Daedalus: The Awakening of Golden Jazz (2018)

Vandaag ook voor deze adventure-light de eind-credits voorbij zien rollen. En het was me toch een beetje een frustrerend geval. Want weeral een zaak van: het had met een paar andere design-keuzes zoveel beter kunnen zijn. De kern van het spel is erg goed, zoals de zaken die in een verhaal-gedreven adventure goed moeten zijn: het verhaal en de karakters. Het gekozen grafisch stijltje is ook best te pruimen, bijna te vergelijken met een artisitiek ingekleurde google-street view. Zelfs het typisch japans euvel, dat er een goed ending en een "real"ending moet zijn valt hier niet eens zo hard tegen. Je ziet namelijk na het spel een eerste keer uitgespeeld te hebben welke "stances" anders gekozen moeten worden om het "true" ending te halen. Maar zelfs zonder dat is het einde best bevredigend te noemen.

Nee, waar het enorm tegenstaat, is in de gekozen interface en de manier waarop je het adventure en detective gedeelte mee moet doen. Je moet namelijk telkens een locatie kiezen, dezelfde punten aan klikken om te zien of het de juiste locatie is en dan weer verder zoeken. Zo raak je nodeloos tijd en geduld kwijt, zonder dat het ook maar iets aan het spel toedraagt. Ook het onderzoeken van locaties is na de eerste twee chapters zo goed als onnodig, je hebt dan per beeld maximaal 2 elementen die je kunt aanklikken en echt zoeken of nadenken moet je nergens over. Achteraf gezien hadden zie hier misschien gewoon beter een walking sim van gemaakt.

Al bij al genoten van het verhaal en karakters en de frustraties van het spel zelf lang genoeg kunnen negeren. 4* voor verhaal en 2.5* voor game ~geeft iets van 3 tot 3.5*