Bully: Scholarship Edition (2008)

Ik was altijd wel benieuwd naar Bully, een topgame uit de jaren dat Rockstar de ene na de andere klassieker afleverde met GTA Vice City, San Andreas en niet al te lang na Bully uiteraard Red Dead Redemption. Destijds heb ik Bully heel kort gespeeld, maar nooit echt mee doorgegaan. Vorig jaar de game eens goedkoop gevonden en sindsdien nieuwe pogingen gewaagd. Ik moet eerlijk bekennen dat ik deze game destijds gewoon meer had moeten spelen, dan had ik er een hoger cijfer aangehangen dan nu, want de game is nog steeds vermakelijk, maar op diverse vlakken best wel verouderd. Dat zijn niet eens de graphics, want die ogen 15 jaar na dato nog best oké. Uiteraard is het allemaal blokkeriger en ook wat leger, maar het leveldesign en de gehele stijl ziet er nog steeds heel behoorlijk uit, al moet je natuurlijk wel kunnen accepteren dat het van 3 generaties terug is.

Het probleem zit hem meer in de gameplay en de controls. De game bestuurt gewoon stroef met lopen, skaten en vechten. Daar merk je wel dat we vijftien jaar later zoveel verder met games zijn. En de gameplay weet me gewoon niet constant te pakken. Je bent wel heel regelmatig op de vlucht voor vechtersbazen en schoolbewakers, aangezien je alleen onder schooltijd vrij rond kan lopen. Dat is een keuze, maar het haalde voor mij wel de fun geregeld weg. En de missies zijn wel heel traag en lineair, maar gelukkig wel weer geestig om te doen. Want waar Bully mee scoort is de sfeer. Daarmee blijft Rockstar ook hier wel zichzelf, vol met talloze details, humor en leuke personages die uiteraard wel zoals in bijna alle Rockstars karikaturen zijn.

Het maakt dat ik me best vermaakt nog heb met alles, maar ik zou wel heel graag een Bully 2 willen spelen naar de maatstaven van games in deze tijd.

3,5*