Scarface (1983) is een fantastische film met Al Pacino in zijn beste rol als Tony Montana. Toen ik GTA Vice City (2002) speelde, verbeeldde ik me dat ik Tony Montana was maar hij zit natuurlijk niet in dat spel. En dan kwam Scarface (2004), het spel. Het ziet er beter uit dan GTA Vice City en de gameplay is even goed als in de GTA games. Is het ook beter? Laten we zeggen dat het anders is, en al deze spellen zijn eigenlijk klassiekers.
De stem van Tony werd niet ingesproken door Al Pacino, maar de voice actor heeft zijn best gedaan om de toch wel bijzondere stem van Pacino na te apen. Ook de muziek is erg leuk, veel liedjes uit de film worden ook in het spel gebruikt. Het rijden en schieten verloopt vlotjes, voor een PS2 spelletje. Een leuke functie is de Blind Rage: het schieten en verbaal uitdagen van vijanden doet een Rage-meter stijgen en als deze eenmaal is gevuld, wordt Tony tijdelijk onoverwinnelijk.
Het voelt aan alsof je in een vervolg op de film bent beland. In de film verloor Tony alles: zijn imperium, zijn geld, zijn beste vriend, zijn meisje en zijn zusje. Maar in het spel is Tony helemaal terug, klaar om terug te pakken wat eens het zijne was - en dus om zijn drugsimperium opnieuw op te bouwen. De speler begint in Miami city en gaat later ook naar de Cubaanse eilanden, een leuke afwisseling dus.
Er mankeert een multi-player free roaming mode, zoals je in GTA SA wel had. Het was leuk geweest als je met een vriend chaos kon scheppen in de stad, misschien met een speler als Tony en de ander als zijn beste vriend Manny (toen hij nog leefde natuurlijk)? De single player story mode is echter lang genoeg en je kunt wel op je eentje een beetje free roamen.
Scarface: The World Is Yours is één van de beste games voor de PS2, een heel geslaagde movie-to-game adaptatie, en een leuke afwisseling als je GTA even beu bent. Dit spel zou eigenlijk uitgebracht moeten worden op de nieuwe consoles, met beter graphics en nieuwe missies. Dan hoefden we geen jaren te wachten op een nieuwe GTA!