Doom (1993)

Haha, de SNES versie is vreselijk, ik zeg niet doen! Graphics zijn afschuwelijk.

Oke dan koop ik hem liever niet. Ik heb doom ook voor op de playstation 3 gedownload daar is het spel perfect op

Hier kun je de verschillen zien tussen bijna alle verschillende versies. Is wel op emulators gespeeld dus niet helemaal eerlijk. Zelf vind ik de Sega 32X port nog wel redelijk. Geluid van de Playstation is ook goed, maar daar vind ik de graphics weer wat minder. Maar de PC blijft gewoon de beste. Probeer Brutal Doom ook eens.

Grote problemen met de Snes versie zijn oa. pixels en de manier waarop ieder monster moeilijk vanuit de verte is te zien (ineens springt er eentje voor het scherm). Daarnaast zijn e , net als bij andere ports, veel visuele veranderingen: het weglaten van bloed, vele naargeestige onderdelen van het leveldesign die zijn verwijderd... etc. Ook de besturing laat sterk te wensen over.

Ik zocht twee maanden terug naar een leuke game om nu eens en dan weer te spelen. Zag ik daar "Ultimate Doom" in mijn Steamlijst staan. Waarom ook niet? Een klassieker die men ooit gespeeld moet hebben voordat men zich als ware FPS fan zou kunnen identificeren. Ik had van tevoren niet kunnen voorspellen dat ik zo bij de kreeg gevat zou worden en zo gecharmeerd zou worden van deze game.

Ok, ik speel in een source port, GZDoom, dus helemaal dezelfde ervaring als mensen in 1993 zal ik niet hebben gehad, maar damn wat was dit een geweldige ervaring! Doom weet de speler te verrassen en voor het blok te zetten... steeds als ik verder speelde kreeg ik kippevel van de spanning, maar op een goede manier. Het is erg knap als een spel dat vandaag de dag 23 jaar oud is dit weet te bereiken. Het teken van een goede game. Uiteraard geldt dit vooral voor de drie originele episodes.

Ultimate Doom kreeg zijn release in 1996 met een splinternieuwe episode "Thy Flesh Consumed". Deze heb ik later gespeeld, omdat ik wilde wachten tot ik Doom II uit had. Deze is erg uitdagend, maar wel een tandje minder dan de rest en dit laat zien waarom ik niet de volle mep geef aan dit spel. Hoewel de demonen en zombies leuk zijn om tegen te vechten merk je wel dat deze originele Doom nog niet de variatie kent die in Doom II wel present is. Dus omdat, en alleen omdat ik Doom II nog een betere game vind krijgt deze slechts een 4,5*. Echter, de maps in deze originele Doom vind ik van hoger niveau dan sommige maps van Doom II.

Ben ik helemaal met je eens.

Okee, toch maar naar de volle mep. De eerste Doom heeft voor mij toch een hogere replay value dan de tweede.

Als kind (zo ongeveer rond 2004) heb ik wel eens Doom gespeeld. Ik was dan ook benieuwd of dit spel de tand des tijds heeft doorstaan en of ik het nog steeds zo plezierig vind. Deze vragen kunnen overwegend positief worden beantwoord . Het is even wennen aan de controls, maar dan nog blijft de rest vier overeind staan. Interessant artwork, sterk lvl-design en, in tegenstelling tot veel moderne fps, erg actievol.

Gisteren uitgespeeld. Ik merk nog op dat het hoge niveau van het lvl-design in Knee-Deep in the Dead verder niet wordt geëvenaard. Met name de lighting in dit deel is geniaal. Inferno heeft daarentegen enkele lvl's die ik nogal gemakzuchtig vind aanvoelen(Slough of Despair o.a).

Dit weekend gekocht als download voor de Switch, maar waarom moet je perse met internet verbonden zijn om dit te kunnen spelen? Wilde vanavond even met de Switch in de tuin zitten en dan kan ik de game dus niet spelen. What the fuck.

Dit gaat veranderen, begreep ik.

Bron: Link

Echt lachwekkend om prehistorische games zo'n verplichting te geven. Maar ik lees inderdaad dat ze met een oplossing bezig zijn. Lekker getest vooraf ook, sukkels.

Ik speel dit momenteel weer op de Switch, na een lange pauze. De actie is heerlijk, ook na 26 jaar. De gameplay is wel vreselijk gedateerd met al die vervelende sleutels zoeken. Wordt er soms echt moe van als je net die ene kleur niet kan vinden. Zucht. Komende tijd de boel maar eens uitspelen.

Je bent al bijna 10 jaar niet meer ingelogd op deze site, maar mocht je het ooit lezen dan vraag ik me af of je er nog altijd zo over denkt en of je nog steeds zo'n kortzichtige gedachte hebt over games.

Heb vanavond de hele discussie eens teruggelezen, maar het klinkt als typische woorden van een puber. Eerst vindt je een game geweldig, dan puber je en is het troep en dan kom je daar weer uit en ga je die games die je ooit zo leuk vond maar plots niet meer cool waren weer heel erg waarderen. Ik speel nu 26 jaar na dato Doom en het is nog steeds tof. Maar het zou 0,5* waard kunnen zijn als ik het zou vergelijken met een product van 2019 qua standaard. De beelden en de gameplay zijn gedateerd. Maar wat geeft het als de funfactor enorm blijft.

Doom is een klassieker. Volgens mij worden er nog steeds mods van gemaakt. Het speelt wel heel anders dan de moderne first-person shooters uiteraard.

Ik vind de gameplay eigenlijk nog steeds als een huis staan. Ik speel Doom en Doom II om het jaar toch wel een keer weer helemaal uit, de laatste jaren met de Brutal Doom mod. Die moet je ook maar eens proberen Ajax&Litmanen1, erg lollig.

