The Last of Us: Part II (2020)

2 op een rij teleurstelling, nu 10 euro minimaal cashcrap. Plus tv serie. Waarom het draait is het minst belangrijk. De gamer. Succes ND. Beetje klaar mee

Waar heb je het over?

Denk de upgrade. Persoonlijk denk ik ook dat het wenig toevoegt als je de game al eerder hebt gespeeld, behalve dat je nu een survival mode erbij hebt zitten. Dat is nog wel leuk, maar daar zou ik de game nooit opnieuw voor aanzwengelen.

In het kort met frustratie over alles. Hammer dat je niet de volgorde volgt van uitgave games van ND. Niet dat mijn gezeik verklaard maar wel dat je heel veel mist. ND echt the best maar gamer op tweede plan. Vooral nu is de serie belangrijk. Hilarisch. Zo jammer

Serieus, ik snap van je 2 berichten helemaal niks.

Waar ben je boos over? Welke volgorde? Had je een Last 3 willen hebben maar dat die pas over jaren komt omdat de serie voor gaat?

Je zal het iets uitgebreider moeten verklaren.

De Ps5 versie is 9,99 als je de Ps4 disc al bezit. Wellicht toch maar eens aan wagen dan. Al heb ik de game al twee keer doorlopen, de actie is zo ontzettend bruut dat ik er nog wel eens naar terug wil keren.

Door de recente remaster ga ik hem nog een kans geven. Destijds naast me neergelegd omdat het een beetje een sleur werd.
Wellicht pakt het me nu wel. Vond deel 1 en de tv serie wel dope, dus wil hem eigenlijke we doorlopen.

Je was destijds al aan Part 2 begonnen? Waar in de game was je geëindigd dan?

Open vlakte, veel groen. Veld ofzo met paar hoge gebouwen. Met die griet samen op een paard meen ik.

Seattle dus. Ik gok dag 1. Dan zit je in de eerste kwart van de game.

Eerste kwart kun je nagaan. Hopelijk hou ik het nu wel vol

Sorry om off-topic te gaan, maar wilde het nog even toelichten: Het voelt heel stroef aan en de besturing is al zo'n 15 jaar hetzelfde bij Rockstar games. Daarnaast is op kruisje drukken om sneller te gaan en te bewegen niet meer van deze tijd. RDR2 is de enige game ooit waar uiteindelijk mijn handen letterlijk verkrampten. Dat heb ik daarvoor en daarna nooit meer gehad.

Een game om nooit meer te vergeten, maar ook om nooit meer te willen spelen

Het is tijd voor mijn review van The Last of Us 2: Remastered. Eigenlijk bezit ik de game al een kleine twee jaar, maar had ik na het uitspelen van deel 1 vorig jaar niet de puf ‘m al op te starten. Toen vorige maand de PS5 upgrade voor een tientje beschikbaar werd, was het wel tijd om eindelijk verder te gaan met het verhaal van Joel en Ellie.

Disclaimer: Dit gaat wel een lang verhaal worden…

The Last of Us Part 1 was echt een briljante game waar ik uiteindelijk diep door ben geraakt omdat de band tussen de stugge Joel en de kinderlijke Ellie steeds mooier en emotioneler werd. Beide karakters werden zo goed neergezet dat je hun gedachten en acties gewoon begreep. Wat mij betreft had Naughty Dog met dit element verder kunnen gaan, maar ze kozen wat anders. Dat pakt deels goed uit en deels minder. Voorop staat dat dit een prachtige game is waar de productiewaarde vanaf spat. Visueel is het schitterend met ongelofelijk gedetailleerde levels, ongekende cut-scènes en spetterende actie. Dit kan bijna geen game overtreffen. Wat ik een van de beste dingen van de beide games vind is de vibe, de sfeer. Je gelooft volledig dat je in een apocalyptische wereld aanwezig bent waar nog weinig moois uit te halen valt. De natuur pakt terug wat ze kan, overal is alles begroeid. Alles is ingestort, vernietigd of gewoon verroest. De wereld is leeg, de wereld is grauw en overal is gevaar. Je loopt door woningen waar de eetborden nog op tafel staan. Vermoedelijk zijn de bewoners gevlucht of gemuteerd. Je vraagt je constant af wat er toch met iedereen is gebeurd. De mensen die er nog zijn, zijn gevlucht of aangesloten bij groeperingen als het WLF en zijn gevaarlijk. Uiteraard zijn er wel mutanten die nog overal rond sjokken. Qua gameplay niks nieuws, ze zijn te gevaarlijk om als Rambo neer te maaien dus je zal tactisch te werk moeten gaan. Iets wat me zo halverwege de game tegen ging staan, want de game is bijna dubbel zo lang als het origineel, maar je blijft wel hetzelfde doen.

