Erica (2019)

Laatst in de grote Januari sale in de PlayStation Store opgepikt. En het is voor het eerst dat ik een soortgelijke FMV game speel, dus ik was dan ook erg nieuwsgierig hoe me dit zou bevallen. Mijn eerste indruk was dat de productiewaarden erg hoog zijn. Over het algemeen goed acteerwerk – vooral van de hoofdrolspeelster Erica, en mooie settings, shots en kleurgebruik.

Het game-element was in het begin even wennen. Ik ben direct overgegaan van de controller naar de bijbehorende app. Ik ben niet overtuigd dat de app een enorme meerwaarde heeft ten opzicht van de controller. Maar het speelt wellicht net iets fijner omdat het schermpje van je mobiel groter is dan het touchpad op de PlayStation controller – en je via de app ook aanwijzingen te zien krijgt over de actie die op dat moment van je wordt verwacht (flick, swipe, één of twee vingers, enz.).

De game heeft van het begin tot het einde de lengte van een speelfilm. Ik heb er nu twee speelbeurten op zitten. In allebei de gevallen was ik ergens tussen de anderhalf en twee uur kwijt van begin tot eind. Op zich een prima speelduur, aangezien je toch de beste ervaring krijgt wanneer je een speelbeurt in één keer tot het einde doorspeelt.

Iedere scene staat bol van de keuzes – dialoogopties, morele keuzes of te ondernemen acties. En door te variëren in deze keuzes bewandel je dus diverse paden. Ik heb echter na twee speelbeurten al de indruk dat de vertakkingen in het verhaal zich beperken tot een paar cruciale scenes. En een groot deel van je keuzes weinig of geen invloed hebben. Op zich niet zo’n probleem, al weegt het wel mee in mijn keuze om de game nog een derde keer door te spelen.

Zo is één opzichte vertakking in het verhaal een keuze tussen het aanhalen van een band met één van drie personen. Twee daarvan heb ik nu dus gehad. En zelfs in mijn tweede speelbeurt zat al de nodige herhaling. Veel scenes zijn terugkerend en bevatten toch minder relevante keuzemomenten. Een tweede pijnpuntje is het ontzettend clichématige verhaaltje.

Wat eigenlijk start als een beklemmende mystery-detective, verzand al snel in allerlei clichés zoals een inrichting in toepasselijke ‘horror-setting’, sekte en bijbehorende bovennatuurlijke klets. Daarbij zijn tenminste twee speelbeurten nodig om een het verhaal een beetje te kunnen omranden. Al is me een hoop nog steeds niet duidelijk en betwijfel ik of andere keuzes wel meer antwoorden gaan geven.

Het is ergens ontzettend jammer dat het verhaal geen rode draad maar eerder een losse steek is. Als dit voor het medium televisie was gemaakt zonder alle interactieve elementen had ik dit heel matig beoordeeld. Maar dat er meer is tussen film en game doet maar weer eens blijken. Want de ervaring die deze game biedt – met name de keuzes die je worden voorgeschoteld bij een aantal beklemmende scenes, zorgt er toch voor dat ik dit beter waardeer, en dus ook al twee keer heb doorgespeeld.

Het maakt het eindoordeel wel lastig. Ik ga toch voor 3* sterren omdat ik denk dat er veel meer uit dit soort interactieve ervaringen te halen valt. Maar voor een zacht prijsje is het zeker eens de moeite.

Nja. Stiekem vind ik het best jammer dat dit dus wellicht geen port gaat krijgen. Ik houd eigenlijk wel van dit soort dingen. Visual novels, choose-your-own-adventures, interactieve FMV games/films. Het heeft net wat meer dan een gewone film / comic / boek lezen en dat is wel eens leuk om te doen. Heb je toch het idee dat je wat minder een aardappelzak bent die al 3 of 4 uur achter elkaar dezelfde serie of comicreeks bent aan het bingen (zoals wel eens gebeurt) maar ook echt interactief iets aan het doen bent (buiten de kat aan het aaien of met je hand in een zak chips zit en een kop koffie drinkt). Dus jammer - zou wel een aanschaf worden.

