
The Last of Us: Part II (2020)
PlayStation 4
Action / Adventure
single player
Ontwikkeld door Naughty Dog
Uitgegeven door Sony
Vijf jaar na de gebeurtenissen uit het eerste deel strijken Joel en Ellie neer in de Amerikaanse staat Wyoming. Daar kiezen ze ervoor om zich te voegen in een gemeenschap die, ondanks de voortdurende bedreiging van geïnfecteerden, voor stabiliteit zorgt. Maar wanneer een gewelddadige gebeurtenis de rust verstoort, is Ellie gedwongen te vluchten – en gaat ze op zoek naar gerechtigheid.
- nummer 69 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=II5UsqP2JAk
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
En dan al die vrouwen.. In The Last of Us 1 zitten ook al veel vrouwen die hun mannetje staan. Sowieso Ellie, en Tess is ook een pittige chick. Maar ook Marlene is geen breekbaar poppetje. Of het er nou ineens te dik bovenop ligt in deel 2. Mwa, een beetje misschien.. Maar niet storend.
Ik raad je aan om weg te blijven van youtube vanaf nu. De spoilers daar, ook gewoon in thumbnails, zijn absurd. Gewoon het spel helemaal uitspelen zodat je je eigen mening kunt vormen, en er dan pas over lezen en opzoeken, maar dat weet je vast wel

Het is narratief een gewaagde move om dit vervolg op zo'n manier te vertellen.
De switch naar Abbey gaf mij een onnatuurlijke en verraderlijke gevoel op.
Zeker als dit op het internet gelezen wordt zonder juiste context kan dit behoorlijk verkeerd vallen. Doodzonde om onder andere het spel hierdoor links te laten liggen.
Want Uiteindelijk wordt al snel duidelijk dat de wereld die hier neergezet wordt complexer is dan de meeste game werelden die ik ken.

Verder zijn er trouwens theorieën dat Ellie toch terug bij Dina is. Ik denk dat we er van uit kunnen gaan dat Dina naar Jackson is teruggekeerd door die brief. En Ellie draagt op het einde de armband die ze van Dina heeft gekregen, maar nog niet droeg toen ze naar Californië ging. Ze zou naar de boerderij zijn terug gekeerd om de gitaar te gaan halen, maar besluit om hem achter te laten om het einde van haar wraak te duiden en de afsluiting met Joel.
Ik vind het einde onder zijn miserabele façade toch bijzonder hoopvol en is niet zo donker als iedereen denkt. Het eerste deel ging over licht zoeken in de duisternis en dat is hier in deel 2 niet anders. In de allerlaatste frame zien we tenslotte ook (net als de eerste frame en loading screens) een mot. Die mot symboliseert de pull to the light. Jawel, ik denk dat het wel goed komt met onze meid Ellie.
voor mij dat dit hele spel niet om wraak gaat, maar om vergiffenis. Ik denk zeker niet dat ze Abby vergeeft, but she’d like to try en kan het eindelijk loslaten.
Ook wel sterk dat Joel tegen Ellie zegt: Als ik het opnieuw zou mogen doen, dan had ik precies hetzelfde gedaan. Er moet wel een link zijn tussen Joel's dochter en Ellie. Joel heeft zijn dochter niet kunnen redden, maar kon Ellie wel redden. Oké even kort door de bocht, je kunt niet echt spreken over specifiek goede en slechte mensen in deze game. Er is nogal wat grijs gebied. Voorbeeldje: Abby vermoord Joel. Waarom? 1. Hij heeft haar vader vermoord. 2. Hij heeft het meisje laten leven waarmee ze een potentieel geneesmiddel hadden kunnen ontwikkelen. En het ging Abby puur om Joel en Tommy en Ellie die erbij waren werden in leven gelaten. Dus dit is het simpele an eye for an eye principe. En we leren ook een andere kant van Abby kennen. De kant waardoor ik toch sympathie voor haar kreeg.
Joel is een goed mens (vind ik), maar om in de nieuwe wereld te overleven is het beter om geen goed mens te zijn, want er is maar 1 prioriteit en dat is overleven koste wat kost. Geen plaats voor liefde/tederheid en kwetsbaar zijn. Kijk maar hoe zijn relatie met Tess is. Puur zakelijk/professioneel. En tevens is Joel het grootste gedeelte van de game helemaal niet aardig tegen Ellie. En toch weet ze zijn hart te veroveren en is hij echt van haar gaan houden. En dus het licht / de liefde overwint de duisternis.
En natuurlijk kan er gediscussieerd worden waarom Joel niet even zijn verstand gebruikte. Of Ellie redden of Ellie dood en dan duizenden mensen redden. Joel had sowieso weinig tijd om hier eens goed voor te gaan zitten met een kop koffie. En toch zou je achteraf kunnen zeggen dat Joel rationeel gezien de juiste keuze heeft gemaakt. 1. Er was helemaal geen garantie dat het zou lukken. 2. De mensheid overleeft het al 20 jaar, dus het komt sowieso wel goed. 3. Ik vermoed machtsmisbruik. De Fireflies hebben een geneesmiddel. En dan? Dat gaan ze dan vrolijk uitdelen?