Hieronder mijn bevindingen die ik positief en negatief vind:

POSITIEF:
Zoals al gezegd, visueel is de game prachtig. De wereld is overtuigend mooi gemaakt, de details zijn talrijk en de vibe is van begin tot eind enorm geslaagd.

Het geweld is in deze game enorm toegenomen. Er zijn nieuwe varianten monsters en Ellie is hoe dan ook op een wraaktoer en laat zich door niemand stoppen. Het bloed vliegt bij vlagen door je scherm als de schiet, steekt, slaat of breekt. The Last of Us 2 gaat net als deel 1 voor realisme, dus dit is niet voor tere zieltjes. De wapens bedienen zich heerlijk en het is best tof om weer genadeloos te mogen moorden.

Het is daarnaast ook enorm spannend, in elke kamer of achter elke deur kan iets onaangenaams zijn. Heel eerlijk vond ik de game soms te spannend, maar horrorgames liggen me dan ook niet. Voor deze reeks maak ik wel een uitzondering, omdat ik vind dat iedere gamer deze games gespeeld zou moeten hebben. Zeker in het tweede deel van de game gaat het goed los en is het geregeld bibberen.

Wat de game gelukkig niet vergeet is dat dit geen constant actie/adventure/horror game hoeft te zijn, maar dat er ook ruimte nodig is voor kleine, lieve momenten. Ellie die in het begin van de game in Seattle ‘’Take on me’’ op de gitaar speelt geeft me nog steeds een brok in de keel. Sterker, dat kloteliedje zit door dat moment nu al weken in mijn hoofd haha. Ook vergeet de game niet dat het ooit om Joel en Ellie draaide en de twee missies die je in flashback samen met hem speelt zijn echt zo pakkend. Joel toont Ellie een prehistorisch museum (met zo’n lieve scène als Ellie fantaseert dat ze in een gelanceerde raket zit!) en later ga je nog samen op patrouille.


Maar dan, er zijn ook voldoende NEGATIEVE zaken te benoemen:

Mijn grootste ergernis, die is een game die ik speel voor het verhaal, niet direct voor de gameplay. Maar Naughty Dog heeft ervoor gekozen dat de game zo 25-30 uur duurt, het dubbele van de vorige game die ik echt lang zat vond. Dit staat me hier echt tegen, want je raakt echt verveeld van elke keer spullen looten, craften en kamers cleanen vol clickers of soldaten. Zeker ook omdat je gewoon constant hetzelfde kunstje doet, van achter besluipen en de keel doorsnijden. Ook elke keer dezelfde moord-animatie. Dit had nooit zolang hoeven te duren. Zeker omdat het tweede gedeelte gewoon veel minder wist te boeien, maar hierover zo meer.

Ook vind ik de game qua locaties eentoniger. Je zit 80 procent van de tijd in Seattle en na een x aantal uur geloof je het wel met de winkeltjes, flats en straten. Ik snakte echt naar diversiteit in de gebieden zoals in het begin van de game of het deel na Seattle. Last 1 deed dit gewoon veel beter met dorpjes, rivieren, natuur etc.

Een ander minpunt, bij deel 1 kwam je geregeld mensen tegen die ook op de vlucht waren of gewoon probeerden te overleven. Die zijn nergens in Seattle? Je komt op menselijk vlak alleen maar diverse groeperingen tegen die uit zijn op macht en moord. Ik kreeg er een The Walking Dead gevoel van, die serie bracht ook zoveel groepen in de serie die me weinig boeiden, terwijl ik dacht, waarom draait het niet om overleven in een verwoeste wereld? Waarom wil je elkaar kapot maken, terwijl je beter kan zoeken naar veilige gebieden om je leven in vrede te leven, zoals in Jackson aan het begin.

En dan nog mijn visie op het verhaal.