Deze game is deze maand gratis op PS Plus. Heb hem gedownload en speel hem nu met mijn vriendin (die op de app meespeelt). Best geinig op zich, hoewel je altijd weer verzand in het standaard geneuzel over dit soort games. Mijn grootste minpunt is dat je meer bezig bent met de controls en de antwoorden kiezen dat je daardoor de concentratie op het verhaal mist. Zoals je in films niets hoeft te doen en beter op het verhaal kan concentreren. Maar dat is meer een minpunt voor mezelf haha...

Verder is het allemaal best aardig. Acteerwerk is goed, keuzes lijken redelijk uitgewerkt. Zitten alleen wel wat schrikeffecten in. Hou ik persoonlijk niet zo van, maar dat hoort nou eenmaal bij een thriller/horrorgame

Vandaag gespeeld, maar wat een teleurstelling. Zoals hierboven al meerdere keren wordt benoemd. Het is goed geacteerd, ziet er mooi uit, het oogt interessant, maar dat is het helaas niet. Dit is echt zo'n game die je meerdere keren opnieuw moet spelen om het gehele verhaal te snappen (al denk ik dat je dan nog bedrogen achterblijft).

Het spel duurt vrij kort. Je hebt het in een paar uur uitgespeeld (hoeft niet negatief te zijn, mits het verhaal gewoon rond is). Ik heb het verhaal 2 keer gespeeld, maar ik snap er nog steeds helemaal niets van. Waar ging dit over? Wat zit hier achter? Was alles echt? Zat alles in haar hoofd? Wie was nu de echte bad-guy? Was haar vader slecht? Zijn die collega's slecht? Wat waren die rituelen en die bloemenblaadjes? Wat was het verhaal van haar moeder? Was ze echt een offer? Er zijn zoveel vragen die niet beantwoord zijn. Je krijgt wel andere wegen te zien en een klein beetje meer informatie als je andere opties kiest, maar daar blijft het dan ook bij. Geen zin om nog eens hetzelfde riedeltje te moeten doorlopen dus daarom stop ik.

Er zitten schrikeffecten in zie ik hierboven staan? Uh, nee. Totaal niet. Ook helemaal niet eng of duister.

Heb me wel vermaakt tijdens het spelen dus daarom scoort het gemiddeld niet heel laag, maar ik had er veel meer van verwacht. Zonde!

Na een uur en drie kwartier een eerste einde gezien, en ... tja. Wat stelt dit voor? Ik stoor me niet aan de controls, en er zijn heel wat keuzes die je kunt treffen, die tenminste op korte termijn direct impact hebben. Maar zoals hieronder al door enkelen aangehaald, het verhaal maakt zo op zich heel weinig zin. Je moet het vermoedelijk enkele keren doorspelen om tenminste een paar facetten te begrijpen.Ik koos direct een wat aggressieve aanpak, en dat zorgt er voor dat ik maar besluit de hele boel op het einde op te blazen, zonder dat ook maar iemand behalve 1 persoon iets aanwijsbaar ergs heeft gedaan. En net die persoon neem ik in vertrouwen. Ik red dan wel zogezegd 3 patienten, maar of dat werkelijk zo een opluchtend einde is als het wordt voorgesteld waag ik erg te betwijfelen.Zie bv. niet in hoe zij aan een strafrechtelijk onderzoek voor moord kan ontsnappen. Tja, ik zoek er te veel in, maar in mijn ogen moet zo'n FMV ook al na 1 speel beurt een zinvol verhaal vertellen. Iets dat bv. een Late Shift wel klaar speelt. Misschien dat ik toch nog 1 einde ga doorspelen. Maar ze hadden het ook makkelijker kunnen maken door je naar bepaalde scenes te laten springen. Lijkt er (voorlopig) niet op dat het een topper in het FMV genre is.