Het is alsof je op een zonnige dag oude liefdes liedjes van Coldplay gaat opzetten.
Het is alsof je op een zonnige dag oude liefdes liedjes van Coldplay gaat opzetten.
Nee deze

Het gedeelte dat je speelt als Abby, wat ik overigens een mooie zet vond binnen het verhaal, draaft maar door. Dat had in 2,5/3 uurtjes ook wel verteld mogen worden. Qua productie verder natuurlijk een magnifieke game. Wat een prachtige wereld waar je je in mag wanen. Het was daarom ook voor mij nog zoveel mooier geweest als er meer stukken in hadden gezeten zoals het begin van de game waar je voor het eerst Seattle in komt. Jammer dat ze dit daarna compleet loslaten.
Verder wil ik nog een kritische noot kraken over de laatste uren van de game.
Nadat je Ellie kapot hebt geramd (waarom moest dit in godsnaam?) lijk je in een surrealistische sequentie terecht te komen op die boerderij. Dit werd door mij versterkt door het feit dat het voor Ellie in die stal plotseling in een nachtmerrie verandert en dat Tommie (die in mijn beleving morsdood was) kwam opdagen. Tommie zegt zelfs iets in de trant van dat hij en zijn vrouw uit elkaar zijn, ik dacht dat dit ermee te maken had dat hij dood is. Dit blijkt uiteindelijk dus helemaal geen hersenspinsel te zijn maar gewoon het vervolg van het verhaal. Dat brengt ons naar Santa Barbara waar Abby ineens op zoek is naar de Fireflies en er kennis wordt gemaakt met een andere bloeddorstige bende. Dit laatste stuk werd even afgeranseld in een paar uurtjes terwijl we daarvoor 20 uur in Seattle bivakkeerden. De balans was voor mij echt zoek toen. Ik vind dat gedeelte eigenlijk niets toevoegen afgezien van het einde tussen Ellie en Abby.
Om toch nog positief eindigen. De laatste scene tussen Joel en Ellie was magnifiek. Ik kon de tranen nog net bedwingen.
Ja, ik dacht echt dat hij een kogel in zijn achterhoofd kreeg, maar blijkbaar wordt hij is zijn wang geschoten en zo te zien is zijn oog ook beschadigd..
Ten eerste graphics zijn wel echt weer mooi, ook vind ik de NPC gesprekken en interactie top gedaan.
Qua samenstelling, ik zeg eerlijk ik ben meer van het testosteron zoals in Gears of War. Nu een hoofdrolspeelster die lesbisch is, een partner die Bi is, een transgender kind en een gym chick.
Niet bepaald het team waar ik voor zou kiezen

