarts van de jaren 1800. Spelers nemen de rol aan van een student die van een geheim weet dat de tovenaarswereld dreigt te verscheuren. De student kan oude magie waarnemen en beheersen. Spelers moeten beslissen of ze dat willen inzetten om iedereen te beschermen, of zich over willen geven aan de verleiding van duistere magie.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=1O6Qstncpnc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Oo man en al die vervelende spreuken leren en die jonge vervelende! stemmetjes zullen ze ook wel gekopieerd hebben ja.. ik denk dat dit alleen leuk is voor de echte fans.
Ik heb wel alle Harry Potter films gezien en wat ik het mooist vond dat is die prachtige warme sfeer voor de rest wel vond ik het wel leuk.
Ik wil gezegd hebben dat de vormgeving van Hogwards subliem is. Ook straalt de game uit dat er met passie voor de franchise aan gewerkt is.
Echter zijn er een aantal zaken op gebied van gameplay die mijns inziens niet in orde waren;
- Zo heb ik nooit echt kunnen wennen aan dat switchen van spell groepen. Dit werkte gewoon niet soepel genoeg.
- Physics puzzles werkten niet lekker.
- Veel quests, zowel hoofd als side, waren niet echt boeiend
- Game gooit er teveel mechanics in (potions brewen, wezens vangen, deze wezens farmen voor upgrade resources, etc.)
Wil er een krappe voldoende aan kwijt omdat ik de presentatie van Hogwards erg indrukwekkend vond. Ook heb ik mij er in het begin prima mee vermaakt. Jammer dat de game niet helemaal overeind blijft bij langer spelen.
Maar zelfs met de mindere latere uren is Hogwarts Legacy een leuke game. De wereld is prachtig vormgegeven en het heeft een mooi oog voor detail. Niet alleen is het visueel prettig om naar te kijken, maar er zijn talloze kleine interacties. Veel gebouwen waar je langskomt kun je daadwerkelijk in en soms spelen er kleine verhaaltjes voor je af, wanneer je langs specifieke plekken loopt. Dit soort details maken de wereld heel levendig en prettig om het te verkennen. (Hoogtepunt was het “lopende verhaal” van 2 levende ridderkostuums, waarvan er één steeds zat te neuriën en de andere het beu werd).
Hogwarts Legacy verbeterd tevens een probleem die ik al sinds de eerdere GTA games heb, en de hoofdreden dat open-world games mij meestal niet in de smaak vallen: het reizen. Hogwarts Legacy heeft by far de meest eenvoudige manier van reizen die ik ooit in een open-world game heb gezien! Op elk moment kun je de kaart tevoorschijn halen en meteen teleporteren naar een fast-travel punt (waar je eerder bent geweest). Niet meer steeds op en neer rennen naar dezelfde punten, niet meer lange autoritten maken etc. De fast-travel punten zitten altijd dichtbij belangrijke missies. Zelfs als je ‘een stukje’ moet reizen dan kun je eenvoudig op de bezemsteel springen en ben je er in no time. Geen enkel moment voelde ik frustratie over op en neer gaan, wat het tempo er prettig inhield.
Plus, ook een goede verbetering tegenover menig RPG die hiervoor kwam: je kunt altijd het uiterlijk van de kleding veranderen zonder de goede stats kwijt te raken. Als je in een game de kleding met goede stats wilt dan ziet je personage er meestal vreemd uit, maar Hogwarts Legacy geeft je altijd de optie om de beste stats te behouden terwijl je kleding naar keuze draagt. Fijne toevoeging en ik zat met plezier regelmatig allerlei veranderingen te maken aan het uiterlijk van mijn character.
Buiten de eentonigheid van de missies waren er wat andere dingen die ik liever anders zag. Ondanks dat “een leerling zijn op Hogwarts” centraal staat in het promotiemateriaal, besteed je eigenlijk weinig tijd op Hogwarts. Je volgt 1 les van elk vak en hebt daarna wat bonus missies voor de vakken, maar het is niet een game ala Bully of Persona 5 die lessen combineert met een actiegame. Een vervolg die de nadruk meer op educatie zet, daar zeg ik geen nee tegen.
