Eindelijk eens 'echt' aan begonnen en met een 6-7 uur op de teller heb ik nu een veel duidelijkere kijk op het spel en het is waarachtig een pareltje. Ik zou het nog het meest omschrijven als Desperados meets Fallout qua speelstijl. Dus alles gebeurt realtime, er is veel strategie nodig maar ook de RPG elementen komen na de eerste uren echt wel naar voren. Zo beweeg je over een world-map (zoals in de eerste Fallouts) en kom je onverwachts nieuwe points of interests, random encounters tegen, of krijg je die via quests of dingen die je in de diverse gebieden vind. Je kan zelf een posse vormen met huurlingen of geinteresseerden, sluipen en stealth gebruiken of all-guns blazing ergens binnenlopen, en er zijn meerdere oplossingen om problemen op te lossen. Vaak onverwacht. (zo onverwacht dat ik vannacht het lumineuze idee kreeg tijdens het slapen om iets te proberen waar ik helemaal niet had bij stil gestaan...en ja hoor...het werkte!).
Verder is het ook zo dat de occulte en horror elementen steeds meer naar de voorgrond treden naarmate je verder vordert in de game, maar dat je ook per hoofdstuk met een ander hoofdpersonage speelt (je begint het verhaal met een vrouwelijke bountyhunter om na een paar uur te switchen naar...dat moet je zelf maar zien maar het was wel even lachen! Ik denk dat er in totaal een vijftal personages zijn.) Ze lopen overigens allemaal op dezelfde map dus de consequenties van voorgaande gebeurtenissen zijn ook nog merkbaar vermoed ook).
En verder is het best uitdagend. Zeker als je een stealth genie bent zoals mij (...die ene keer dat je besluit over een dak te kruipen en de groep bewakers onder te vermijden, vervolgens de persoon op het dak bewusteloos mept en hem per ongeluk...jawel...neerlegt op het schuin aflopende dak waarop hij op zijn dode gemak tussen zijn collega's beneden inrolt die natuurlijk allemaal op vol alert achter me aangaan bvb

).
Dus tot nog toe een erg sterke game. Heel onderhoudend met een heel eigen sfeer en toch best wat unieke trekjes.