Irriteerde mij redelijk toen ik begreep dat je met Abbey een tijd moest spelen maar heb daardoor wel een ander beeld van hr gekregen.
Ik vind deel 1 beter maar deel 2 komt dicht bij.
Stel je niet aan drama queen. Dat je ook met Abbey speelt is niet echt een spoiler te noemen en met je bedankt hé..
Een tip, Als je niets over een film of spel wilt lezen ga dan geen berichten er over lezen tot je het gezien of uitgespeeld heb.
Voortaan als iemand een spoiler denkt te spotten graag gelijk even indienen, don't perpetuate, moderate!
Stel je niet aan drama queen. Dat je ook met Abbey speelt is niet echt een spoiler te noemen en met je bedankt hé..
Een tip, Als je niets over een film of spel wilt lezen ga dan geen berichten er over lezen tot je het gezien of uitgespeeld heb.
Dat slaat echt nergens op...waarvoor zouden gamesites of users dan nog reviews maken? Ben het met je eens dat voor dit spel wat uitzonderingen zijn, zoals ik veelal gemerkt heb op andere sites enzo, maar dan nog.
Je kan toch prima iets over de gameplay zeggen of waarom je het wel of geen leuk spel vond, dit zo te benoemen zoals jij gedaan hebt is gewoon niet zo heel snugger, maar dat zal je zelf ook wel begrijpen - achteraf....
Ambitie en lef staan echter niet garant voor kwaliteit. De vraag is daarom; maakt Naughty Dog deze hoge inzet waar? Het korte antwoord is; voor een deel. Het verhaal dat The last of us 2 verteld is sterk, emotioneel en zet je aan het denken. Sommige thema’s liggen er wat dik bovenop, maar dat is te vergeven.
Bij dit soort verhalende games vind ik dat vaak het script teveel uitgesponnen wordt om de game-duur te rekken. Deze game is daarop geen uitzondering, met name richting het einde begon dit wat tegen te staan.
De gameplay is sterk, al valt het wel een beetje in de herhaling. Iets waar de eerste game ook wel last van had. Gelukkig is de spelwereld die gecreëerd is uitmuntend. Naughty Dog is koning in het creëren van dit soort settings. De hoeveelheid aandacht die ze spenderen aan het creëren van een geloofwaardige post-apocalyptische wereld is niet minder dan briljant en verdient enorm veel lof.
The last of us 2 is product van passie. Alles in de game straalt dit uit. Hiervoor kan ik niets dan bewondering hebben. Dat dit geen perfecte game maakt, kan ik daarom best door de vingers zien.
4*

Je moet ervoor open staan. Het is gewaagd, het is groots, het is interessant. Al kreeg ik vaak wel het gevoel dat ik hier een seizoen van The Walking Dead zat te kijken. Verschillende kampen, allerlei insteken van ieder kamp hoe zij zich erbij voelen.
Als we het hebben over politieke agenda, één ding kwam langs en dat is Lev. Een meisje dat zich identificeert als jongen. Het werd gelukkig niet geforceert, het werd even snel tussen lip en neus verteld door zijn oudere zus. Waarom 'hij' Lily genoemd werd door zijn stam. Ik kan hier een mening over hebben maar de manier waarop deze boodschap werd gebracht vind ik het niet nodig, het was gewoon dikke prima. Lev is een toffe character. Misschien ook nog sterke onafhankelijke vrouwen? Maar dat is juist wel aantrekkelijk toch?

Wat ik wel jammer vond is dat je veel minder met een companion rondloopt waardoor de game veel intenser aanvoelt, weinig luchtige dialogen tussen alle spanning. Maar van begin tot eind op het puntje van mijn stoel gezeten, graphics fenomenaal.
In het begin waar Jesse in de deurpost leunt van Ellie ik dacht even dat die kerel echt was, het was zo foto realistisch. Heel bizar en dan is dit nog op de PlayStation 4, moet je nagaan hoe het er straks op de 5 uit gaat zien.
Zoals al vaker gezegd is deel 1 een afgerond verhaal. Dus waarom er dan weer mee verdergaan? Doe een prequel en laat de game alsnog beginnen vanaf het moment dat Joel's dochter sterft. Tommy zegt halverwege deel 1 tegen Joel dat hij nog steeds nachtmerries heeft van de jaren dat ze (in het begin van de uitbraak) moesten overleven. En daarnaast, er zijn niet veel games die zich afspelen tijdens de daadwerkelijke uitbraak. Ja, Resident Evil 2 doet het. Maar de meeste games zijn post-apocalyptisch. Fallout, Metro, S.T.A.L.K.E.R., Mad Max, Horizon: Zero Dawn, Dying Light, Days Gone. En dan zijn dit nog een beetje de geloofwaardige games. Games zoals NieR: Automata. Top spel natuurlijk, maar toch net effe te fictief en past daarom niet in bovengenoemd rij'tje.
TLOU2 had makkelijk een meesterwerk kunnen zijn, mits een paar dingetjes anders zijn. Een groot euvel voor mij zijn de speelbare herinneringen over Ellie en Abby. De game duurt hierdoor uren langer. En vooral van Ellie vind ik ze niet geslaagd. En eigenlijk is het verhaal wat matig, rommelig en slordig. En dan maken ze de game ook nog eens zo’n 10 uur langer dan deel 1. En er zitten sowieso wat vreemde plot-holes tussen. Oké, de vorige TLOU stelt ook niet veel voor in de basis. Joel ontmoet Ellie, Ellie is immuun en Joel moet haar naar de Fireflies brengen. Maar het zit hem in de uitwerking/details. En dat is in deel 1 voortreffelijk gedaan. Deel 1 zit o.a. qua continuïteit gewoon beter in elkaar.
Maar wat overblijft is natuurlijk wel een game die er grandioos uitziet met professioneel acteerwerk, zeer sfeervolle muziek. En met de gameplay is niets mis. En er zijn bijna geen games die de wereld na een infectie uitbraak of nucleaire oorlog zo ontzettend rauw en realistisch kunnen overbrengen. Dat TLOU2 deel 1 niet overtreft neem ik ze niet kwalijk, maar ik had wel verwacht dat ze deel 1 kunnen evenaren. Helaas is dit niet gelukt. Is TLOU2 dan een matige game? Nee, verre van!
4,0*