Het was helaas geen verrassing meer voor me dat Joel dood ging, die spoiler had ik helaas al gelezen. Balen, want het was nog steeds enorm schokkend. Het gebeurde wel erg vroeg in de game, had ik niet verwacht. Zijn dood was pijnlijk, maar ik snapte het verhaaltechnisch wel. Het verhaal van hem en Ellie was wel redelijk af. Toch is het wel een beetje respectloos zoals hij aan zijn einde komt. We volgen daarna Ellie die achter Abby, de moordenares van Joel, aan wil gaan. Ik hou van Ellie, maar ook zij is deze game veel minder sympathiek. Het lijkt wel of ze met iedereen op gespannen voet leeft. Ze houdt van haar vriendin Dina, maar het voelt toch afstandelijk. Maar Ellie blijft wel Ellie en na anderhalve game voelde het enorm kut dat ik de controle over haar kwijt was en met Abby moest spelen, iemand die je een zeer pijnlijke dood toe wenste. Maar je leert ook haar kennen en al vrij vlot weet je dat Joel haar vader heeft vermoord, de chirurg die Ellie moest opereren in deel 1. Daarna is haar nog wel het nodige aangedaan dus je krijgt wel een beetje medeleven, maar ik vond haar nooit sympathiek of leuk. Het voelde ook of je een tweede keer The Last of Us 2 moest spelen en dat was too much ook al heeft ze wel een paar fantastische momenten (dat brandende dorp, damn!). Maar alles bij elkaar pakte het verhaal me minder. Ellie en Dina zijn geen Joel en Ellie en Abby is al helemaal een aparte. Pas richting het eind komen een paar goede twists, zonder dat ik ze briljant vind. Eigenlijk had het prima kunnen eindigen op de boerderij met Dina en de baby, maar Ellie kiest na al het bloedvergieten toch nog voor dé wraak op Abby en zoekt haar op in Santa Barbara. Na een gruwelijke slachtpartij bevrijd ze Abby zelfs, maar dwingt ze haar toch tot een gevecht op leven en dood, waarna ze Abby uiteindelijk toch spaart. Last 2 draaide om wraak, maar uiteindelijk toch vooral om redemptie en vergiffenis. Dat zie je ook terug in filmpjes, waarbij Ellie het ook Joel probeert te vergeven dat hij haar niet liet opereren. Maar bij terugkomst op de boerderij merkt Ellie wel dat haar wraak alleen maar verliezers op heeft geleverd, want Dina en de baby hebben haar verlaten. En zo heeft ze niks. Abby overigens ook niet, maar zij had nog wel haar wraak op Joel. Wat de game wel goed doet is dat niemand helemaal goed of helemaal kwaad is, het niet zwart of wit maar grijs. Het is alleen een beetje onbevredigend dat Ellie Abby liet leven. Er zijn genoeg verhaallijnen nog niet afgesloten zodat een Last of Us Part 3 er ooit vast nog wel zal komen.

Overigens is er ook de nodige ophef geweest over het feministische en gendergedoe van de game. Ik moet toegeven, het heeft me hier weinig gestoord alhoewel het vrij overbodig was om er een transpersoon in te stoppen. Het is wel een beetje too much, alleen de vrouwen overleven, er is een lesbisch stel, een transpersoon en de mannen zijn vooral slecht of dood. Ja, het valt wel op dat Naughty Dog hier wat wil tonen, maar eigenlijk heb ik me er niet zo aan geërgerd.

Verder kent de Remastered versie nog enkele extra’s, zoals The Lost Levels (3 kleine nooit afgemaakte levels met audiocommentaar van de makers, best leuk) en een Roguelike modus (versla waves vijanden, niet mijn ding) dus er is voor iedereen wel wat te verkrijgen bij de upgrade.

Kortom:
Zeer genoten van een behoorlijk boeiend verhaal, wat minder van de zeer herhaaldelijke gameplay. Emotioneel haalt dit het niet bij deel 1, diverse keuzes van de makers had ik niet gemaakt maar ergens wel dapper dat ze vernieuwend durfden te zijn. Blij dat ik het heb gespeeld, maar het zal bij 1 speelsessie blijven. Maar een derde deel zal ik zeker niet afslaan.

3,5* (zit wel dicht tegen 4 sterren aan, maar toch net niet)

Dito, maar

poh, met de komst van andere games ( vooral de verslaving aan Helldivers 2 momenteel ), blijft deze toch weer links liggen hier….zal ik hem ooit voltooien…..weet niet of jou verhaal (niet geheel gelezen, bang voor spoilers) hier positief aan bijdraagt

Mijn verhaal is behoorlijk spoilervrij als je niet op de geblurde stukken klikt.

Grounded II: The making of The Last of Us Part II

Hebben mensen deze docu toevallig ook gekeken? Ik dit weekend, de making off van deze game. Duurt twee uur dus neem de tijd. Ondanks dat het ''wij van wc eend vinden wc eend'' gehalte wel wat aanwezig is, is het ook tof om te zien hoe een studio werkt aan een massaproduct als deze. Inclusief kritiek op hun eigen crunchperiode op het einde. Ik had alleen graag wat meer vragen over de inhoud van de game willen zien. Waarom zo lang in Seattle? Waarom de focus op horror ipv actie? Duurt de game niet te lang om te blijven boeien? Nou ja, het was wel tof te zien.

