Grovonion schreef:
gameplay lijkt hier niet voorhanden, behalve wat kinderlijke wish-and-wipe games?
Wat is wish-and-wipe? Zelfs als ik google kom ik er niet achter wat dat is.
Florence heb ik een poosje terug op de telefoon gespeeld, het is een behoorlijk korte game (minder dan een uur, als ik het me goed herinner), met inderdaad weinig gameplay. Het komt in de buurt van een interactief stripboek door het toevoegen van een aantal summiere minigames aan het vertellen van een verhaal.
De game gaat over een relatie, van begin tot einde. Om het tofste idee in de game te bespreken zou ik ook de game moeten spoilen, dus gaan we verder in een spoiler:
Gesprekken in de game hebben geen dialoog, maar je moet een aantal puzzelstukjes aan elkaar zetten om een tekstballon te vormen. Als je net de toekomstige vriend ontmoet hebt, gaat het gesprek erg moeizaam: de tekstballonnen bestaan uit veel stukjes, want Florence moet natuurlijk nog erg nadenken over wat ze zeggen wil en communicatie is gewoon niet zo soepel. Gaandeweg, naarmate de relatie bloeit, worden de gesprekken steeds simpeler; op het hoogtepunt zijn het maar twee puzzelstukjes die je razendsnel aan elkaar kunt zetten. Maar als ze ruzie krijgen, wordt het weer moeilijker. Toffe symbolische manier van simpele gameplay gebruiken om een emotioneel verhaal te vertellen.
Zijstraatje: Annapurna blijft maar inventieve games publiceren, erg toffe publisher om te volgen, wat mij betreft. What Remains of Edith Finch en Gorogoa behoren tot de beste games ooit, wat mij betreft, en naar Outer Wilds ben ik enorm benieuwd. Goede neus voor sterke artsy/innovatieve games, die Annapurna