Verder leek het ook wel alsof de zombies in dit spel complete bijzaak waren. Het hele verhaal gaat letterlijk alleen maar constant over lesbische seks en allerlei familiedrama daaromheen, het zal allemaal wel bedoeld zijn om extra emoties op te wekken bij de speler maar mij deed het bar weinig. Ik miste Joel ook in deze game, ik had nooit echt een band met Ellie omdat ik het gewoon niet echt een heel interessant personage vind. Okay, ze is dus lesbisch, maar moet dat dan heel de game zo benadrukt worden, voor mijn gevoel leek heel die game daar zo'n beetje om te draaien, lesbische vrouwen en mensen die niet met elkaar door een deur kunnen. Vanaf dat moment weet je ook dat het gewoon een klopjacht word op het einde, dat zie je echt van mijlenver aankomen. Nooit had ik ook echt zo'n gevoel van; wow, wat gebeurd hier nou allemaal? Ik vond alles vrij voorspelbaar en het grootste probleem wat ik met deze game heb is dat je in feite gewoon naar een Drama film zit te kijken, al het andere lijkt puur bijzaak te zijn. Ze hadden die Clickers en infected net zo goed weg kunnen laten want het voegt in mijn ogen bitter weinig toe op deze manier, het kwam op mij een beetje over zovan, oja, die beesten lopen hier ook nog steeds rond. Grafisch is het een schitterende game, en ook qua geluid en dergelijke heb ik hier niks op aan te merken, maar deze ga ik niet nog een keer spelen, dan knal ik het eerste deel er veel liever nog een keer in.
Zo veel pijn, moeite en liefde is hierin gestopt. Wie dat niet kan waarderen zou wellicht kunnen overwegen om te stoppen met gamen, want een productie als deze komt niet jaarlijks voorbij.
Ik ben blij dat de userscores als metacritic door de maanden heen wat rechtgetrokken zijn. Mij doet het pijn dat een game als dit niet de liefde kreeg die het verdient, terwijl andere games (kuch* Ubisoft?) telkens dezelfde welkebende kunstjes herhalen en onvergelijkbaar mildere kritiek hebben ondergaan.
Ik als 30'er wacht op dit soort games. De bloedserieuze, grimmige rauwe sfeer. Het explosieve geweld...
Het verhaal laat tegen het einde hier en daar een steek vallen en trekt wellicht iets te lang door. Het is daardoor op mij iets minder indrukwekkend dan het eerste deel. Ook ik had in eerste instantie wat moeite met het spelen van de andere character, maar na de game uitgespeeld te hebben viel dit voor mij allemaal op de juiste plek en kan ik hierdoor de stijlkeuze juist waarderen voor wat het is .
Wat mij beftreft is het echter onmiskenbaar de game van dit releasejaar, afwachten van 10 december daraan kan gaan veranderen.
Het begin was fantastisch. Je gaat spelen met een onbekende Elly, die ik meteen wel mocht. Tot het moment dat Joel dood gaat. Ik vond dat moment echt insane. Ik zat helemaal versteld. En had echt zin in wraak. Bring it on!! Ik kreeg bijna net zo'n wraakgevoel als Ellie zelf.
Tijdens het verhaal komen je veel tegenstanders tegen. Sluipen en uitmoorden die gasten. Maar eigenlijk, vind ik dit het grootste minpunt van de game. Het verhaal is zo(!) goed, dat je na 13 uur gameplay eigenlijk helemaal geen zin meer hebt in die clickers en tegenstanders. Ik heb de game toen ook op easy gezet. Het duurde mij allemaal te lang.
Ik had mij ook voorgenomen om de game in een week uit te spelen. Maar na 20 uur was ik er eigenlijk klaar mee. Toen heb ik de game 2 weken niet aangeraakt. Gisteravond lekker een avondje alleen. Speciaal biertjes ingeslagen en de laatste 5 uur uitgespeeld.
Dan het verhaal van Abby. Ik vond die ook prachtig. Al met al heb ik meer empathie voor Abby, dan voor Ellie. Een echte stoere strijdster, met dezelfde wraakgevoelens. Tjah, ik kan het allemaal moeilijk verwoorden. Ik vond het gewoon het mooiste verhaal wat ik ooit in een game ben tegen gekomen.
Op naar The Last Part(?) of Us....?

