The Legend of Zelda: Ocarina of Time (1998)

Dit is zeker nog altijd de beste game ooit. Bijna iedereen vergeet de geweldige muziek even te noemen. Ik durfde eerst de eindbazen niet te doen, dat mocht Gizzmann voor mij opkappen.

Het is en blijft een fantastische game! 5 sterren!

Tja, als de magie van deze game je niet meteen pakt kun je 'm maar beter laten liggen. OoT zit overvol met elegante vernieuwingen als z-targeting, een dag/nacht cyclus met daadwerkelijke invloed op de gameplay, een geëvolueerde vorm van het Light/Dark world principe uit A Link to the Past in de vorm van tijdreizen, kerkerontwerpen die tig andere titels hebben geïnspireerd maar nooit geëvenaard zijn, etc. Daar bovenop de machtige soundtrack, onovertroffen sfeer, inmiddels klassieke locaties, memorabele personages en overall schitterend gerealiseerde sprookjeswereld. Ik kan me indenken dat het voor de eerste keer betreden van Hyrule Field tegenwoordig niet meer dezelfde impact heeft als in 1998, maar alle bovengenoemde aspecten staan nog steeds fier overeind. Dat een andere RPG/adventure een complexer vechtsysteem heeft o.i.d. is niet echt relevant. Qua algehele ervaring komt hier niets bij in de buurt.

Niet mijn favoriete Zelda, maar wel nog steeds de beste 3D uitvoering.

Hmm ben toch bang dat ik er niet doorheen gaat komen. Irritante muziek, te simplistische combat en uitwerking, typisch zweverig Japans verhaallijntje,oninteressante kinderachtige characters, de onmogelijkheid overal te saven, ik kan eigenlijk maar weinig positive dingen opnoemen, nou ja de puzzeltjes zijn wel aardig en soms wel pittig, misschien dat dit voor de nintendo een revolutionair spel was destijds, maar dat zegt meer iets over de Nintendo games in general, die toch een anders soort, meer casual gamer aanspreken denk ik. Ik skip ik wel even naar Twilight Princess, dan heb ik in ieder geval nog een beetje de lol van de wii controls en betere graphics, OOT spreekt mij echt niet aan en ik snap alle heisa om dit spel nog steeds niet.

Ik besef dat ik een aantal mensen tegen de schenen schop omdat ik spel zo mateloos populair is op deze site, maar ik doe dit niet om te schoppen (I love my wii) het is gewoon mijn mening.

Tijdloze klassieker. Ik ben niet eens zon grote Zelda fan maar ik heb deze best wel een aantal keer bij vrienden gespeeld en het was erg gaaf. De game had enorm veel sfeer, de typische Zelda sfeer. De muziek was briljant, het verhaal was goed en de levels waren enorm uitdagend.

4*

Nog zo'n geweldige titel die de overstap naar 3-D perfect maakte. Ocarina of Time is het schoolvoorbeeld van een echte-echte Adventure-Game. De top 100 gamelijsten zijn niet compleet zonder deze machtige titel.

De muziek, het lock-systeem, prachtige graphics en meeslepend verhaal. Maar ook innovatieve ideeën om de speler te testen op verschillende punten van ruimtelijk inzicht. Je word als het ware echt een held, die al zijn middelen leert gebruiken.

Het thema "tijd" is natuurlijk perfect gekozen om het verhaal kracht mee te geven. De eerste keer dat je naar de toekomst reist vergeet je echt nooit meer. Zo zit het spel vol met memorabele momenten.

Toch is voor mij niet alles perfect aan het spel, ik vind OoT over het algemeen te makkelijk en bied mij geen uitdaging zoals Majora's Mask dat wel doet. Je bent niet voor 100% bezig om de wereld te redden, dat gevoel krijg je nooit. Niet dat dat heel erg is, je hebt ook lekker tijd om op je paard te rijden en te zoeken naar die kut-Skulltulas (ja ik heb ze alle 100). Maar ik had graag wat meer focus op de main-quest, dat er echt iets heel ernstigs staat te gebeuren.

Verder is dit natuurlijk gewoon een instant classic, zelfs na 12 jaar.

*4,5

Heb het origineel nooit gespeeld, maar de port naar de 3DS mag er zeker zijn.

Ik zal nooit meer een echte Zelda adept worden vrees ik. Bij de eerste drie delen was ik enorme fan, maar mijn liefde voor Zelda is ondertussen wel een beetje bekoeld. Op de SNES kwam op een bepaald moment Legend of Mana uit, waar ik toch meer heil in zag. Op de Wii speelde ik laatst Okami, een Zelda-clone die mij toch veel meer deed.

Dat neemt niet weg dat Zelda wel gewoon kwalitatief en leuk blijft. Ook deze versie. Het jammere aan de 3DS is dat het verkocht wordt op basis van de 3D (best een leuke toevoeging, maar overstijgt het niveau van gimmick maar net), terwijl de 3DS vooral een véél krachtiger machientje is. Zag dit weekend nog wat compare filmpjes tussen N64 en 3DS en dan moet de N64 het toch zwaar afleggen.

Verder nog wel een typisch Zelda deel dat qua structuur bijna volledig schatplichtig is aan deel 3. Twee mimic werelden, twee korte missies (verzamel x objecten uit evenveel tempels) en wat leuke sidequests links en rechts, met als doel het verzamelen van nuttige voorwerpen en hartjes.

Mijn eerste Zelda in 3D en hoewel het iets toevoegt zal ik qua artstyle altijd voorstander blijven van 2D graphics. Maar de camera is niet lastig en de besturing is vlot en correct. Leuk ook het "rondkijken" in ruimtes, al ziet het er voor de mensen rondom jou dan wat belachelijk uit.

