The Legend of Zelda: A Link to the Past (1991)

Vandaag voor het eerst 100% uitgespeeld, met alle items, equipment gear en heart containers uit de game. Toch wel een beetje fier, ook al moet ik bekennen dat ik voor 3 dungeons uit de Dark World een walkthrough heb gebruikt van internet; anders kwam ik er écht niet door.

Na alle herplay van de afgelopen tijd is mijn mening niet veranderd over de kwaliteit van The Legend of Zelda: A Link to the Past. De wereld(en) is prachtig, geheimzinnig en leuk om te verkennen. Ook zo intrigerend om alle geheimen en sidequests te leren kennen. Wie kent het gevoel niet een plek te zien waar je niet kan komen en daar 's nachts nog steeds over te piekeren?

De verscheidenheid aan vijanden is groot. Tientallen verschillende vijanden, allemaal met hun unieke eigenschappen en andere manieren waarop ze verslagen kunnen worden, zul je aantreffen. Ook de bosses zijn erg origineel. Alleen scheelde het nogal eens aan de moeilijkheidsgraad van de boss. Heb je net een megamoeilijke dungeon éindelijk weten te volbrengen, krijg je een boss die je moeiteloos verslaat. Alleen de boss van de 1e dungeon uit de Dark World (Palace of Darkness) heeft me moeite gekost, zelfs Ganondorf was redelijk simpel. Op een Engels zeldaforum zei iemand daarover: "een boss moet ook niet verschrikkelijk moeilijk zijn, een boss verslaan is een heerlijke beloning voor de prestatie die je geleverd hebt door de dungeon te volbrengen." Als je het zo bekijkt kan ik me daar eigenlijk ook best in vinden.

De puzzels in A Link to the Past (en uberhaupt in de hele game an sich) zijn geweldig en vaak behoorlijk moeilijk. In de Tower of Ganon is elke ruimte haast een queeste op zichzelf. Maar puzzelen blijft fun, het oplossen ervan blijft toch altijd weer een heerlijke beloning. Uitvinden hoe je aan die 4e pot geraakt, hoe je de Cane of Bryna in handen krijgt, hoe je die ene heart container verkrijgt en waar dan nou toch die 6e sleutel van de dungeon ligt die je nog mist waardoor je niet verder komt is vaak erg pittig, maar bovenal gewoon leuk om uit te zoeken.

Leuk is ook hoe de wereld verandert naarmate de game vordert en uit te zoeken hoe je hiervan kan profiteren. Al even goed is het gevoel wanneer je je zwaard, of een ander deel van je uitrusting, upgrade. En zo heeft deze Zelda veel meer kleine dingetjes die het zo leuk maken. Ook als je niet bezig bent met het uitspelen van dungeons etc. zijn er genoeg andere dingen te doen. Denk aan praten met bewoners, sidequests oplossen, de omgeving verkennen en aan grapjes als het aanvallen van kippen waarna je zelf opeens aangevallen wordt door een zwerm kippen.

Wat ook zo knap is aan de game is het feit dat, ondanks dat hij uit 1991 is, de graphics absoluut niet negatief ervaren worden. Integendeel. De wereld ziet er heerlijk gedetailleerd en sprookjesachtig uit. Ook de sound is uitstekend, de geschreven score is ook even passend als dat hij legendarisch is (alhoewel je het hoofdmelodietje op den duur wel genoeg gehoord hebt). Het verhaal is op en top Zelda en is origineel en boeiend genoeg om af te vragen wat er nu weer zal gebeuren.

Eigenlijk kan ik geen slecht woord zeggen over deze game. Zoals elke game heeft ook The Legend of Zelda: A Link to the Past zo zijn minpuntjes, maar daar valt eigenlijk niet over te vallen. Niet door mij in ieder geval. Voor mij is ALTTP haast een perfecte game, die een hoge moeilijkheidsgraad heeft en waar veel uren in zitten. De afgelopen week, waarin ik de game weer ben gaan spelen, heeft benadrukt dat de 5 sterren en toppositie in mijn favorietenlijstje meer dan terecht is. ALTTP is een grandioze klassieker waarvan ik blij ben te zegen dat ik de collectors's edition (met maps, boekjes etc.) voor de SNES in bezit heb. Die gaat absoluut nooit meer weg.

Volgende week maar eens beginnen aan Twilight Princess op de GameCube; het zal me benieuwen of ALTTP te overtreffen dan wel te benaderen valt.

Dankzij de GBA heb ik dit spel toch mogen spelen. Vooral de kerkers zijn ingenieus ontworpen en knap uitdagend. De overworld vond ik daarentegen minder indrukwekkend. Zóveel viel daar volgens mij niet te beleven en de designs van omgeving en vijanden vond ik er altijd maar flets. Maar die kerkers... gelukkig nooit ver weg en wat mij betreft toch wel het hart van dit spel. Van tijd tot tijd is het een briljant spel, maar alle ophef over ALttP heb ik nooit meer helemaal begrepen.

3,5*

Misschien wel de langste Zelda ooit gemaakt. Helaas niet echt de meest gevarieerde, meeslepend kan ik hem ook niet noemen. Toch is het 1 van de beste spellen op de SNES, dankzij de strakke gameplay en mooie graphics.

Wat me ook wel dwars zit is de moeilijkheidsgraad, de gevechten en puzzels zijn redelijk makkelijk. Het uitvogelen van wat je moet doen tussen dungeons door is heel wat lastiger. Vaak ook volstrekt onduidelijk.

Verder is het genieten, het is duidelijk dat hier een geniaal team mensen achter heeft gezeten om de Zelda-wereld in 32 bit goed weer te geven. Ook de wisseling tussen de Dark & Light world was toendertijd verfrissend en cool.

Doordat deze Zelda me zeker heel wat dagen zoet heeft gehouden beloon ik hem met *4 sterren.

Nog altijd één van de mooiste avonturen die ik als kind (binnen) beleefde. Ik snap precies het doel dat Miyamoto met de Zelda-serie voor ogen had; een open wereld waarin overal geheimen schuilen, die niet alleen ontzettend slim geplaatst zijn, maar ook leuke rewards opleveren. Waarin je je weer even kind mag voelen, zonder daarbij te verliezen aan serieuzere zaken. En tsja, wat moet je nog meer zeggen, de fantastische gameplay, de magnefieke bossfights, de prachtige graphics, de sublieme soundtrack, dit grootste moment... Zonder enige twijfel de beste Zelda ooit gemaakt. Zelf ben ik van mening dat Ocarina of Time ietwat overrated is (vind Link's Awakening, Majora's Mask en misschien zelfs wel The Wind Waker beter), zeker als je deze legt naast het grootse A Link to the Past.

Heerlijk speelbare en epische game
Als kind heeft dit spel mij echt betoverd,de hele spelwereld is gewoon magisch mooi.
En zelfs heden ten dage kan ik nog volop genieten van dit meesterlijke avontuur