Ja ik denk dat alles al over deze game is gezegd. Het is wel echt een goed spel, verhaal is goed en (soms té) duister en houdt je aandacht wel vast gedurende de game, ondanks de vele flashbacks en verhaallijnen. Ik stond echt versteld dat het stuk met Abby maar aanduurde en duurde iets langer dat ik had verwacht, maar ook gehoopt. Had niet zoveel met dit personage. Hoewel je ook wel weer respect krijgt voor haar en haar team (Mel, Owen) gedurende de game.
Grafisch is dit, zelfs op mijn oude PS4 (geen pro, maar wel een plasma) nog zeer behoorlijk. Misschien allemaal iets minder scherp enzo, maar je ziet natuurlijk wel de geweldige details van de prachtig vormgegeven wereld. Dit is wel echt smullen. Alles klopt en ze hebben het zichzelf daarmee knap lastig gemaakt.
Toch een paar mindere dingen: In het eerste deel zit een stuk 'open-wereld' in Seattle. Net als in Uncharted 4 was dit echt het minste deel van de game. Dit haalde zo enorm de vaart en pace uit het spel. Je bent in deze game(s) gewend om niet echt na te denken waar je heen moet, maar het lekker lineair op z'n beloop te laten, en ineens moest je navigeren, backtracken, de map uitvogelen, dingen zoeken....ok, in een AC of GTA heb je daar nog wel zin in, maar niet hier. Daar is het geen spel naar. Echt een half punt eraf voor dit gedeelte.
Tweede punt is toch het einde. Wat mij betreft was het klaar met het stuk op het boerderij. Dat zou een mooi einde geweest zijn en een goed einde. Dat ze nog een flashback krijgt a lá, maar dat ze er daarna wéér op uitgaat hadden ze niet moeten doen. Het spel duurt al vrij lang voor een singleplayer en dan dit toetje (wat uiteindelijk ook nog eens niets toevoegt aan het verhaal én gameplay). Het laat je alleen maar met een steen op je maag achter op de bank, want het is ook weer zo enorm geweldadig, net zoals het gehele spel. Erg duister allemaal ook. Het voelt ook zo tegenstrijdig omdat je in het stuk vóór de boerderij het idee had dat dat een (mooi) eindbaasgevecht was. Ook half punt eraf.
Ook, als ik eerlijk ben, zit er te weinig gameplay in. De meeste elementen zijn één op één overgekomen uit het eerste deel (de vijanden, wapens, mini-puzzels, bewegingen), dus ergens is er ook niet zo heel veel vernieuwing. Je doet in principe niet meer als rondlopen, looten, soms wat schrikken/schieten, en wat héle kleine omgevingspuzzels. En o ja, nog een verdwaalt quick-time elementje ook. Klein voorbeeld: in deel 1 zat nog een sniper-stukje, vanuit dat huis. Dit soort korte elementen hadden ze hier, ten behoeve van de variatie en luchtigheid, ook wel mogen invoeren.
Verder toch wel een pareltje hoor, zou er nog een deel 3 komen? Ik hoop het wel. Ik heb de Oled (LG BX) inmiddels binnen, dus kom maar op met de PS5 en TLOU3!
4*