Qua verhaal blijft het redelijk basic vind ik. Ik begrijp de melancholie rond dit spel wel, maar erg veel heeft het toch niet om het lijf. Wel verslavend moet ik zeggen, zeker na halverwege kon ik het nog maar moeilijk wegleggen. Wel érg makkelijk, maar Zelda is nooit heel moeilijk geweest. Ben echt maar zelden dood gegaan, zelfs Ganon gewoon van de eerste keer kunnen halen.

Verder een laatste geweldige pré: de extra (master) quest. Zelda 1 had iets gelijkaardigs en hoewel ik nu toch wat anders ga spelen vind ik het zeker een enorme meerwaarde. Toch 2 (1,5) spellen in 1, zelfs met andere monstertjes enzo.

Erg blij dat ik het via de 3DS nog kunnen spelen heb, maar een ultieme klassieker vind ik het niet, daarvoor moet je het waarschijnlijk in '98 gespeeld hebben.

4.0*

De beste game aller tijden, hands down!

Althans voor mij. Zojuist de Master Quest voor de eerste keer uitgespeeld, maar de standaard versie heb ik al zo vaak uitgespeeld dat ik elke dungeon progressie in mijn dromen nog zou tot op het puntje zou kunnen reciteren. Dus de MQ was op momenten zowaar weer eens even denken in plaats van alles op automatisme te doen. Sommige puzzels waren echt goed gevonden, terwijl sommigen naar mijn mening weer wat minder waren. Maar toch, het waren me de +/- 25 uur weer, zeg.

Zoals ik een paar dagen terug al zei, vind ik het echt ongelooflijk hoe goed dit spel is verjaard qua gameplay. Grafisch is 'ie voor de eisen van AAA-titels vandaag de dag natuurlijk erg gedateerd, maar gameplay staat echt nog steeds als een huis. Ik weet niet of ik een beetje bevooroordeeld ben omdat ik het allemaal al gewend ben, maar alles voelde anno 2014 nog steeds bizar soepel en natuurlijk aan voor een 16 jaar oud spel. Doet qua 'smoothness' naar mijn mening dus absoluut niet onder voor de nieuwere Zelda's, met Skyward Sword als meest recent voorbeeld. Van het lopen en vechten tot springen en klimmen. Heel soms the occasional Assassin's Creed (zoals ik dat noem) fuck up, maar oké. Dungeons sfeer en dergelijke heb ik natuurlijk allemaal al 's tig keer ervaren, maar de MQ zit soms ook weer met heerlijk denkwerk.

En de muziek, wauw, na dik 12 jaar sinds ik dit voor de eerste keer speelde, is de muziek echt nog steeds fenomenaal top notch. En laat dat nou soort van de kern van dit spel zijn, ik vond letterlijk álles prachtig. Alles paste perfect bij de bijbehorende situaties. Op naar Majora's Mask! Ik heb die destijds nooit uitgespeeld, vond 'm veel te ingewikkeld voor een destijds 10-jarig jongetje. Volgens mij was ik ergens halverwege gestopt, ik kan me herinneren dat ik die cyclus van drie dagen erg irritant vond. Hoe dan ook, ondanks dat ik al weet hoe die eindigt, wil ik alles toch een keer voor mezelf ervaren.

Vroeger toen ik een stuk jonger was eens gespeeld, maar ik was alles zo beetje vergeten.
Heb hem een tijdje terug op de virtual console gekocht en man wat een top game!
Ik heb veel goede games gezien, maar dit is echt geniaal. Deze game verdient een prachtig plaatsje in mijn top 5 games.
Prachtig verhaal wat veel emoties bij je opwekt (zo kreeg ik een heel medelijdend gevoel met het dorpje Kakariko Village en ook kreeg ik een ontroerend gevoel elke keer als Link Sheik ontmoette), prachtige muziek, leuke personages en vijanden, een fijne gameplay en de quests en gameplay waren ook prima in orde.

5 dikke sterren voor deze klassieker!

Meesterlijke en revolutionaire game
De eerste 3d Zelda game was een gebeurtenis van jewelste.
En terecht want nog altijd is dit een prachtig spel om te spelen.
Vernuftige puzzels,goed level design,en bakken met sfeer.
De game speelt verder als een zonnetje,niks laadtijden of ander oponthoud
Kortom een heerlijk speelbaar en onvergetelijk mooi avontuur

Wilde me eindelijk eens in oude Zelda's gaan verdiepen (ben zelf op de Wii ingestapt) en dan is dit natuurlijk de eerste die je moet spelen.

Ik verbaasde me er over hoeveel dit al lijkt op moderne Zelda's. Het gemis van een rechterpook is even lastig, maar dat went snel. Locken werkt prima.

Op sommige vlakken houdt de game iets minder je hand vast dan je tegenwoordig misschien gewend ben. Zo bleek ik enkele keren te zwoegen in een dungeon omdat ik bepaalde noodzakelijke upgrades nog niet had "opgehaald". Was me een aantal keer onduidelijk wat er van me verwacht werd om het verhaal verder te helpen. Ook zijn de controls op de 2ds/3ds net wat te klein voor me, zorgde geregeld voor kramp in m'n handen tijdens intensieve boss fights

Al met al geweldig leuk om een keer gespeeld te hebben, en eigenlijk ook gewoon naar moderne maatstaven nog een goede en leuke game. Erg van genoten. Leuk ook om diverse landmarks die in BOTW als ruïnes te vinden zijn, nu in hun gloriedagen te zien.