Vooral leuk om de originele Doom na de laatste Doom nog eens te spelen, wat een trage bende is dat dan zeg.

Ik speel nu Amid Evil en Dusk, erg leuk dat er zoveel retro-shooters uitkomen de laatste tijd. Wrath: Aeon of Ruin en Ion Fury staan nog op mijn verlanglijstje.

Het is niet iets wat nog bij een vlotte game past om je de pleuris te zoeken naar de gele sleutel. En daarna naar de rode sleutel. Vind ik vermoeiend.

Verder staat de run and shoot gameplay inderdaad als een huis, maar daar doelde ik verder niet op.

Zal eens zoeken op je mod, al verwacht ik niet ermee te spelen omdat ik de game gewoon op de Switch als download heb. Doom II overigens ook, die ga ik volgend jaar maar eens proberen. Eerst het origineel uitspelen.

Ik vind dit net de charme van die generatie shooters - en voor mij valt dit net wel onder 'simpel en vlot' - er zijn geen mission objectives, geen escort missies of missies waar je een bepaalde positie dient in te nemen of te verdedigen. Gewoon - zoek de sleutel, volgende level. Poepsimpel en vlot - en en de levels en secret rooms e.d zijn qua opbouw nog steeds gewoon erg goed te noemen.

Doom en Doom II (diverse Retro shooters eigenlijk) zou ik bvb wel op mijn Switch (weeral) aanschaffen alleen omdat de meeste levels niet bijster lang duren en omdat het gewoon lekker speelt. Hoewel ik ook natuurlijk ook een heel groot gedeelte van de huidige shooters niet afval. Ik denk trouwens niet dat mod support aanwezig is op de Switch? Of is dat wel het geval? Ik denk dat het enkel de standaard versies zijn. Maar goed daar kan ik me in vergissen.

Ik ben geen shooter liefhebber, maar Doom heeft me om een of andere reden altijd geboeid. Heerlijk verrast te worden als er plots achter jou een muur open gaat met vijanden. Sfeer en muziek. Had altijd schrik van die cacodemons. Geen probleem met sleutels. Ik zie het een beetje als een labyrint waar je moet uitraken. Ook bvb de medal of honour reeks speel ik soms nog. Settings zoals in call of duty spreken me dan weer totaal niet aan

Doom. Alleen de naam is al gaaf. Misschien wel de meest iconische shooter ooit gemaakt. Wolfenstein 3D was eerder, maar de impact van Doom is denk ik groter geweest. Zelf speelde ik als kind in de begin jaren 90 vooral Wolfenstein 3D. Dat sprak me vanwege de Nazi's, Hitler en de hakenkruizen veel meer aan. Nazi's afknallen is cooler dan monsters omleggen. Wolfenstein 3D heeft dan ook voor mij gigantisch veel nostalgische waarde. Doom speelde ik wel bij vriendjes, maar nooit zo intensief. Ik heb er ook GamesMeter ook nooit op gestemd, omdat ik de game nog eens serieus zelf opnieuw wilde spelen.

Dat is dan dit jaar voor het eerst gebeurd, op de Switch. Dat speelt echt als een malle in handheldmodus, alsof het er voor is gemaakt. Maar toch speelde het wel het lekkerst op het grote scherm met een Pro Controller. Doom spelen is niet moeilijk, aangezien je alleen naar links en rechts kan draaien. Dat was wel weer even wennen na een jaar of 25, om zoiets te spelen, maar al snel weet je niet meer beter. De gameplay is simpel. Zoek een wapen en slacht iedereen af. Tussendoor zoek je nog wat sleutels of keys om deuren te kunnen openen. Eigenlijk is dit soort ongecompliceerde gameplay best wel lekker, want tegenwoordig moet het allemaal vaak zo moeilijk, met XP punten of upgrades enzo. Ik vind dat slaapverwekkend oninteressant, dus dank dat Doom dit wel anders doet. Wel voelde het zoeken naar sleutels soms wat langdradig, aangezien je vaak het hele level uit moet pluizen. Ik mis altijd wel een keer een gangetje en dan zoek je je wel echt een ongeluk. Eigenlijk het enige dat ik niet altijd leuk vond.

Verder is dit gewoon een dikke lading hersenloze fun. In vergelijking met Wolfenstein 3D is het leveldesign hier tig keer beter en creatiever. Er zijn verdiepingen, er is water, lava of chemische goedjes. Er is veel diversiteit in monsters, er zijn meer en leukere wapens en de muziek is heerlijk opzwepend. Je voelt je best wel bad ass als je Doom speelt. De chapters bieden meer dan genoeg afwisseling, waardoor ik de afgelopen tijd geregeld wat leveltjes ’s avonds na een lange werkdag nog wilde spelen. Ook visueel vind ik de game echt een stap vooruit. Natuurlijk is dit 26 jaar oud, maar je ziet toch knappe staaltjes leveldesign. Ook het spelen met lichteffecten, waardoor je plots in het donker loopt of in een knipperende ruimte sluipt, wetende dat er vast wel weer zo monsters recht voor je neus staan. Ik heb ervan genoten. Komend jaar ook maar eens Doom 2 de kans geven, die had ik ook maar meteen aangeschaft.

4*

Engste 3D shooter aller tijden. Vooral het geknor van de Demon ging door merg en been!

Programmeur maakt Doom speelbaar op zwangerschapstest | Nieuws | Gamer.nl

Kan deze ook erbij als systeemoptie?

Doom op een zwangerschapstest. Mooi metaforisch ook.

Ze hebben ‘m ook al eens op een wasmachine gedraaid trouwens. What a time to be alive!

Doom Zero is een gratis add-on voor Doom en Doom 2 | Nieuws | Gamer.nl

Netjes hoor.