Verder zijn de iconen op de kaart wat chaotisch bij elkaar gegooid en je kunt ze niet filteren (zodat bv alleen dierenlocaties zichtbaar zijn). De lockpick minigame had weg gemogen, bepaalde uitspraken worden te vaak herhaald, de coolste bonus missie zit verstopt achter een paywall en er zijn soms stemacteurs die niet goed passen bij de personages. Zeker geen vlekkeloze game, maar voor wat het probeerde te doen hebben ze verrassend veel goed uitgewerkt.
De eerste 10 uur zat ik op een 4,5*. Rond de 20 uur zat ik op 4*. Nu zit ik op de 35 uur en heb het wel weer gezien. Als je een Harry Potter fan bent die ook van games kan genieten dan kan dit zeker een leuke ervaring bieden.
3,5*
De game blijft daarna ook zeker goed, mede dankzij de vloeiende combat. Het verhaal, mwoa, kon beter maar het was verder niet storend. Maar de magie van die eerste 30 uur weet het helaas niet vast te houden. Daarom zou ik ook niet weten hoe ze hier een vervolg op zouden moeten maken en het nog interessant kunnen maken om het kasteel voor een tweede keer te verkennen.
Waar ik ontzettend van baal zijn 2 dingen. Ten eerste speel ik op de ps5 maar echt, die ps5 exclusive quest is bij mij nooit op de map verschenen. Ik snap niet waarom en ik kan ook niemand op internet vinden met hetzelfde probleem. Ten tweede heb ik zo goed als alles verzameld op de gehele map, alleen door een bug kan ik 1 field page niet vinden die er wel zou moeten zijn. Verder zit ik qua challenges wel op 100% dus ik ben er verder wel letterlijk klaar mee.
Op naar de volgende: Horizon Forbidden West!
Er waren echter wel een aantal kleine punten waar ik me aan stoorde, zoals dat je personage stil blijft staan bij het casten van een spell, of dat de landmarks in de mappen elkaar weleens overlappen (en met name in hogwarts ik weleens verkeerd reisde) en uiteraard de constant herhaalde voice lines (Deek thinks you should be proud of all the potions you made).
Maar de kleine minpuntjes konden voor mij de pret niet drukken en met 42 uur in-game (55 uur volgens Steam) zit mijn playthrough erop. Nu nog even de map chamber bereiken met de overige Hogwarts houses voor de 100% achievements!
Het sterkste punt van het spel is ongetwijfeld hoe goed het er in slaagt om de magische Harry Potter-wereld tot leven te brengen: Hogwarts is prachtig nagebouwd en het is een plezier om simpelweg in het kasteel rond te lopen. En ook de wereld eromheen is - hoewel behoorlijk eentonig, waarover later meer - best leuk om te verkennen, vooral als je eenmaal je bezemsteel hebt. Daarnaast slaagt het spel er ook heel goed in om je 'tovenaar' te laten voelen: het vechtsysteem - zowel het wisselen tussen en combo's opbouwen met verschillende spreuken en het counteren van aanvallen met Protego - werkt uitstekend (hoewel het soms wat te chaotisch is, en het niet altijd even duidelijk is welke aanvallen je wel en niet kan counteren), en ook de alledaagse magie (Lumos, sloten openen, objecten verplaatsen) wordt goed toegepast in puzzels.
Het spel vermaakt door die sterke punten van begin tot eind wel, maar uiteindelijk zijn er twee grote problemen die me weerhouden van een hoger cijfer. Ten eerste is er de 'ludonarratieve dissonantie' (een woord waar ik voor ik dit spel speelde nog nooit van had gehoord): het conflict tussen het verhaal en de wereld die worden opgebouwd en de gameplay. In het verhaal word je voorgesteld als een beginnende student die pas net met magie in aanraking is gekomen en leeft in een grotendeels vredige wereld. Maar de gameplay is daar volledig mee in strijd. Het hoofdpersonage leert in een paar weken tientallen spreuken, waar dat normale studenten jaren kost, en je gedraagt je totaal niet als een beginnende student. In Harry Potter was iedere 'duistere tovenaar' levensgevaarlijk (zowel omdat ze veel strijdervaring hebben als omdat ze bereid zijn om gevaarlijke verboden spreuken te gebruiken), maar hier kan je met een paar weken ervaring makkelijk tientallen van zulke tovenaars in elkaar spreuken. Het slaat echt nergens op, en als ze deze richting op wilden hadden ze het hoofdpersonage beter een ervaren auror kunnen maken. Dan zou het gebrek aan gewetensbezwaren tegen het afmaken van honderden (!) mensen en goblins tussen de lessen door, als een soort Rambo in de tovenarenwereld, misschien ook iets minder raar aanvoelen.