Ben er net achtergekomen dat ik vorige keer ben gestopt bij/na het museum waar Ellie en Joël in die spaceshuttle zitten

Ok, zit er nu wel lekker in en heb het idee dat ik richting het einde ga Lev is net met een bootje weg om zijn moeder te halen
Verhaal is interessant, maar “gameplay wise” ben ik er wel klaar mee. Ben dat zoeken en scavenging een beetje beu. Merk ook dat ipv stealth, ik veel vaker kies om me er schietend doorheen te werken.

Nogmaals, verhaal is bijzonder boeiend, omgevingen zijn heel mooi, maar de game duurt me ietwat te lang.
Ben wel erg nieuwsgierig naar het einde

Waarschijnlijk ergens deze week hoop ik de game te voltooien.

Je benoemt letterlijk ook mijn mening hier. Je wil zoveel meer weten van het plot, maar qua gameplay doe je gewoon al 2 games hetzelfde, waarbij het in Part 2 veel te veel van het goede is omdat het 25 uur duurt.

Zojuist de aftiteling voorbij zien komen en kwa verhalende game, emoties is dit er eentje die indruk maakt en ik niet snel zal vergeten.

Sluit me grotendeels aan bij “review” van Manny Calavera. Heb denk wel dezelfde beleving hierin gehad.

Het mooie is dat deze game je echt laat geloven in de wereld en intens laat meeleven met de karakters. Dat is ongelofelijk knap gedaan.

Ook ik had wel erg het gevoel als je met Abby MOET spelen dat je de game een tweede keer “moet” doorlopen. Ondanks dat ga je ook wel sympathie krijgen voor dat karakter.

Ik was wel erg te spreken over het feit dat ellie uiteindelijk Abby toch laat leven en die fight tussen die twee…..legendarisch, wat een keiharde b*tches (sorry dames) zijn dat zeg.

Al met al blij dat ik de game nu eindelijk heb doorspeelt. Ben erg benieuwd hoe de tv serie deze gaat brengen, kan niet wachten…helaas pas 2025

Part 1 beter mag de spelers niet die erin spelen en daar bedoel ik DINA mee!!!!!!!!!!! Maar voor de rest leuk spel echt een aanrader

Ik kan het toch niet laten. Dit deel verpest Last Of Us. Speelde dat spel niet jaarlijks maar wel uh ja,. Mijn regelmaat. Toch altijd fijn. D. Sinds dit deel uitkwam eerst nog ff last of us gespeeld toen deze gespeeld en sinds dien alleen uncharted, psst. Lees me eigen tekst begrijp er geen drol van.

Maar waarom?

Als je nu tegen me zou zeggen dat ik 1 van de 2 delen weer moet opstarten, dan zou het direct deel 1 zijn. Veel mooier verhaal, veel meer coming-of-age verpakt in een hele smerige wereld vol ellende. Joel + Elly is fantastisch. Ik vind deel 2 afstandelijker aanvoelen. Zelfs Elly is hier minder sympathiek, doordat de wereld haar gevormd heeft tot een keiharde dame.

Ze is er niet beter op geworden. En dat zie ik eigenlijk ook bij de andere spellen van deze maker. Ze zijn er niet beter op geworden dan in vorige delen. In dit spel is er geen heropbouwing. Nee. De man heeft geen... Hij wil alleen maar zijn eigen gevoel opbrengen maar je kan niet meer op hem aan. Ik zie hem niet meer als een toffe avonturier. Dus dat is er met hem.

En dan is zij al haar kwaliteiten kwijt. Ze laten hun verlies achter, zonder enige heropbouwing... ofzo.

Ik vindt dat je wel een goede herbouwing nodig hebt. Kijk niet alleen boos naar voren? Ofzo. Ze proberen niet hunzelf te blijven. Ja dat is het. Blijf toch niet langer niet jezelf over een lange tijd want dan is het enige dat je nog bent alles dat je vergeten bent. Doe mij maar vreugde. Ik heb bijvoorbeeld veel te lang geen familliespelletjes gespeeld. Wel heel veel geplaystationed. Maar te veel spellen door elkaar heen. Zo wordt er veel te weinig uitgespeeld. Maar ik vindt playstationnnen wel goed. Maar ik wil wat af! Compleet uitgespeeld hebben. En ik wil dat het van mij is. Geen abbonement. Ik wil een CD en geen "digitaal verleend recht van toegang tot het spelen van deze media zover de overeenkomst met de voorgestelde voorwaarden." Hahaha. Ofzo. Ik wil het gewoon kopen op CD. Even kijken wat belangerijk is. Waardeer 1 spel te gelijk. Geef het spel niet meer tijd dan de Televisie.

Serieus, ik snap geen bal van je bericht.