En hetzelfde geldt voor de wereld: in het verhaal wordt die gepresenteerd als grotendeels vredig, met een kleine minderheid van criminele duistere tovenaren die voor problemen zorgen, maar in de gameplay wordt Hogwarts in feite omsingeld door honderden levensgevaarlijke criminelen en rebellen, en de enige die daar het gevaar van in ziet is kennelijk ... een beginnende student en zijn excentrieke vriendengroep? Een halve burgeroorlog is gaande - een beetje zoals in de late boeken van Harry Potter - maar zo voelt het absoluut niet. Opnieuw: erg raar. En meer in het algemeen heb ik geen idee wat voor boodschap het spel wil overbrengen. De schurk van het spel is (milder spoilers) een goblin, die een gewelddadige strijd voert tegen de tovenaren om de positie van goblins te verbeteren. En tuurlijk, de schurk is een onsympathiek figuur en ik zie weinig reden om medelijden met hem te hebben. Maar als je iets verder denkt is het maar een rare keuze voor een schurk, want hoewel zijn methodes verkeerd zijn heeft hij verder natuurlijk volledig gelijk dat de positie van goblins onrechtvaardig is. Het is immers waar dat goblins net zo goed een staf zouden moeten mogen dragen - dat ontkennen is pure discriminatie - en vertegenwoordiging verdienen in het parlement (idem dito), en als tovenaren dat weigeren, dan zijn zij apartheidsracisten, zoals veel mensen dat waren in de 19e eeuw. Maar in plaats daarvan worden tovenaren weggezet als sympathieke mensen die allemaal heel lief zijn voor goblins, en de goede goblins zijn allemaal Uncle Toms die braaf naar de tovenaars luisteren zonder te klagen over hun sociale positie. Mijns inziens een redelijk raar (en ultraconservatief) standpunt, zeker tussen alle 'woke' videogames. En wie verzint het dat je 'magische dieren' moet redden door de hele natuur leeg te jagen en ze te verkopen aan tovenaars? Behalve spinnen en wolven dan, die moeten allemaal dood. Hoe kun je anders je equipment upgraden? Sommige dieren zijn gelijker dan anderen.
Het tweede grote probleem is uiteraard de open wereld. De vele activiteiten (puzzels, bandieten verslaan, collectibles zoeken) zijn op zich wel oké, maar zijn desalniettemin erg repetitief en veelal weinig interessant. In plaats van een grote wereld van bossen en heuvels die voor 90% hetzelfde is had ik liever een kleinere wereld gezien waarin iedere plaats interessant is en side quests de ervaring daadwerkelijk verrijken (je verzamelt zoveel nutteloze items dat je ieder uur naar merchants moet om al die rotzooi te verkopen). En sommige activiteiten lijken puur ontworpen te zijn om je tijd te verspillen. Wie verzint het in 's hemelsnaam dat je minuten moet gaan wachten tot een plant gegroeid is of een potion klaar is? Ik heb wel wat beters te doen met mijn tijd. Daarnaast is het spel - op de twee combat arena's na, en die duel quest in het begin van het spel - veel te makkelijk voor mijn smaak. Doordat je talloze healing items kan dragen is het vrijwel onmogelijk om dood te gaan, waardoor de gevechten - hoewel vermakelijk - zelden erg memorabel zijn. Maar misschien is dat op hogere moeilijkheidsgraden anders (ik heb het spel op normal uitgespeeld).
Hogwarts Legacy is kortom een vermakelijk tovenarenspel met een aantal serieuze gebreken. Hogwarts is prachtig nagebouwd en je voelt je echt tovenaar, maar de wereld is zo incoherent dat ik me er serieus aan stoorde en de open world gameplay is onnodig repetitief en simpelweg enorm ongeïnspireerd. 3.5*